Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014

ΑΓΓΕΛΟΣ ΝΤΑΒΙΑΣ: ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΙΣ ΟΡΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ

Οι φετινές αυτοδιοικητικές εκλογές - περισσότερο από ποτέ -  θα έχουν εντονότερη την επίδραση από το κεντρικό πολιτικό σκηνικό από όσο είχαν προηγούμενες τοπικές αναμετρήσεις των εποχών των παχαίων αγελάδων που δεν ήταν καθόλου «επίπλαστες» όπως λένε σήμερα οι απολογητές του μνημονίου, αφού λεφτά ερχόντουσαν με το τσουβάλι και έφευγαν τράνζιτ για τους φορολογικούς παραδείσους, αντί να επενδύονται στην χώρα.

Οι πολίτες επιθυμούν,  έχουν δικαίωμα, υποχρέωση και τελικά ΕΧΟΥΝ ΚΑΘΗΚΟΝ να εκφράσουν την αγανάκτηση και την αντίθεσή τους στην μνημονιακή ζοφερή πραγματικότητα που προσπαθούν να τους κρύψουν πίσω από τα φτιαχτά success story, να διαμαρτυρηθούν για την παρατεταμένη και συνεχιζόμενη εξαθλίωση τους και θα το κάνουν στην πρώτη κάλπη που θα βρουν μπροστά τους, που θα είναι η αυτοδιοικητική κάλπη και η κάλπη των ευρωεκλογών, όσες αναλύσεις και να σου τραβήξουν οι μεγάλοι θεωρητικοί αναλυτές τους οποίους η πεθερά μου και η μάνα μου που θα πάνε στην κάλπη, ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΧΕΣΜΕΝΟΥΣ την ώρα που βλέπουν τις συντάξεις τους να εξανεμίζονται πριν τις πάρουν.

Χεσμένους επίσης τους έχουν οι δημόσιοι υπάλληλοι (οι πολλοί, όχι οι λίγοι καθεστωτικοί τσάτσοι), οι υπάλληλοι του ιδιωτικού τομέα  των 400 ευρώ, οι αυτοαπασχολούμενοι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι άνεργοι, οι κόκκινοι δανειολήπτες.

Στην έκθεση του ΙΜΕ της ΓΣΕΒΕ αποτυπώνεται η ζοφερή αλήθεια: ΕΧΟΥΜΕ ΧΑΣΕΙ ΜΕΣΟΣΤΑΘΜΙΚΑ το 40% των εισοδημάτων που είχαμε πριν την κρίση.

ΜΕΣΟΣΤΑΘΜΙΚΑ!

Δηλαδή πολλοί έχουν χάσει πολύ περισσότερο από 40% ενώ πολλοί έχουν χάσει ακόμα και το σύνολο των εισοδημάτων τους, αφού υπάρχουν και αυτοί που από την κρίση γίνονται πλουσιότεροι για να καθορίσουν τον Μ.Ο.

Οι πολίτες έχουν υποχρέωση να βγάλουν την αγανάκτησή τους και να παράλληλα να δώσουν ΕΝΤΟΛΗ.

Μέσα από την ψήφο τους να ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ, σε όσους διστάζουν ή φοβούνται να προχωρήσουν πιο αποφασιστικά και χωρίς δεύτερες σκέψεις στην προβολή εναλλακτικών σχεδίων διάσωσης της χώρας και του λαού, να αναλάβουν το ρίσκο εφαρμογής αυτών που προτείνουν (PLAN A - PLAN B - PLAN ΤΡΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΛΟΥΡΙ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ)  διεκδικώντας το συντομότερο δυνατό να υπάρξει μια αντιμνημονιακή κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, προφανώς με κορμό τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και όλους όσους είναι διαθέσιμοι να βάλουν πλάτη σε ένα τέτοιο ΔΥΣΚΟΛΟ εγχείρημα που θα ξεκινήσει από το καλύτερο σενάριο΄ αλλά θα είναι έτοιμοι να πάνε όπου βγει) ενώ παράλληλα όμως θα έχουν τους αναγκαίους συμμάχους γι' αυτό στην αυτοδιοίκηση, στα συνδικάτα, στους κοινωνικούς φορείς.

Πολλοί μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ τρέμουν με την ιδέα και φοβισμένοι όπως είναι παριστάνουν τους σοφούς, που έχουν καταλάβει τις δυσκολίες, σε αντίθεση με εμάς, τους «λαϊκιστές» που είμασατε χαζοί  και δεν καταλαβαίνουμε τα φοβερά που συλλαμβάνει το δικό τους μυαλό– όπως λένε.

Χρόνια συνηθισμένοι σε ένα πολύ βολικό περιθωριακό κριτικό ρόλο που κατά περίπτωση γινόταν όμως και συμπληρωματικός των δύο μεγάλων παλιών πολιτικών δυνάμεων (για να μην ξεχνιόμαστε), νιώθουν ότι η ευθύνη που τους καλεί ο ελληνικός λαός να αναλάβουν είναι βαριά, θα τους ξεβολέψει και θα τους τσαλακώσει.

Και βέβαια έχουν δίκιο. ΕΙΝΑΙ ΒΑΡΙΑ Η ΕΥΘΥΝΗ! Πολύ βαριά.

ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΗ! Πολύ δύσκολη.

Αυτό το ξέρει και η 15χρονη κόρη μου που κατανοεί την δυσκολία της κατάστασης στην χώρα, τι στο διάολο σοφία παριστάνουν ότι έχουν ανακαλύψει, δεν καταλαβαίνω.

Μέσα στον οργανωμένο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται μόνο οι παραδοσιακές δυνάμεις του χώρου της ανανεωτικής – ριζοσπαστικής αριστεράς, αυτές του πατρώου κόμματος του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ και μικρών συμμαχικών του αριστερών δυνάμεων, αφού το κόμμα δεν έχει ανοίξει στην κοινωνία παρά τις εκπεφρασμένες προθέσεις της ηγεσίας του.

Είναι οι δυνάμεις που έχουν συνηθίσει στο παλιό ρόλο. Τον εκ του ασφαλούς κριτικό ρόλο που ενίοτε – και όταν χρειαζόταν – γινόταν συμπληρωματικός των δύο παλιών μεγάλων κομμάτων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΙΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΠΑΘΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ALZHEIMER.
Και στα δύο παλιά μεγάλα κόμματα έχουν παίξει συμπληρωματικό ρόλο –σε ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ (ΝΔ - 1989) , ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ (ΠΑΣΟΚ ΣΥΝΕΧΩΣ), ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ και ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ (ΠΑΣΟΚ ΣΥΝΕΧΩΣ) επίπεδο - αυτές οι δυνάμεις της αριστεράς και να μην παριστάνουν  ότι υπάρχουν δυνάμεις στην κοινωνία παρθενογεννημένες, όπως θέλουν να εμφανίσουν τους εαυτούς τους όχι όλοι βέβαια, αφού υπάρχουν ΕΥΤΥΧΩΣ πολλές υπεύθυνες και ρεαλιστικές δυνάμεις.

Τι κάνουν λοιπόν κάποιοι, αντί να συνδράμουν και να διαλέγονται με όσους πραγματιστές ζητούν να προετοιμαστούν ΟΛΟΙ καλύτερα για να ανταποκριθούν όσο αποτελεσματικότερα μπορούν στις προσδοκίες των πολιτών; (ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΥΤΥΧΩΣ ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΤΕΤΟΙΟΙ, που όπως πάντα συμβαίνει με τους πιο νουνεχείς ΔΕΝ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ γιατί οι άλλοι έχουν ντουντούκες και blogs και είναι θορυβώδεις).

Ιδεολογικοποιούν την αδυναμία τους και επιχειρούν με κάθε τρόπο να μειώσουν τις πιθανότητες να αναλάβουν τελικά αυτή την καταραμένη ευθύνη, πετώντας την μπάλα στην εξέδρα!

Γιατί πώς αλλιώς εξηγείται να  βρίσκονται ΚΑΙ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΠΟΛΥ (αλλά μάλλον εντελώς ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΑ κατά την ταπεινή μου γνώμη), σε ένα κόμμα που Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ διακηρύσσει και καλεί τους πολίτες να στρατευτούν και να τον ενισχύσουν για να στήσει κυβέρνηση απεμπλοκής της χώρας από τα μνημόνια, στηρίζοντας έναν πολύ δύσκολο δρόμο τον οποίο πρέπει να βαδίσει, και την ίδια ώρα κατώτερα στελέχη του να προτάσσουν δεκατεύουσες αντιθέσεις, ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΥΤΙΣΤΙΚΑ (στην καλύτερη περίπτωση) αν όχι συνειδητά ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΑ (στην χειρότερη).

Διότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη υποκρισία από το να επιχειρούν να αποκλείσουν – σε όλη την Ελλάδα – την συμπόρευση με «πρώην δεξιούς, πρώην ΠΑΣΟΚ, πρώην γενικώς»  για να διατηρήσουν λένε την καθαρότητά τους και να μην πάθουν ότι έπαθαν τα πολυσυλλεκτικά κόμματα στο παρελθόν, που «μολύνθηκαν».

ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΠΟΛΥΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟ – ΣΥΜΜΑΧΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΤΟΤΕ ΔΗΛΩΝΕΙ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ; Ή ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΜΕΡΙΚΟΙ ΟΤΙ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΜΟΝΟΤΑΣΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΧΩΡΙΣ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ ΝΑ ΕΠΙΤΥΧΕΙ ΣΕ ΤΕΤΟΙΟ ΔΡΟΜΟ;

Και στη συνέχει δηλώνουν ότι δεν επιθυμούν ούτε συγκλίσεις και συνεργασίες με άλλες δυνάμεις που απορρίπτουν την συνέχιση της πορείας της χώρας στον καταστροφικό δρόμο των μνημονίων όπως οι ΑΝΕΛ (διότι είναι δεξξξξοί) ή δυνάμεις της κεντροαριστεράς που απεγκλωβίζονται και το παίρνουν αριστερά, σε αντίθεση με τις άλλες που τρέχουν στην ποδιά του Αντώνη Σαμαρά.

Και την ίδια ώρα ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΚΟΝΤΑ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ ΜΝΗΜΟΝΙΚΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ;

Μιλάμε για παρανοϊκές καταστάσεις.

Δηλαδή με ποιους θέλουν να συμπορευτούν στρατηγικά;

«ΜΕ ΤΟ ΚΚΕ» απαντούν.

Αυτό θα ήταν καλό πράγμα για την αριστερά και τον λαό, σε αντίθεση με ό,τι θα νόμιζαν,  ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ! (Αν και πάλι δεν φτάνει).

Αλλά δεν θέλουν ρε παιδιά, πώς θα γίνει τώρα; Πώς να σας το πει δηλαδή αυτός ο κακομοίρης ο Κουτσούμπας για να το καταλάβετε!

ΔΕΝ ΘΕΝΕ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ!
Ούτε στα συνδικάτα, ούτε στην ΑΔΕΔΥ δεν κάθονται να σας ψηφίσουν! Τι να κάνουν για να καταλάβετε;

Και τι να κάνουμε οι άλλοι τώρα;

Ακούμε όμως προσφάτως την απάντηση από κάποιους:

ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑ!

ΩΧ!

Κάποιοι ΓΙΝΑΝΕ ΠΑΣΟΚ! ΠΟΛΥ ΠΑΣΟΚ ΟΜΩΣ!

Και γρήγορα ρε παιδιά. Πολύ γρήγορα!

Ούτε να πάρετε πρώτα την εξουσία για να γίνουν καθεστωτικοί δεν περιμένουν;

ΕΓΙΝΑΝ ΓΡΗΓΟΡΑ ΠΑΣΟΚ!

Και μάλιστα έγιναν εκείνο το κακό ΠΑΣΟΚ των κλειστών συστημάτων εξουσίας,  που όταν εμείς γκαρίζαμε, στο εσωτερικό του, για ανοίγματα στην κοινωνία, για συνεργασία με δυνάμεις της αριστεράς σε όλα τα επίπεδα, αλλά και προοδευτικές δυνάμεις εκ δεξιών μας  – τότε παλιά – όταν λέγαμε ανοίξτε και κρατήστε μόνιμα ανοιχτές τις πόρτες να έρχεται όποιος θέλει και να μπαίνει ΦΩΣ και ΑΕΡΑΣ στα υπόγεια της εξουσίας, για να μην πιάνει η καθεστωτική μούχλα, μας εξοβέλιζαν εις το πυρ το εξώτερον.

Το ΠΑΣΟΚ πήρε την κατηφόρα όταν άλλα έλεγε προς τα ΕΞΩ, στους πολίτες και άλλα έκαναν μέσα οι … μάγκες, που καβάλησαν την εξουσία και μας διέγραφαν (ξέρετε, «για τον σοσιαλσμό παλεύουμε όλοι» και τέτοια).

Για να μην γίνουμε λοιπόν ΠΑΣΟΚ πρέπει να κατακτήσουμε ΠΡΩΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ότι συμβαδίζει το μέσα μας (κόμμα) με το έξω μας (κοινωνία) και δεν έχουμε ΣΤΕΓΑΝΑ!

Αν δεν το επιτρέψουν αυτό κλειστά συστήματα ….. ΕΙΜΑΣΤΕ ΗΔΗ ΚΑΚΟ ΠΑΣΟΚ και εμείς θα το έχουμε πάθει δεύτερη φορά αυτό. Και το δις εξαμαρτείν ....

Ας φροντίσουμε λοιπόν – όχι ως κλειστό κόμμα ή ως «οργάνωση» – αλλά ως ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ, ΩΣ ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ, που στήθηκαν απέναντι στα μνημόνια από την πρώτη ώρα, από το 2010 στις ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΕΣ μικρές και μεγάλες συσπειρώσεις, να δώσουμε στους πολίτες την δυνατότητα να εκφραστούν σε αυτές τις εκλογές δυνατά και καθαρά και ας φροντίσουμε να τους κάνουμε να νιώσουν σίγουροι ότι η ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ψήφος τους δεν είναι κενό γράμμα, λευκή επιταγή ή απλή διαμαρτυρία αλλά θα επενδυθεί σε συγκεκριμένο πρόγραμμα δράσης και παρεμβάσεων τόσο σε αυτοδιοικητικό – για την πόλη και την περιφέρεια -όσο στην συνέχεια και σε κυβερνητικό επίπεδο,( όταν με το καλό), αφού είμαστε έτοιμοι ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ Ό,ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ για να ανtαποκριθούμε σε αυτό που περιμένουν από εμάς, θα βουτήξουμε στα βαθιά, θα τσαλακωθούμε, θα πολεμήσουμε για να νικήσουμε, ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΥΛΗ ΜΑΣ από το ρίσκο της αποτυχίας, για να συνεχίσουμε να είμαστε στην βολική ΜΟΝΙΜΗ καρέκλα του ΑΤΣΑΛΑΚΩΤΟΥ ΤΙΜΗΤΗ!


ΚΑΛΟ Σ- Κ!
ΑΓΓΕΛΟΣ ΝΤΑΒΙΑΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου