Φίλες και φίλοι, Χριστός Ανέστη!
Μαζί με τις καθιερωμένες πασχαλινές ευχές για προσωπική υγεία και οικογενειακή ευτυχία, θα 'θελα να σας ευχηθώ, επίσης, κουράγιο και δύναμη που χρειαζόμαστε όλοι οι Έλληνες και Ελληνίδες ώστε με ορθοφροσύνη, αλληλεγγύη και συνέργεια να βάλουμε τέλος στη βασανιστική για την πατρίδα και το λαό μας πορεία που συνεχίζεται εδώ και εννιά (9) χρόνια (2008-2017).
Η πορεία αυτή είναι όλο και πιο δύσκολη, υπό το καθεστώς μιας συνεχώς κλιμακούμενης οικονομικής, κοινωνικής κρίσης και ουσιαστικής χρεοκοπίας της χώρας, μετά τον αποκλεισμό των ελληνικών ομολόγων από τις διεθνείς αγορές δανεισμού. Έτσι η Ελλάδα αναγκάστηκε την άνοιξη του 2010 να προσφύγει στο δανεισμό της από τους ευρωπαίους εταίρους και το ΔΝΤ, υπό τον όρο της εφαρμογής όλο και πιο σκληρών μέτρων λιτότητας, για την εξάλειψη των μεγάλων ελλειμάτων του προϋπολογισμού και των εξαγωγών μας με τα περίφημα "μνημόνια".
Φίλες και φίλοι,
Καθυστέρησα σκοπίμως εφέτος να σας στείλω τις πασχαλιάτικες ευχές μου, πιστεύοντας ότι θα άξιζε τον κόπο και το λίγο ακόμη χρόνο σας, ιδιαιτέρως όσων ανήκετε σε νεότερες από τη δική μου γενιέ , να τις διαβάσετε μαζί με κάποιες σκέψεις που συνειρμικά έκανα με αφορμή τη συμπλήρωση σήμερα πενήντα (50) ετών (μισού αιώνα) από την αποφράδα ημέρα του στρατιωτικού πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967.
Tότε μια ομάδα επίορκων στρατιωτικών (Χούντα) γέννημα-θρέμμα του ακροδεξιού παρακράτους κατέπνιξαν με τα τάνκς τις ελευθερίες του ελληνικού λαού και κατάργησαν τη "λειψή", ακόμη τότε Δημοκρατία που μόλις πριν τρία χρόνια (1964) είχαμε υποδεχθεί με χαρές και πολλές ελπίδες.
Ήταν η δημοκρατική και πολιτισμική άνοιξη που ξεκίνησε με τον Ανένδοτο Αγώνα του δημοκρατικού λαού μας και την ανάδειξη της προοδευτικής δημοκρατικής κυβέρνησης της Ένωσης Κέντρου, με Πρωθυπουργό τον "γέρο της Δημοκρατίας" Γεώργιο Παπανδρέου.
Η "άνοιξη" εκείνη κράτησε λίγο, γιατί με επικεφαλής το νεαρό βασιλιά και τους "Ηρακλείς" του, όλο το αντιδραστικό κατεστημένο της εποχής αντέδρασε εξωθώντας τον σε συνταγματικό πραξικόπημα. Κατάργησε τον νόμιμο πρωθυπουργό της χώρας Γεώργιο Παπανδρέου και την κυβέρνηση του. Αμέσως σχημάτισε ο ίδιος "βασιλικές κυβερνήσεις" με "δοτούς" Πρωθυπουργούς από αποστάτες βουλευτές της Ε.Κ., που πρόδωσαν τη λαϊκή εντολή και κυβέρνησαν με τις ψήφους της Δεξιάς στη Βουλή δυο σχεδόν χρόνια την Ελλάδα.
Έτσι άρχισε η "εβδομάδα των Παθών" της πατρίδας μας και του λαού. Οι συνωμότες της "Χούντας" στο μεσοδιάστημα αυτό των κυβερνήσεων των Αποστατών μετατέθηκαν σε στρατιωτικές μονάδες της Αττικής. Τα Πάθη του λαού μας κορυφώθηκαν με το πραξικόπημα της Παρασκευής 21 Απριλίου 1967 και την επιβολή δικτατορίας. Και όπως είπε σε ραδιοφωνικό μήνυμα του στους ελεύθερους λαούς όλου του κόσμου ο Γεώργιος Παπανδρέου, "Την ημέρα που σταυρώθηκε ο Χριστός , σταυρώνεται και ο ελληνικός λαός!". Είχε ο ίδιος επίσης προειδοποιήσει, απευθυνόμενος στο Παλάτι που ετοίμαζε το δικό του στρατιωτικό "πραξικόπημα των στρατηγών"΄- το οποίο πρόλαβε με το δικό της η Χούντα των Συνταγματαρχών - ότι "Η Δικτατορία έχει είσοδο, αλλά η έξοδος της θα είναι εθνική καταστροφή".
Ο λαός μας δεν υποτάχθηκε στη Δικτατορία και χιλιάδες πολιτών με πρωτοπόρους τους νέους αντιστάθηκαν ενεργά με προσωπικές και οικογενειακές θυσίες ζωής, βασανιστηρίων, φυλακίσεων και εξοριών. Η αποκατάσταση της Δημοκρατίας επήλθε στις 24 Ιουλίου 1974, αλλά είχε κόστος - σαν "προαπαιτούμενο" - που πλήρωσε η Κύπρος με τη μεγαλύτερη για τον ελληνισμό μετά τη Μικρασιατική, καταστροφή.
Η μαρτυρική Κύπρος , βρίσκεται ακόμα υπό την Κατοχή του 40% της γης της, ενώ απειλείται ολόκληρο το νησί από τα Τουρκικά στρατεύματα κατοχής μετά την εισβολή του "Αττίλα Α" τον Ιούλιο και του "Αττίλα Β" τον Αύγουστο του 1974.
Πιστεύω, λοιπόν, ότι μόνο με συναισθήματα χαρμολύπης μπορούμε να γιορτάζουμε την Ανάσταση της Δημοκρατίας μας. Ενώ οφείλουμε να συνεχίζουμε να στηρίζουμε τον αγώνα του Κυπριακού λαού για την επανένωση του νησιού και την απαλλαγή του από τα στρατεύματα κατοχής.
Φίλες και φίλοι,
Η Δημοκρατία μας με το προοδευτικότερο σε όλη την Ευρώπη, Σύνταγμα του 1975/1986 αποτελεί Προεδρευόμενη (και όχι Προεδρική, όπως κάποιοι οραματίζονται με τις "μεταρρυθμίσεις" που εξαγγέλλουν) - Κοινοβουλευτική Δημοκρατία και δεν έχει σχέση ως πολιτικό σύστημα, όπως αφελώς ή σκοπίμως συγχέουν πολλοί νοσταλγοί άλλων συστημάτων, με το απαράδεκτο και μοναδικό, δυστυχώς, σε όλη τη δυτική Ευρώπη, κομματικό σύστημα, των υπό την "ενός ανδρός αρχή" ελληνικών κομμάτων.
Φίλες και Φίλοι, Αυτή η Δημοκρατία που ολοκληρώθηκε με την εμβάθυνση και διεύρυνση των μεγάλων δημοκρατικών και κοινωνικών αλλαγών της κακώς, και δολίως καταγγελόμενης μεταπολίτευσης και ιδιαιτέρως της σκοπίμως, επίσης, και αδίκως απαξιούμενης δεκαετίας 1980, δεν κινδυνεύει πια από τα τανκς. Δεν είναι όμως δεδομένη για πάντα, αν ως πολίτες δεν την υπερασπιζόμαστε . Γιατί κινδυνεύει πρώτα - πρώτα αν δεν επαγρυπνούμε απέναντι σε ψευδοπροφήτες που την υπονομεύουν και ισχυρά συμφέροντα που την χειραγωγούν με επίορκους και διεφθαρμένους λειτουργούς της, είτε στη κυβέρνηση και τα κόμματα είτε στη Δημόσια διοίκηση και τη Δικαιοσύνη.
Κινδυνεύει από τις λαθεμένες επιλογές σαν εκπροσώπων μας, στη Βουλή, στην τοπική Αυτοδιοίκηση, στα Συνδικάτα ανάξιων προς τούτο προσώπων. Κινδυνεύει δηλαδή όταν οι πολίτες αφήνονται στη χειραγώγηση των ΜΜΕ και στον εκμαυλισμό τους από εκείνους που χρησιμοποιούν αυτά τα μέσα και χρησιμοποιούνται από τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα, που τα ελέγχουν (και τους ελέγχουν!).
Σε τελική ανάλυση η Δημοκρατία απαιτεί πάνω από όλα την εγρήγορση του δημοκρατικού πολίτη, του συνειδητού δημοκρατικού πολίτη, που συμμετέχει ενεργά και χωρίς υστεροβουλία στα κοινά και κυρίως των νέων. Η νέα γενιά που συστηματικά την απομάκρυναν από τα κοινά, όσοι είχαν συμφέρον σε αυτό. Είναι καιρός πια και το οφείλουν οι νέοι στη γενιά τους, στο λαό μας και στην πατρίδα, να εγερθούν και με την ζωντάνια, την τόλμη της νεότητας αλλά και με την ορθοφροσύνη, την αλληλεγγύη και συνέργεια που ανέφερα στην αρχή της επιστολής μου αυτής, να συμπορευτούν με όσους άλλους πολίτες πιστεύουν πραγματικά στη Δημοκρατία και την υπερασπίζονται, επίσης.
Είναι οι δημοκρατικοί πολίτες που δεν αποδέχονται τη φασιστική αρχή της συλλογικής ευθύνης και τα ισοπεδωτικά "όλοι είναι ίδιοι", "έτσι είμαστε εμείς οι Έλληνες", "όλοι μαζί τα φάγαμε", κ.α.
Φίλες και Φίλοι,
Η τραγική κατάσταση και τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζει η πατρίδα μας και ο ελληνικός λαός μας επιβάλλει να ξεπεράσει ο καθένας μας και ιδιαιτέρως οι πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις της χώρας ότι εμποδίζει την Εθνική συνεννόηση για την αντιμετώπιση της μεγάλης οικονομικής και κοινωνικής κρίσης και ενός άλλου μεγάλου κινδύνου που καραδοκεί. Πρόκειται για ένα νέο εθνικό διχασμό στο εσωτερικό μέτωπο της χώρας μας και στο εξωτερικό, για μια νέα εθνική περιπέτεια. Η πατρίδα, εδώ που φτάσαμε, έχει ανάγκη εφαρμογής της πρότασης που από τις πρώτες μέρες της έξαρσης της οικονομικής κρίσης επαναλαμβάνω όπως και πολλοί άλλοι σε "ώτα μην ακουόντων", ως τώρα, είτε εντός, είτε εκτός της Βουλής.
Επιβάλλεται, λοιπόν, η χωρίς καμία καθυστέρηση συγκρότηση κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας και Σωτηρίας που θα στηριχτεί από όλα , ει δυνατόν, τα κόμματα στη Βουλή και από το λαό. Έργο της θα είναι η ανάταξη της πραγματικής οικονομίας που αργοσβήνει, με την εφαρμογή, πραγματικών και όχι κατ' όνομα μεταρρυθμίσεων, και η ενίσχυση της αμυντικής θωράκισης της χώρας "Οι καιροί ου μενετοί !"
Με φιλικούς χαιρετισμούς,
Απόστολος Χρ. Κακλαμάνης
πρ. Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Τηλ. 2103733970 Fax. 2103733580 www.apkaklamanis.gr
e-mail: ak@apkaklamanis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου