Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Τετάρτη 17 Αυγούστου 2016

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ - ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΟΥΜΕ



Το ότι "δεν κάνω πλέον πολιτική" δηλαδή αδιαφορώ παντελώς για το πολιτικό (πολιτικάντικο) κόστος και αναλαμβάνοντας το βάρος  γράφω  αλήθειες - όπως βέβαια εγώ τις αντιλαμβάνομαι, δεν διεκδικώ κανένα αλάθητο - , αλήθειες που δυσαρεστούν ισχυρά πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα που εμπλέκονται με το δήμο,  είναι σίγουρo ότι "παράγει" και  δυσαρεστημένους φίλους, "φίλους" και γνωστούς.

Και καθημερινά σχεδόν βρίσκομαι στο δίλημμα για το αν πρέπει να γράψω ή όχι αυτό που θεωρώ ότι είναι χρήσιμο να ξέρεις εσύ αναγνώστη μου, χρήσιμο πάντα κατά την γνώμη μου που όμως τίθεται στην ΔΗΜΟΣΙΑ κρίση και βάσανο.
Αν πρέπει ή όχι  να διατυπώσω την άποψή μου εκεί που θεωρώ - με την δική μου βέβαια οπτική - ότι έχει νόημα να το κάνω ή να σωπάσω για να μην παρεξηγηθεί κάποιος συμπολίτης γνωστός ή άγνωστος.

Μηχανισμοί απροκάλυπτου εμπορίου ιδεολογίας - όπως είναι κατά την γνώμη μου πλέον η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ - δια των Ρούσσου, Ευθυμίου, Τακόπουλου αλλά  και κάτι αναρχικών του κόλπου - επιχείρησαν να μας κάνουν να σωπάσουμε χρησιμοποιώντας .... τον εισαγγελέα.
Ή τουλάχιστον να πετύχουν να μην γράφουμε ονόματα, λέει.

Δημοσιογραφία όμως χωρίς να ενοχλείς την εξουσία ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ, είναι δημόσιες σχέσεις, όπως έλεγε ο Όργουελ.

Υπάρχει βέβαια και η δημοσιογραφία των χορηγών που καλούν την εξουσία να γίνεται περισσότερο "αποτελεσματική" στην επιβολή του στάτους της στον απλό πολίτη, αλλά τι να κάνουμε, παπαγαλάκια και λαγοί πάντα υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν όσο η χειραφέτηση του πολίτη είναι ανολοκλήρωτη και ημιτελής.

Πάντως εμείς το 2013 αποφασίσαμε να κατέβουμε ξανά στο πολιτικό κουρμπέτι για να ρίξουμε φως στα άδυτα του δήμου, έχοντας την πεποίθηση ότι μέσα σε αυτά τα άδυτα έχει συσσωρευτεί πολύ μούχλα.

Και η μούχλα - ως γνωστόν - αντιμετωπίζεται με το φως του ήλιου, με ανοικτά παράθυρα και αέρα φρέσκο.

Η κλεισούρα και τα στεγανά τρέφουν την μούχλα.

Αυτό συμφωνήσαμε εμείς οι ισχνοί και λίγοι να κάνουμε κατεβαίνοντας στις δημοτικές εκλογές.
Αυτή ήταν η πολιτική μας συμφωνία που θέσαμε στην κρίση σου.
Να γίνουμε ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΟΙ.

Το είπαμε καθαρά και σε όλους τους τόνους προεκλογικά, δεν το κρύψαμε από κανέναν, δεν παίξαμε ούτε στιγμή τους political correct.
Το είπα και εγώ προσωπικά καθαρά από την πρώτη ώρα σε όσους φίλους και συνεργάτες ζήτησα να με βοηθήσουν στο εγχείρημα συμμετέχοντας στην παράταξη.

Προσωπικά ήξερα πόσο δύσκολο θα είναι. Δεν είχα αυταπάτες.
Αλλά ήξερα και το δήλωνα ότι η παρέμβασή μας - που δεν είχε σταματήσει τα προηγούμενα - πριγκιπικά - χρόνια αλλά γινόταν μόνο μέσα από την αρθρογραφία μας - θα γίνει ιδιαίτερα πιο αποτελεσματική αν έχουμε εκπροσώπηση και στο δημοτικό συμβούλιο. Καμία αυταπάτη δεν είχα.
Μόνο 1,5% - 2% παραπάνω στο εκλογικό ποσοστό περίμενα άλλωστε και αυτό το ξέρουν όλοι όσοι άκουγαν τις εκτιμήσεις μου.

Όποιος νόμιζε ότι θα ήταν αλλιώς τα πράγματα, όπως πίστευε ότι θα έστρεφε την δράση μας κατά πώς βολεύει ανομολόγητα δικά του σενάρια για να δομήσει προσωπικές στρατηγικές του, προφανώς δεν με ήξερε καλά ή αν με ήξερε έκανε λάθος.

Όποιος θέλει να αυτοπροσδιοριστεί και να είναι ουρά των σχεδιασμών ισχυρών κέντρων του τοπικού κατεστημένου, προσφέροντας την σιωπή του, έχει κάθε δικαίωμα να το κάνει.

Οι πολιτικές επιλογές είναι προσωπική υπόθεση του καθενός και πρέπει να είναι ΑΠΟΛΥΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ καθένας να ακολουθήσει την καρδιά και την συνείδησή του.

Ο δημοτικός σύμβουλος - εκπρόσωπος της ισχνής μας δημοτικής κίνησης όμως θα εκφράζει ολόκληρη την πενταετία, την πολιτική συμφωνία πάνω στην οποία αυτή συγκροτήθηκε στην αφετηρία της. Αυτό είναι πρωτίστως ευθύνη και καθήκον δικό μου - ως επικεφαλής αυτής της μικρής κίνησης.

Εκείνος που εκπροσωπεί λοιπόν την κίνηση στο ΔΣ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΘΑ ΑΝΟΙΓΕΙ - ΣΚΑΒΟΝΤΑΣ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΚΟΥΤΑΛΑΚΙ ΤΟΥ ΓΛΥΚΟΥ - ΤΙΣ ΧΑΡΑΜΑΔΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΕΙ ΟΣΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΦΩΣ ΣΤΑ ΜΟΥΧΛΙΑΣΜΕΝΑ ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΔΩΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ γιατί αυτό εμείς που συγκροτήσαμε την παράταξη ΧΑΛΑΝΔΡΙ ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ ΠΟΡΕΙΑ αξιολογήσαμε συλλογικά ότι πρέπει να κάνουμε για το καλό της τοπικής κοινωνίας.
Κάθε άλλη θεώρηση για την δράση μας δεν είναι συμβατή με την λαϊκή εντολή, δεν εκπορεύεται από την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

ΑΥΤΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ως ΚΑΛΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ στην πόλη, αυτό υποσχεθήκαμε στους δημότες μας και αυτό θα κάνουμε, αυτό θα κάνει ο εκπρόσωπός μας στο δημοτικό συμβούλιο και τα υπόλοιπα τρία χρόνια όσο δύσκολο και αν είναι.

Το γιατί γράφονται αυτά σήμερα θα γίνει κατανοητό τις επόμενες μέρες, όταν - με αφορμή σκέψεις που έχουν γίνει για την απώλεια του Νίκου Κεχαγιόγλου  και την πρόταση που ετοιμάζομαι να καταθέσω σε άλλες παρατάξεις και μετά στο δημοτικό συμβούλιο της πόλης - για να τιμηθεί ο εκλιπών συνάδελφος που εκτός από την αυτοδιοικητική του ιδιότητα ήταν και ο αδιαμφισβήτητος ιστορικός εκπρόσωπος των Μικρασιατών του Χαλανδρίου, όχι γιατί το λέω εγώ αλλά γιατί αυτό είπαν σε συνεχείς εκλογικές αναμετρήσεις που τον τίμησαν ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΧΑΛΑΝΔΡΑΙΟΙ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΕΣ.

Και ελπίζω αυτή η πρόταση να υποστηριχτεί ευρύτερα στο δημοτικό συμβούλιο παρά την δυσκολία που θα έχει η εφαρμογή της.

Στο δημοτικό συμβούλιο Χαλανδρίου που - αν είναι δυνατόν, ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΤΗΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ - δεν συνεκλήθει καν, ούτε δια περιφοράς,  για να εκδώσει ένα ψήφισμα για τον εκλιπόντα και την προσφορά του στην πόλη και ειδικότερα τον Συνοικισμό και τους Μικρασιάτες από την ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΠΡΟΕΔΡΟ (ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ)!

Θα στεναχωρηθούν και φίλοι και αντίπαλοι με όσα θα γραφτούν.

Γιατί θα είναι με ΟΝΟΜΑΤΑ.

Και δυστυχώς κάποια από αυτά τα ονόματα είναι ανθρώπων που δεν είναι πια μαζί μας, στον μάταιο τούτο κόσμο αλλά δεν μπορεί να μην κληθούμε συλλογικά ως πόλη και τοπική κοινωνία να αξιολογήσουμε το μέγεθος της προσφοράς άλλων τοπικών παραγόντων που έχουν τιμηθεί και καλώς γι' αυτήν, σε σύγκριση με την προσφορά του Νίκου.

Και να βάλουμε μέτρο σύγκρισης την τιμή που τους έκανε η πόλη με αυτή ΠΟΥ ΧΡΩΣΤΑΕΙ, που οφείλει να κάνει στο Νίκο. Και όχι μόνο στο Νίκο  (ένα - ένα όμως).

Προσωπικά νιώθω την υποχρέωση να ανοίξω το θέμα  με έναν τρόπο δημιουργικά - θέλω να πιστεύω - προκλητικό, που θεωρώ σωστό, άσχετα με το αν κάποιοι θα νιώσουν άβολα. ΠΟΛΥ ΑΒΟΛΑ!

Α,Ν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου