Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2013

Γενοκτονίες, Ραγιαδισμός και Εθνική Αξιοπρέπεια



Του Κώστα Πικραμένου

26/11/13

Το «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο του Υπουργειου Δικαιοσύνης κατατίθεται για πολλοστή φορά στη Βουλή των Ελλήνων. Αυτή η «ιστορία» αποτελεί ανάγλυφη αποτύπωση της «Ελληνοφρένειας» που χαρακτηρίζει το δημόσιο πολιτικό λόγο και, εν γένει, τον τρόπο λειτουργίας του νεο- Ελληνικού Κράτους.


Κομματικές σκοπιμότητες και τακτικισμοί
Το εν λόγω νομοσχέδιο κατατέθηκε για πρώτη φορά επί Καστανίδη (ΠΑΣΟΚ), ακολούθησε ο Παπαιωάννου (ΠΑΣΟΚ), ο Ρουπακιώτης (ΔΗΜΑΡ) και τώρα ο Αθανασίου (ΝΔ). Ο Παυλόπουλος (ΝΔ) υποστήριζε ότι το νομικό πλαίσιο κατά του ρατσισμού ήταν ήδη επαρκές και ο Μιχελάκης (ΝΔ) διατύπωνε ερώτηματα περί ελευθερίας της έκφρασης.
Ο Φαήλος Κρανιδιώτης ήταν υπέρ του νομοσχεδίου που θα έστελνε στη φυλακή τη Ρεπούση και τους εγκάθετους του Προξενείου στη Θράκη. Η Ρεπούση έστελνε non paper μηνύματα στους συντρόφους του ΣΥΡΙΖΑ για εγρήγορση και σθεναρή αντίσταση στα περί ποινικοποίησης των άρνησης των γενοκτονιών των Ελλήνων της Ανατολής. Οι Βουλευτές της ΝΔ δεν ήθελαν να «αβαντάρουν» την Χρυσή Αυγή και η παρέα του Μιχαλολιάκου δεν ήθελε να μπλέξει με τη Δικαιοσύνη για την αμφισβήτηση του Ολοκαυτωματος των Εβραίων.

Το «γελοίο της υπόθεσης» ήταν ότι ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ουδέποτε εφαρμόστηκε στην πράξη το νομικό πλαίσιο (του 1979) και οι εισαγγελείς ΟΥΔΕΠΟΤΕ άσκησαν αυτεπάγγελτη ποινική δίωξη ΑΝ ΚΑΙ έχουν την αρμοδιότητα. Επομένως σε τι χρησιμεύει η ψήφιση ενός νόμου που θα χρησιμοποιηθεί ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ κατά της Χρυσής Αυγής για να ικανοποιηθούν εκτός των άλλων και ο Εβραικός παράγοντας ενόψει της στρατηγικής συνεργασίας Ελλάδος – Ισραήλ; Η υποκρισία επομένως σε όλο της το νεο-ελληνικό μεγαλείο..

Οι Ομοσπονδίες κοιμούνται τον «ύπνο του δικαίου»
Είναι περιττό να προσθέσουμε ότι οι Ομοσπονδίες των Προσφυγικών Σωματείων (Πόντιοι, Μικρασιατες, Αρμένιοι) ΟΥΔΕΠΟΤΕ προσκλήθηκαν στη δημόσια διαβούλευση αλλά και ΟΥΔΕΠΟΤΕ κινητοποιήθηκανΣΟΒΑΡΑ και ΥΠΕΥΘΥΝΑ πέρα από ξενέρωτα δελτία Τύπου. Ο γράφων έχει έγκυρη ενημέρωση από την Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων Νοτίου Ελλάδος για το παρασκηνιο...

Θα μπορούσαν ΑΝΕΤΑ να κατεβάσουν 50.000 κόσμο στη Πλατεία Συντάγματος και να ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΝ να σταματήσει η βεβήλωση νεκρών και η άμεση ποινικοποίηση της άρνησης της γενοκτονίας στη χώρα ΤΟΥΣ. Αλλά τα «άσφαιρα» Προεδριλίκια και οι φολκλορικές εκδηλώσεις για μοστρα και γνωριμίες είναι το ΜΟΝΟ που τους ενδιαφέρει...ΑΙΔΩΣ ΑΡΓΕΙΟΙ...Για όλο αυτό το παπατζιλικι με το «πάρε-δωσε» ευθύνη έχουν και οι απόγονοι των προσφύγων και των θυμάτων της γενοκτονίας ΚΑΙ ΟΧΙ μόνο οι Διοικητικοί...!!

Είναι πλέον σαφές ότι το Ελληνικό Κράτος ουδέποτε αγκάλιασε την υπόθεση της Ποντιακής Γενοκτονίας. Η προώθηση του εν λόγω νομοσχεδίου το 1994, δηλαδή 71 χρόνια μετά, μαρτυράει την καιροσκοπική και λαϊκίστικη μεταχείριση ενός ιστορικού γεγονότος των αρχών του 20ου αιώνα. Εκθέτει το Ελληνικό κράτος τόσο έναντι των πολιτών του αλλά και της διεθνούς κοινότητας και θέτει σοβαρά ερωτήματα για την ιστορική αλήθεια ή μη περί της Γενοκτονίας των Ποντίων. Σε σύγκριση με την Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος των Εβραίων ή της Αρμενικής Γενοκτονίας, η 19η Μαΐου στην Ελλάδα δεν είναι ΚΑΝ ΑΡΓΙΑγεγονός που γελοιοποιεί και προσβάλει τους απογόνους των Ελλήνων του Πόντου.


Η εργασία του καθηγητή Φωτιάδη που αποτελεί την μοναδική (σε όγκο) τεκμηριωμένη μελέτη επί της οποίας στηρίζεται το επιχείρημα περί της Ποντιακής Γενοκτονίας δεν έλαβε την ελάχιστη υποστήριξη από το Ελληνικό Κράτος και δεν χρηματοδοτήθηκε η μετάφραση της σε ξένες γλώσσες.

Η συμπεριφορά της Ελληνικής Πολιτείας υποδηλώνει ότι δεν πιστεύει και δεν επιθυμεί την ανάδειξη του ιστορικού γεγονότος ενώ στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση και στα Ερευνητικά Ινστιτούτα (Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών) κανένα πρόγραμμα μελετών δεν ασχολείται με την Ποντιακή Γενοκτονία.

Οι κακοί χειρισμοί και από το οργανωμένο Ποντιακό στοιχείο έχουν οδηγήσει σε μία φολκλόρ εκδοχή της Ποντιακής Γενοκτονίας. Η Τουρκική κυβέρνηση χρηματοδοτεί ερευνητικά προγράμματα τόσο εντός της χώρας όσο και στο εξωτερικό για να αναδείξουν την «Αρμενική τρομοκρατία» της περιόδου 1914-17. Εμείς ντύνουμε την Προεδρική Φρουρά με Ποντιακές στολές, λέμε μοιρολόγια για να πείσουμε τους εαυτούς μας. Η ειρωνεία είναι ότι ενώ η Ελλάδα έχει αναγνωρίσει την Αρμενική γενοκτονία, η Αρμενία δεν έχει αναγνωρίσει την Ποντιακή. Είμαστε τελικά σοβαροί;

Το Τουρκικό lobby
Οι Τούρκοι έχουν επιδοθεί σε ένα επιθετικό lobbying το όποιο θα έπρεπε να προβληματίσει την Ελληνική πολιτική τάξη αλλά και σε όσους (φορείς και οργανώσεις) προωθούν την υπόθεση της Ποντιακής Γενοκτονίας σε διεθνές επίπεδο. Στην Ελλάδα ουδείς μέχρι τώρα σκέφτηκε να ποινικοποιήσει την άρνηση της Ποντιακής Γενοκτονίας. Γιατί άραγε; Γιατί στηρίζουμε τις προσπάθειες των Αρμενίων περί ποινικοποίησης στη Γαλλία και δεν κάνουμε το ίδιο στην Ελλάδα; Ερώτημα που ζητάει απάντηση.

Είναι αξιοσημείωτη η δραστηριοποίηση Τουρκικών θεσμικών οικονομικών φορέων προκειμένου να ακυρωθεί ο σχετικός Νόμος στο Συνταγματικό Δικαστήριο της Γαλλίας. Συγκεκριμένα η Ένωση Επιμελητηρίων Τουρκίας(ΤΟΒΒ) και ο Πρόεδρος της κ. Hisarciklioglu, (ο οποίος έρχεται συχνά στην Ελλάδα σε ημερίδες του ΣΕΒ και της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδος του κ. Μιχαλου) δήλωσε ότι η ΤΟΒΒ έχει υπογράψει συμβόλαιο με γνωστή εταιρία lobbing του Παρισιού προκειμένου να συγκεντρωθούν τουλάχιστον 60 υπογραφές Βουλευτών ή Γερουσιαστών που θα «προσβάλλουν» το Νόμο στο Συνταγματικό Δικαστήριο.

Η συγκεκριμένη εταιρία χρησιμοποίησε τους Βουλευτές Jean-Paul Garraud (UMP), Jacques Myard (UMP) και το Γερουσιαστή Jacques Mézard (UMP) oι οποίοι μετά τη ψήφιση του Νόμου ξεκίνησαν άμεσα συλλογή υπογραφών για αίτηση ακυρώσεως από το Συνταγματικό Δικαστήριο. Παράλληλα ο Serge Dassault, Γερουσιαστής (UMP) και ιδιοκτήτης της Εταιρίας Dassault Aviation SA που κατασκευάζει τα μαχητικά Μirageκαι Rafale επικοινώνησε τηλεφωνικά με τον εκπρόσωπο των Οικολόγων Γερουσιαστών προκειμένου να μην ψηφίσουν το Νόμο. Ταυτόχρονα θεσμικοί οικονομικοί παράγοντες της Τουρκίας όπως οι κκ Tanil Küçük, Πρόεδρος του Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Κων/πολης, ο Murat Yalçintas, Πρόεδρος Εμπορικού Επιμελητηρίου Κων/πολης και η Zeynep Necipoglu, Πρόεδρος του Τουρκο-Γαλλικού Εμπορικού Συνδέσμου βρίσκονται στη Τουρκία και κάνουν lobbing στους αντίστοιχους επιχειρηματικούς εταίρους. Με τον MuratYalçintas έχω συναντηθεί προσωπικά σε ημερίδα του ΣΕΒ στην Αθήνα και μαζί με τον Hisarcikliogluγνωρίζουν πολύ καλά την Ελληνική οικονομία και την ντόπια διαπλοκή.

Σε επίσημο επίπεδο ο Τούρκος Πρέσβης στο Παρίσι κ. Burcuoglu, σε μία πρωτόγνωρη κίνηση που δημιούργησε κακές εντυπώσεις σε πολλούς Γερουσιαστές, έστειλε προσωπική επιστολή (ζητώντας κυνικά την ακύρωση του Νόμου προκειμένου να διασωθούν οι Γαλλο-Τουρκικές σχέσεις). Το ίδιο συμβαίνει και με Βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλλίου που ενημερώνουν σχετικά τον Τούρκο Πρέσβη στην Αθήνα.

Αλλά τι περιμένεις όταν ακόμη και ο «πατριώτης Σαμαράς» επιτρέπει τη χρήση του ΖΑΠΠΕΙΟΥ για τον εορτασμό της ίδρυσης της Τουρκικής Κεμαλοδημοκρατίας με τους Έλληνες ΥΠΕΞ (Αβραμοπουλος τότε) και ΥΠΑΜ (Παναγιωτόπουλος τότε) να τσουγκρίζουν σαμπάνιες με τους Γκρίζους Λύκους;

Ελληνικός Νεο-οθωμανισμός
Από τις αρχές του 21ου αιώνα επιχειρείται μία «διακριτική αναβίωση» της Οθωμανικής επιρροής μέσω μηχανισμών ήπιας δύναμης (soft power). H πολιτική «μηδενικών προβλημάτων» με τις γειτονικές χώρες αποτελεί θεωρητική πλατφόρμα του Αχμέτ Νταβούτογλου προκειμένου να λειτουργήσει ως πλαίσιο άσκησης ήπιας δύναμης.

Έτσι εξηγείται η πρόταση για σύσταση Συμβουλίου Στρατηγικής Συνεργασίας Ελλάδος – Τουρκίας που υπέβαλε ο Αχμέτ Νταβούτογλου την άνοιξη του 2010. Ο ΓΑΠ αλλά και ο νυν Πρωθυπουργός «τσίμπησαν» το δόλωμα Νταβούτογλου και συνεχίζουν μία επικίνδυνη για τα Εθνικά συμφέροντα τακτική. Ελπίζουμε η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΞ να διαβάσει το παρόν άρθρο με προσοχή…

Όσον αφορά στην σταδιακή μετατροπή της Ελλάδος σε νεο-οθωμανική επαρχία (yeni osmanli vilayeti) τα «σημεία των καιρών» είναι ορατά αν και σε πρώτη φάση δρομολογείται μία αναγνωριστική προσέγγιση. Συγκεκριμένα:

1) Η Υπουργική απόφαση Μαριέττας Γιαννάκου (Υπουργού Παιδείας επί κυβέρνησης ΝΔ) για εισαγωγή της Τουρκικής Γλώσσας στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.

2) Η Ίδρυση Τμήματος Τουρκικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και η έκδοση στα ελληνικά του ΝUTUK(η ομιλία του Κεμάλ στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση)

3) Τα Ερευνητικά προγράμματα Οθωμανικής κληρονομιάς του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών.

4) Οι ημερίδες «κεκλεισμένων των θυρών» του ΕΛΙΑΜΕΠ με τους ιθύνοντες του Νεο-οθωμανισμού στην Τουρκία (π.χ. βλ. την 4η φωτογραφία)

5) Η ταινία του Ηρακλή Μήλλα στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 2011

6) Η παραγωγή του ΣΚΑΙ για το «1821» με επιστημονικό υπεύθυνο τον Θάνο Βερέμη του ΕΛΙΑΜΕΠ

7) Η καταγραφή από το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών όλων των Οθωμανικών μνημείων στην Ελλάδα και η πίεση για άμεση αναστύλωση τους

8) Οι «παιδαγωγικές» εκδόσεις του Κέντρου για την Δημοκρατία στα Βαλκάνια με έδρα την Θεσσαλονίκη

9) Το αφιέρωμα του περιοδικού Aksiyon (συμφερόντων κοινότητας Φετουλάχ Γκιουλέν) για την Θεσσαλονίκη με τις δηλώσεις του Δημάρχου Γιάννη Μπουτάρη. Στα πλαίσια αυτά εντάσσεται και το Μουσείο του Κεμάλ

10) Οι Τουρκικές Τηλεοπτικές Σειρές που τυγχάνουν επιχορήγησης από το Τουρκικό Υπουργείο Πολιτισμού και προβάλλονται στα Ελληνικά Ιδιωτικά κανάλια

11) Η δραστηριότητα του Δικτύου Ναβαρίνο στη Θεσσαλονική και η συνεργασία του με νεο-οθωμανικούς κύκλους

Οι Τούρκοι ετοιμάζονται για το 2015
Ο ίδιος ο Hisarciklioglu δήλωσε ότι «ετοιμαζόμαστε για το 2015 (σ.σ 100 χρόνια από τη Γενοκτονία του 1915) και θα χρηματοδοτήσουμε την ίδρυση ειδικού κέντρου μελετών του Αρμενικού ζητήματος όπου ερευνητές μας θα αναδείξουν τα κενά της προπαγάνδας των Αρμενίων σε διεθνές επίπεδο. Οι Γαλλικές εταιρίες θα αποκλειστούν από κρατικά συμβόλαια της τάξης των 350 δις ευρώ στους τομείς της πυρηνικής ενέργειας, των υποδομών και του περιβάλλοντος»

Παρατηρούμε τον ενεργό ρόλο των θεσμικών οικονομικών φορέων στα θέματα εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας. Οι Τούρκοι επιχειρηματίες έχουν εξελιχθεί στο πλέον αποτελεσματικό εργαλείο του Τουρκικού ΥΠΕΞ καθώς έχει αποδειχτεί ότι στον ακαδημαϊκό/ερευνητικό τομέα η Τουρκία «δε πείθει» με τα επιχειρήματα της. Αλήθεια είδατε ποτέ τους Ελληνικούς θεσμικούς οικονομικούς φορείς (ΣΕΒ, ΓΕΣΕΒΕ, ΣΕΒΕ, ΠΣΕ, ΣΒΒΕ) να αναλαμβάνουν την προώθηση των θέσεων μας στα εθνικά θέματα;

ΥΓ: Ενδεικτικό της τραγικότητας της κατάστασης είναι η δημοσίευση των προυπολογισμών ΕΥΠ και ΜΙΤ για το 2014. Περίπου 35 εκ ευρώ για την ΕΥΠ και 450 εκ για τη ΜΙΤ...Τα συμπεράσματα δικά σας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου