Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Τρίτη 6 Ιουνίου 2017

ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΑΠΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ ΜΑΣ: ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΠΑΤΗΜΑ;

Σας γράφω για να δημοσιοποιήσω ένα «πρόβλημα» που αντιμετωπίζουμε στην περιοχή μας, στο Πάτημα Χαλανδρίου και το οποίο έχει γίνει αιτία να εγκατασταθεί ο φόβος στη γειτονιά μας αφού, ήδη, μετράμε το τρίτο θύμα μιας ιδιότυπης επιβολής της τάξης (;).


Οι διαγραμμίσεις και το «θύμα»
Εγώ θα περιγράψω μόνο τη δική μου εμπειρία που είναι και η πιο πρόσφατη. Πριν λίγες μέρες, γυρνώντας από τη δουλειά το απόγευμα, παρατήρησα 3 περίεργες κίτρινες διαγραμμίσεις στο οδόστρωμα της οδού Κλεισούρας, στο τετράγωνο στο οποίο βρίσκεται το σπίτι μου αλλά και στο παραπάνω τετράγωνο.

Τις χαρακτηρίζω περίεργες γιατί ήταν κακότεχνες (οι γραμμές δεν ήταν ίσιες και ήταν ασύμμετρες σε πάχος), δεν ακολουθούσαν την κωδικοποίηση του ΚΟΚ, είχαν διαφορετικό πλάτος η μια από την άλλη και στο ένα οικοδομικό τετράγωνο ήταν χαραγμένες στη δεξιά πλευρά του δρόμου, ενώ στο δικό μας στην αριστερή. Επιπλέον, εκείνο που τις έκανε ακόμα περισσότερο ακατάληπτες (δε μπορούσε να διακρίνει κανείς αν οριοθετούσαν θέσεις στάθμευσης ή απαγόρευαν το παρκάρισμα) ήταν ότι, ενώ στο δικό μας τετράγωνο η διαγράμμιση άφηνε ακάλυπτες τις γωνίες, στο παραπάνω τετράγωνο συνέβαινε ακριβώς το αντίθετο: ήταν διαγραμμισμένες οι γωνίες και παρέμενε ακάλυπτη η ενδιάμεση περιοχή. Τέλος, η «παρέμβαση» είχε γίνει μόνο σε αυτά τα δυο τετράγωνα της οδού Κλεισούρας, η οποία διατρέχει συνολικά 6 οικοδομικά τετράγωνα.

Ο προβληματισμός μας για το νόημα των γραμμών κράτησε λίγο, καθώς μας πρόλαβαν τα γεγονότα. Τρεις μέρες μετά την εμφάνιση των διαγραμμίσεων βρέθηκαν σκισμένα τα λάστιχα του αυτοκινήτου μου, το οποίο είχε τολμήσει να πατήσει τις γραμμές.

Αληθινά θορυβημένη επικοινώνησα με την τεχνική υπηρεσία του δήμου Χαλανδρίου, η οποία, από τη μια, αρνήθηκε οποιαδήποτε εμπλοκή της στις διαγραμμίσεις αυτές κι από την άλλη, με διαβεβαίωσε πως είναι η μόνη υπηρεσία που έχει την ανάλογη αρμοδιότητα .

Μετά από αυτό η κατάσταση άρχισε να ξεκαθαρίζει.

Φαίνεται πως κάποιοι στη γειτονιά μας έχουν πολύ συγκεκριμένες απόψεις για το πού επιτρέπεται να σταθμεύουν τα αυτοκίνητα κατοίκων και επισκεπτών. Σε άλλες περιπτώσεις τους ενοχλεί το παρκάρισμα στη γωνία, σε άλλες, κατά το κέφι τους, δεν τους πειράζει η γωνία αλλά ο ενδιάμεσος χώρος.

Τις απόψεις τους αυτές δε διστάζουν να τις αποτυπώσουν πάνω στο δρόμο (τελείως παράνομα όπως αναφέρεται στο άρθρο 10 του ΚΟΚ), μέρα μεσημέρι, πιθανότατα. Και βέβαια, δεν παραλείπουν να αστυνομεύσουν (έχουν την τεχνογνωσία) την τήρηση των κανόνων που αυτοί θέλουν να επιβάλουν, τιμωρώντας τους παραβάτες παραδειγματικά, όχι με πρόστιμα και σαχλαμάρες όπως θα έκανε το αναποτελεσματικό κράτος, αλλά με άμεση ακινητοποίηση.

Ίσως, όσα γράφω να φαίνονται ένα ευφάνταστο σενάριο, όμως στη γειτονιά μου υπάρχει μια πολύ καλή παράδοση «αυτονομίας» και αυτοδικίας.

Ελάτε μια βόλτα και θα δείτε τις περίφημες διαγραμμίσεις να επιτρέπουν μόνο σε έναν συγκεκριμένο κάτοικο να παρκάρει, θα συναντήσετε άνθρωπο που του έχουν κόψει τα λάστιχα 4 φορές, ανεξάρτητα από το που πάρκαρε το αυτοκίνητό του, θα δείτε πεζοδρόμια που ανήκουν σε οικόπεδο άλλου, περιφραγμένα από άλλον, θα βρείτε ανθρώπους να σας προτρέπουν να μην αφήσετε τα κομμένα δέντρα και κλαδιά σας δίπλα στον κάδο των σκουπιδιών, όπως προτείνει ο δήμος, αλλά σε ένα απερίφραχτο οικόπεδο γιατί «έτσι το έχoυν κανονίσει αυτοί» και γιατί «έτσι το κάνουμε εμείς εδώ». Αν είστε δε τυχεροί, θα ακούσετε κι έναν εκλεκτό γείτονα να κομπάζει γιατί έσπασε τα δέντρα της πρόσοψης του σπιτιού γειτόνισσας που είχε ζητήσει τον καθαρισμό οικοπέδων που ήταν εστίες μόλυνσης για την περιοχή.

Αντιλαμβάνομαι πως, κάτω από ορισμένες συνθήκες, το αυτοκίνητο σου μπορεί να δυσκολέψει την κυκλοφορία ή να περιορίσει την ορατότητα. Η Κλεισούρας είναι ένας δρόμος διπλής κατεύθυνσης με αρκετή κυκλοφορία, που χωράει, όμως, μόνο δυο αυτοκίνητα στο πλάτος. Δεν υπάρχει, επίσης, κανένας περιορισμός στη στάθμευση, εκτός από τους προφανείς. Ανάλογη κατάσταση επικρατεί και σε άλλους δρόμους της περιοχής, καθώς κανείς από αυτούς που ψηφίζουμε δεν δείχνει να έχει καταλάβει πως το Πάτημα κατοικήθηκε.

Παρόλα αυτά, ο πολίτης ενός ευνομούμενου κράτους όταν αντιμετωπίζει προβλήματα εξαιτίας της κακής οργάνωσης ή ίσως και της αυθαιρεσίας κάποιων συμπολιτών του καταφεύγει σε αυτούς που συνοπτικά χαρακτηρίζουμε αρχές. Δεν «καθαρίζει» μόνος του και με όποιο τρόπο τον βολεύει. Θα μου επιτρέψετε, λοιπόν, να αμφιβάλλω για την ηθική αυτών των τοπικών «ακτιβιστών» και να θεωρώ πως το κίνητρό τους δεν είναι η αποκατάσταση της τάξης. Πιο πολύ μου φαίνεται πως έχουν βρει ένα τρόπο να επιλύουν τις όποιες προσωπικές διαφορές τους. Και, ξέρετε, προσωπική διαφορά μπορεί να είναι το ότι δεν τους λες «καλημέρα»…

Παπανδρέου Κατερίνα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου