Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι
Κάθε αλλαγή φέρνει συζητήσεις, αντιδράσεις, προβληματισμούς. Υπάρχει η πλευρά της συντηρητικής προσέγγισης της πολιτικής από ένα μέρος της κοινωνίας. Είναι ίσως αυτοί που φοβούνται περισσότερο και προσπαθούν να κρατήσουν τα πράγματα όπως είναι, που Ίσως χάνουν θέσεις-προνόμια και αντιστέκονται.
Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά, η αλλαγή που φέρνει ελπίδα. Η αλλαγή που αφήνει πίσω μοντέλα, πρακτικές, νοοτροπίες Που αποδεδειγμένα μας οδήγησαν σε μεγάλα αδιέξοδα. Εμείς προτιμάμε τέτοιες αλλαγές και μια πολύ σημαντική τέτοια αλλαγή είναι ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ. Ο Καλλικράτης είναι ο θεμέλιος λίθος της νέας Ελλάδας που χτίζεται με ιστορικές δομικές αλλαγές, με προοπτική και ελπίδα. Μερικοί, αν και μάλλον δεν το πιστεύουν, προσπαθούν να τον παρουσιάσουν ως μια απλή ανακατανομή της χωροθέτησης στην αυτοδιοίκηση. Κάνουν λάθος. Είναι κορυφαία πολιτική επιλογή και δέσμευση που συνδέεται με τη Θεραπεία μεγάλων ασθενειών της ελληνικής διοίκησης και του κράτους. Δέσμευση για μια Ελλάδα της ανάπτυξης, της καινοτομίας, της ευνομίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης. Κριτήριο είναι και η χωροταξική συνοχή της χώρας με αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων για μια Ελλάδα και μια πολιτεία που επιτέλους σέβεται τον Έλληνα και αυτός με τη σειρά του σέβεται τη δική του πολιτεία. Αυτή η Ελλάδα θα είναι η Ελλάδα του αύριο εφόσον γίνουν σι ιστορικές ανατροπές που καθυστέρησαν για χρόνια.
Μέχρι σήμερα έχουμε ένα κράτος που είναι συγκεντρωτικό, γραφειοκρατικό, δραχμοβώρο, σπάταλο, αδιαφανές και πολυδαίδαλο, πολύπλοκα νομικίστικο και κουραστικά αναποτελεσματικό. Ο πυρήνας του Ελληνικού προβλήματος είναι κύρια το θεσμικό και το πολιτικό πλαίσιο, το πελατειακό κράτος της αναξιοκρατίας, της αδιαφάνειας, της διαφθοράς, που δεν αξιοποιεί ούτε τους ανθρώπινους πόρους, ούτε σέβεται δημόσια περιουσία και τους κόπους του Έλληνα φορολογούμενου. Ίσως δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει, αλλά είμαστε από τα πιο, αν όχι το πιο, συγκεντρωτικά κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Έφτασε η ώρα να μπει ένα τέλος σ’ αυτόν τον αναχρονισμό! Να Πάμε σε ένα επιτελικό κράτος, με σύγχρονες αποκεντρωμένες δομές, το οποίο περιορίζεται στις επιτελικές, εποπτικές του ευθύνες. Που δίνει αρμοδιότητες στις Κοινωνικές και δημιουργικές δυνάμεις της γειτονιάς, του χωριού, της περιοχής να αποφασίσουν οι ίδιες για το Πώς Θα αξιοποιηθούν οι πόροι, με διαφάνεια βεβαίως, με λογοδοσία, πως Θα αναπτυχθεί βιώσιμα η κάθε περιοχή. Το ίδιο ισχύει για κάθε Κοινωνική υπηρεσία, για την υγεία, την παιδεία και το κράτος Πρόνοιας.
Ίσως να ακούγεται παράδοξο, αλλά το Ελληνικό πρόβλημα διαφέρει από της αναπτυγμένης Βόρειας Ευρώπης και αυτό είναι και Θετικό για μας, γιατί σι Βόρειοι έχουν μικρά περιθώρια αλλαγών και βελτίωσης. Για εμάς ο εκσυγχρονισμός του Κράτους Θα απελευθερώσει τεράστια αποθέματα για την κοινωνία και την Οικονομία εξασφαλίζοντας ανάπτυξη και άνοδο του επιπέδου ζωής.
Με τον Καλλικράτη εξορθολογίζεται η διοικητική διαίρεση της χώρας, πάμε σε 325 δήμους και 13 περιφέρειες με εκλεγμένους περιφερειάρχες. Θυμηθείτε ότι είχαμε χιλιάδες δήμους και κοινότητες, διορισμένους νομάρχες, σκεφτείτε ποιοι τόλμησαν Τέτοιες αλλαγές. Ήταν το ΠΑΣΟΚ που Πρώτο καθιέρωσε τον Θεσμό του αιρετού Νομάρχη με αρκετές αρμοδιότητες, όχι όσες έπρεπε, που έδωσε τέλος στον διορισμένο Νομάρχη (συνήθως απόστρατο ή αποτυχόντα υποψήφιο βουλευτή, αλλά πάντα φερέφωνο). ‘Ήταν το ΠΑΣΟΚ που έστω συγκρατημένα έδωσε θεσμικά πόρους στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Εδώ οφείλω, παρενθετικά, να πω ότι πρώτοι που μίλησαν για αποκεντρωμένη διοίκηση και περιφέρειες ήταν δύο στελέχη της προ πολλών ετών ανανεωτικής αριστεράς. Τότε Θεωρήθηκε τραβηγμένο, τώρα νάτο.
Θεμελιώνεται ένας δήμος ικανός που Θα προτείνονται, Θα συζητούνται και Θα αποφασίζονται οι υποθέσεις τοπικού ενδιαφέροντος. Το ίδιο Θα γίνεται με τις περιφέρειες. Θα αποφασίζουν οι ίδιες για το Πώς Θα αναπτυχθούν. Πάντα μέσα από δημοκρατικό έλεγχο και διαφάνεια. Ο Καλλικράτης είναι μόνον η αρχή. Έχουμε πρωτοφανή αριθμό συγχωνεύσεων στους οργανισμούς, τις δημοτικές επιχειρήσεις, τα νομικά πρόσωπα. Οι συγχωνεύσεις γίνονται και για οικονομία, αλλά και για ορθότερη λειτουργία και για εξάλειψη οργανισμών και συμβουλίων που απέβλεπαν απλά στο να εισπράττουν κάποιοι ημέτεροι, έστω και χωρίς έργο ουσιαστικό.
Στις κρατικές περιφέρειες παραμένουν μόνο αρμοδιότητες που έχουν συνταγματικό περιορισμό.
Όλες σι άλλες, με κυριότερη την περιφερειακή ανάπτυξη και το ΕΣΙΙΑ, πάνε στην Περιφέρεια που καθίσταται το θεσμικό όχημα του αναπτυξιακού σχεδιασμού. Όσον αφορά τα έσοδα, ο Καλλικράτης προβλέπει τη χρηματοδότηση της αυτοδιοίκησης με δυναμικούς πόρους, με έσοδα από τον ΦΠ.Α., το φόρο εισοδήματος, τον φόρο ακίνητης περιουσίας κ.λ.π.
Όμως πάνω απ’ όλα με τον Καλλικράτη αποκαθίσταται το δίκαιο, η λογοδοσία, η θέσπιση κανόνων. Ξέρουμε ότι η σημερινή αυτοδιοίκηση έχει, όχι άδικα, κατηγορηθεί ως άντρο αδιαφάνειας και διαφθοράς. Γι’ αυτό θεσπίζονται κανόνες αξιοκρατίας, ελέγχου της νομιμότητας με ανεξάρτητα όργανα και αντιμετώπισης της κακοδιοίκησης με θεσμούς και κανόνες αυστηρού ελέγχου στη διαχείριση και του τελευταίου Ευρώ. Αλλάζει επίσης το σημερινό μοντέλο λήψης αποφάσεων με την εισαγωγή θεσμών που καθιστούν τον πολίτη υπεύθυνο και συμμέτοχο στις αποφάσεις που λαμβάνονται και--τον αφορούν— Δηλαδή συγκροτείται επιτροπή Διαβούλευσης στους Δήμους και τις περιφέρειες, οργανώνεται για πρώτη φορά η δυνατότητα θεσμοποιημένης και ανοιχτής διαβούλευσης με εκπροσώπους της Τοπικής κοινωνίας. Την έννοια της διαβούλευσης κάποιοι, πάντα πίσω από την εποχή, την χλευάζουν. Σε λίγα χρόνια θα ‘χουν φτάσει εκεί, όμως Θα βρίσκονται πάλι πίσω. Προβλέπεται επίσης η διαδικασία της ηλεκτρονικής διαβούλευσης για αποφάσεις δήμου, περιφέρειας, οργανισμού.
Εισάγεται η υποχρέωση ετήσιου απολογισμού του περιφερειάρχη σε ειδική δημόσια συνεδρίαση του περιφερειακού συμβουλίου και οι περιφερειάρχες Θα είναι υποχρεωμένοι να κάνουν κάθε χρόνο Παρουσίαση του απολογισμού τους στην επιτροπή Θεσμών και διαφάνειας της Βουλής.
Συνάδελφοι, η Κυβέρνηση πιστεύει ότι ήρθε η ώρα να εμπιστευτεί τις δυνάμεις της κοινωνίας, της τοπικής και της περιφέρειας. Τις αλλαγές του 1997 με τον Καποδίστρια και πάλι η τότε αντιπολίτευση τις πολέμησε. Προχθές ένα μέρος της, η Ν.Δ., προσπάθησε να δώσει έναν Καποδίστρια 2.
Δεν τόλμησε. Ε, αυτή η Κυβέρνηση τολμά. Η Κυβέρνηση δείχνει να εμπιστεύεται τις δυνάμεις της Κοινωνίας, της Τοπικής και της Περιφέρειας. Εμείς δικαιούμαστε, μόνο για αντιπολιτευτικές σκοπιμότητες να απεμπολήσουμε δικαιώματά μας;
Και Θα κλείσω με 2-3 επισημάνσεις:
«Πιστεύω ότι υπάρχει η διάθεση μέσω του Καλλικράτη να επιτευχθεί εξυγίανση των Οικονομικών των δήμων και πιθανότατα οι ελάχιστοι δήμοι που λειτουργούσαν περισσότερο με τη λογική του φαίνεσθαι και όχι του είναι, Θα αναγκαστούν να εξορθολογήσουν τον τρόπο λειτουργίας».
Αυτά δεν είναι δικά μου, είναι δήλωση του κ. Δημάρχου μας στην Αμαρυσία.
Δεν έχουμε ακόμα εγκεκριμένους ισολογισμούς για το 2007 και μετέπειτα. Ίσως δεν είμαστε οι μόνοι. Ίσως παλιότερα να ήταν τα ίδια και χειρότερα. Δεν με ενδιαφέρει. Όμως αυτά τώρα Θα εκλείψουν.
Ο Καλλικράτης κάνει ειδική πρόβλεψη για τα χρέη και κύρια τα εν πολλοίς αδικαιολόγητα. Δεν Θα μπορούν σι Δήμοι αφενός να χρεώνονται δηλαδή να χρεώνουν τους πολίτες και αφετέρου να κάνουν ρουσφετολογικές προσλήψεις, συμβάσεις.
Αυτή είναι η αλήθεια για τον Καλλικράτη. ΝΑΙ σε ετοιμότητα για διορθώσεις αν και όπου χρειαστούν, όχι στην αντίδραση για την αντίδραση, όχι. στην αντίδραση γιατί κάποιοι χάνουν οφίτσια.
Είπε ο κ. Δήμαρχος ότι η μειοψηφία της ΚΕΔΚΕ (αιρετοί προσκείμενοι στο ΠΑΣΟΚ) αποχώρησε από τη συνεδρίαση για να μη ληφθεί απόφαση! Με βάζει στον πειρασμό να τον ρωτήσω: Αποχώρησε η μειοψηφία, τότε γιατί η ... πλειοψηφία δεν πήρε αποφάσεις; Μήπως γιατί δεν ήταν ενιαία; Και τέλος πάντων στου κρεμασμένου το σπίτι δεν μιλάνε για σχοινί. Κάποιοι άλλοι όντας .... πλειοψηφία αποχωρούσαν πριν από ένα χρόνο από τη Βουλή φοβούμενοι αυτό που και ο τελευταίος Έλληνας ξέρει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου