Για την δημιουργική αντίσταση της πατρίδας μας.
Για την αληθινή «Ένωση» της εθνικής και της λαϊκής κυριαρχίας.
Οι ελληνικές εκλογές, ορίστηκαν για τις 21 Μαΐου 2023.
Μια σημαντική θρησκευτική ημέρα, αλλά και μια συμβολικότατη εθνικοπολιτική ημερομηνία : την Ένωση τωνΕπτανήσων με την μητέρα Ελλάδα.
Την ώρα που οι αυταπάτες για το κατεστημένο ολιγαρχικό πολιτικό σύστημα έχουν δύσει από καιρό, την ώρα που η αναδιανομή της γεωπολιτικής σκακιέρας κάνει αβέβαιη την εθνική μας ανεξαρτησία και το δημογραφικό πρόβλημα απονευρώνει πολλαπλά την πατρίδα μας, συναντώντας την πνευματική μας ένδεια και παρακμή ας αναλογιστούμε εκείνη τη στιγμή της Ένωσης των Επτανήσων με την ηπειρωτική Ελλάδα. Ας διδαχτούμε από τη μεγάλη αγωνιστική παράδοση του ριζοσπαστικού κινήματος, εθνικού και ταυτόχρονα κοινωνικού.
Από την περίοδο της Ενετοκρατίας (14ος αιώνα) και στη διάρκεια της τριπλής κατοχής από Γάλλους, Ρώσους, Άγγλους, της Ιονίου Πολιτείας (1800 - 1864) οι εξεγέρσεις και οι επαναστάσεις των αγροτών και των ποπολάρων, αποτελούσαν το γόνιμο έδαφος της
ελευθερίας, όταν το μεγαλύτερο μέρος της ντόπιας αριστοκρατίας είχε ομονοήσει με τους
αυθέντες και την Προστασία.
Από την εξέγερση της βουκέντρας (Λευκάδα) και τις εξεγέρσεις σε απομακρυσμένα χωριά της Κέρκυρας (Νυμφές, Επίσκεψη, Λευκίμμη, Αυλιώτες, Καρουσάδες), το Ρεμπελιό των Ποπολάρων (Ζάκυνθος 1628-1631) περνώντας από τις μνημειώδεις εξεγέρσεις στο Σταυρό και στη Σκάλα (Κεφαλονιά 1848 – 49), μέχρι την πνευματική άνθηση και τον σεβασμό στην βυζαντινή παρακαταθήκη, η σύνθεση του ριζοσπαστικού κινήματος είναι ένα ανεπανάληπτο πρότυπο για τη σημερινή δύσκολη συγκυρία που περνάμε ως έθνος και λαός.
Ας διδαχτούμε ακόμα και από τις αντιφάσεις εκείνης της Ένωσης, που ενώ αποτελούσε διακαή πόθο και τον αγώνα ενός περιφερειακού ελληνισμού, συναντήθηκε - όπως συμβαίνει στην ιστορία – και με αλλαγές στους συσχετισμούς της αποικιοκρατίας. Σε συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου το 1862, ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών Πάλμερστον αποφάσισε να παραχωρήσει τα Επτάνησα στην Ελλάδα. Αυτή η πολιτική προωθήθηκε επίσης από τη βασίλισσα Βικτώρια. Ένας λόγος ήταν ότι η διατήρηση ήταν εξαιρετικά δαπανηρή. Επιπλέον, οι εθνοκοινωνιστές ριζοσπάστες, είδαν στους όρους που επικύρωναν την Ένωση, την υπαγωγή της Ελλάδας στη βρετανική σφαίρα επιρροής. Η Αγγλία έδειχνε διατεθειμένη να απωλέσει την Επτάνησο για να «κερδίσει» ολόκληρη την Ελλάδα και να διασφαλίσει την ηγεμονία της στην Εγγύς και τη Μέση Ανατολή.
Παράλληλα, η Ελλάδα δεσμευόταν στην τήρηση του δόγματος περί ακεραιότητας της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Ο νέος βασιλιάς της Ελλάδας, δεσμευόταν ότι «δεν θα ασκεί πολεμική κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας γιατί αυτή είναι χρήσιμο ανάχωμα έναντι της Ρωσίας».
Πολλές αντιστοιχίες είναι οφθαλμοφανείς και στις μέρες μας. Πάντα όμως ο αγώνας για Εθνική ανεξαρτησία, Δημοκρατία, λαϊκή κυριαρχία και κοινωνική δικαιοσύνη, είναι διαρκής και μπορεί να επηρεάζει τους γεωπολιτικούς συσχετισμούς και τη διπλωματία. Αυτή τη συμβολική μέρα, ψηφίζουμε. Ας μας συντροφεύει το πνεύμα εκείνου του ριζοσπαστικού κινήματος και της Ένωσης, έτσι ώστε η ψήφος μας να μην προδίδει ιδανικά και αξίες και ταυτόχρονα να διεκδικεί την εθνική ιστορική συνέχεια του τόπου μας, την αποτίναξη κάθε σύγχρονης Προστασίας, τη Δημοκρατία, την πνευματική
αναγέννηση και την παραγωγική ανασυγκρότηση και ανασύνθεση του τόπου.
Σε αυτό το πνεύμα, η "Πολιτική Πρωτοβουλία" θα είναι παρούσα στις προσεχείς εκλογές..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου