ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ ΑΛΕΚΟΥ ΒΑΡΒΕΡΗ ΓΙΑ ΤΟ 8ο ΦΥΛΛΟ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΣΤΟ ΧΑΡΤΙ

ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΝΕΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ

Αλέκος Βαρβέρης

Ο συνδικαλισμός που οικοδομήθηκε στη μεταπολίτευση έχει εδώ και πολλά χρόνια μετεξελιχθεί σε βασικό στοιχείο του πολιτικού συστήματος. Ιδιαίτερα οι ηγεσίες του αποτελούν οργανικό στοιχείο της αιχμής αυτού του συστήματος, του ΠΑΣΟΚ.

 Στο πλαίσιο αυτού του πολιτικού συστήματος, το οποίο εξαχρείωσε παραγωγικά τη χώρα, με πρωταγωνιστή το ΠΑΣΟΚ και συνοδοιπόρο την Ν.Δ, ο συνδικαλισμός αποτέλεσε βασικό και θεμελιώδη υποστηριχτή του. Η πλειονότητα των «κατακτήσεων» αφορούσαν κυρίως δωροδοκίες απέναντι σε οργανωμένες συντεχνίες που αξιοποιούσαν ακριβώς τις ειδικές σχέσεις τους με την εξουσία, ενόσω συνηγορούσαν στην παραγωγική απαξίωση και χρεοκοπία.

 Σήμερα είναι φανερό ότι η πλειοψηφία της κοινωνίας στρέφεται κατά συνολικά του πολιτικού συστήματος και των στυλοβατών του. Αναζητά διεξόδους στο βαθύ εκδημοκρατισμό και στο χτύπημα της διαφθοράς του πολιτικού προσωπικού. Αναζητά άλλους δρόμους αντίστασης και ανάκαμψης.

 Στην αναζήτησή αυτή αποτελεί ουσιαστική συνεισφορά και οι βαθιές αλλαγές που πρέπει να δημιουργηθούν στο συνδικαλιστικό κίνημα. Η ανάγκη ανασύνταξης του κόσμου της εργασίας σε όλα τα επίπεδα και η προσπάθειά του να αρθρώσει νέες απαντήσεις στα ζητήματα που τον απασχολούν. Οι εργαζόμενοι πρέπει να γίνουν Υποκείμενα Πολιτικής και όχι αντικείμενα πολιτικών.

 Μια σημαντική αλλαγή που ήδη διαφαίνεται στις προθέσεις των εργαζομένων είναι η μετακίνησή τους από οικονομίστικες και κατά βάθος ωφελιμιστικές αντιλήψεις, σε προβληματισμούς που υπερβαίνουν τα στερεότυπα της αριστεράς και του κατεστημένου συνδικαλισμού. Προθέσεις που διατυπώθηκαν καθαρά στα συνθήματα των τελευταίων κινητοποιήσεων στα οποία κυριάρχησαν οι πολιτικές διεκδικήσεις έναντι των στενά οικονομικών αιτημάτων.

Το «ξήλωμα» αυτής της πραγματικότητας εναπόκειται στην ύπαρξη μιας κοινωνικής συνείδησης. Μιας Άλλης, ανθρωποκεντρικής και βαθιάς Προσωπικής Ελευθερίας και Ευθύνης.

          Οι εργαζόμενοι ιδιαίτερα στο Δημόσιο πρέπει να έχουμε πάντα στο νου μας ότι η αξιοσύνη μας δεν μετριέται κυρίως σε οικονομικές απολαβές (ή και «δωροδοκίες») αλλά στο κατά πόσο είμαστε άξιοι και έτοιμοι να αυτό-διαχειριστούμε Αλλιώς τα προβλήματα. Κατά πόσο είμαστε άξιοι και έτοιμοι να αγωνιστούμε, να προσφέρουμε, να σταθούμε αλληλέγγυοι πλάι στο συλλογικό δίκαιο.

Να εκτιμήσουμε το γεγονός ότι η εργασία μας έχει άμεση επίπτωση στην κοινωνία. Να συνειδητοποιήσουμε ότι εκπροσωπούμε ουσιαστικά την κοινωνία στα δημοτικά- διοικητικά πράγματα και έχουμε την ευθύνη να προασπίσουμε τις ανάγκες της και την οικονομική της εισφορά. Έχουμε αυτή την τύχη, σε αντίθεση με την πλειονότητα των συναδέλφων μας του ιδιωτικού τομέα όπου η απόδοσή τους θα επιφέρει περισσότερα κέρδη στην εργοδοσία και στην καλύτερη περίπτωση την παραμονή τους στην εργασία λίγους μήνες ακόμα.

          Ένας Νέος Συνδικαλισμός (πλάι στον παλιό) παραμένει ζητούμενο αλλά και αδήριτη ανάγκη και θέληση. Ένας Νέος Συνδικαλισμός θεμελιωμένος στην επανάκτηση της συνείδησης του Εργαζόμενου- Δημιουργού και όχι του μισθωτού –υπηκόου.

          Ο στείρος παραταξιακός- κομματικός συνδικαλισμός ας υπάρχει και ας σβήνει. Παράλληλα ας υπάρξει μια νέα κίνηση έξω από τα στερεότυπα που κυριαρχούν σήμερα.

          Πλάι στη διεκδίκηση, η προσφορά. Πλάι στην απαίτηση, η αυτό-οργάνωση. Πλάι στην αντίθεση, η θέση. Πλάι στην καταγγελία, η συμμετοχή. Πλάι στην ανάγκη, η ελευθερία. Πλάι στον έλεγχο, η φροντίδα για το αύριο. Πλάι στο παλιό το Νέο.

Τα στοιχεία αυτά συγκροτούν μια διαφορετική αντίληψη και συμβάλουν στη δημιουργία ενός νέου δρόμου (πλάι στον παλιό).

Χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας τέτοιας προσπάθειας αποτελούν οι συζητήσεις και ο διάλογος που έχει αναπτυχθεί το τελευταίο διάστημα στο Σύλλογο Εργαζομένων του Δήμου Χαλανδρίου με κείμενα στα οποία κυριαρχούν θεμελιώδη πολιτικά ζητήματα αλλά και ένα αληθινό ενδιαφέρον (και αγωνία) να υπάρξει ουσιαστική στροφή στην πραγματική οικονομία.

Αναφέρω ορισμένα χαρακτηριστικά στοιχεία από την τελευταία προκήρυξη του Συλλόγου:

«Παλεύουμε και διεκδικούμε ΑΜΕΣΑ ΒΑΘΙΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ. Άμεσες νομοθετικές και συνταγματικές αλλαγές προς όφελος της κοινωνίας και της κοινωνικής συμμετοχής, όπως:

1. κατάργηση ΟΛΩΝ των προνομίων των βουλευτών και του πολιτικού προσωπικού,
2. καθιέρωση της απλής αναλογικής,
3. δραστική περικοπή των δημόσιων χρηματοδοτήσεων των κομμάτων,
4. κατάργηση του  βουλευτικού επαγγελματισμού με περιορισμό της θητείας στα 8 χρόνια συνεχόμενα ή 12 χρόνια συνολικά,
5. ασυμβίβαστο μεταξύ βουλευτικής και κυβερνητικής θέσης, για να αποκατασταθεί η διάκριση της νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας.
6. ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης με κατάργηση των προνομίων που την καθιστούν τοποτηρητή του εκάστοτε καθεστώτος.

Παλεύουμε και διεκδικούμε για ΒΑΣΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ & ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ

1.   Ανάκαμψη της πραγματικής Οικονομίας με παράλληλη συρρίκνωση του παρασιτισμού σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

2. Νέο φορολογικό σύστημα δίκαιης κατανομής των βαρών και θέσπιση φορολογικής απαλλαγής για τρία (3) χρόνια σε νέες επιχειρηματικές προσπάθειες ή σε νέους ηλικιακά επιχειρηματίες σε παραγωγικές δραστηριότητες.
3. Αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής ξεκινώντας από το ίδιο το πολιτικό προσωπικό και τα κρατικοδίαιτα «επιχειρηματικά» στηρίγματά του.

4.   Παραγωγική και δημιουργική ανασυγκρότηση στο Δημόσιο με τον επανασχεδιασμό των θέσεων στο σύνολο του δημόσιου τομέα και όχι με απολύσεις».

Προσπάθειες όπως η παραπάνω διαμορφώνουν ένα νέο πολιτικό και συνδικαλιστικό Λόγο και συνεισφέρουν στο κοινωνικό διάλογο που έχει ξεκινήσει. Διότι στην ουσία έξοδο από την Κρίση σημαίνει ΕΞΟΔΟ από μια ζωή χωρίς νόημα.

                                                           26/10/2011
                                                     Αλέκος Βαρβέρης