Πυροβολισμοί στο Χαλάνδρι κοντά στο σπίτι του κ. Μεϊμαράκη

 

Συναγερμός σήμανε στην ΕΛ.ΑΣ. τα ξημερώματα, έπειτα από περιστατικό πυροβολισμών στο Χαλάνδρι, κοντά στο σπίτι του προέδρου της ΝΔ Βαγγέλη Μεϊμαράκη, επί της συμβολής των οδών Σοφοκλή Βενιζέλου και Βοιωτίας.

Οι δράστες, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν στόχευαν πάντως την οικία του κ. Μεϊμαράκη.

Έπειτα από έρευνες, η αστυνομία εντόπισε κάλυκες, ενώ οι έλεγχοι συνεχίζονται.
Δεν υπάρχουν αναφορές για τραυματισμούς.

http://www.zougla.gr

ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ : ΕΠΙΛΥΘΗΚΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΤΗΣ ΡΕΜΑΤΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Μετά από συντονισμένες ενέργειες της διοίκησης του Δήμου Χαλανδρίου, του Υπουργείου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Περιβάλλοντος και Ενέργειας και  των συναρμόδιων υπηρεσιών τους  δόθηκε τελικά λύση στο ζήτημα της χρήσης και της συντήρησης του θεάτρου Ρεματιάς.

ΑΥΡΙΟ ΣΤΗΝ ΡΕΜΑΤΙΑ: Η ΦΟΝΙΣΣΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ

Το Σάββατο 29 Αυγούστου, ο Οργανισμός Ελληνικού Θεάτρου ΑΙΧΜΗ, θα παρουσιάσει σε θεατροποιημένη μορφή το κλασικό αριστούργημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη «ΦΟΝΙΣΣΑ» στις 9.00 μμ. στο Ευριπίδειο Θέατρο Ρεματιάς στον πεζόδρομο του Προφ.Ηλία στο Χαλάνδρι.

Τη θεατρική διασκευή υπογράφει ο Κώστας Πολιτόπουλος, τα σκηνικά ο Μιχάλης Αγγελάκης, τα κοστούμια η Όλγα Σχοινά και τη σκηνοθεσία ο Γιάννης Νικολαΐδης. Στο ρόλο της "Φραγκογιαννούς" η Φωτεινή Φιλοσόφου.

Παίζουν επίσης οι ηθοποιοί: Τζένη Οικονόμου, Έρρικα Μακρή, Γιάννης Τσιώμου, Γιάννης Νικολαϊδης

Τιμή εισιτηρίου: Γενική είσοδος 15 ευρώ, Προπώληση 12 ευρώ

 μαθητικό, φοιτητικό, ανέργων, AMEA, 10 ευρώ

Προπώληση  στο Βιβλιοπωλείο « ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ»

Εκπτωτικά εισιτήρια viva.gr

   Ώρα Έναρξης: 21:00

ΠΩ ΠΩ ΑΡΙΣΤΕΡΕΕΕΕΣ .....

ΕΊΝΑΙ ΤΡΕΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ!

ΣΤΗΝ ΚΑΡΓΑΡΙΣΤΕΡΑ
 Ναυάγησε η συνεργασία της ΛΑΕ με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ σου λέει.
Απόφαση της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την εκλογική – πολιτική συνεργασία
 Η ΛΑΕ προχωράει με τους Πλατφορμίτες της και την (πρώην) Αριστερή Πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ.

Μένει να δούμε τι θα γίνει με την Ζωή. Αλλά και εδώ άρχισε να σκοτινιάζει το τοπίο όπως διαβάζω εδώ:  
ΕΚΠΛΗΞΗ! Μόνη της ετοιμάζεται να κατεβεί η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Την Δευτέρα ανακοινώνει το νέο κόμμα...
Αν κάνει κόμμα θα πάρει εκείνη τους πρώην ΠΑΣΟΚους από τηνΛΑΕ. (Νταβίας ξέρει).

ΣΤΗΝ ΔΕΞΙΟΑΡΙΣΤΕΡΑ
Ναυάγησε η συνεργασία ΠΑΣΟΚ - ΚΙΔΗΣΟ όπως διαβάζω εδώ: 
Τα χάλασαν πριν καν τα φτιάξουν Γιώργος-Φώφη  – Ναυάγησε η συνεργασία ΚΙΔΗΣΟ με ΠΑΣΟΚ

ΣΤΗΝ "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ":
Ο νέος πρόεδρος κος Θεοχαρόπουλος θέλει να πάει στο ΠΑΣΟΚ, ο πρώην κος Κουβέλης πάει ΣΥΡΙΖΑ

Α ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΩ: Ο ΡΩΜΑΝΙΑΣ ΕΦΥΓΕ σου λέει ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΥΤΙΑ ΚΑΙ ΠΗΓΕ ΣΤΟΝ ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗ - σόρυ πήγε στον ΛΑΦΑΖΑΝΗ ήθελα να πω.

 

ΧΑΪΚΑΛΗ ΕΧΕΙ ΑΥΡΙΟ!

ΣΧΟΛΙΟ ΕΝΟΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΤΟΥ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ ΣΤΙΣ ΧΘΕΣΙΝΕΣ ΜΑΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Η ιδέα αυτών που άνοιξαν την αγορά ακινήτων του Χαλανδρίου στα διάφορα, μπαρ, φαγάδικα κλπ ήταν καταπληκτική και σωστή για την τσέπη των ιδιοκτητών καταστημάτων.

Εμείς όμως οι κάτοικοι που ζούμε γύρω απο το κέντρο ξέρουμε τι σημαίνει αυτό και ιδιαίτερα από ΠΕΜΠΤΗ -ΚΥΡΙΑΚΗ.

Όλη νύχτα οι φωνές των διασκαδαστών, τα παρκαρίσματα, τα ουρλιαχτά τους μας κρατούν ξύπνιους.

Το πρωί απο 4.30 μας ξυπνάει ο ΔΗΜΟΣ για τη συγκομιδή των σκουπιδιών.

Κάθε Τρίτη απο τα ξημερώματα η ΛΑΙΚΗ που μόνο στο Χαλάνδρι μένει μόνιμα στον ίδο δρόμο.

Όσο για την καθαριότητα των γύρω δρόμων, τι να πούμε; 

Με τόσο κόσμο τι να πρωτομαζέψουν οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα;

Τελικά ποια είναι η διαφορά νάχεις "προοδευτική" η "αριστερή" διοίκηση στο Δήμο;

Απ΄ ότι φαίνεται μόνο τα πρόσωπα διαφέρουν και η πρακτική ίδια;

Αν έχετε κότσια κάντε αλλαγές υπέρ του Δημότη.

Σεβαστείτε τα δικαιώματα των Δημοτών σας.

ΣΧΟΛΙΟ: Το σχόλιο έγινε στο φατσοβιβλίο από συνδημότη μας, κάτοικο του κέντρου της πόλης, στην γειτονιά του Μαρινόπουλου, όπου ΤΡΑΒΑΝΕ ΤΑ ΚΕΡΑΤΑ ΤΟΥΣ, αφού είναι το πάρκινκ για τα νυχτομάγαζα η περιοχή και βέβαια στο πάρκινκ του ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΥ ΟΛΟΙ ΞΕΡΟΥΜΕ ότι τα βράδια έχουν γίνει ακόμα και αρκετοί ΒΙΑΣΜΟΙ!
Όσο για το ποιος είναι και ποια η δράση του ΣΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, αν επιθυμεί ο ίδιος θα μας απελευθερώσει να την αναδείξουμε (για να μην λένε κάποιοι ότι είναι κατασκευασμένη η γκρίνια από τον ΑΚΑΤΑΝΟΜΑΣΤΟ και τις συνωμοσίες του).

ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΛΗΞΗ! ΤΗΝ ΑΡΣΕΝΑΛ ΤΗ ΕΧΟΥΜΕ!

ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΥΚΟΣΥΜΜΑΧΙΑ ΤΗΣ ΟΥΕΦΑ

ΠΩΣ ΤΗΝ ΛΕΝΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΣΤΕΙΛΕ ΤΟΝ "ΣΥΛΛΟΓΟ ΜΕΓΑΛΟ"???????

Ο Μαρινάκης, ο διαιτητής, η ΕΠΟ, η ΕΠΑΕ, το CAS, η ΟΥΕΦΑ, η ΦΙΦΑ αδίκησαν την μεγάλη ομάδα, της στέρησαν την πρόκριση και την άφησαν απρόσκοπτα να ασχοληθεί με την κατάκτηση του ελληνικού τίτλου  που δικαιούται η μεγάλη ομάδα που έχουν φτιάξει οι Αλασκούζος - Αναστασίου αλλα τους το στερεί άδικα ο Ολυμπιακός.

ΚΑΜΠΑΛΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΖΕΡΜΠΑΪΤΖΑΝ.

ΙΔΡΥΘΗΚΕ ΠΡΙΝ 10 ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΟΥΝ Η ΟΜΑΔΑ ΠΟΥ ΑΠΕΚΛΕΙΣΕ ΤΟΝ ΕΥΡΩΠΕΟ ΠΟΥ ΣΤΕΛΝΕΙ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΣΤΑ ΤΑΡΤΑΡΑ ΤΗΣ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑΣ ΤΗΣ ΟΥΕΦΑ!

ΠΝΠ δίνει λύση σε θέματα δανείων ΟΤΑ, συμβάσεων εργαζομένων, προϋπολογισμών & σχολικών καθαριστριών

Μετά από πιέσεις της ΚΕΔΕ και με προσωπική παρέμβαση του Προέδρου της Γ. Πατούλη δίδεται λύση σε επείγοντα θεσμικά ζητήματα προς όφελος των Δήμων.
Τα σχετικά θεσμικά θέματα δεν επιλύθηκαν με νομοσχέδιο όπως προβλεπόταν εξαιτίας των τελευταίων πολιτικών γεγονότων. Η λύση δόθηκε με την  έκδοση Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (ΦΕΚ αρ. φυλ. 102/26-8-2015).
Με τη Πράξη Νομοθετικού περιεχομένου δίδεται λύση σε θέματα δανείων ΟΤΑ, συμβάσεων εργαζομένων, προϋπολογισμών και σχολικών καθαριστριών.
Ο πρόεδρος της ΚΕΔΕ Γ. Πατούλης με επιστολή του προς τους δήμους όλης της χώρας τους ενημερώνει ότι τα ζητήματα που ρυθμίζονται πλέον νομοθετικά είναι τα κάτωθι:
α)         Δάνεια των ΟΤΑ (αρθρ. 43 Ν. 4325/2015)
Η διάταξη του άρθρ. 43 του Ν. 4325/2015 με την οποία προβλέπονταν η σύναψη δανείων με σκοπό τη χρηματοδότηση των χρεών των ΟΤΑ συμπληρώνεται έτσι ώστε το υπό συνομολόγηση δάνειο δύναται να καλύπτει το σύνολο του ποσού που υπολείπεται για ισοσκέλιση του προϋπολογισμού, ή μέρη αυτού, ανάλογα με την πιστοληπτική ικανότητα του δανειολήπτη. Η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου στην περίπτωση αυτή λαμβάνεται με την απόλυτη πλειοψηφία του συνόλου των μελών.
β)         Αναδρομική ισχύς συμβάσεων Ιδ. Δικαίου ορισμένου χρόνου (άρθρ. 1 Ν. 4038/2012)
Με το αρθρ. 3 της ΠΝΠ προβλέπεται ειδικώς για τις πράξεις πρόσληψης και ανανέωσης των συμβάσεων εργασίας ιδ. δικαίου ορισμένου χρόνου, για τις οποίες προβλέπεται δυνατότητα ανανέωσης, ότι οι πράξεις αυτές ισχύουν από την ημερομηνία πρόσληψης ή λήξης της ανανεούμενης σύμβασης.
γ)         Υποχρεωτικές δαπάνες και διάρκεια ισχύος του προϋπολογισμού των Δήμων
Κατ’ αρχήν προστίθενται ορισμένες δαπάνες ως υποχρεωτικές σύμφωνα με το άρθρ. 158 του Ν. 3463/2006 που αναφέρονται στην παρ. 1 του άρθρ. 1 της ΠΝΠ.
Ώσπου να ισχύσει ο νέος προϋπολογισμός του επόμενου έτους και πάντως το αργότερο μέχρι τέλος Μαρτίου ισχύει ο προϋπολογισμός του έτους που έχει λήξει.
Η προθεσμία του άρθρ. 73 του Ν. 4331/2015 που έληξε 30/8/2015 παρατείνεται επί δύο μήνες, δηλαδή μέχρι 30/10/2015 καθ’ όσον αφορά τις δαπάνες που ορίζονται στο άρθρ. 160 του Ν. 3463/2006.
δ)         Σχολικές Καθαρίστριες
Με την παρ. 4 της ΠΝΠ ρυθμίζονται και ζητήματα των σχολικών καθαριστριών ως εξής:
Για τα διδακτικά έτη 2015-2016 και 2016-2017 εφ’ όσον η ανάγκες των Δήμων δεν καλύπτονται από το υπάρχον προσωπικό, μπορεί να καλυφθούν με νέες συμβάσεις που συνάπτονται σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία.
Ειδικά δε για το σχολικό έτος 2016-2017 για το κόστος απασχόλησης του προσωπικού αυτού εγγράφεται ειδική πίστωση στον προϋπολογισμό του ΥΠΕΣΔΑ.

http://www.aftodioikisi.gr/

H «πασοκοποίηση» του ΣΥΡΙΖΑ, προάγγελος για αλλαγή πολιτικού παραδείγματος;

 

Συντάκτης: 

Κώστας Ελευθερίου*, Χρύσανθος Δ. Τάσσης**

Η πρόσφατη πολιτική στροφή του ΣΥΡΙΖΑ και η συνακόλουθη ψήφιση του τρίτου Μνημονίου από την ελληνική Βουλή φέρνει και πάλι στο προσκήνιο την παλαιά συζήτηση για τη «συντηρητική στροφή των εργατικών κομμάτων» ή πιο «προβοκατόρικα» την «πασοκοποίηση»/κρατικοποίηση του κόμματος της ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Κατά την άποψή μας η επανάληψη της συντηρητικής στροφής του ΠΑΣΟΚ από τον ΣΥΡΙΖΑ, έστω και σε μικρό χρονικό διάστημα, συνιστά μια μεγάλη μετατόπιση για το ελληνικό κομματικό σύστημα και μια καθοριστική δημοκρατική υποχώρηση, που οργανώνει τη μετάβαση του ελληνικού κοινωνικού σχηματισμού σε ένα άλλο πολιτικό παράδειγμα.

Το μεταπολιτευτικό κομματικό σύστημα στην Ελλάδα λειτούργησε με βάση κάποια χαρακτηριστικά που προσεγγίζουν το πρότυπο του κόμματος μαζών:

α) την οικοδόμηση μιας συνεκτικής και πολυπληθούς μαζικής οργάνωσης.
β) Την προσπάθεια περιορισμού της ισχύος της κοινοβουλευτικής ομάδας μέσω του ελέγχου της από τον παράγοντα «κόμμα» και τις συλλογικές του διαδικασίες.
γ) Την προσπάθεια για νομιμοποίηση της ισχύος του ηγέτη στην κομματική δομή.
δ) Την ανάδειξη του κομματικού θεσμού ως βασικού διαύλου πολιτικής συμμετοχής και κινητοποίησης.

Το κόμμα-υπόδειγμα της συγκεκριμένης πολιτικής μορφής ήταν το ΠΑΣΟΚ, το οποίο αναδείχτηκε σε ηγεμονικό κόμμα της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας. Το πάλαι ποτέ κραταιό Κίνημα κατόρθωσε να συνδυάσει τον δυναμισμό της κομματικής ανάπτυξης με την εκλογική δυναμική, επιτυγχάνοντας έτσι την παραμονή του στην κυβέρνηση για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Ταυτόχρονα αποτέλεσε και πρότυπο πολιτικής, οργανωτικής και κυβερνητικής πρακτικής, το οποίο υιοθέτησε και η Ν.Δ. κατά τη δεκαετία του 1980.

Ετσι, ενώ κατά τη δεκαετία του 1980 το ΠΑΣΟΚ υπό την ηγεσία του Α. Παπανδρέου κατέστη ο βασικός πολιτικός εκπρόσωπος της «Αλλαγής», κατά την ίδια αντιστοιχία τη δεκαετία του 1990, υπό την ηγεσία του Κ. Σημίτη, κατέστη ο βασικός πολιτικός εκπρόσωπος του εγχειρήματος του εξευρωπαϊσμού.

Ο συνδυασμός των συγκεκριμένων προταγμάτων με τον παράγοντα «οργανωμένο κόμμα» κατάφεραν να διασφαλίσουν και να αναδείξουν το ΠΑΣΟΚ ως ηγεμονικό κόμμα μέσω της διασφάλισης της αποτελεσματικής νομιμοποίησης και της εδραίωσης αυτών των σύνθετων διαδικασιών.

Επίσης ένας άλλος καθοριστικός παράγοντας για να εξηγηθεί η ίδρυση, η ανάπτυξη, η εξέλιξη και τελικά η πτώση του ΠΑΣΟΚ είναι να συσχετιστεί η σχέση του κόμματος με το κράτος ή καλύτερα με τη στρατηγική του κράτους.

Ετσι η υλοποίηση της στρατηγικής του κράτους, η οποία κάθε φορά συνίσταται στην αναπαραγωγή των δεδομένων σχέσεων εξουσίας σε έναν κοινωνικό σχηματισμό, περνούσε μέσα από την αξιοποίηση των ίδιων στοιχείων που καλλιέργησε το ΠΑΣΟΚ.
Το «κίνημα» που γεννήθηκε μέσα στην κοινωνία κατέληξε κόμμα του κράτους, κατέστη δηλαδή ένας εξαιρετικά αποτελεσματικός μηχανισμός νομιμοποίησης των κρατικών προταγμάτων που επέδειξε έως το 2012 αξιοσημείωτη πολιτική και εκλογική ανθεκτικότητα.
Ολα αυτά τα στοιχεία κατοχυρώνουν τον ηγεμονικό χαρακτήρα του ΠΑΣΟΚ στη Μεταπολίτευση και εξηγούν ώς ένα βαθμό και την πρόσφατη παρακμή του.
Ετσι όταν το 2009 το ΠΑΣΟΚ επανέρχεται στην κυβέρνηση, έρχεται αντιμέτωπο από τη μία πλευρά με τις προεκλογικές υποσχέσεις του που αναφέρονταν σε μια λογική ήπιας αναδιανομής και από την άλλη πλευρά με την άσχημη κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και λόγω της διεθνούς οικονομικής κρίσης που ξεκίνησε στις ΗΠΑ το 2007 και επεκτάθηκε σε διεθνές επίπεδο.
Η επιλογή για την ψήφιση του πρώτου Μνημονίου, με το οποίο εισάγεται ένα πρόγραμμα σκληρής δημοσιονομικής πειθαρχίας, καταδεικνύει το ότι η πολιτική ατζέντα καθορίζεται αποφασιστικά πλέον από τις κρατικές αναγκαιότητες -και από την ελλειμματικής δημοκρατικής νομιμοποίησης τρόικα- ενώ το οργανωμένο κόμμα παρακάμπτεται, ώστε να μην υπάρξουν εσωκομματικές αντιδράσεις που θα υπονόμευαν τη συγκεκριμένη κυβερνητική επιλογή.
Οι κυβερνητικές υποθέσεις πλέον αυτονομούνται πλήρως όχι μόνο από το κόμμα, αλλά και από το Κοινοβούλιο του οποίου η νομοθετική λειτουργία αποδυναμώνεται με την εκχώρηση στον υπουργό Οικονομικών του δικαιώματος να υπογράφει τις αναθεωρήσεις του Μνημονίου χωρίς κοινοβουλευτική επικύρωση.
Οι επιλογές αυτές σε συνδυασμό με τη κυβερνητική συμμαχία με Ν.Δ. και ΛΑΟΣ στερεί το ΠΑΣΟΚ από κρίσιμα κοινωνικά ερείσματα και το οδηγεί σε μια πρωτοφανή εκλογική ήττα τον Μάιο του 2012.
Είναι πλέον η εποχή όπου στην ελληνική κοινωνία κυριαρχεί η νέα διαιρετική τομή «μνημόνιο-αντιμνημόνιο» που φαίνεται ότι αντικαθιστά την «παραδοσιακή» δεξιά-αντιδεξιά διαιρετική τομή της μεταπολιτευτικής περιόδου.

Επιπλέον, στον βαθμό που μετεκλογικά επιλέγεται η λειτουργία του κόμματος αποκλειστικά διαμέσου της Κ.Ο., οργανώνεται το οριστικό τέλος του ΠΑΣΟΚ ως εκλογικά κυρίαρχου και πολιτικά ηγεμονικού κόμματος στο ελληνικό κομματικό σύστημα.
Μια παρόμοια πολιτικο-οργανωτική τροχιά φαίνεται να ακολουθεί και ο ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα στην προκειμένη περίπτωση η εν λόγω μετάλλαξη αφορά ένα κόμμα το οποίο κατέλαβε τον πολιτικό χώρο που έλεγχε το ΠΑΣΟΚ και φιλοδόξησε να λειτουργήσει ως πολιτική άρνηση της συγκεκριμένης πορείας «συντηρητικοποίησης».
Πράγματι ο ΣΥΡΙΖΑ μετά την εκλογική του κυριαρχία στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, τις οποίες και κέρδισε στη βάση ενός προγράμματος που προέβλεπε ακύρωση των μνημονιακών νόμων και απόκρουση των πολιτικών λιτότητας, βρίσκεται αντιμέτωπος με μια εκ βάθρων αντιστροφή προσανατολισμού.
Είναι προφανές ότι η υπερψήφιση του τρίτου Μνημονίου, η νέα αφήγηση που προτάσσει η ηγετική ομάδα του κόμματος, αλλά και η συνολική ενδοκομματική μεθόδευση για τη νομιμοποίηση θυμίζουν σε υπερβολικό βαθμό το 2010 και τις αντίστοιχες κινήσεις του Γ. Παπανδρέου για την προώθηση του πρώτου Μνημονίου.

Ενδεικτικά αναφέρουμε:
•την αντίληψη του Μνημονίου ως «μονόδρομου» και ως μόνης λύσης για τη «σωτηρία της χώρας»·
•τη νομιμοποίηση της νέας συμφωνίας αποκλειστικά στο Κοινοβούλιο·
•τον πλήρη αποκλεισμό της συλλογικότητας του κόμματος από τη λήψη των αποφάσεων·
•την εργαλειακή αντίληψη των θεσμών η οποία επιτείνει την προϊούσα κρίση νομιμότητας·
•την απόλυτη διάσταση προεκλογικών εξαγγελιών και κυβερνητικής πρακτικής·
• τη «δαιμονοποίηση» της άποψης που αμφισβητεί τη λογική του μονόδρομου.

Όλα αυτά βέβαια στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ αποκτούν και ένα άλλο περιεχόμενο αν λάβουμε υπ’ όψιν και το δραματικό δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, κατά το οποίο ο ελληνικός λαός ψήφισε με μεγάλη πλειοψηφία «ΟΧΙ» στη λιτότητα και στα Μνημόνια, με capital controls και με πίεση από ξένους παράγοντες, ιδιωτικά ΜΜΕ και επιχειρηματικά συμφέροντα.
Στην πραγματικότητα βέβαια πρόκειται για ακόμα μια υποταγή του παράγοντα «κόμμα» στις κρατικές αναγκαιότητες και στον ευρωπαϊκό πολιτικό συσχετισμό που παράγει αδήριτους περιορισμούς για την άσκηση αυτόνομης πολιτικής σε εθνικό επίπεδο.
Η μνημονιακή στροφή του ΣΥΡΙΖΑ σηματοδοτεί το τέλος του πολιτικού υποκειμένου «ΣΥΡΙΖΑ», έτσι όπως αυτό διαμορφώθηκε στην ουσία την τελευταία πενταετία και βασίστηκε στην αλληλοδιείσδυση κόμματος και κοινωνικών κινημάτων, στη συγκρότηση του αντιμνημονιακού μετώπου, στην εκπροσώπηση των «χαμένων» των μνημονίων, στην ανάγκη επανάκαμψης της κοινωνίας στην πολιτική και στην ενδυνάμωση της δημοκρατίας.
Σηματοδοτεί επίσης και το τέλος της Μεταπολίτευσης, τουλάχιστον εκείνου του θετικού κεκτημένου που ο ΣΥΡΙΖΑ επεχείρησε να υπερασπιστεί, όπως και των κομματικών οργανώσεων ως οργανωμένων συλλογικοτήτων που λειτουργούσαν ως τόπος νομιμοποίησης των κρατικών πολιτικών.
Το δε «πολιτικό κεφάλαιο» του Αλ. Τσίπρα, που υπερβαίνει την επιρροή της συλλογικότητας «ΣΥΡΙΖΑ», επιβεβαιώνει τη γενικότερη τάση για «προεδροποίηση» του ελληνικού κομματικού συστήματος και μας υπενθυμίζει την ανάλυση του σπουδαίου πολιτικού επιστήμονα Πίτερ Μέιρ για μια «δημοκρατία δίχως κόμματα».
Μιας δημοκρατίας δηλαδή πολιτικών στελεχών και παραγόντων που διαχειρίζονται τον ίδιο πολιτικό μονόδρομο και επιτυγχάνουν τη συναίνεση ανάμεσα στις διαφορετικές κομματικές γραμμές.
Στο πλαίσιο αυτό η εύκολη και ταχεία «πασοκοποίηση» του ΣΥΡΙΖΑ, την οποία τόσο ξόρκιζαν τα στελέχη του τελευταίου πριν από το 2015, καταλήγει μια συνθήκη όχι απλώς ήττας, αλλά ολοκληρωτικής υποχώρησης, που υπενθυμίζει σε όλους μας ότι μια Αριστερά χωρίς θεωρία για το κράτος είναι μια Αριστερά που έχει ήδη ηττηθεί προτού καν αναλάβει την κυβέρνηση.

* Ο Κώστας Ελευθερίου είναι υπ. διδάκτορας στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

**Ο Χρύσανθος Δ. Τάσσης διδάσκει Πολιτική Κοινωνιολογία στο Τμήμα Κοινωνικής Διοίκησης και Πολιτικής Επιστήμης στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.
Είναι συγγραφείς του βιβλίου «ΠΑΣΟΚ: Η άνοδος και η πτώση (;) ενός ηγεμονικού κόμματος», εκδόσεις Σαββάλας.

ΣΧΟΛΙΟ Α.Ν.: Αναδημοσιεύουμε από την ΕΦΣΥΝ το άρθρο που συνυπογράφει ο Χρύσανθος Τάσσης (που τίμησε με την παρουσία του το ψηφοδέλτιό μας στις δημοτικές εκλογές του 2014). Τα σχόλιά μου (και τις ενστάσεις μου) θα τις συζητήσουμε αύριο σε συνάντηση κορυφής της παράταξης "Χαλάνδρι Αλλάζουμε Πορεία" (έχουμε κανονίσει να πιούμε καφέ και να κουβεντιάσουμε για τις επικείμενες εκλογές με τον ... θεωρητικό). 

Για σήμερα μόνο ένα σχόλιο: Βλέπω να παίρνεις το αίμα σου πίσω και να με διαγράφεις εσύ αυτή τη φορά από την παράταξή μας σύντροφε.

Ο Χρύσανθος Τάσσης

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΣΤΗΝ ΧΘΕΣΙΝΗ ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΙΟΥ

Θέλω να αρχίσω από το τέλος. Γιατί η αγωνία του κόσμου είναι μεγάλη. Η αγωνία του κόσμου αυτή τη στιγμή, από την μία άκρη μέχρι την άλλη, είναι ποιος θα κυβερνήσει αυτόν τον τόπο; Με ποιους ανθρώπους; Με ποιες αρχές και με ποιες προτεραιότητες;

Εμείς λοιπόν ξέρουμε! Εμείς μπορούμε να κυβερνήσουμε αυτή τη χώρα! Κι αυτός είναι ο λόγος που μπήκαμε στην πολιτική. Βλέπαμε μια κοινωνία, όμηρο στα χέρια των κομματικών μηχανισμών. Πελατειακό κράτος παντού, ακόμη και σήμερα. Μια χώρα πεδίο βολής για λίγες οικογένειες, λίγα συμφέροντα, λίγες συντεχνίες.

Έτσι είπαμε το «Ξεκινάμε»! Κι από το μηδέν, εκλέξαμε δύο ευρωβουλευτές. Χωρίς λεφτά, χωρίς προστάτες, χωρίς οργάνωση. Με το κάλεσμα μας και μόνο, βρέθηκαν 400.000 τολμηροί που μας ακολούθησαν. Και αμέσως το παλιό σύστημα -οι ιδεοληπτικοί της αριστεράς, οι λαϊκιστές της δεξιάς, τρομοκρατήθηκαν και αντέδρασαν, όπως έχουν μάθει να αντιδρούν.

Κατασκεύασαν ψέματα. Ότι το Ποτάμι είναι ξένο, είναι των συμφερόντων των δανειστών, των εργολάβων και των καναλαρχών. Τώρα πια, έχει αποκαλυφθεί ποιοι έφτιαξαν αυτά τα ψέματα. Ποιοι κατασκεύασαν αυτές τις ιστορίες. Αλλά δεν ήρθε ακόμη η ώρα να λογαριαστούμε. Αυτό που προέχει για εμάς είναι η σωτηρία της χώρας.

Ο φόβος τους ήταν κι είναι μεγάλος. Μπροστά τους είναι πάντα οι καρέκλες της εξουσίας, ήταν οι αρχηγοί διψασμένων κομματικών στρατών. Ήταν έτοιμοι να κάνουν το δικό τους πλιάτσικο στο δημόσιο. Τότε αποφασίστηκε η επίθεση στο Ποτάμι. Γίναμε ο στόχος όλων εκείνων που χρόνια τώρα νέμονταν την εξουσία. Και όλων αυτών που την καλόβλεπαν. Όλων εκείνων που επιθυμούσαν να παραμείνουν τα νερά, λιμνάζοντα.

Αντί, λοιπόν, να βρίσκουν λύσεις για τη χώρα, κατασκεύαζαν θεωρίες συνωμοσίας. Δεν είμαστε, όμως εύκολος αντίπαλος. Δεν είμαστε τα πλουσιόπαιδα που έχουν την πολιτική ως χόμπι. Είμαστε περπατημένοι. Δεν είμαστε οι κληρονόμοι που τα βρήκαμε όλα εύκολα. Η κοινωνία ξέρει από πού ερχόμαστε και ξέρει ότι είμαστε δικό της αληθινό κομμάτι. Παρόμοιες κινήσεις στο παρελθόν, που προσπάθησαν να ανανεώσουν το πολιτικό σύστημα, εξαερώθηκαν μετά από λίγους μήνες. Εμείς, όμως, το Ποτάμι, βγάλαμε 17 βουλευτές.

Αλλά η επιτυχία μας δεν ήταν αυτή. Η επιτυχία μας είναι ότι το Ποτάμι, η νεότερη πολιτική δύναμη στη χώρα, έγινε η καθοριστική δύναμη για να κρατηθεί η Ελλάδα στο κέντρο της Ευρώπης. Υπήρξαν κι άλλες δυνάμεις. Υπήρξε μια μεγάλη συμμαχία στη Βουλή, που ξεπέρασε τις αγκυλώσεις της και τελικά συνεργάστηκε, δίνοντας μια τελευταία ευκαιρία στη χώρα. Υπήρξε ένα κίνημα, που δε φοβήθηκε να βγει στο δρόμο και να φωνάξει «Ναι στην Ευρώπη». Αλλά τον δρόμο, τον άνοιξε το Ποτάμι! Τολμήσαμε. Είπαμε από την πρώτη στιγμή, «στηρίζουμε τη συμφωνία». «Μα έχει πολιτικό κόστος»; Δεν μας ενδιαφέρει! Γιατί το Ποτάμι δεν έχει εκκρεμότητες με το παρελθόν, δεν έχει γραμμάτια, ούτε απωθημένα. Και έχουμε μάθει να παίρνουμε γρήγορα γενναίες αποφάσεις.

Επιμένουν οι αντίπαλοί μας να μας κατατάσσουν στο σύστημα. Τους βολεύει. Είτε φιλικά είτε εχθρικά. Εμείς όμως δεν ήμασταν στο πάρτι. Δεν παζαρέψαμε με τη διαπλοκή, ούτε σερνόμασταν στα λαγούμια της διαφθοράς. Εμείς ήρθαμε μετά τα μνημόνια των παλιών κομμάτων εξουσίας. Και σε μια Βουλή καθημαγμένη από τα μνημόνια και τις παλιές αντιθέσεις, εμείς φέραμε -και θα μου επιτρέψετε να πω, επιβάλλαμε- νέους κανόνες. Ούτε ‘’Ναι’’ σε όλα, ούτε ‘’Όχι’’ σε όλα. Και τους παρασύραμε όλους, ή σχεδόν όλους, σε μια άλλη συμπεριφορά. Δεν διστάσαμε να συνεργαστούμε με τους αντιπάλους μας, προκειμένου να σωθεί η χώρα. Να ψηφίσουμε νομοσχέδια, ελλιπή και πρόχειρα νομοθετήματα, που έφερναν όμως τη χώρα έστω και μισό βήμα μπροστά. Προσφέραμε τις γνώσεις και τις δυνάμεις μας χωρίς ανταλλάγματα. Πήραμε πρωτοβουλίες για εθνική συνεννόηση, εγγυηθήκαμε για τη χώρα στο εξωτερικό. Χωρίς φανφάρες, χωρίς μεγαλοστομίες, χωρίς λαϊκισμούς, δουλέψαμε σκληρά, τεκμηριωμένα, υπεύθυνα. Πήραμε το ρίσκο μιας άλλης πολιτικής, κατηγορηθήκαμε, μείναμε όμως σταθεροί μέχρι το τέλος και δικαιωθήκαμε.

Κάπως έτσι σώθηκε η χώρα. Σώθηκε η χώρα; Όχι! Κι αυτή συνεχίζει να είναι η μεγάλη μας ανησυχία. Αυτός συνεχίζει να είναι ο μεγάλος μας στόχος. Η χώρα έχει ανάγκη από μια κυβέρνηση που θα αποφασίζει. Και, δυστυχώς, τέτοια κυβέρνηση δεν έχει. Μέχρι σήμερα στο παραπέντε, διαβάζουμε δημοσιεύματα για διορισμούς ημετέρων στο υπουργείο Παιδείας και αλλού. Τακτοποιούν συγγενείς και φίλους, τακτοποιούν κομματικές υποχρεώσεις, προσπαθούν να εδραιώσουν το καθεστώς τους.

Η χώρα καταρρέει. Η οικονομία διαλύθηκε. Οι τράπεζες άδειασαν. Η ανεργία αυξήθηκε ξανά. Το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης ήταν το μεγάλο ψέμα. Η μεγάλη επιχείρηση εξαπάτησης.  Ήξεραν ότι δεν θα επανέλθει ο κατώτατος μισθός στα 751 ευρώ. Αλλά αδιαφόρησαν, δεν τους ενδιέφερε. Ήξεραν ότι δεν θα καταργήσουν τον ΕΝΦΙΑ. Αλλά δεν τους ενδιέφερε. Ήξεραν ότι δεν υπάρχει τζάμπα χρήμα πουθενά! Αλλά το υποσχέθηκαν. Όπως όλοι οι παλιοί πολιτικάντηδες.

Όπως ομολόγησε ο κ. Δραγασάκης, το σχέδιο ήταν: «απειλούμε τους δανειστές, αυτοί φοβούνται την εξάπλωση της κρίσης και μας τα δίνουν όλα». Ο εκφοβισμός τού άλλου ήταν το μόνο σχέδιό τους. Δεν έπιασε! Κι εκεί που θα χόρευε η μαντάμ Μέρκελ στον δικό μας ρυθμό Πεντοζάλη, παραλίγο να χορέψουμε εμείς το χορό του Ζαλόγγου.Καταγγείλαμε στη Βουλή, στον χρόνο που έπρεπε και με τον τρόπο που έπρεπε, με υπευθυνότητα και χωρίς ακρότητες για να τρομοκρατήσουμε τον κόσμο, ότι υπάρχει σχέδιο στην Κυβέρνηση για πραξικοπηματική επιστροφή στη δραχμή. Μας διέψευσαν και μας απείλησαν με εισαγγελείς. Για να αποκαλυφθεί, στη συνέχεια, ότι το σχέδιο δεν ήταν μόνο του Γιάνη και του Λαφαζάνη, αλλά και του ίδιου του Τσίπρα, ως εναλλακτικό σχέδιο άμυνας στους «κακούς» εταίρους μας.

Ξέρετε πόσα δις στοίχισαν στη χώρα όλες αυτές οι παλινωδίες του κ. Τσίπρα; Κανείς δεν μπορεί να μας πει με ακρίβεια πόσο μας στοίχισε η μαθητεία του κ. Τσίπρα στην πραγματική ζωή. Γιατί κανείς, ακόμη, δε μπορεί να μετρήσει τους νέους ανέργους, τα νέα λουκέτα, τη νέα φτώχεια. Τις εταιρίες που φεύγουν τρέχοντας για Βουλγαρία, Αλβανία, Τουρκία. Όμως μερικά νούμερα κραυγάζουν. Πριν εκλεγεί ο ΣΥΡΙΖΑ, η αξία των τραπεζών ήταν 26 δις- το 55% ήταν του δημοσίου, είχαμε περιουσία δηλαδή 15-16 δις. Σήμερα η αξία όλων των τραπεζών είναι 3,5 δις - το δημόσιο δηλαδή έχασε 14 δις μόνο και μόνο από την αφέλεια του κ. Τσίπρα να αφήσει να κλείσουν οι τράπεζες. Σήμερα βγήκε και επισήμως ότι το πρώτο 7μηνο του 2014 έχουμε καταγεγραμμένη υστέρηση εσόδων 3,9 δις. Στραγάλια τα δις για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Ποιός φταίει για όλα αυτά; Ο καπετάνιος ή ο λοστρόμος; Δικαιολογούνται λέγοντας στα τηλεοπτικά παράθυρα «κάποιες επιλογές δεν μας βγήκαν». Δεν τους βγήκε το μισό υπουργικό συμβούλιο δηλαδή.  Εδώ, νομίζω, δεν έχει υπάρξει ανάλογο προηγούμενο στην ιστορία του τόπου. Λίγους μήνες μετά τη σαρωτική σου επικράτηση, να παραδέχεσαι ότι όλες οι βασικές επιλογές σου ήταν λάθος. Λάθος η Πρόεδρος της Βουλής, Λάθος τα βασικά υπουργεία, Λάθος η διαπραγμάτευση.

«Δικτατορίσκος», τώρα για το Μέγαρο Μαξίμου, η συντρόφισσα Ζωή. Τα είπαμε και εμείς στην Βουλή και από κάτω μας γιουχάριζαν. Αποτυχημένοι και η κ. Χριστοδουλοπούλου και ο κ. Παρασκευόπουλος που τα διέλυσαν όλα, στα σύνορα και τις φυλακές. Μέχρι και η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες λέει ότι δεν μπορεί να βρει άκρη με αυτή την κυβέρνηση. Λαϊκιστής κι επικίνδυνος, τώρα, για το Μέγαρο Μαξίμου, ο σύντροφος Λαφαζάνης. Ο Λαφαζάνης που τον Φεβρουάριο ορίστηκε υπερυπουργός από τον κ. Τσίπρα! Υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Προφανώς τον είχε διορίσει για να τιμωρήσει τους ανθρώπους της εργασίας, της παραγωγής, τους μικρούς και μεσαίους επιχειρηματίες!

Αλλά δεν είναι δυστυχώς μόνο ο κ. Λαφαζάνης. Οι περισσότεροι υπουργοί του κ. Τσίπρα έχουν ξεχάσει να βάζουν την υπογραφή τους. Όλα έχουν βαλτώσει. Όλα σε εκκρεμότητα, όλα στο χάος. Εκτός από τους διορισμούς, κάποια επιλεκτικά έργα σε παλιούς και νέους φίλους αλλά και τις αποσπάσεις στα γραφεία τους. Ποιός αμφιβάλλει σήμερα ότι το δημοψήφισμα έγινε γιατί ο κ. Τσίπρας δεν είχε αποφασίσει ακόμη, τί θα κάνει με τους εσωκομματικούς του αντιπάλους; Αγόρασε χρόνο φέρνοντας τη χώρα στο χάος στην κοινωνία, τον διχασμό στη χώρα και την απόγνωση στην οικονομία.

Αλλά ας αφήσουμε τον κ. Τσίπρα στα αδιέξοδα του κι ας πάμε στο μέλλον. Πάντως, αν νομίζει ότι μπορεί να απαντήσει σε κάτι από όλα αυτά είμαστε εδώ και τον περιμένουμε σε μια τηλεοπτική αναμέτρηση, όποτε και όπου επιλέξει. Ακόμα και στο αγαπημένο του κανάλι. Αναμέτρηση ζωντανή με προσωπική αντιπαράθεση, όπως γίνεται σε όλες τις πολιτισμένες χώρες τις Ευρώπης και όχι με ερωτήσεις κονσέρβα για να δοθούν απαντήσεις που έχουν ετοιμάσει διαφημιστικές εταιρίες.  Καλώ επίσης και τον κ. Μειμαράκη. Γιατί δεν ξεχνάμε τις δικές τους μεγάλες ευθύνες. Τις ευθύνες των κομμάτων που κυβέρνησαν τις προηγούμενες δεκαετίες. Θα σας πω τη μία, τη μεγαλύτερη. Η απέχθεια τους στις μεταρρυθμίσεις. Δεν τις ήθελαν τόσα χρόνια και προσπαθούσαν μόνο με λιτότητα και περικοπές. Τις φοβήθηκαν, όπως ο διάολος απομακρύνεται από το λιβάνι.

Το Ποτάμι είναι σήμερα το πιο ανανεωτικό, άφθαρτο κι ανοιχτό κόμμα. Το Κίνημα που έχει λύσεις. Που διαθέτει στελέχη με γνώση κι εμπειρία. Δοκιμασμένους ανθρώπους στην πραγματική ζωή κι όχι στην εικονική πραγματικότητα των κομματικών γραφείων. Είναι το κόμμα που εκτός από όραμα, αλλά και ρεαλισμό, έχει συγκεκριμένες λύσεις για τη χώρα. Είναι το κίνημα που εκπροσωπεί τις δυνάμεις της εργασίας, της δημιουργίας, της παραγωγής. Χωρίς αγκυλώσεις, χωρίς δογματισμούς, ιδεοληψίες και παρωχημένες πρακτικές. Και ότι λέμε για την κοινωνία το δοκιμάζουμε και στο κόμμα μας.

Δεν πήραμε ούτε μισό ευρώ δάνειο από τις τράπεζες. Και όλα τα μεγάλα κόμματα είναι καταχρεωμένα στους τραπεζίτες. Έχουν ναυαγήσει τα κόμματά τους οικονομικά και στη συνέχεια ναυαγούν και τη χώρα. Εμείς δεν πήραμε ούτε μισό ευρώ δάνειο και την επομένη των εκλογών δώσαμε στη δημοσιότητα όλα τα στοιχεία, που βρήκαμε τα λίγα λεφτά που ξοδέψαμε γι’ αυτή την εκλογική μάχη. Και περιμένουμε έστω και τώρα τον ΣΥΡΙΖΑ, τους κυρίους που μερικές φορές καμώνονται ότι συγκρούονται με τη διαπλοκή –σ’ ένα θέατρο του παραλόγου-, να μας εξηγήσουν: που βρήκαν τα εκατομμύρια για τον προηγούμενο προεκλογικό τους αγώνα και που θα βρουν τα εκατομμύρια γι’ αυτόν τον προεκλογικό αγώνα που θα διεξάγουν. Εμείς τα στοιχεία τα δώσαμε στη δημοσιότητα. Αυτοί ας τολμήσουν κάποια στιγμή, μετά από μήνες –κι ας τα έχουν «μαγειρέψει»- να συγκριθούμε στην τιμιότητα.

Είμαστε το κόμμα που τόλμησε να κάνει το πρώτο συνέδριό του, τέσσερις μήνες μετά την ίδρυσή του. Ποτέ στην Ελλάδα δεν συνέβη αυτό. Έπρεπε να περάσουν χρόνια και χρόνια, να στηθούν οι μηχανισμοί και οι χειροκροτητές για να γίνει ένα συνέδριο. Εμείς το κάναμε σε τέσσερις μήνες. Ανοίξαμε την πόρτα στη διαδικασία επιλογής ευρωβουλευτών και βουλευτών και κάναμε ψηφοδέλτια όχι με βάση τι λένε κάποιες κλειστές ομάδες, αλλά με βάση τι λέει η κοινωνία και με βάση τα μηνύματα που κατάφεραν οι εθελοντές μας να φέρουν από κάθε γωνιά της χώρας.

Δεν αποσπάσαμε καν, αρνηθήκαμε να αποσπάσουμε, τους δημοσίους υπαλλήλους που μας αναλογούν. Πήραμε ελάχιστους σε σχέση με τα νούμερα που μας έδιναν. Γιατί έχουμε καταγγείλει ότι η ελληνική κομματοκρατία υπηρετείται από ένα άλλο δημόσιο. Υπάρχει άλλο ένα δημόσιο που δουλεύει στη Συγγρού που θα γίνει ξανά Ρηγίλλης, στη Χ. Τρικούπη και βέβαια στην Κουμουνδούρου.

Το Ποτάμι φίλες και φίλοι, είναι η μαγιά μιας Ελλάδας που θέλουμε. Μιας Ελλάδας οικονομικά ισχυρής και κοινωνικά δίκαιης. Το Ποτάμι είναι αυτό που λέει δυνατά, ότι δεν θα δώσουμε μάχες οπισθοφυλακής για να μοιράσουμε τη φτώχεια. Δεν μας ενδιαφέρει να μοιράσουμε τη φτώχεια. Μας ενδιαφέρει να μοιράσουμε δίκαια τον πλούτο. Μας ενδιαφέρει να δώσουμε τη μάχη της παραγωγής και της ανάπτυξης. Μας ενδιαφέρει να νικηθεί η ανεργία. Αυτός είναι ο μεγάλος μας στόχος. Και εκεί θα αποσκοπούν οι συγκεκριμένες, καθαρές θέσεις που θα παρουσιάσει το Ποτάμι την επόμενη εβδομάδα. Στο πώς αυτή η χώρα μπορεί πολύ σύντομα, σε λίγους μήνες να βγει από την καταχνιά, να βγει από το σκούρο χρώμα που έχουν δημιουργήσει τα παλιά κόμματα εξουσίας.  Πώς μπορεί να νικηθεί η μαύρη εργασία, πώς μπορεί να υπάρξουν θέσεις εργασίας. Να πάψουν κάθε μέρα οι ελληνικές οικογένειες να αποχαιρετούν κι ένα φίλο –ν’ αποχαιρετούμε τα παιδιά μας- που τρέχουν άρον άρον στο εξωτερικό. Γιατί, θα σου πουν «αυτή η χώρα δεν αλλάζει». Κι όμως. Η Ελλάδα όμως μπορεί να αλλάξει.

Η Ελλάδα είναι εύκολο ν’ αλλάξει. Αρκεί να υπάρχει σχέδιο. Αρκεί να βγουν μπροστά οι άνθρωποι της δημιουργίας και της δουλειάς. Και αρκεί να φύγουν –θα το ξαναπώ και θα θυμώσουν- οι άεργοι. Οι υπουργοί που δεν έχουν κάνει ένα μεροκάματο στη ζωή τους. Οι υπουργοί που πάντα τους πλήρωνε το δημόσιο ταμείο σαν στελέχη ενός άλλου κόμματος, όταν ναυαγούσε αυτό το κόμμα ενός άλλου κόμματος και τελικά μιας κυβέρνησης. Να φύγουν οι άεργοι. Είναι αντίπαλοί μας. Και δεν θα συμβιβαστούμε ποτέ με την αρχή που λέει ότι αυτή τη χώρα θα τη διοικούν οι κομματικοί υπάλληλοι. Όχι! Αυτή η χώρα ανήκει στα δημιουργικά μυαλά. Οι παράγοντες και οι παραγοντίσκοι των κομμάτων, των συντεχνιών και των συμφερόντων θα πάψουν –και είναι κοντά η στιγμή- να πειραματίζονται στην πλάτη του ελληνικού λαού

Φίλοι και φίλες

Στους δεκαοκτώ μήνες της παρουσίας μας πετύχαμε όλα τα δύσκολα. Συμμετείχαμε σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις κι ένα δημοψήφισμα, χωρίς λεφτά, χωρίς γραφεία, χωρίς προστάτες, χωρίς επαγγελματικά στελέχη. Δεν είχαμε, καλά-καλά, προλάβει να γνωριστούμε μεταξύ μας κι έπρεπε να δώσουμε όλες τις μάχες. Και τις δώσαμε. Και τώρα είμαστε εδώ, πιο δυνατοί, πιο χαρούμενοι. Μαζί με νέους ανθρώπους.

Σε όλη τη χώρα φίλες και φίλοι δημιουργούνται αυτές τις μέρες ομάδες υποστήριξης της εκλογικής προσπάθειας του Ποταμιού. «Τώρα Ποτάμι» λένε στη Ζάκυνθο, στα Γιάννενα, στην Ήπειρο, στην Κατερινή, στο Ρέθυμνο, στη Μυτιλήνη. Άνθρωποι που δεν μας ψήφισαν, άνθρωποι που ίσως μας έβλεπαν με μια επιφύλαξη, αν έχουμε την τόλμη να αλλάξουμε τα πράγματα. Μήπως γίνουμε κι εμείς σαν τους προηγούμενους. Να κάνουμε άλλα απ’ αυτά που λέμε. Άνθρωποι που δεν ήταν στο πλευρό μας, έρχονται τώρα –όχι στο Ποτάμι, δεν τους θέλουμε εμείς, δεν τους θέλουμε υποχρεωτικά αν δεν θέλουν. Θέλουμε όμως τη συμπαράστασή τους σ’ αυτή τη μάχη. Κι αυτό είναι το ανοιχτό κίνημα. Αυτό είναι το Ποτάμι. Θέλουμε να ενισχυθούν αυτές οι δυνάμεις που δημιουργούνται σ’ όλη τη χώρα κάτω από τον τίτλο «τώρα Ποτάμι»! Τώρα όλοι μαζί για τη μεγάλη μάχη. Γιατί –θα το ξαναπω- αυτή η χώρα δεν θα αλλάξει αν δεν μπουν μπροστά οι προδομένοι από τα ψέματα των παλιών κομμάτων. Της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ εν προκειμένω. Η κρίση είναι μεγάλη. Αλλά προσέξτε. Μπορεί η κρίση να είναι δική τους, να είναι του παλιού συστήματος, αλλά η λύση είναι δική μας και πρέπει να την επιβάλλουμε.

Έχουμε πολλά για τα οποία πρέπει να είμαστε υπερήφανοι, φίλοι και φίλες. Έχετε κι εσείς τους δικούς σας λόγους, τις εμπειρίες από τις πετυχημένες δικές σας μάχες. Αλλά έχω κι εγώ το δικό μου λόγο ν είμαι υπερήφανος. Είμαι υπερήφανος που είμαστε μαζί! Είμαι υπερήφανος που με εμπιστεύεστε! Είμαι υπερήφανος που δίνεται αυτή τη μάχη χωρίς να ζητάτε τίποτα! Είμαι υπερήφανος που φέρνουμε νέες αρχές στο πολιτικό σύστημα της χώρας. Και δεν μιλώ για τους Βουλευτές, γι’ αυτούς που είναι στην πρώτη γραμμή. Μιλώ -κυρίως- για τους εθελοντές του Ποταμιού σε όλη τη χώρα. Μιλώ γι’ αυτούς που στρατεύονται στον αγώνα, εγκαταλείπουν τις δουλειές τους, τις οικογένειές τους και βοηθούν αυτή τη χώρα ν’ αλλάξει.

Θέλω να σας πω ότι τη μεγάλη νίκη που έρχεται, είναι και θα είναι έργο των εθελοντών μας, του Κινήματός μας, των πολιτών που στρατεύτηκαν στο Ποτάμι χωρίς να παζαρέψουν το παραμικρό! Θα είναι έργο ενός Κινήματος που θέλει να κινηθεί έξω από την παλιά συμπεριφορά των παλιών κομμάτων που έλεγε «πρώτα κάνω τον κομματικό στρατό, πρώτα τον δένω με υποσχέσεις, πρώτα υπόσχομαι θέσεις και μετά λέω ξεκινάμε». Εμείς από την πρώτη στιγμή τα κάναμε αντίστροφα. Είπαμε ξεκινάμε για τη μεγάλη ιδέα. Δεν μας ενδιαφέρει να φτιάξουμε κομματικό στρατό για να ελέγξουμε την παιδεία, τα νοσοκομεία, τις υπηρεσίες. Θα δώσουμε αυτή τη μάχη για τα παιδιά μας, κόντρα στα μικρά και μεγάλα συμφέροντα που έχουν παγιδεύσει τη χώρα. Τις μπάλες που κρατούν αυτή τη χώρα χαμηλά, ενώ θα μπορούσε να ήταν πολύ ψηλά.

Λέω λοιπόν –και θέλω να το σκεφθείτε- ότι μας μένουν μόνο 25 μέρες. Είναι πολύ λίγες. Αλλά είναι και πολλές για να μπορέσουμε να τ’ αλλάξουμε όλα. Το παλιό σύστημα πρέπει να νικηθεί και πρέπει να επιστρέψει και να ακουστεί ξανά το παλιό μας σύνθημα: «να τα αλλάξουμε όλα, χωρίς να γκρεμίσουμε τη χώρα». Το λέμε πιο δυνατά τώρα που αυτοί που κυβέρνησαν, αυτούς τους λίγους μήνες, κατάφεραν το ακατόρθωτο. Τα γκρέμισαν όλα, χωρίς να αλλάξουν τίποτα. Εμείς λοιπόν το λέμε ξανά και δυνατά: αυτή η χώρα θ’ αλλάξει. Και θ’ αλλάξει γιατί εμείς ξέρουμε, θ’ αλλάξει για τις εμείς μπορούμε! Θα βρεθούμε αυτές τις 25 μέρες εκεί που πρέπει. Παντού. Στα σπίτια, στις πλατείες, στους δρόμους. Πρέπει να δώσουμε τη μεγάλη μάχη.

Σας το είπα από την αρχή. Η χώρα με τις μεγάλες προσπάθειές μας, κρατήθηκε στην καρδιά της Ευρώπης. Είχαμε μια καθοριστική συμβολή. Αλλά αυτή η χώρα δεν σώθηκε. Αυτή η χώρα μπορεί να ξαναγυρίσει. Το εκκρεμές παραμένει εκκρεμές. Εμείς λέμε ότι δεν θα το επιτρέψουμε. Αυτή η χώρα θα μείνει στην καρδιά της Ευρώπης, αλλά θα προχωρήσει σε μια πορεία ανάπτυξης και κοινωνικής δικαιοσύνης. Θα πρέπει όλες οι δημιουργικές δυνάμεις της χώρας, οι άνθρωποι της δουλειάς, να βγουν μπροστά, να παραμερίσουν τους κομματικούς στρατούς, να παραμερίσουν το χρήμα που έρχεται από αδήλωτες πηγές και γεμίζει όλη τη χώρα με προεκλογικά τρικάκια. Εμείς τα εκατομμύρια τα δικά τους για να γεμίσουμε με προεκλογικές αφίσες τους δρόμους δεν τα έχουμε. Και δεν θα το κάνουμε. Γιατί εκτός των άλλων σεβόμαστε κάποιες αρχές και πρέπει να αρνηθούμε τις παλιές προεκλογικές αντιδράσεις. Εμείς θα δώσουμε τη μάχη στόμα με στόμα, στο διαδίκτυο, στις πλατείες και θα την κερδίσουμε. Εμείς ξέρουμε, εμείς μπορούμε!

Από αύριο, δουλειά σε όλη την Ελλάδα. Οι 25 μέρες αρκούν για ν’ αλλάξουμε το εκλογικό αποτέλεσμα και να έρθει το Ποτάμι -η μηχανή της μεταρρύθμισης- στα πράγματα. Δεν διεκδικούμε ένα ρολάκι στην επόμενη κυβέρνηση. Διεκδικούμε, να καθορίσουμε την επόμενη κυβέρνηση. Αυτός ο τόπος πρέπει να κυβερνηθεί από τις δημιουργικές δυνάμεις. Και το Ποτάμι επτά μήνες τώρα, έχει αποδείξει και στον πιο επιφυλακτικό, ότι εδώ υπάρχουν οι δημιουργικές δυνάμεις. Υπάρχουν πρόσωπα καθαρά. Πρόσωπα που η πορεία μιας ζωής αποδεικνύει ότι και μπορούν και ξέρουν και θέλουν.

Σας ευχαριστώ.

ALIENS' POLICE

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΜΑΣ, ΜΑΣ ΤΣΙΓΚΛΑΕΙ ....

Μας γράφει ο αναγνώστης:

Χθες το απόγευμα πήγα στο ΚΕΠ, το κεντρικό, της πλατείας, για μια θεώρηση γνήσιου υπογραφών.

Είχε λοιπόν μια ωραία ταμπέλα ότι μέχρι τέλος Αυγούστου (δεν θυμάμαι από πότε γιατί ζοχαδιάστηκα) θα είναι ανοιχτό μέχρι τις 16.00

Το γραφείο τύπου του Δήμου που είναι λαλίστατο όταν τα μικρογραμμάρια μούστου στη μουσταλευριά ξεπερνάνε τα όρια, που βγάζει ανακοίνωση για το τι φαγητό έφαγε ο δήμαρχος και όλα αυτά τα ενδιαφέροντα, δεν θα έπρεπε να έχει φάτσα – κάρτα στο site ότι για αυτό το διάστημα το ΚΕΠ θα υπολειτουργεί; 

Όταν δεν υπάρχει κάτι με φωτογραφία του Ρούσου, δεν αξίζει να ανακοινώνεται;

Μήπως έχει βγει τέτοια ανακοίνωση, κάπου κρυμμένη, κι εγώ τους αδικώ;

Μπορείς να το δεις κι αν είναι έτσι για να τα χώσουμε;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: 

Μας έκανες να μπούμε στο site του δήμου για να το ψάξουμε και έτσι είδαμε το προηγούμενο θέμα:  ξαναβάλανε - ΤΡΙΤΗ ΦΟΡΑ - τις ψευτοκανονιστικές (βοήθειά σας εκεί που μένετε, στο ΠΑΡΚΙΝΚ των νυχτομάγαζων).

Είχε όμως - να τα λέμε και αυτά - και ένα δελτίο τύπου του ΕΦΕΤ για ανάκληση σταφίδας σουλτανίνας (ή μοσχάτου, δεν είμαι σίγουρος για την ποικιλία, δεν είναι της ειδικότητός μου η αμπελουργία). 
Το δελτίο τύπου αυτό (για την σταφίδα) είναι μια έμπρακτη απόδειξη - και πρέπει να το παραδεχτούμε - της αγωνίας του δήμου Χαλανδρίου για την  ανασυγκρότηση του πρωτογενούς αγροτικού τομέα και τα προβλήματα της αγροτιάς.
Της ευαισθησίας για την οικονομία που δεν εξαντλείται στα μπαρ του τριτογενούς, των υπηρεσιών εστίασης και της κατανάλωσης αλκοολούχων αποσταγμάτων της σταφίδας σε μορφή σφηνακίου (που λέγαμε πριν).
Αν και επειδή παρσκευάζουν εσπρέσο μακιάτο τα μπαράκια υπάρχει μια νέα καργαριστερή θεωρία που ισχυρίζεται ότι μπορεί  να θεωρηθούν και βιοτεχνικά εργαστήρια, οπότε θέλει ένα ειδικό αχτιφ το θέμα για να διευκρινιστεί, αχτίφ που εκρεμμεί να γίνει στην Αβέρωφ.

ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΠ το site του δήμου ΜΙΚΡΟΑΣΤΕ, όπως είδες και εσύ μόνος σου. 
Τι να ψάξω παραπάνω δηλαδή; 
Αν είναι κρυμμένη η ανακοίνωση κάτω από το χαλί; 
Με αυτά τα πεζά διαχειριστικά, θέλεις να ασχολείται ο δήμος;

ΧΩΣΤΑ ΑΜΑ ΘΕΣ!

ΑΝΤΕ ΚΑΛΗΜΕΡΑ

ΣΤΟ SITE ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ (πάλι) ΕΧΘΕΣ: ΒΓΑΛΤΕ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΑΔΕΙΕΣ ΚΥΕ, ΕΠΕΣΕ ΑΝΑΔΟΥΛΕΙΑ ΣΤΟ ΜΑΓΑΖΙ

Ενοικιαστήριο στην πλατεία. Σε λίγο τα ενοικιαστήρια θα γράφουν: ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ ΜΑΖΙ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΩΡΟ ΓΙΑ 50 ΤΡΑΠΕΖΑΚΙΑ ΟΞΩ ΑΕΡΑΣ (μαύρος) 10.000 ευρώ

Το site του δήμου έχει γίνει ΑΝΕΚΔΟΤΟ αναγνώστη μου και σου προτείνουμε ανεπιφύλακτα να το παρακολουθείς για να διασκεδάζεις.

Εχθές ξανανέβασαν - για να μην ξεχνιόμαστε - τις φοβερές καργαριστερές κανονιστικές διατάξεις που έκαναν τις άδειες λειτουργίας και τραπεζοκαθισμάτων του δήμου εμπορεύσιμο προϊόν για την αγορά.

Ως ντελάληδες οι διαχειριστές της σελίδας του δήμου κάθε δεκαπέντε μέρες προβάλουν την πραμάτεια τους:
ΕΤΣΙ ΔΙΝΟΥΜΕ ΑΔΕΙΕΣ ΓΙΑ ΝΕΑ ΜΠΑΡ. ΠΑΡΕ ΚΟΣΜΕ!
ΛΙΑΛΙΕΧΤΕ! ΚΑΙ ΧΩΡΟΥΣ ΓΙΑ ΤΡΑΠΕΖΟΚΑΘΙΣΜΑΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΟΡΙΣΕΙ, ΠΑΡΕ ΠΑΡΕ!

 Σε λίγες μέρες κλείνουν ένα χρόνο - πρώτη φορά αριστερά (με το α να μην είναι στερητίκό) - στην διοίκηση του δήμου.
ΔΙΟΙΚΗΣΗ γνήσιας ΚΑΡΓΑΡΙΣΤΕΡΑΣ (με μια γερή δόση από νεοφιλελευθερισμό).

ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΜΗΝΑ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟ.

Για όσους - ακόμα - σκέπτονται.

ΣΗΜΕΡΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΡΕΥΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΚΑΤΩ ΧΑΛΑΝΔΡΙ

 

 

Προγραμματισμένες διακοπές ηλεκτροδότησης

Προγραμματισμένες διακοπές ηλεκτροδότησης θα σημειωθούν την Πέμπτη 27 Αυγούστου 2015 στην περιοχή του Χαλανδρίου. Ειδικότερα, σύμφωνα με ανακοίνωση της ΔΕΔΔΗΕ, η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος θα διακοπεί:
 

• Από τις 7 π.μ. έως τη 1 μ.μ., μεταξύ των οδών: Εθνικής Αντιστάσεως – Χίου – Σοφοκλή Βενιζέλου – Παπανικολή – Σόλωνος – Ξενοφώντος – Αριστοφάνους – Ψαρρών.
•  
• Από τις 10 π.μ. έως τις 12:00 μ.μ. στην οδό Φιλελλήνων
   

Η ΔΕΔΔΗΕ επισημαίνει ότι, ενώ καταβάλλεται κάθε προσπάθεια για τη συντομότερη επανηλεκτροδότηση, εντούτοις επιβάλλεται μεγάλη προσοχή, θεωρώντας ότι σε όλη την προγραμματισμένη διάρκεια διακοπής, οι αγωγοί είναι υπό τάση!

Το Πολιτικό Μανιφέστο της “πρΟΤΑσης εργαζομένων Δήμου Χαλανδρίου”

Χαλάνδρι 26-8-2015

Η «πρΟΤΑση» είχε ήδη προϊδεάσει το αναγνωστικό της κοινό (με το Σχόλιό μας της 9-8-2015) για εθνικές (πρόωρες) εκλογές μέσα στο Σεπτέμβριο.

Όχι, δεν έχουμε μαντικές ικανότητες, απλά τα γεγονότα πάντα οδηγούν σε εκτιμήσεις. Και μια τέτοια κάναμε και εμείς.

Έχουμε μπροστά μας, λοιπόν, την 3η μέσα σε 1 χρόνο εκλογική αναμέτρηση. Μια πολύ γρήγορη προσφυγή στις κάλπες, μετά τη λαϊκή ετυμηγορία της 25ηςΙανουαρίου, με την οποία οι πολίτες αποδοκίμασαν τις προηγούμενες πολιτικές που αλυσόδεσαν τη χώρα με τους τοκογλύφους. Άκουσαν για «σκίσιμο των μνημονίων», για «ρήξη με τους ευρωπαίους που εκβιάζουν την Ελλάδα», για «αλλαγή της Ευρώπης», άκουσαν ότι «η Ελλάδα δεν πωλείται»…Άκουσαν πολλά, είδαν πολλά…λιγότερα…

Ακολούθησε το βροντερό και συντριπτικό (και παρ’ ολίγο καθολικό) Ο Χ Ι στο δημοψήφισμα της 5ηςΙουλίου, ο οποίο – ΚΑΙ αυτό – παρερμηνεύτηκε.

Με λίγα λόγια, η ετυμηγορία του ελληνικού λαού πετάχτηκε στα σκουπίδια ΔΙΣ. «Δημοκρατία» το είπαμε το πολίτευμα; Τι είδους;

Ο Ελληνικός λαός προχώρησε πιο μπροστά από την πολιτική του ηγεσία και χωρίς φόβο εξουσιοδότησε την Ελληνική κυβέρνηση για μια λύση που δεν θα είχε τα χαρακτηριστικά των προηγούμενων αποτυχημένων Μνημονίων 

Ας δούμε, εν συντομία, τι έγινε το τελευταίο χρονικό διάστημα:

Με 222 ψήφους «Ναι», η ελληνική Βουλή ενέκρινε το νέο μνημόνιο το οποίο μεταβάλει την Ελλάδα, επίσημα τώρα πλέον, σε αποικία, ή τουλάχιστον, σε μια χώρα που, εκτός του γεγονότος ότι δεν είναι πια μια κυρίαρχη χώρα, δεν έχει τα ίδια δικαιώματα που απολαμβάνουν όλες η χώρες της Ευρωζώνης ή της Ε. Ε.

Οι ευθείες συνέπειες αυτού του καταστροφικού μνημονίου για τον απλό θνητό έλληνα είναι:

- η απώλεια της νομοθετικής εξουσίας μέσα στη χώρα, αφού, 

με την ψήφο του το Ελληνικό Κοινοβούλιο κατήργησε το αποκλειστικό του προνόμιο και «όρισε» ως κυρίαρχη νομοθετική εξουσία στην Ελλάδα μια επιτροπή που συστήθηκε στο ESM (Ταμείο Νομισματικής Σταθερότητας), με έδρα τις Βρυξέλλες, για να επιτηρεί την Ελλάδα.

- η απώλεια των δικαιωμάτων στα κρατικά έσοδα, αφού

όλοι οι πόροι από τη φορολογία ή από άλλες πηγές διοχετεύονται σε ένα εγγυητικό λογαριασμό υπό τον έλεγχο της Τρόικας, η οποία, στη συνέχεια, θα χρηματοδοτεί το ελληνικό κράτος με τα ποσά που απομένουν μετά την εξυπηρέτηση του χρέους. Με απλά λόγια, το ελληνικό «κράτος» δεν μπορεί να διοχετεύσει οποιοδήποτε ποσό σε λογαριασμούς που δεν εγκρίνει η Τρόικα.

- η απώλεια του ελέγχου ορισμένων Διοικήσεων, αφού αρκετά υπουργεία θα είναι υπό τον έλεγχο της Τρόικας, όπως, π.χ., η στατιστική υπηρεσία και το ΣΔΟΕ υπό τη Γ.Γ Δημοσίων Εσόδων.

- η απώλεια ελέγχου της κρατικής ιδιοκτησίας και των δημοσίων επιχειρήσεων.

Όλη η κρατική ιδιοκτησία μεταφέρεται στη δικαιοδοσία μιας επιτροπής που διορίζει και διευθύνει η Τρόικα. Θα πουληθεί εντός ορισμένης προθεσμίας, (που δεν μπορεί να υπερβαίνει την 30ετία) και οι εισπράξεις θα πηγαίνουν στην εξόφληση των δανειστών.

Όλα τα παραπάνω, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι:

- η Κεντρική μας Τράπεζα είναι ιδιωτική και ξένη (!)

- η κακή αρχή της εισόδου μας στο ευρώ με τη ΛΗΣΤΡΙΚΗ ΙΣΟΤΙΜΙΑ του 340,75

- ο αέναος, υπερβολικός και υπέρογκος δανεισμός των πολιτικών κομμάτων της χώρας μας (ο οποίος πέφτει στις πλάτες των απλών ελλήνων πολιτών…)

οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στα ακόλουθα δυσοίωνα και καταστροφικά δεδομένα – και όχι πια «σενάρια».

Οι οικονομικές συνέπειες του Μνημονίου:

Αν υποθέσουμε ότι οι στόχοι για την «ανάπτυξη» και τα «πρωτογενή πλεονάσματα» επιτευχθούν, το χρέος θα εκτοξευθεί στο 200% του ΑΕΠ.

• Οι φόροι θα εξακολουθήσουν να αυξάνονται, μειώνοντας δραματικά την αγοραστική δύναμη. Ο ΦΠΑ στο 23% για το ηλεκτρικό ρεύμα και πολλά βασικά αγαθά, θα έχει σκληρές επιπτώσεις, ιδιαίτερα για τα χαμηλότερα εισοδήματα, ενώ και φορολόγηση των αγροτών αναμένεται να διπλασιασθεί.
• Η ανεργία αναμένεται να αυξηθεί και όχι μόνο λόγω της μείωσης του ΑΕΠ. Μπορεί να αυξηθεί στο 27% ή ίσως ακόμη και μέχρι το 30%, ως αποτέλεσμα ειδικών μέτρων που προβλέπει η συμφωνία και των νέων φόρων στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
• Τα εισοδήματα αναμένεται να μειωθούν. Οι συντάξεις θα μειώνονται σταδιακά μέχρι το 2018 (από 5 ως 25% καθαρά). Η εκτίμηση αυτή προϋποθέτει ότι τα πλεονάσματα-στόχοι θα επιτευχθούν. Αν δεν γίνει αυτό, θα εισαχθούν αυτόματες περικοπές.
• Οι πραγματικές περιουσιακές αξίες θα καταρρεύσουν. Στα 5,5 περίπου χρόνια της κρίσης οι τιμές έπεσαν κατά 40-50%. Τώρα που το μνημόνιο υπαγορεύει πλειστηριασμούς σπιτιών (ακόμη και πρώτης κατοικίας) για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, η πρόσθετη προσφορά και το ξεπούλημα σε πλειστηριασμούς θα επιταχύνουν μια περαιτέρω δραματική πτώση των τιμών. Οι τιμές είναι πιθανό να πέσουν στο 20% της αξίας του 2008. Το καταπληκτικό είναι ότι η αξία της ακίνητης περιουσίας όπως ήταν το 2008 εξακολουθεί να λαμβάνεται ως βάση φορολόγησης (αντισυνταγματικός ΕΝΦΙΑ –αναφερόμαστε σε αυτόν, μεταξύ άλλων, παρακάτω) !!!
• Κάθε αγώνας κατά της φοροδιαφυγής έχει εγκαταλειφθεί. Παρά τα λόγια για δισεκατομμύρια που θα εισπράττονταν με την πάταξη της φοροδιαφυγής, η κυβέρνηση αύξησε άμεσους και έμμεσους φόρους, επειδή γνωρίζει πως μπορεί να τους εισπράξει αυτόματα. Αλλά και έτσι τα κρατικά έσοδα μειώνονται. Με αλλεπάλληλους τιμωρητικούς (και «στοχευμένους» προς μισθωτούς και συνταξιούχους, θα λέγαμε) φόρους, η φοροδιαφυγή καθίσταται τακτική επιβίωσης.
• Mετά την επίτευξη της συμφωνίας με το euro-german-group, η Ελλάδα αναμένεται να λάβει την πρώτη δόση, ύψους 26 δισ. ευρώ, από το νέο πακέτο στήριξης, συνολικού ύψους 86 δισ. ευρώ.
• Αξίζει να σημειωθεί ότι από την πρώτη δόση, η οποία θα καταβληθεί σε επιμέρους τμήματα, ελάχιστα (έως καθόλου) χρήματα θα κατευθυνθούν προς την πραγματική οικονομία .

Συγκεκριμένα, από την α’ δόση των 13 δισ. , τα 12,5 δισ. ευρώ θα χρησιμοποιηθούν για να καλύψουν δανειακές υποχρεώσεις της χώρας και 0,5 δισ. για ληξιπρόθεσμες οφειλές.

Τα επόμενα 3 δισ. θα δοθούν σε δύο μέρη, τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο, ενώ, τέλος, τα τελευταία 10 δισ. θα διατεθούν – αφού προηγηθεί αξιολόγηση της πορείας του προγράμματος, τον προσεχή Οκτώβρη - για την ενίσχυση των τραπεζών.

Όλα «τακτοποιημένα», λοιπόν… Πώς, όμως, θα γίνει ανάπτυξη; Είναι γνωστό ότι, όσο αυξάνεται η φορολόγηση μειώνεται η κατανάλωση, άρα μειώνεται η άμεση και έμμεση είσπραξη εσόδων…

Μάλλον εμείς δεν ξέρουμε τι μας γίνεται…

Και μάλλον είμαστε (εμείς και όλοι όσοι συμφωνούν μαζί μας) «κινδυνολόγοι» όταν υποστηρίζουμε ότι, με τέτοιο (και τόσο) χρέος, δεν υπάρχει καμία ελπίδα.

Και μέσα σε όλα αυτά, είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι, επίκειται άμεση, και «στοχευμένη» συρρίκνωση του ελληνικού δημοσίου (ώστε να αναζητηθούν «αναγκαστικά» κάποιοι «καλοί ιδιώτες - πατριώτες» που θα τους χαριστούν άνθρωποι – όχι όλοι – και υπηρεσίες), με απολύσεις εργαζομένων, περαιτέρω υποβάθμιση της παιδείας και εξαφάνιση των όποιων παροχών υγείας έχουν απομείνει.

Σε αυτό το σημείο, θα θέλαμε να επισημάνουμε κάτι πραγματικό, σημαντικό αλλά και περίεργο, που ίσως δείχνει και τη σχέση του πολιτικού συστήματος με τα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Το πρώτο μνημόνιο ψηφίστηκε από 170 βουλευτές. Το δεύτερο εγκρίθηκε από 192. Το τρίτο από 222! Κάποιος πρέπει να αναρωτιέται τι τρέχει εδώ. Πως γίνεται μια χώρα να καταστρέφεται και οι εκπρόσωποι του λαού της να θεωρούν ότι όλα πάνε κατ’ ευχήν; Αυτό που συμβαίνει, κατά την ταπεινή μας άποψη, είναι το γεγονός ότι, σε μια Ελλάδα που αφανίζεται από την ανεργία, το να είσαι βο(υ)λευτής αποφέρει ένα καλό μισθό (καθώς και πλήθος φοροαπαλλαγών, επιδομάτων υλικών «βοηθημάτων» κ.λπ. για τα οποία οι ίδιοι έχουν νομοθετήσει…). Αυτοί οι βουλευτές δεν θα κάνουν τίποτα που να θέσει σε κίνδυνο τον μισθό τους. Θα ακολουθήσουν τη κομματική γραμμή. Οι υπόλοιποι που κάθε φορά διαφωνούν, είναι βέβαιο ότι, γνωρίζουν πώς δε θα…διακινδυνεύσουν το μισθό τους, αφού…είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού μας και δεν μπορούν να δημιουργήσουν κανένα (κοινοβουλευτικό) πρόβλημα…

Και φτάνουμε στην εκλογική αναμέτρηση του Σεπτεμβρίου, για την οποία, κρίνουμε ότι, έχουμε το δικαίωμα και την υποχρέωση να τοποθετηθούμε χωρίς φόβο, χωρίς προκαταλήψεις και χωρίς παρωπίδες, όπως, άλλωστε, κάνουμε πάντα από το 2006, που ως συντακτική ομάδα της «πρΟΤΑσης» καταγράφουμε την πολιτική, κοινωνική και αυτοδιοικητική επικαιρότητα της χώρας.

Η «πρΟΤΑση» σαφώς και θα κάνει γνωστή τη θέση της για την ψήφο του ερχόμενου μήνα. Σε καμία περίπτωση, όμως, δε θα επιχειρήσει να πείσει, να επηρρεάσει ή να καθοδηγήσει σκέψεις και συνειδήσεις.

Αυτά, μακριά από εμάς.

Η συντακτική ομάδα της «πρΟΤΑσης εργαζομένων του Δήμου Χαλανδρίου» λοιπόν, θα στηρίξει με τις ψήφους της τον εκλογικό συνδυασμό που: