Η ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΕΓΙΝΕ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΕΤΡΟ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ
Ο «Καλλικράτης» δε φέρνει τίποτα το καινούργιο και τίποτα το άγνωστο. Προπαντός δεν φέρνει τίποτα το φιλολαϊκό..
Η κυβέρνηση προωθεί μια σειρά αλλαγών στην Αυτοδιοίκηση, που σίγουρα δεν κινούνται στην κατεύθυνση της διασφάλισης του λαϊκού συμφέροντος. Αυτό που επιδιώκεται είναι η συγκρότηση ενός μηχανισμού, προς όφελος των επιχειρηματικών ομίλων, και του μεγάλου κεφαλαίου.
Η υλοποίηση των αλλαγών αυτών θα χτυπήσει ακόμα περισσότερο το λαϊκό εισόδημα, αφού η χρηματοδότηση μιας σειράς υπηρεσιών που θα περάσουν στους δήμους και τις περιφέρειες θα συνδέεται με τη φορολόγηση των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων.
Επιπλέον, θα ανοίξει ο δρόμος για τη δράση του κεφαλαίου με καλύτερους όρους σε διάφορους τομείς και με κριτήριο την αύξηση της κερδοφορίας του.
Η όποια συζήτηση έχει αναπτυχθεί γύρω από την αριθμητική μείωση και από τοπικιστικά ζητήματα (κάτι που το ζήσαμε και εμείς εδώ έως την στιγμή που αποφασίστηκε ότι το Χαλάνδρι δεν ενώνεται με κάποιον άλλο δήμο) είναι άκρως αποπροσανατολιστική και εχθρική προς τα λαϊκά συμφέροντα, γιατί κρύβουν την αλήθεια.
Οι υποστηρικτές του Καλλικράτη μιλούν για λιγότερο κράτος και «αποκέντρωση». Μια «αποκέντρωση» που στην ουσία είναι συγκέντρωση για την καλύτερη εξυπηρέτηση των επιχειρήσεων. Λόγω της πληθυσμιακής συγκέντρωσης θα μεγαλώσει το αντικείμενο των μεγάλων δημόσιων έργων και των έργων υποδομής και θα αναλαμβάνουν την κατασκευή τους μόνο οι κολοσσοί του κλάδου.
Ισχυρίζονται ότι με τον Καλλικράτη ενισχύεται η Δημοκρατία και η διαφάνεια…….
Το ίδιο το νομοσχέδιο όμως αποδεικνύει το αντίθετο:
• Με την εφαρμογή του ίδιου εκλογικού συστήματος, με μόνη αλλαγή και αυτή αν γίνει το 42%+1 σε 50% +1( εμείς πιστεύουμε στην απλή αναλογική και στην άμεση εκλογή Δήμαρχου)
• Με την λειτουργία της εκτελεστικής επιτροπής που αποτελείτε μονό από την πλειοψηφία
• Με τον τρόπο συγκρότησης των άλλων επίτροπων όπου η αντιπολίτευση θεωρείτε ενιαία και ο τρόπος εκλογής των μελών από αυτή οδηγεί σε αποκλεισμούς παρατάξεων( χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο αποκλεισμός της παράταξης μας από όργανα όπως η Δημαρχιακή Επιτροπή εξαιτίας της στάσης της παράταξης του κ. Ανδρεόπουλου)
• με παρεμβάσεις στη λειτουργία των παρατάξεων αφού καθορίζουν διαδικασίες που πρέπει να ακολουθήσουν αυτές για την αποπομπή η επαναπρόσληψη μελών τους
• με την «εποπτεία και έλεγχο» των συλλόγων γονέων και κηδεμόνων που σημαίνει άμεση παρέμβαση στη δομή και στο περιεχόμενο του συνδικαλιστικού κινήματος των γονιών.
Φαίνεται ξεκάθαρα λοιπόν ότι μέσα από τον Καλλικράτη σίγουρα δεν ενισχύεται η δημοκρατία.
Ο «Καλλικράτης» επίσης αποτελεί εφιάλτη για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους, αφού σύμφωνα με το νομοσχέδιο, εργαζόμενοι που σήμερα εργάζονται στους δήμους αλλά και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα θα απολυθούν ή θα μεταταχθούν σε άλλες υπηρεσίες.
Συγκεκριμένα, στο νομοσχέδιο προβλέπεται δραστικός περιορισμός των φορέων που σήμερα υπάρχουν και λειτουργούν στο πλαίσιο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αλλά και εκείνων που θα μεταφερθούν από την κεντρική διοίκηση προς τους νέους δήμους.
Αποτέλεσμα αυτών είναι να βρεθούν εργαζόμενοι στο δρόμο, κυρίως συμβασιούχοι και εργαζόμενοι με συμβάσεις αορίστου χρόνου Ιδιωτικού Δικαίου.
Ακόμα και οι μόνιμοι δεν πρέπει να θεωρούν δεδομένες τις θέσεις τους. Πρόσφατα, ο γνωστός κ. Πάγκαλος υποστήριξε ότι δεν υπάρχει συνταγματικό κώλυμα για την απόλυση μονίμων υπαλλήλων των οποίων η οργανική θέση στο Δημόσιο έχει καταργηθεί. Έτσι, στη βάση αυτής της άποψης, οι συγχωνεύσεις φορέων και υπηρεσιών στους νέους δήμους, η μεταφορά υπηρεσιών και αρμοδιοτήτων από την κεντρική διοίκηση στην Αυτοδιοίκηση και η δημιουργία - κατά συνέπεια - νέων οργανισμών οδηγεί στην κατάργηση χιλιάδων μόνιμων θέσεων και στη δημιουργία νέων οργανικών θέσεων, άρα σε πλήθος απολύσεων μονίμων υπαλλήλων.
Το Χαλάνδρι μπορεί να έμεινε ανέπαφο όσον αφόρα πιθανή ενοποίηση, όμως οι κάτοικοι του θα επηρεαστούν άμεσα από τις υπόλοιπες αλλαγές.
Η μεταφορά αρμοδιοτήτων από την κεντρική εξουσία στην αυτοδιοίκηση σε τομείς όπως η Υγεία, η Πρόνοια η Παιδεία κ.α., διασπά τον ενιαίο χαρακτήρα τους. Παράλληλα διευκολύνει την εμπορική – κερδοσκοπική δραστηριότητα σε αυτούς τους τομείς μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.
Αυτή η μεταφορά αρμοδιοτήτων στους δήμους συνδέεται με τη λεγόμενη «λειτουργική και οικονομική αυτοδυναμία». Δηλαδή, το δραστικό περιορισμό των επιδοτήσεων από τον κρατικό προϋπολογισμό, καθώς και την στελέχωσή τους με προσωπικό που θα έχει υποστεί αλλαγές στο εργασιακό καθεστώς με την επέκταση «ευέλικτων» εργασιακών σχέσεων (ωρομίσθιο, συμβάσεις ορισμένου χρόνου κ.λπ.).
Έχουν ήδη δρομολογηθεί (περισσότερο ως προς τις αρμοδιότητες και λιγότερο ως προς τους πόρους) η μεταβίβαση αρμοδιοτήτων αλλά και οι κανόνες κεντρικού ελέγχου. Θεσμικά κατοχυρώθηκαν αυτές οι μεταρρυθμίσεις στη διαμόρφωση του Νέου Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων.
Ενώ το κράτος θα εισπράττει κανονικά τους φόρους από τους πολίτες δεν θα αποδίδει στους δήμους τα αντίστοιχα ποσά για τις συγκεκριμένες νέες αρμοδιότητες. Έτσι για την λειτουργία τους θα αναζητούνται έσοδα είτε από τους Δημότες είτε από επιχειρηματίες (με την μορφή χορηγιών). Ο δημότης θα κληθεί να πληρώνει 2 και 3 φόρες για παροχές που έως σήμερα ήταν δεδομένες. Δήμοι με καλύτερο βιοτικό επίπεδο και κατοίκους με υψηλότερο μέσο εισόδημα θα έχουν καλύτερο επίπεδο παροχών, όποτε ο ενιαίος κοινωνικός χαρακτήρας στις εκχωρούμενες αρμοδιότητες θα είναι ανάμνηση.
Όταν οι δήμοι δεν θα είναι σε θέση να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους θα καταφεύγουν στον δανεισμό…….
Πολλοί δήμοι σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες είναι χρεωμένοι σε τράπεζες. Αυτός είναι ο κανόνας. Η πρακτική του δανεισμού ενός δήμου είναι συνηθισμένη και συμβαίνει έτσι κι αλλιώς και στην Ελλάδα. Αιτιολογία για το δανεισμό αποτελεί το γεγονός ότι δεν υπάρχουν οι απαραίτητοι πόροι για να ασκήσει ένας δήμος μια σειρά αρμοδιότητες. Αυτό έχει δυσάρεστη επίπτωση στο λαϊκό εισόδημα ιδιαίτερα μάλιστα όταν έρχεται η στιγμή να πληρωθεί ο λογαριασμός αυτής της πολιτικής.
Υπάρχουν συγκεκριμένα παραδείγματα από τη διεθνή πραγματικότητα:
Στο δήμο του Σεντ Ετιέν, στη Νοτιοανατολική Γαλλία αυξήθηκαν δύο φορές οι φόροι, μειώθηκε κατά τα 2/3 το σχέδιο ανακαίνισης του τοπικού μουσείου και ματαιώθηκε η κατασκευή γραμμής τραμ.
Στην Ιταλία, στην πόλη Ρεκανάτι, των 22.000 κατοίκων, για να αντιμετωπιστούν τα χρέη ιδιωτικοποιήθηκε το πάρκο της πόλης, έκλεισαν οι δημοτικοί παιδικοί σταθμοί, μειώθηκαν τα βοηθήματα προς τους ηλικιωμένους και ανεστάλησαν έργα επιδιόρθωσης των γραφικών πλακόστρωτων δρόμων.
Στη Γερμανία, σύμφωνα με τη Γερμανική Ομοσπονδία Δημοτικών Συμβουλίων, τα έσοδα από τους τοπικούς φόρους ήταν κατά 7 δισ. λιγότερα το 2009. Έτσι άρχισαν οι περικοπές. Η πρωτεύουσα της χώρας, το Βερολίνο για εξοικονόμηση πόρων προχώρησε σε μείωση προσωπικού, μισθών και υπηρεσιών, κλείνοντας αρκετές εγκαταστάσεις, όπως δημοτικές πισίνες, βιβλιοθήκες, θέατρα, ή αυξάνοντας πολύ σε άλλες τις συνδρομές και τα εισιτήρια εισόδου. Επίσης, πολλές πόλεις και δήμοι της Γερμανίας όπως το Λεβερκούζεν επιζούν με μεσοπρόθεσμο δανεισμό.
Τέλος, στην Ισπανία, οι περισσότερες περιφέρειες της χώρας βασίζουν τα έσοδά τους σε μεγάλο βαθμό στη φορολογία.
Είναι ενδεικτικό ένα άρθρο στην γαλλική εφημερίδα Le Monde με τίτλο «Από το κράτος πρόνοιας στο κράτος μάνατζερ» ο τίτλος και μόνο αποτυπώνει το όλο σκεπτικό.
Είναι γεγονός ότι πολλές χώρες της ΕΕ έχουν προχωρήσει στην μεταφορά αρμοδιοτήτων στις τοπικές διοικήσεις. Αυτή όχι μόνο δεν έλυσε αλλά αντίθετα όξυνε τα προβλήματα των εργαζόμενων.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Δανίας που εφάρμοσε αντίστοιχες αναδιαρθρώσεις, και που η κυβέρνηση μας μάλιστα επικαλείται και χρησιμοποιεί ως μοντέλο για να στηρίξει την συγκεκριμένη μεταρρύθμιση.
(Σύμφωνα λοιπόν με δημοσιεύματα σε ημερήσιες εφημερίδες……)
Πριν από 4 χρόνια η Δανία χωρίστηκε σε 5 μεγάλες περιφέρειες, καταργήθηκαν οι νομαρχίες και μειώθηκε πολύ ο αριθμός των δήμων, από 271 σε 98, με τη δικαιολογία του περιορισμού των διοικητικών εξόδων. Όμως, στην πράξη αυτό σήμανε μαζικές απολύσεις δημοτικών υπαλλήλων και ανάθεση των εργασιών σε ιδιώτες. Τα πάντα λειτουργούν πλέον στη βάση της ανταποδοτικότητας και όλες οι υπηρεσίες παραχωρούνται σε ιδιωτικές εταιρείες που θησαυρίζουν ενώ οι υπερτιμολογημένες υπηρεσίες που προσφέρουν είναι απαράδεκτες.
Σήμερα, σύμφωνα με γκάλοπ, 80% των Δανών πολιτών είναι δυσαρεστημένοι αφού υπάρχει χειροτέρευση της παροχής υπηρεσιών. Ιδιαίτερα στους τομείς της Υγείας και των συγκοινωνιών, όπου οι περιφέρειες που δημιουργήθηκαν μετά την κατάργηση των νομαρχιών έχουν την αποκλειστική ευθύνη.
Το δημόσιο σύστημα Υγείας είναι σήμερα υπό κατάρρευση. Οι ουρές στα νοσοκομεία αμέτρητες, η αναμονή για εξετάσεις μπορεί να φτάνει και 6 και 8 μήνες, λείπουν γιατροί και νοσοκόμοι και η καθαριότητα και συντήρηση που έχει δοθεί εργολαβία σε ιδιώτες ανύπαρκτες. Τα ιδιωτικά νοσοκομεία στην Δανία ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια και εξασφαλίζουν μέσω Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των ασφαλιστικών εταιρειών όλες τις καλοπληρωμένες επεμβάσεις. Πολλοί σταθμοί παροχής πρώτων βοηθειών έκλεισαν. Το κάθε νοσοκομείο λαμβάνει ένα συγκεκριμένο ποσό και με αυτό είναι υποχρεωμένο να λειτουργήσει ανεξαρτήτως των αναγκών που παρουσιάζονται. Τυχόν υπερβάσεις προϋπολογισμών σε δημόσιες υπηρεσίες τιμωρούνται με πρόστιμα ή άλλες κυρώσεις. Έτσι οι μάνατζερς των νοσοκομείων είναι με το νόμο από τους πιο σκληρούς εργοδότες, έτοιμοι να καταπατήσουν κάθε εργασιακό δικαίωμα και αδιάφοροι απέναντι στην τύχη των ανθρώπινων ζωών που κινδυνεύουν.
Η ίδια αρνητική εικόνα στην Δανία, υπάρχει πλέον και στον τομέα της Παιδείας. Με τη συγχώνευση διαφόρων δήμων χάριν της μεταρρύθμισης έχουν κλείσει πάνω από 150 σχολεία στην τελευταία μόνο τετραετία λόγω οικονομικών δυσκολιών. Πολλά σχολικά κτίρια που στις δεκαετίες του '60 και του 70 ήταν πρότυπα λειτουργικότητας, σήμερα είναι υπό κατάρρευση. Από 20 μαθητές ανά τάξη μέσο όρο παλιότερα, σήμερα έχει ανέλθει ο αριθμός στους 33.
Οι παιδικοί σταθμοί που έχουν μισοιδιωτικοποιηθεί και μια οικογένεια με δυο παιδιά αναγκάζεται να πληρώνει περίπου 700 ευρώ το μήνα, έχουν μεγάλες ελλείψεις σε ειδικευμένο προσωπικό, γιατί οι περισσότερες προσλήψεις γίνονται με βάση το χαμηλό ωρομίσθιο, τα ελαστικά ωράρια και τις συμβάσεις περιορισμένου χρόνου. Έχουν σοβαρή έλλειψη χώρων και δεν ανταποκρίνονται στις σημερινές απαιτήσεις. Κριτήριο για την πρόσληψη δεν είναι πια οι ικανότητες και οι γνώσεις αλλά η αποδοχή χαμηλού μισθού.
Το δίκτυο συγκοινωνίας έχει κι αυτό χειροτερεύσει. Έχουν περιοριστεί τα δρομολόγια και τα εισιτήρια έχουν αυξηθεί κατακόρυφα. Δεν υπάρχει πια δημοτική συγκοινωνία.
Χαρακτηριστική ήταν η μαζική απεργία των Δανών εργαζομένων στην αποκομιδή των σκουπιδιών στην περιοχή της πρωτεύουσας (Κοπεγχάγης) επειδή ο δήμος ήθελε να την αναθέσει σε εταιρείες, που προσλαμβάνουν εργαζόμενους, κυρίως ξένους, με πολύ χειρότερους εργασιακούς όρους, για να σπάσουν τα μεροκάματα και να αυξηθούν τα κέρδη.
Μέσα λοιπόν από αυτό το παράδειγμα της Δανίας βλέπουμε μια δραματική εικόνα για το πώς θα είναι η ζωή μας, και εδώ, στο κοντινό μέλλον εξαιτίας αυτής της μεταρρύθμισης.
Για αυτό υποστηρίζουμε ότι ο Καλλικράτης δεν φέρνει τίποτα το άγνωστο…
Δεν θα έχουμε το δικαίωμα να λέμε ότι δεν γνωρίζαμε…..
Τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο η ΝΔ και ο ΣΥΝ κατά την διάρκεια του προσχηματικού διαλόγου για την κατάρτιση του σχεδίου τόσο στην ΚΕΔΚΕ και την ΕΝΑΕ όσο και σε άλλους συνδικαλιστικούς φορείς. έχουν δείξει μια χαρακτηριστική συναίνεση …..
Σήμερα ο όποιος διαχωρισμός δεν γίνεται επί της ουσίας αφού όλοι συμφωνούν στην στρατηγική και τους στόχους.
Εμείς ως παράταξη < ΧΑΛΑΝΔΡΙ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ>
Από την στιγμή που:
• Ο «Καλλικράτης» στοχεύει στην προσαρμογή του αστικού κράτους στις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου.
• Επιδιώκει να ισχυροποιήσει και να προσαρμόσει κυρίως τους περιφερειακούς κρίκους του κρατικού μηχανισμού, ώστε να διαχειριστούν αποτελεσματικότερα, για λογαριασμό του κεφαλαίου, κεντρικές λειτουργίες.
• Καμιά τέτοια διοικητική δομή, δε συμφέρει τους μισθωτούς, τους αυτοαπασχολούμενους στην πόλη, τους μικρούς επαγγελματίες,
• Καμιά τέτοια διοικητική αναδιάρθρωση δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις αιτίες της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης και τις αντιλαϊκές συνέπειές της, εφόσον υπάρχει εξουσία των μονοπωλίων.
• Καμιά ανάπτυξη, με βάση τα συμφέροντα του λαού, δεν μπορεί να εξασφαλιστεί με τη μία ή άλλη επιλογή ένωσης Δήμων, γιατί αυτή προορίζεται για την ανάπτυξη της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
Απορρίπτουμε το σχέδιο της κυβέρνησης, τους στόχους και τα μέτρα του, γιατί δεν εκφράζει τις ανάγκες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.
Δεν υπερασπιζόμαστε τη διατήρηση της υπάρχουσας διοικητικής δομής σε σχέση με μια νεότερη, αλλά είμαστε αντίθετοι με τους αντεργατικούς και αντιλαϊκούς στόχους που εξυπηρετεί η νέα Διοικητική Μεταρρύθμιση.
Πιστεύουμε σε δομές διοίκησης και διεύθυνσης τόσο σε κεντρικό όσο και σε τοπικό επίπεδο που θα έχουν θεμέλιό τον κεντρικό σχεδιασμό της παραγωγής, με κίνητρο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και θα στηρίζεται στην εργατική και λαϊκή συμμετοχή και έλεγχο από τα κάτω προς τα πάνω.
Πάνω σ' αυτή τη βάση θα διαμορφωθεί ένα ενιαίο δημόσιο δωρεάν σύστημα Υγείας, Παιδείας, Πρόνοιας και θα εξασφαλιστεί ο σχεδιασμός της ανάπτυξης ανά τομέα και κλάδο, σύμφωνα και με το φυσικό άλλα και τον παραγωγικό πλούτο της χώρας.
Με οδηγό λοιπόν το πρόσφατο παρελθόν όπου παρόμοιες διοικητικές αναδιαρθρώσεις έγιναν τόσο στο εσωτερικό(με τον «Καποδίστρια»), όσο και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες ( όπως φαίνονται από τα παραδείγματα που αναφέρθηκαν)……..
Αναδιαρθρώσεις που τελικά δεν έφεραν θετικά αποτελέσματα για ανάπτυξη προς όφελος του λαού, δεν αναίρεσαν τις οικονομικές περιφερειακές ανισομετρίες και πολύ περισσότερο τη συγκέντρωση του πλούτου σε λίγα χέρια, καλούμε τους πολίτες να απορρίψουν με την σειρά τους το σχέδιο «Καλλικράτης» και να στρατευτούν με τις δυνάμεις εκείνες που παλεύουν πραγματικά για τα συμφέροντα τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου