Σοφία Κορωναίου:Η σημασία της απόφασης ακύρωσης των διαγωνισμών ΣΔΙΤ για την διαχείριση των απορριμμάτων

Μια μεγάλη, ιστορικής σημασίας, απόφαση λήφθηκε στην τελευταία συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής του ΕΔΣΝΑ. Ψηφίσθηκε, και μάλιστα ομόφωνα, η εισήγηση της Περιφερειάρχη Αττικής και πρόεδρου του ΕΔΣΝΑ Ρένας Δούρου, για ακύρωση των τεσσάρων διαγωνισμών με αντικείμενο τη Μελέτη, Χρηματοδότηση, Κατασκευή, Συντήρηση, Τεχνική Διαχείριση και Λειτουργία των Μονάδων Επεξεργασίας Αστικών Απορριμμάτων στις Ολοκληρωμένες Εγκαταστάσεις Διαχείρισης Απορριμμάτων της Αττικής με ΣΔΙΤ.

Είναι ιστορική γιατί πρόκειται για μια απόφαση που δικαιώνει τους μακροχρόνιους αγώνες των τοπικών κοινωνιών, των εργαζομένων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, των κοινωνικών και περιβαλλοντικών κινημάτων και αποτελεί τη συνέχεια της πολιτικής δέσμευσης του Περιφερειακού Συμβουλίου όπως εγκρίθηκε στην ειδική συνεδρίασή του για τη διαχείριση των απορριμμάτων, στις 4 Δεκεμβρίου. Είναι αυτό που ενέκριναν οι πολίτες της Αττικής με την ψήφο τους στις εκλογές του περασμένου Μαΐου.

Το σχέδιο των 4 Μονάδων Επεξεργασίας Απορριμμάτων (ΜΕΑ) με ΣΔΙΤ είχε ως προϋπόθεση την εγγυημένη τροφοδοσία τους με απορρίμματα. Τη δέσμευση των ΟΤΑ, μέσω της ενεχυρίασης των δημοτικών τελών επί τριακονταετία. Επιβαρύνοντας τους δημότες μέσω της αύξησης των δημοτικών τελών (αφού το επιπλέον κόστος ανά τόνο θα έφθανε τα 100 ευρώ), καθώς, σύμφωνα με τη λογική του σχεδιασμού αυτού, στόχος ήταν η διασφάλιση, επί 30 χρόνια, της απρόσκοπτης κερδοφορίας των επενδυτών.

Οι όποιες ανησυχίες εκφράζονται για κινδύνους απώλειας της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης μετά την ακύρωση των διαγωνισμών δεν ευσταθούν. Και αυτό γιατί η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση αμφισβητεί την περιβαλλοντική επίδοση των Μονάδων Επεξεργασίας σύμμεικτων απορριμμάτων. Αυτό σημαίνει ότι η ΕΕ είτε δεν χρηματοδοτεί, είτε ακόμη ζητά επιστροφή των χρημάτων σε σχέδια διαχείρισης που δεν συμβάλλουν στην επίτευξη των περιβαλλοντικών στόχων. Άρα κίνδυνο αμφισβήτησης της χρηματοδότησης από την ΕΕ θα έθετε η συνέχιση των υφιστάμενων σχεδιασμών.

Άλλωστε, έχει ήδη προβλεφθεί από το νέο ΕΣΠΑ της περιόδου 2014-20 μέσω του νέου ΠΕΠ Αττικής, η χρηματοδότηση έργων ολοκληρωμένης διαχείρισης απορριμμάτων και έχουν προβλεφθεί τα σχετικά κονδύλια.

Όλοι αναγνωρίζουμε την αναγκαιότητα ριζικής αλλαγής της φιλοσοφίας στη διαχείριση των απορριμμάτων, όπου θα στηρίζεται στο σεβασμό του ευρωπαϊκού και του εθνικού δικαίου, δίνοντας έμφαση στην πρόληψη, στη διαλογή στην πηγή, στην κομποστοποίηση και κυρίως τη διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα της διαχείρισης.

Το μέλλον της Αττικής στην διαχείριση των απορριμμάτων ξεκίνησε. Η απόφαση αυτή αποτελεί το πρώτο βήμα για την υλοποίηση μιας νέας φιλοσοφίας στη διαχείριση των απορριμμάτων, οικονομικά και οικολογικά δίκαιης και βιώσιμης. Μιας φιλοσοφίας η οποία εναρμονίζεται με την ευρωπαϊκή και την εθνική νομοθεσία σε ότι αφορά τη διαχείριση στερεών και υγρών αποβλήτων.


Μιας φιλοσοφίας που προασπίζεται το δημόσιο χαρακτήρα της διαχείρισης και θα φέρει την Περιφέρεια Αττικής, σε αυτό το θέμα, στον 21ο αιώνα.


Σοφία Κορωναίου
Περιφερειακή Σύμβουλος Αττικής
Μέλος της Ε.Ε. του ΕΔΣΝΑ

Κατάθεση υπομνήματος στη Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών από τον Δήμαρχο Χαλανδρίου (video + φωτογραφίες)

 

Μετά από την αναβολή της προηγούμενης εβδομάδας, ο Δήμαρχος Χαλανδρίου Σίμος Ρούσσος κατέθεσε σήμερα υπόμνημα στην εισαγγελία πρωτοδικών Αθηνών για την γνωστή υπόθεση της δίωξής του για παράβαση καθήκοντος κατ’ εξακολούθηση και απείθεια κατ’ εξακολούθηση.
Η προανακριτική διαδικασία θα συνεχιστεί τον Ιανουάριο του 2015 με τις καταθέσεις των μαρτύρων υπεράσπισης.
Για τον ίδιο λόγο, βρέθηκε στο δικαστήριο και η Δήμαρχος Ζωγράφου κ. Τίνα Καφατσάκη.

πρΟΤΑση

Την ακύρωση των 4 διαγωνισμών Μονάδων Επεξεργασίας Αστικών Απορριμμάτων με ΣΔΙΤ, αποφάσισε η ΕΕ του ΕΔΣΝΑ με εισήγηση Δούρου

Την ακύρωση των τεσσάρων διαγωνισμών με αντικείμενο τη Μελέτη, Χρηματοδότηση, Κατασκευή, Συντήρηση, Τεχνική Διαχείριση και Λειτουργία των Μονάδων Επεξεργασίας Αστικών Απορριμμάτων στις Ολοκληρωμένες Εγκαταστάσεις Διαχείρισης Απορριμμάτων της Αττικής με ΣΔΙΤ, αποφάσισε σήμερα η Εκτελεστική Επιτροπή του Ειδικού Διαβαθμιδικού Συνδέσμου Νομού Αττικής, ύστερα από σχετική εισήγηση της πρόεδρου του, Περιφερειάρχη Αττικής, Ρένας Δούρου.

Η πρόεδρος του Συνδέσμου ζητήσε από την Εκτελεστική Επιτροπή (Ε.Ε.) την ακύρωση των τεσσάρων διαγωνισμών σε συνέχεια της υπ’ αριθ. 312/2014 απόφασης της Ε.Ε., ανατρέποντας το σχέδιο των ΣΔΙΤ για τις 4 μονάδες επεξεργασίας σύμμεικτων απορριμμάτων, που είχε δρομολογήσει η προηγούμενη διοίκηση του ΕΔΣΝΑ. Η ίδια υπογράμμισε  το σχέδιο αυτό είναι ασύμβατο με την ανάγκη ριζικής αναθεώρησης του ΠΕΣΔΑ, την οποία έχει ως προτεραιότητά της η νέα Διοίκηση.

"Το ισχύον ΠΕΣΔΑ  συντηρεί τη διαχείριση σύμμεικτων απορριμμάτων και επιβάλλει την ΟΕΔΑ Δυτικής Αττικής ως  εσαεί κύριο υποδοχέα του 85% των παραγομένων αποβλήτων. Το σχέδιο των 4 ΜΕΑ  υπηρετεί ακριβώς αυτή τη στρατηγική επιλογή", τόνισε η Περιφερειάρχης, Πρόεδρος του ΕΔΣΝΑ, προσθέτοντας: "Είμαστε σαφείς: απορρίπτουμε συνολικά και επί της αρχής το περιεχόμενο και τον τρόπο της υλοποίησης του σχεδίου για τις 4 Μονάδες Επεξεργασίας Απορριμμάτων με ΣΔΙΤ". Και η ίδια κάλεσε την Ε.Ε. να δικαιώσει τους πολυετείς αγώνες των τοπικών κοινωνιών, των εργαζομένων στους ΟΤΑ και των κοινωνικών κινημάτων και να ακυρώσει τους σχεδιασμούς για σειρά λόγων.

Μεταξύ άλλων ανέφερε ότι "το σχέδιο των 4 ΜΕΑ με ΣΔΙΤ υποσκάπτει τις προτεραιότητες και τις αρχές της ευρωπαϊκής και εθνικής νομοθεσίας καθώς προϋποθέτει την εγγυημένη τροφοδοσία των ΜΕΑ με απορρίμματα και την απαλλαγή των επενδυτών για κάθε μεταβολή των συνθηκών". Το γεγονός επίσης ότι ο "σχεδιασμός αυτός εκπονήθηκε και προωθήθηκε σε συνθήκες πλήρους αδιαφάνειας", ότι "προωθεί τη δέσμευση των ΟΤΑ, μέσω της ενεχυρίασης των δημοτικών τελών επί τριακονταετία". "Επιβαρύνονται οι δημότες μέσω της αύξησης των δημοτικών τελών, καθώς, σύμφωνα με τη λογική του σχεδιασμού αυτού, στόχος είναι η διασφάλιση, επί 30 χρόνια, της απρόσκοπτης κερδοφορίας των επενδυτών".

"Οι σχεδιασμοί των ΣΔΙΤ για τις 4 Μονάδες Επεξεργασίας σύμμεικτων απορριμμάτων δεν είναι μονόδρομος". "Αντιθέτως, μονόδρομος είναι η επιλογή ενός οικονομικά και οικολογικά δίκαιου και βιώσιμου συστήματος διαχείρισης των απορριμμάτων. Όπως μονόδρομος είναι η αντίσταση στους σχεδιασμούς της κεντρικής κυβέρνησης, η οποία άρον – άρον, επιχειρεί να περιορίσει τα περιθώρια δράσης της νέας διοίκησης", παρατήρησε, κλείνοντας την εισήγησή της η πρόεδρος του Συνδέσμου και Περιφερειάρχης Αττικής.

(Κάντε κλικι για ολόκληρη την εισήγηση της Περιφερειάρχη και Προέδρου του ΕΔΣΝΑ).

Μπράβο στους βουλευτές που δεν πτοήθηκαν και δεν τρομοκρατήθηκαν

Μπράβο στους βουλευτές που δεν πτοήθηκαν και δεν τρομοκρατήθηκαν να ψηφίσουν για ΠτΔ.

Η ανίκανη αυτή κυβέρνηση που εμπαίζει τον Ελληνικό λαό ότι δήθεν διαπραγματεύεται με τους δανειστές και τα ψέματα που μας ξεφούρνιζε για το ανύπαρκτο success story έπρεπε να λάβουν κάποια στιγμή τέλος.

Χρειαζόμαστε μια αυτοδύναμη και μάλιστα με ενισχυμένη πλειοψηφία κυβέρνηση με κορμό τον σύριζα να διαπραγματευτεί με τους δανειστές το ελληνικό χρέος. Η χώρα επιτέλους πρέπει να επιστρέψει σε δημοκρατική τροχιά και να σταματήσει να αιωρείται πάνω από τα κεφάλια μας ο τρόμος που εξαπολύουν οι δανειστές και οι δορυφόροι τους.!!!!

Α.ΠΙΣΤ.

Αλέξης Τσίπρας: «Το μέλλον ξεκίνησε»

«Σήμερα είναι μια ιστορική μέρα για τη Δημοκρατία. Οι Έλληνες βουλευτές απέδειξαν ότι η Δημοκρατία δεν εκβιάζεται. Σήμερα η κυβέρνηση Σαμαρά που λεηλάτησε την κοινωνία, αποτελεί παρελθόν. Το μέλλον ξεκίνησε να είστε αισιόδοξοι και χαρούμενοι», ήταν το μήνυμα του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, μετά το πέρας της τρίτης ψηφοφορίας στη Βουλή που δεν ανέδειξε Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

http://tvxs.gr/

Οι επιλογές μιας χώρας κάτω από την ολομέτωπη επίθεση της Υπερεθνικής Ελίτ: H Ρώσικη περίπτωση *

ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

Πρόλογος Τ.Φ. για την Ελληνική έκδοση του άρθρου
Το άρθρο αυτό δεν αφορά βέβαια μόνο τη Ρώσικη περίπτωση, αλλά και την περίπτωση κάθε χώρας, όπως η Ελληνική, που επίσης βρίσκεται εδώ και τέσσερα χρόνια κάτω από την ολομέτωπη επίθεση της Υπερεθνικής Ελίτ, μέσα από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Παρόλα αυτά, το θέμα της άμεσης μονομερούς εξόδου από την ΕΕ δεν αποτέλεσε ποτέ θέμα της δημοσίας συζήτησης στην Ελλάδα (σε αντίθεση με άλλες χώρες που δεν έχουν καν υποστεί παρόμοια οικονομική καταστροφή!) ακόμη και τώρα που ολοκληρώνεται η οικονομική και κοινωνική καταστροφή. Και γι’ αυτό ευθύνονται βέβαια απόλυτα οι πολιτικές δυνάμεις μιας «Αριστεράς», η οποία ετοιμάζεται μάλιστα ν’αναλάβει και την εξουσία, που δεν διανοείται καν να θέσει παρόμοιο θέμα. Απλά, οι πιο «ριζοσπαστικές» δυνάμεις μέσα στην, πλήρως ενσωματωμένη στην ΝΔΤ της παγκοσμιοποίησης, «Αριστερά» (εξαιρούμενου του ΚΚΕ που θέτει μεν το θέμα, αλλά το συνδέει με την …επανάσταση) θέτουν μόνο θέμα εξόδου από το Ευρώ, που βέβαια θα είναι εξίσου σχεδόν καταστροφική με τις πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ, εάν δεν συνοδευθεί με μέτρα όπως τα προτεινόμενα στο άρθρο.
Τ.Φ., 28.12.2014

--

http://www.antipagkosmiopoihsh.gr/2014/12/28/i-epiloges-mias-choras-kato-apo-tin-olometopi-epithesi-tis-iperethnikis-elit-h-rosiki-periptosi

Περίληψη: Το άρθρο αυτό εξετάζει τις επιλογές που είναι διαθέσιμες στη Ρωσία, έτσι ώστε, όχι μόνο να ανατραπεί η μετωπική επίθεση της Υ/Ε εναντίον της, αλλά επίσης να δημιουργηθούν οι συνθήκες που θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν την οικονομική και εθνική της κυριαρχία και θα την έκαναν άτρωτη σε παρόμοιο οικονομικό πόλεμο στο μέλλον. Διαπιστώνεται ότι υπάρχουν τρεις βασικές επιλογές που εξαρτώνται από τη μέθοδο κατανομής των οικονομικών πόρων, ουσιαστικά από τη μορφή της οικονομίας, που θα επιλεγεί. Δηλαδή, α) η συνέχιση της σημερινής καταστροφικής διαδικασίας της πλήρους ενσωμάτωσης της χώρας στη ΝΔΤ β) η δημιουργία μιας οικονομίας έξω από το σύστημα της οικονομίας της αγοράς και την  ΝΔΤ ή, εναλλακτικά, γ) μια «ενδιάμεση» κοινωνικά-ελεγχόμενη οικονομία της αγοράς, την οποία θεωρούμε εδώ ότι είναι η μόνη εφικτή λύση στις συγκεκριμένες συνθήκες.

Είναι γενικά αποδεκτό σήμερα, (τουλάχιστον ανάμεσα σε όσους δεν ανήκουν στο ακαδημαϊκό και μιντιακό δίκτυο της Υ/Ε–δηλαδή της Υπερεθνικής Ελίτ, η οποία αποτελείται, κυρίως, από τις ελίτ που εδράζονται στις χώρες της «Ομάδας των 7»– καθώς και τους συνοδοιπόρους της στη φιλελεύθερη «Αριστερά» και στη ρωσική ελίτ, (δηλαδή την «πέμπτη φάλαγγα» όπως την έχει ονομάσει ο ίδιος ο Πούτιν), ότι η Ρωσία αντιμετωπίζει σήμερα μία ολομέτωπη και γενικευμένη επίθεση. Μια επίθεση από την Υ/Ε που στοχεύει στην υποταγή της Ρωσίας στη Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ) της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα από τη συντονισμένη επίθεση στο οικονομικό, όπως και στο πολιτικό, το στρατιωτικό και στο προπαγανδιστικό μέτωπο, και επιβεβαιώθηκε ακόμη και από την πρόσφατη σημαντική συνέντευξη του Πούτιν[1]. Συνεπώς, το ερώτημα είναι ποιες είναι οι διαθέσιμες επιλογές για τη Ρωσία ώστε, όχι μόνο να αντιμετωπίσει την επίθεση, αλλά και να δημιουργήσει τις συνθήκες που θα της διασφάλιζαν την οικονομική και εθνική κυριαρχία, και θα την έκαναν απρόσβλητη σε παρόμοιο μελλοντικό οικονομικό πόλεμο εναντίον της που είναι, όπως έγραψα πρόσφατα,[2] η κύρια μορφή πολέμου που χρησιμοποιείται από την Υ/Ε.
Όπως θα προσπαθήσω να δείξω, η απάντηση σε αυτό το ερώτημα εξαρτάται αποφασιστικά από την ίδια την μέθοδο για τη κατανομή των οικονομικών πόρων που θα επιλεγεί και από τις σχετικές κοινωνικο-οικονομικές αλλαγές. Μπορούμε, επομένως, να διακρίνουμε μεταξύ τριών διαφορετικών επιλογών, που εξαρτώνται από τη μέθοδο κατανομής των οικονομικών πόρων, στην πραγματικότητα, από τη μορφή της οικονομίας που θα επιλεγεί.

1. Οικονομία της αγοράς ενσωματωμένη στη ΝΔΤ

Οι σημερινές πολιτικές της ελεύθερης αγοράς που εφαρμόζουν οι οπαδοί της παγκοσμιοποίησης (‘παγκοσμιοποιητές’) μέσα στη ρωσική ελίτ, οι οποίοι φαίνεται να ελέγχουν τους κύριους οικονομικούς θεσμούς της χώρας, βασίζονται στην υπόθεση ότι η χρήση των νεοφιλελεύθερων οικονομικών εργαλείων, που είναι κυρίως νομισματικής φύσης (επιτόκια, άμεσες επεμβάσεις της κεντρικής τράπεζας στην αγορά νομίσματος κλπ), που μπορεί να συνοδεύονται και από διοικητικά μέτρα τιμωρίας των κερδοσκόπων, τελικά θα σταθεροποιήσουν την αξία του νομίσματος. Ωστόσο, αυτή είναι μία «πολιτική», (αν κανείς θα μπορούσε να την αποκαλέσει πολιτική), η οποία, στην καλύτερη περίπτωση, μπορεί να απαλύνει κάποια από τα συμπτώματα της τρέχουσας κρίσης, και όχι τις αιτίες της. Είναι σαν την ασπιρίνη που χρησιμοποιείται για να κατεβάσει τον πυρετό του ασθενούς. Μια σταθεροποίηση της τιμής του πετρελαίου στα $60 ή παρακάτω τον ερχόμενο χρόνο, και μία αντίστοιχη σταθεροποίηση της αξίας του νομίσματος στα τρέχοντα πολύ χαμηλά επίπεδα, τα οποία θα μπορούσαν τελικά να οδηγήσουν στην απώλεια περισσότερου του ενός τρίτου της αξίας του σε σχέση με πέρυσι, δεν είναι βέβαια ό,τι καλύτερο για μία χώρα που βασίζεται έντονα στις εισαγωγές για να καλύψει ακόμη και τις βασικές ανάγκες του λαού της. Με άλλα λόγια, ο συνδυασμός μιας πολύ χαμηλής τιμής του πετρελαίου με μία δραστική υποτίμηση του νομίσματος είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει σε μία αντίστοιχη δραστική πτώση στα πραγματικά εισοδήματα, δηλαδή, στην αγοραστική δύναμη μισθών και ημερομισθίων. Άρα, όσο περισσότερο διαρκεί η εσκεμμένη δραματική πτώση στην τιμή του πετρελαίου, και παρατείνονται οι οικονομικές κυρώσεις ενάντια στη Ρωσία, τόσο πιο δραματικές θα είναι οι κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες.
Επιπρόσθετα, οι πολιτικές υποκατάστασης των εισαγωγών, με σκοπό την αναδιάρθρωση της παραγωγικής δομής––από μία που είναι εξαρτώμενη από τις εισαγωγές για σχεδόν τα πάντα σε μία πιο αυτοδύναμη οικονομία με έναν σημαντικό εξαγωγικό τομέα που εξάγει μία ποικιλία προϊόντων–– προϋποθέτει μαζική επένδυση στην έρευνα και ανάπτυξη, καθώς και σημαντικές παραγωγικές επενδύσεις, όχι μόνο στην υποδομή, που βοηθάει κυρίως το εμπόριο, αλλά πρωτίστως στον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα. Εντούτοις, τέτοιες μαζικές επενδύσεις δεν μπορούν απλώς να αφεθούν στο ιδιωτικό κεφάλαιο, ντόπιο η ξένο. Τα κριτήρια των ιδιωτικών επενδύσεων είναι πολύ διαφορετικά από εκείνα των κοινωνικών επενδύσεων. Το κύριο κριτήριο των ιδιωτικών επενδύσεων είναι η κερδοφορία και η ανάπτυξη (των επιχειρήσεων), ενώ το κύριο κριτήριο των κοινωνικών επενδύσεων είναι η καλύτερη ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών, με έναν τρόπο που να προστατεύει τόσο την εργασία όσο και το περιβάλλον. Επιπλέον, οι Υπερεθνικές Επιχειρήσεις (Πολυεθνικές) ελκύονται στο να επενδύσουν μόνο αν έχουν εξασφαλισμένο υψηλό ποσοστό κέρδους για τις δραστηριότητές τους –λόγου χάρη, εξαιτίας του πολύ χαμηλότερου συγκριτικού κόστους παραγωγής (δηλαδή, εργασία σε συνθήκες γαλέρας, χαμηλοί εταιρικοί φόροι, μειωμένοι κοινωνικοί έλεγχοι για την προστασία της εργασίας και του περιβάλλοντος κ.λπ.), σε σχέση με άλλες ανταγωνιστικές χώρες. Αυτο άλλωστε ακριβώς συνέβη με την μαζική εκροή επενδυτικού κεφαλαίου τις τελευταίες δύο δεκαετίες από τον «Βορρά» στο «Νότο» (κυρίως στις χώρες των «BRICS»), οδηγώντας στην αποβιομηχάνιση στις χώρες του Βορρά και τα υποτιθέμενα οικονομικά «θαύματα» του Νότου.
Στην περίπτωση της σημερινής Ρωσίας, υπάρχουν επιπρόσθετοι λόγοι γιατί τέτοιες μαζικές επενδύσεις για την αναδιάρθρωση της παραγωγικής της δομής δεν μπορούν να αφεθούν στο ξένο κεφάλαιο, είτε είναι δανειακό, είτε επενδυτικό.  Το πρώτο αποκλείεται εξαιτίας των αυστηρών κυρώσεων που επιβάλλονται από την Υ/Ε, ενώ το δεύτερο από μία ανεπίσημη «επενδυτική απεργία» εκ μέρους των Πολυεθνικών. Προφανώς, οι Πολυεθνικές που κυριαρχούν στις οικονομικές και πολιτικές ελίτ μέσα στην Υ/Ε δεν έχουν κανένα απολύτως λόγο να ξεκινήσουν να επενδύουν στη Ρωσία, οποιαδήποτε και αν είναι τα κίνητρα που προσφέρονται από αυτή, εάν αυτή τη στιγμή ο στρατηγικός στόχος της Υ/Ε είναι να υποτάξει τη Ρωσία και να τη μετατρέψει σε έναν μη-κυρίαρχο οικονομικό «εταίρο», όπως η Κίνα και η Ινδία.
Όπως σωστά τόνισε ο Πούτιν στη προαναφερθείσα συνέντευξη τύπου, η Ρωσία πληρώνει το τίμημα της απροθυμίας της να γίνει ένα υποτελές μέλος της Υ/Ε, όπως είναι οι άλλες χώρες των «BRICS» (Βραζιλία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική). Στην πραγματικότητα, η Ρωσία πληρώνει ακριβά το τίμημα, όχι μόνο επειδή δεν έχει δείξει καμία πρόθεση να υποκύψει στο θέμα της Ουκρανίας, αλλά επίσης επειδή συνεχίζει τη συστηματική της προσπάθεια να προωθήσει την Ευρασιατική Ένωση, ως έναν εναλλακτικό πόλο κυρίαρχων εθνών. Έτσι, όπως είχε προειδοποιήσει η Χίλαρι Κλίντον πριν από αρκετό καιρό :
«Οι ΗΠΑ προσπαθούν να αποτρέψουν τη Ρωσία από το να αναδημιουργήσει μια νέα εκδοχή της Σοβιετικής Ένωσης με το τέχνασμα της οικονομικής ενοποίησης… Υπάρχει μια κίνηση για επανα-σοβιετικοποίηση της περιοχής… Δεν πρόκειται να ονομαστεί έτσι. Θα την ονομάσουν τελωνειακή ένωση, ή Ευρασιατική Ένωση και όλα τα σχετικά… Αλλά ας μην κάνουμε κανένα λάθος σχετικά με αυτό. Ξέρουμε ποιος είναι ο στόχος [τους] και προσπαθούμε να βρούμε αποτελεσματικούς τρόπους να καθυστερήσουμε ή να αποτρέψουμε την πραγματοποίηση του.»[3]
Και στη συνέχεια, ένα πολύ πρόσφατο κύριο άρθρο των Times ήταν πολύ ειλικρινές στο να αποκαλύψει την άμεση σχέση μεταξύ της ρωσικής οικονομικής κρίσης και της Ουκρανίας, και επίσης στο να δείξει τι πρέπει να κάνει ο Πούτιν, αν θέλει να δει το πρόβλημα της οικονομικής κρίσης να επιλύεται άμεσα:
«Αυτό που είναι ξεκάθαρο είναι ότι η Ρωσία είναι πολύ ευάλωτη στις διακυμάνσεις της τιμής του πετρελαίου επειδή ο κύριος Πούτιν δεν έχει κάνει αρκετά ώστε να διαφοροποιήσει την οικονομία της. Από τη στιγμή που η ανάπτυξη βούλιαξε, στράφηκε στον εξωτερικό τυχοδιωκτισμό για να αποσπάσει την προσοχή των ψηφοφόρων, οι οποίοι την πληρώνουν ακριβά. Δεν είναι πολύ αργά εάν θέλει να απαλύνει το βάρος τους, αποσυρόμενος άνευ όρων από την Ουκρανία.»[4]
Δεν χρειάζεται να προσθέσουμε ότι η δημιουργία νέων αγορών πετρελαίου και αντίστοιχων δικτύων διανομής (με Κίνα, Τουρκία κ.λπ.) μπορεί μεν να είναι σημαντική στη διασφάλιση αγορών, αλλά είναι ασήμαντη σε σχέση με τις παραπάνω συνέπειες της σημερινής, προσχεδιασμένης από την Υ/Ε, Ρώσικης κρίσης. Οι νέοι επιχειρηματικοί εταίροι της Ρωσίας προφανώς δεν πρόκειται να πληρώσουν ακριβότερη τιμή του πετρέλαιου από αυτή στη διεθνή αγορά, η οποία σε τελική ανάλυση καθορίζεται από τα πελατειακά καθεστώτα του Κόλπου και τις πολυεθνικές της Υ/Ε. Ακόμα κι αν η Ρωσία, μαζί με αυτές τις χώρες, δημιουργήσουν ένα νέο δικό τους νόμισμα –π.χ. στη βάση της αξίας ενός «καλαθιού νομισμάτων» των χωρών που ανήκουν στις BRICS– θα μπορούσε κανείς να προβλέψει πως η τιμή του πετρελαίου και του φυσικού αερίου θα μετατρεπόταν μεν στο νέο νόμισμα αντί για το αμερικάνικο δολάριο, αλλά σε τιμές που θα αντανακλούν την διεθνή τιμή του πετρελαίου σε αμερικανικά δολάρια––ιδιαίτερα εάν τυχόν η προσφερόμενη τιμή απο τη Ρωσία θα ήταν υψηλότερη από την παγκόσμια τιμή. Προφανώς, μία επιχειρηματική συνεργασία, όπως είναι η τωρινή σχέση μεταξύ Ρωσίας-BRICS, δεν την κάνει, από μόνη της, και συμμαχία!
Το συμπέρασμα είναι ότι όσο η Ρωσία είναι ενσωματωμένη στη ΝΔΤ, την οποία διαχειρίζεται η Υ/Ε, θα είναι ένα υποτελές μέλος της, όπως είναι και οι υπόλοιπες χώρες των BRICS, των οποίων οι οικονομικές πολιτικές δεν καθορίζονται από τις κυβερνήσεις τους αλλά από τις «αγορές», δηλαδή τις Πολυεθνικές, οι οποίες ελέγχουν αυτές τις αγορές. Καμιά από τις χώρες των BRICS δεν είναι, για παράδειγμα, ικανή να επιβάλλει τον οποιοδήποτε αποτελεσματικό κοινωνικό έλεγχο στις αγορές της για να προστατέψει την εργασία ή το περιβάλλον, καθώς γνωρίζει πολύ καλά ότι θα αντιμετωπίσει άμεση οικονομική και/ή στρατιωτική βία που θα την εξαναγκάσει να αλλάξει γνώμη. Η Ρωσία, όπως και άλλα καθεστώτα που προσπάθησαν στο παρελθόν να αντισταθούν στην Υ/Ε (Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Λιβύη, Συρία, Ιράν κ.ο.κ.)         γνωρίζουν πολύ καλά αυτή τη βασική «αλήθεια» μέσα στην ΝΔΤ της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, που κάνει ξεκάθαρο τον τρόπο λειτουργιάς της καπιταλιστικής οικονομίας της αγοράς σήμερα.

2. Μια οικονομία έξω από το σύστημα της αγοράς και την ΝΔΤ

Η δεύτερη επιλογή είναι η ριζοσπαστική, η οποία προϋποθέτει την απόρριψη της οικονομίας της αγοράς συνολικά ως μεθόδου κατανομής των οικονομικών πόρων. Η λογική πίσω από αυτή είναι πως το σύστημα της αγοράς στερεί από την κοινωνία την ικανότητα να καθορίζει συλλογικά την οικονομική διαδικασία, την οποία αφήνει αντίθετα στο υποτιθέμενο «αόρατο χέρι» της αγοράς, το οποίο, όμως, όπως έχει δείξει η ιστορική εξέλιξη του συστήματος, οδηγεί αναπόφευκτα σε αυξανόμενη συγκέντρωση εισοδήματος και πλούτου (και συνεπώς οικονομικής και πολιτικής δύναμης) στα χέρια των ολίγων. Αυτό είναι αναπόφευκτο, επειδή η αυξανόμενη συγκέντρωση πλούτου/εισοδήματος είναι ενσωματωμένη στη λογική «ανάπτυξη ή θάνατος» του καπιταλιστικού συστήματος της αγοράς. Στην πραγματικότητα, το σύστημα της αγοράς, όχι μόνο δεν είναι η τέλεια μέθοδος για την κατανομή των πόρων, όπως διαφημίζεται από τους διανοούμενους κλπ στην υπηρεσία του, αλλα μπορεί να δειχθεί ότι είναι η χειρότερη, τόσο θεωρητικά όσο και ιστορικά.[5]  Αυτό συμβαίνει όχι μόνο εξαιτίας των ενδημικών καταστροφικών κρίσεων του συστήματος, αλλά, ακόμη πιο σημαντικό, εξαιτίας του γεγονότος ότι οδηγεί τελικά σε εξαιρετικά άνισες κοινωνίες και οικονομίες, που επιπλέον καταστρέφουν και το περιβάλλον – όλα στο όνομα του κέρδους.
Η σοσιαλιστική οικονομία ήταν ένα εγχείρημα που είχε σκοπό να αποκαταστήσει τον κοινωνικό έλεγχο πάνω στην οικονομική διαδικασία, δηλαδή να μπορεί η ίδια η κοινωνία συλλογικά να δίνει απαντήσεις στα θεμελιώδη οικονομικά ερωτήματα που αντιμετωπίζει κάθε κοινωνία, όπως μαθαίνουν οι πρωτοετείς φοιτητές οικονομικών: δηλαδή, τι παράγεται, πώς παράγεται και για ποιον. Μια κοινωνία, στην οποία η οικονομία ελέγχεται συλλογικά και είναι σε θέση να καθορίζει ποιες ανάγκες θα καλυφθούν και πώς με βάση τους υπάρχοντες πόρους αντιπροσωπεύει στην πραγματικότητα μια μορφή κοινωνικής απελευθέρωσης, και η ρώσικη επανάσταση του 1917 αντιπροσώπευε ακριβώς μία τέτοια προσπάθεια για κοινωνική απελευθέρωση. Δυστυχώς, για λόγους που εξέτασα αλλού,^[6] η μέθοδος της κατανομής των πόρων στη βάση του κεντρικού σχεδιασμού, ο οποίος στόχευε να υλοποιήσει το πρόταγμα για τον συλλογικό έλεγχο της οικονομίας, μολονότι ήταν πολύ πιο επιτυχημένη από το σύστημα της αγοράς όσον αφορά την ικανοποίηση των βασικών αναγκών όλων των πολιτών (και όχι μόνων εκείνων με παχιά πορτοφόλια, όπως στις καπιταλιστικές κοινωνίες) απέτυχε εξαιτίας της γραφειοκρατικής (μη δημοκρατικής) του φύσης . Όχι με την έννοια της πολιτικής δημοκρατίας, καθώς στην πραγματικότητα καμία αντιπροσωπευτική «δημοκρατία» δεν είναι πραγματική δημοκρατία, Ουτε βέβαια γίνεται τέτοια, απλά επειδή έχει καταφέρει καλύτερα από κάθε άλλο πολιτικό σύστημα να συγκαλύπτει την τεράστια συγκέντρωση δύναμης που εξασφαλίζει το ίδιο το θεσμικό της πλαίσιο! Αλλά, κυρίως, με την έννοια ότι δεν ήταν ούτε μία οικονομική δημοκρατία, όπως υποσχέθηκε να είναι, με την έννοια ότι οι πολίτες ως εργάτες, υπάλληλοι, καθώς και ως καταναλωτές να παίρνουν τις θεμελιώδεις οικονομικές αποφάσεις, οι οποίες, αντίθετα, λαμβάνονταν από τις διάφορες γραφειοκρατίες. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι αδιανόητο να δημιουργηθεί μία διαφορετική μορφή κοινωνικά ελεγχόμενης οικονομίας, όπου οι συνελεύσεις των πολιτών λαμβάνουν όλες τις θεμελιώδεις οικονομικές αποφάσεις, ως παραγωγοί και καταναλωτές, στο πλαίσιο μίας πραγματικής οικονομικής δημοκρατίας.^[7]
Όμως, μια τέτοια εναλλακτική οικονομία θα αντιμετωπίσει άμεσα μια ακόμα χειρότερη επίθεση από τη ΝΔΤ και την Υ/Ε από αυτή που αντιμετωπίζει η Ρωσία σήμερα. Πράγμα που σημαίνει ότι είναι αδύνατο να χτιστεί σήμερα από οποιονδήποτε λαό στη γη παρόμοια οικονομία, εάν δεν έχει εξασφαλίσει πρώτα την εθνική και οικονομική κυριαρχία του. Με άλλα λόγια, η κοινωνική απελευθέρωση σήμερα περνάει αναπόφευκτα μέσα από την εθνική απελευθέρωση. Γι’αυτό ο σημερινός κοινωνικός αγώνας δεν μπορεί να είναι απλά ένας αγώνας για την κοινωνική απελευθέρωση, όπως προτείνουν οι παλαιολιθικοί Μαρξιστές, αναρχικοί κ.α., αλλά πρέπει να είναι και αγώνας για την εθνική απελευθέρωση.

3. Μια «ενδιάμεση» κοινωνικά-ελεγχόμενη οικονομία της αγοράς

Εάν επομένως η συνέχιση του σημερινού συστήματος των ανοικτών και απελευθερωμένων αγορών είναι καταστροφική για όλους τους ανθρώπους στον κόσμο, εκτός από μία μικρή μειονότητα του παγκόσμιου πληθυσμού που ωφελείται από τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, και εάν η άμεση δημιουργία μίας εναλλακτικής κοινωνικά ελεγχόμενης οικονομίας αποκλείεται αυτή τη στιγμή για τους λόγους που αναφέρθηκαν παραπάνω, τα κρίσιμα ζητήματα που αντιμετωπίζει η Ρωσία σήμερα, και συγκεκριμένα οι απαντήσεις που θα πρέπει να δώσει σε αυτά, είναι σημαντικά για κάθε λαό στον κόσμο σήμερα που παλεύει για την απελευθέρωσή του.
Αλλά, τι μπορεί να κάνει η Ρωσία σήμερα, έτσι ώστε όχι μόνο να μπορέσει να ξεπεράσει την παρούσα κρίση, η οποία κάθε άλλο παρά προσωρινή είναι όσο δεν ελέγχει την οικονομική διαδικασία και επιπλέον δεν δημιουργεί τις συνθήκες για πραγματική εθνική κυριαρχία, που αποτελούν και τις προϋποθέσεις για την κοινωνική απελευθέρωση; Δεδομένου ότι ούτε το σημερινό της σύστημα κατανομής των πόρων μπορεί να διασφαλίσει πραγματική κυριαρχία, ούτε οι υποκειμενικές και αντικειμενικές συνθήκες για ένα εναλλακτικό σύστημα είναι παρούσες αυτή τη στιγμή, η μόνο εφικτή λύση σήμερα είναι, κατά την άποψή μου, ενδιάμεση. Δηλαδή, μια λύση ανάμεσα στα δύο συστήματα που περιεγράφησαν παραπάνω, που θα συνεπάγεται όμως μία κοινωνικά ελεγχόμενη οικονομία της αγοράς, η οποία δεν θα είναι, εντούτοις, μία επανάληψη της αποτυχημένης σοσιαλδημοκρατίας που γνωρίσαμε στις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες στη Δύση. Θα περιγράψω σύντομα παρακάτω τα κύρια βήματα που πρέπει να παρθούν σε αυτήν την κατεύθυνση βραχυπρόθεσμα και μέσο-μακροπρόθεσμα.
Τα άμεσα μέτρα που πρέπει να παρθούν σε αυτή τη διαδικασία μπορούν να περιγραφούν ως εξής :

• Μονομερής έξοδος από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ), το ΔΝΤ και παρόμοιους, ελεγχόμενους από την Υ/Ε, οργανισμούς, που θα δημιουργήσει τις απαραίτητες συνθήκες για οικονομική και εθνική κυριαρχία.
• Ακύρωση κάθε νομοθεσίας που στοχεύει στο παραπέρα άνοιγμα και στην απελευθέρωση των αγορών, τις ιδιωτικοποιήσεις και άλλες παρόμοιες «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις», που έχουν επιβληθεί από την Υπερεθνική Ελίτ μέσω των παραπάνω θεσμών· οι αγορές πρέπει να υπόκεινται σε κοινωνικό έλεγχο για την προστασία της εργασίας, του περιβάλλοντος και της εθνικής οικονομίας από τη λειτουργία της ίδιας της αγοράς ·
• Ακύρωση του ξεπουλήματος του κοινωνικού πλούτου σε ολιγαρχίες και Πολυεθνικές ·
• Επιβολή αυστηρών κοινωνικών ελέγχων σε όλες τις αγορές (εμπορευμάτων, εργασίας και κεφαλαίου). Οι βασικές κοινωνικές ανάγκες θα πρέπει να καλύπτονται από έναν νέο κοινωνικοποιημένο (όχι απλά εθνικοποιημένο) τομέα στον οποίο η ιδιωτική επιχειρηματικότητα θα πρέπει να αποκλειστεί. Αυτός ο τομέας θα πρέπει να διευθύνεται από τις συνελεύσεις των εργαζομένων στις κοινωνικές υπηρεσίες, κάτω από την καθοδήγηση της Κυβέρνησης και των τοπικών αρχών, οι οποίες θα χρηματοδοτούν αυτές τις υπηρεσίες μέσα από ένα ιδιαίτερα «προοδευτικό» φορολογικό σύστημα·
• Επανασχεδιασμός του ευρύτερου δημοσίου τομέα, στον οποίο περιλαμβάνονται οι υπηρεσίες που καλύπτουν μη βασικές κοινωνικές ανάγκες (τράπεζες, ενέργεια, μεταφορές, επικοινωνίες κλπ), οι οποίες μπορούν να         διευθύνονται από τους εργαζομένους του δημοσίου τομέα και τους αντιπροσώπους των συνελεύσεων των πολιτών κάτω από τη γενική καθοδήγηση της κυβέρνησης ·
• Η εξασφάλιση πλήρους απασχόλησης για όλους τους πολίτες όπως και ενός ελαχίστου εισοδήματος για όλους (που θα καλύπτει τουλάχιστον τις ανάγκες επιβίωσης για τροφή, ένδυση, στέγαση κλπ) μέσω της βαριάς φορολόγησης των προνομιούχων κοινωνικών ομάδων (η οποία θα ακολουθήσει μία πραγματική απογραφή όλου του πλούτου και του εισοδήματος τους, συμπεριλαμβανομένων και των καταθέσεων στο εξωτερικό) ·
• Τέλος, η απαραίτητη προϋπόθεση για την εφαρμογή όλων των παραπάνω         βραχυπρόθεσμων μέτρων, όπως και των μέτρων που θα παρθούν μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, είναι η ριζική αλλαγή των γεωπολιτικών σχέσεων, έτσι ώστε το ‘Λιβυκό’ και ‘Ουκρανικό’ παράδειγμα να μην επαναληφθούν στις χώρες που γενικά απομακρύνονται από τη ΝΔΤ. Μια τέτοια αλλαγή προϋποθέτει τη δημιουργία μιας διεθνούς πολιτικής και οικονομικής ένωσης όλων των χωρών που σήμερα αντιστέκονται στη ΝΔΤ, οι οποίες θα είναι πρόθυμες να υιοθετήσουν ένα πρόγραμμα σαν αυτό που περιγράφτηκε εδώ. Μία τέτοια ένωση θα μπορούσε να είναι μία διευρυμένη Ευρασιατική Ένωση κυρίαρχων εθνών που θα υιοθετήσουν τα παραπάνω μέτρα και θα μπορούσε να περιλαμβάνει χώρες πέρα από αυτές στην Ευρασιατική περιοχή που αντιστέκονται στη ΝΔΤ –δηλαδή από τη Βενεζουέλα και τη Βολιβία μέχρι χώρες από την περιφέρεια της ΕΕ που θα αποσπαστούν από αυτή, και τους λαούς στη Μέση Ανατολή (Συρία, Ιράν κ.α.).

Οι μέσο-μακροπρόθεσμοι στόχοι θα πρέπει να στοχεύουν στο ξανά-χτίσιμο των παραγωγικών και καταναλωτικών δομών, έτσι ώστε να μπορεί να ανακύψει μια αυτο-δύναμη οικονομία. Οι στόχοι των μέτρων που θα μπορούσαν να παρθούν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου είναι οι ακόλουθοι:

• Αναβίωση του πρωτογενούς τομέα και αναζωογόνηση γενικά της υπαίθρου, μέσω της βαριάς χρηματοδότησης της γεωργίας, με στόχο έναν αυτοδύναμο πρωτογενή τομέα που θα μπορεί να καλύπτει τις περισσότερες βασικές ανάγκες. Η εξέλιξη αυτή θα μπορούσε να συνοδευτεί από μια ριζική αποκέντρωση των κοινωνικών υπηρεσιών, έτσι ώστε οι πολίτες, άσχετα με τον τόπο κατοικίας τους, να μπορούν να απολαύουν ίδιας ποιότητας δωρεάν κοινωνικές υπηρεσίες στην Υγεία, την Εκπαίδευση κ.α..
• Δημιουργία ενός βιομηχανικού τομέα που θα μπορεί να καλύπτει τις περισσότερες βασικές ανάγκες όλων των πολιτών, και όσες είναι εφικτό από τις υπόλοιπες ανάγκες, μέσω διμερών ή πολυμερών εισαγωγών. Οι εισαγωγές θα χρηματοδοτούνται από τις εξαγωγές πλεονασμάτων αγαθών και υπηρεσιών (περιλαμβανομένου του τουρισμού).
• Ενθάρρυνση της ανάδυσης μιας νέας παραγωγικής δομής που θα αποτελεί κίνητρο για την ανάπτυξη ενός νέου καταναλωτικού προτύπου. Το νέο καταναλωτικό πρότυπο θα πρέπει να ορίζεται από τις αξίες και τις ανάγκες της αυτοδυναμίας, και θα συνάδει με τις παραδοσιακές αξίες κάθε λαού, αντί για τις αξίες και τις ανάγκες της παγκοσμιοποίησης. Αυτο θα σημαίνει επίσης πως θα πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη οι πιθανές οικολογικές επιπτώσεις, καθώς και το γεγονός ότι τα περισσότερα μη-βασικά αγαθα και υπηρεσίες που παράγονται σήμερα στοχεύουν στη κάλυψη τεχνητών αναγκών που δημιουργεί το μάρκετινγκ κλπ.
• Ανάπτυξη ενός μικτού συστήματος ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής, που θα κυμαίνεται από τη μικρό-ιδιοκτησία (π.χ. γεωργία, μικρο-υπηρεσίες) μέχρι τις διάφορες μορφές κοινωνικής ιδιοκτησίας (από κοινωνικοποιημένες βιομηχανίες λ.χ. στην ενέργεια, τις επικοινωνίες, μέχρι τις μεταφορές και τις κο-οπερατίβες κλπ.).. Το μικτό αυτό σύστημα μπορεί να περιλαμβάνει «δημοτικές» επιχειρήσεις στις οποίες οι άνθρωποι που θα τις διαχειρίζονται θα είναι οι εργαζόμενοι σε αυτές, κάτω από την καθοδήγηση των δημοτικών συνελεύσεων, δηλαδή των συνελεύσεων των πολιτών στους κατά τόπους δήμους και κοινότητες οπου θα εδράζονται οι εν λόγω επιχειρήσεις. Και τέλος, ακόμη σημαντικότερο,
• Καθιέρωση ενός μικτού συστήματος κατανομής των πόρων για αυτό το μεταβατικό στάδιο, το οποίο θα αποτελείται από έναν συνδυασμό ενδεικτικού σχεδιασμού (που διακρίνεται από τον αναγκαστικό κεντρικό σχεδιασμό), οικονομικής δημοκρατίας (όπως την ορίζουμε σαν συστατικό στοιχείο μιας Περιεκτικής Δημοκρατίας) και της αγοράς.

* Το άρθρο πρωτοδημοσιεύτηκε στην Αγγλική έκδοση της εφημερίδας Pravda.ru στις 22/12/2014  και παράλληλα στο διεθνές περιοδικό της Περιεκτικής Δημοκρατίας, The International Journal of Inclusive Democracy. Η μετάφραση είναι των Πάνου Λιβιτσάνου και Μιχάλη Δαγτζή.

ΕΥΧΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ π. ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ κ. ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗ

Αγαπητέ φίλε, αγαπητή φίλη

Εύχομαι από καρδιάς, ο καινούργιος χρόνος να φέρει σε όλους τους συνανθρώπους μας πιο πολλές ελπίδες και πιο λίγα προβλήματα, σε όσους δίπλα μας πάσχουν και δυστυχούν και να γίνει η ανθρώπινη αλληλεγγύη , καθημερινή μας έγνοια και πράξη.




Απόστολος Χρ. Κακλαμάνης

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ: 2ωρη ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ 29/12

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΔΗΜΟΥ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ

 

Την Δευτέρα 29/12/2014 πραγματοποιείται η εξ’ αναβολής εξέταση από την Εισαγγελία Αθηνών του Δημάρχου Χαλανδρίου και της συναδέλφου μας Διευθύντριας Διοικητικού Προσωπικού.

Η εξέταση θα γίνει στις 11 πμ στο κτίριο του Πταισματοδικείου (Λ. Αλεξάνδρας & Λουκάρεως).

Ο Σύλλογος Εργαζομένων του Δήμου αναγνωρίζοντας τη σοβαρότητα της αυριανής εξέτασης, έχει κηρύξει για τις 29/12  2ωρη στάση εργασίας  10.30-12.30, με σκοπό να διευκολυνθούμε όλοι οι εργαζόμενοι για να βρεθούμε εκεί να εκφράσουμε τη στήριξη και αλληλεγγύη μας.

Καλούμε όλους τους συναδέλφους να συμμετέχουν στη στάση εργασίας και στη συγκέντρωση έξω από το Πταισματοδικείο Αθηνών.

 

Το Διοικητικό Συμβούλιο

του Συλλόγου Εργαζομένων Δήμου Χαλανδρίου

ΕΣΗΕΑ: ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑ Η "ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ" ΣΑΜΑΡΑ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΥΕΝΕΔ

 

Η ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ για τη συνέντευξη Σαμαρά στη ΝΕΡΙΤ...

«Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ άφωνο παρακολούθησε τον τρόπο με τον οποίο η κατ΄ όνομα «δημόσια» τηλεόραση ΝΕΡΙΤ παρουσίασε ως «συνέντευξη» το διάγγελμα του πρωθυπουργού κ. Α. Σαμαρά. Το τηλεοπτικό αποτέλεσμα που παρήχθη προσβάλει τη δημοσιογραφική δεοντολογία.

Η χθεσινή εικόνα που παρουσίασε η ΝΕΡΙΤ δυστυχώς επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά την ορθότητα της σταθερής απόφασης της ΕΣΗΕΑ να μην αναγνωρίζει το μόρφωμα της ΔΤ/ΝΕΡΙΤ.

Το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ ενόψει των κρίσιμων πολιτικών εξελίξεων για τη χώρα, επαναλαμβάνει ότι οι δημοσιογράφοι οφείλουν να λειτουργούν πρώτα απ’ όλα ως δημοσιογράφοι και να υπερασπίζονται την δημοσιογραφική δεοντολογία, μένοντας μακριά από κομματικά παιχνίδια.»

Αιχμηρή ανακοίνωση της Ένωσης Συντακτών για την «συνέντευξη» του πρωθυπουργού στη ΝΕΡΙΤ και την δημοσιογραφική δεοντολογία  

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ άφωνο παρακολούθησε τον τρόπο με τον οποίο η κατ΄ όνομα «δημόσια» τηλεόραση ΝΕΡΙΤ παρουσίασε ως «συνέντευξη» το διάγγελμα του πρωθυπουργού κ. Α. Σαμαρά. Το τηλεοπτικό αποτέλεσμα που παρήχθη προσβάλει τη δημοσιογραφική δεοντολογία.

Η χθεσινή εικόνα που παρουσίασε η ΝΕΡΙΤ δυστυχώς επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά την ορθότητα της σταθερής απόφασης της ΕΣΗΕΑ να μην αναγνωρίζει το μόρφωμα της ΔΤ/ΝΕΡΙΤ. Το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ ενόψει των κρίσιμων πολιτικών εξελίξεων για τη χώρα, επαναλαμβάνει ότι οι δημοσιογράφοι οφείλουν να λειτουργούν πρώτα απ’ όλα ως δημοσιογράφοι και να υπερασπίζονται την δημοσιογραφική δεοντολογία, μένοντας μακριά από κομματικά παιχνίδια.

- See more at: http://www.stokokkino.gr/article/1000000000002137/ESIEA-I-NERIT-parousiase-san-sunenteuksi-to-diaggelma-Samara-Prosboli-gia-ti-dimosiografia#sthash.nEhTztfX.dpuf

Πλατιά εκλογική συμμαχία για έναν νέο συνασπισμό εξουσίας

- Η κυβέρνηση Σαμαρά καταρρέει. Η Ελλάδα βρίσκεται στο κατώφλι μιας μεγάλης, μιας ιστορικής πολιτικής αλλαγής

- Έχουμε πλήρη συνείδηση ότι ερχόμαστε για να ενώσουμε, όχι για να διχάσουμε. Για να ξαναχτίσουμε πάνω στα ερείπια μιας κοινωνίας λεηλατημένης. Γι' αυτό και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα είναι κυβέρνηση μιας παράταξης. Θα είναι κυβέρνηση όλου του λαού

"Η επιχείρηση εκβιασμών, τρομοκρατίας και φόβου" είναι το "τελευταίο αποκούμπι" της "πολιτικής συμμαχίας του Μνημονίου" που "αντιλαμβάνεται ότι καταρρέει και βυσσοδομεί", σημειώνει ο Αλ. Τσίπρας σε άρθρο του στην "Αυγή".

Όμως, επισημαίνει, "η επανάληψη της ιστορίας συνήθως καταλήγει σε φάρσα. Το 2015 δεν θα είναι 2012". Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ τονίζει ότι, "είτε το θέλουν είτε όχι, ο ΣΥΡΙΖΑ με τη στήριξη του λαού θα παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια μεγάλη πολιτική αλλαγή". Η εκλογική του νίκη "θα είναι η αρχή μιας μεγάλης εθνικής προσπάθειας για την κοινωνική σωτηρία και την ανασυγκρότηση του τόπου".

Για τον λόγο αυτό "ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιδιώξει να συσπειρώσει γύρω του όσο το δυνατόν περισσότερες δυνάμεις στον λαό" και, στη βάση του προγράμματός του, "ευρύτερες συναινέσεις".

Σήμερα, τονίζει ο Αλ. Τσίπρας, αναφερόμενος στην πρόταση του 2012 για έναν νέο συνασπισμό εξουσίας, "είναι η ώρα να την κάνουμε πράξη, να την εμβαθύνουμε και να νικήσουμε, συγκροτώντας μια πλατιά εκλογική συμμαχία σε ισχυρές προγραμματικές βάσεις". Είναι η ώρα, καταλήγει, "μαζί με τον λαό να γυρίσουμε σελίδα για τον τόπο".

http://www.avgi.gr

ΧΩΡΙΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 2 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

 
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΔΗΜΟΣ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ
ΤΕΧΝΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
Δ/νση: Φ.Λίτσα 29 & Αγ.Γεωργίου
Τ.Κ. 15234, Χαλάνδρι
ΤΜΗΜΑ : Συγκοινωνιών & Κυκλοφορίας
ΤΗΛΕΦΩΝΟ : 213 2023959

Σας ενημερώνουμε ότι η Δημοτική Συγκοινωνία δε θα λειτουργήσει την Παρασκευή 2 Ιανουαρίου 2015.

 

               Ο Δήμος Χαλανδρίου σας εύχεται Καλή Χρονιά!

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΣΟΥ ΛΕΕΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΜΟΥ ....

ΕΕΕΕΕ ΤΟΥΡΚΟΓΥΦΤΟΙ!

"Δεν κληρονομείται, δεν χαρίζεται και δεν τεμαχίζεται σε τιμάρια ...."

ΚΑΛΑ ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΚΟΜΜΑ; ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ ΓΙΑΤΡΕ ΜΟΥ;

Ανδ. Λοβέρδος: Κανείς δεν δικαιούται να διασπάσει την παράταξη.

 

 Αποφεύγω - όπως θα έχεις παρατηρήσει αναγνώστη μου - να ασχολούμαι με τα υπολείμματα του κόμματος για το οποίο χαραμίσαμε τα καλύτερα χρόνια της ζωής μας.

Και εμμένω στην άποψη που έχω διατυπώσει από το 2010 που λέει

"ΑΦΗΣΤΕ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ. ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΕΝΑΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΗ ΘΑΝΑΤΟ". 

Και βέβαια αυτά που συμβαίνουν αυτές τις ώρες είναι - κατά την γνώμη μου - άλλη μια δικαίωσή αυτής της άποψης για όποιον ΠΙΣΤΕΨΕ στο ΠΑΣΟΚ και τον ΑΝΔΡΕΑ και δεν το ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕ.

Ιδιοκτήτες - κληρονόμοι και οπαδοί της συντηρητικής μετάλλαξης του, σκυλεύουν το κουφάρι του ΠΑΣΟΚ με προφανείς ιδιοτελείς στόχους αλλά υπηρετούν ολοιμαζί τον προφανή καθεστωτικό τους στόχο: Στήνουν αναχώματα προς τα αριστερά.

Στο προσκήνιο παριστάνουν ότι τσακώνονται για τις καρέκλες.

ΤΡΙΧΕΣ σου λέει ο Νταβίας. Αυτό θέλουν να πιστέψεις. Να σταματήσεις τον προβληματισμό σου στην επιφάνεια, μην πας παρακάτω.

Στο παρασκήνιο επιχειρούν - ΚΑΙ ΘΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΟΥΝ λυσσαλέα - να αποτρέψουν την πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ. 

ΤΡΙΑ ΠΑΣΟΚ - σου λέει - υπάρχουν (Βενιζέλος, ΓΑΠ και οι πέστροφες). Δεν θα βρεις ένα να σου κάνει; Με τους κομμουνιστάς και τα αναρχοφρικιά θα πάς;

Σε αυτό βέβαια έχουν πολλούς συμμάχους και μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ. Συνειδητούς υπονομευτές που προτιμούν για τον εαυτό τους τον εύκολο ρόλο της αντιπολίτευσης από τον επικίνδυνο ρόλο της ΑΝΑΛΗΨΗΣ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ.

Υπηρέτες των plan b,c,d,e και το λουρί της μάνας που εντείνουν σκόπιμα και συντονισμένα την δυσπιστία των συντηρητικών κοινωνικών στρωμάτων ΓΙΑ ΤΟΝ ΡΕΑΛΙΣΜΟ ΤΟY PLAN A, το οποίο πρέπει να διεκδικήσουμε και τελικά να ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ από την ΕΥΡΩΠΗ ανεξάρτητα ιδεολογικοπολιτικής αφετηρίας.

 Την ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΕΥΡΩΠΗ, που όσο και να φωνάζουν οι τραπεζίτες και τα funds, ΞΕΡΕΙ ότι χωρίς την ΕΛΛΑΔΑ είναι κολοβή, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.

ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΡΑΤΕΥΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΑΣΤΕ - ΩΣ ΓΝΗΣΙΟΙ ΤΟΥΡΚΟΣΠΟΡΟΙ - ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕ ΑΝ ... 

Όμως γι' αυτά θα πούμε πολλά από ... Τρίτη (ΟΤΕ θέλοντος, γμω την Deutche Telecom).

Όμως προς ώρας και για να διατηρήσουμε το κλίμα ευφορίας των εορτών μπορεί κάποιος να μου πει ΤΙ ΠΙΝΕΙ Ο ΛΟΒΕΡΔΟΣ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ;

Έκανε κόμμα αυτός ή όχι;

Θα εννοεί φαίνεται ότι "κανείς άλλος - εκτός από μένα - δεν δικαιούται να διασπάσει την παράταξη".

ΠΑΡΑΝΟΙΑ!

 

ΥΓ: Το τι κέφι κάνω τις αναρτήσεις του Νίκου Πανταζή αυτές τις μέρες αναγνώστη μου, δεν λέγεται. 

ΜΝΗΜΕΙΑ! 

Αν έβαζα τίτλο θα ήταν: Ο ΓΑΠ ΔΙΑΣΠΑΕΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ και ΕΓΩ (ο Πανταζής) ΕΛΕΓΑ ΣΤΟΝ ΜΠΕΝΙ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΣΠΑΣΟΥΜΕ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ  ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΠΡΟΛΑΒΟΥΜΕ.

 ΔΙΩΞΤΕ ΤΟ ΓΑΠ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΦΥΓΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ!

 ΠΑΝΤΑΖΗΣ FOR VICE PRESIDENT (του ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου).

Και να φανταστείς ότι ήταν .... φιλοσυριζαίος (λέει) και ήταν το 2010 με τον Μητρόπουλο, μαζί μας.

Νίκο συνέλαβαν τον κουνιάδο του Βενιζέλου, το διάβασες βρε εσύ που σχολιάζεις τα του ΠΑΣΟΚ ή σου ξέφυγε η είδηση; Πες μας την γνώμη σου.

ΚΑΛΗΜΕΡΑ (ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΟΙ ΛΟΓΩ ΟΤΕ! 22 ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ Η ΒΛΑΒΗ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ! DEUTCHE TELECOM!)

ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ! ΝΑ ΤΑ ΛΕΜΕ ΚΑΙ ΑΥΤΑ!

Μπουτίκ στο Χαλάνδρι "ντύνει" τον ΣΥΡΙΖΑ

Μαθήματα μόδας επιβάλλει ο Αλέξης Τσίπρας στα στελέχη του

Είδαν κι απόειδαν κάποιοι στην Κουμουνδούρου με το ότι ορισμένα στελέχη τους που κάνουν τηλεοπτικές εμφανίσεις θυμίζουν περιθωριακούς τύπους των Εξαρχείων -και πάντως δεν γεμίζουν το μάτι του μέσου νοικοκυραίου-, και αποφάσισαν να τους… ντύσουν σαν ανθρώπους.

Όπως έγραψε το SECRET, ένθετο της εφημερίδας ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, με ευγενικό τρόπο, πολύ γνωστό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, που ανήκει στην ομάδα των συνομιλητών του Αλέξη Τσίπρα, έστειλε μήνυμα σε ορισμένους των οποίων οι δημόσιες εμφανίσεις… βγάζουν μάτι ότι μπορούν να επισκέπτονται γνωστή μπουτίκ στο Χαλάνδρι και να προμηθεύονται σακάκια και γενικότερα ρουχισμό σε πολύ καλές τιμές.
Πρόκειται για κατάστημα αλυσίδας, που έχει μαγαζιά τόσο στα βόρεια και τα νότια προάστια όσο και στην επαρχία, αλλά το συγκεκριμένο είναι εκείνο που έχει κλείσει άτυπη συμφωνία με την Κουμουνδούρου για… εκπτώσεις σε όσους πηγαίνουν συστημένοι.
Παράλληλα, στον ΣΥΡΙΖΑ φρόντισαν να φτιάξουν μια μικρή… γκαρνταρόμπα, την οποία μπορούν να χρησιμοποιούν στελέχη που κάνουν τηλεοπτικές εμφανίσεις και δεν διαθέτουν κοστούμια (αφού δεν τα φόρεσαν ούτε στον γάμο τους).

Φυσικά, η μίνι γκαρνταρόμπα περιλαμβάνει λίγα κομμάτια, τα οποία έχουν προμηθευτεί από το συγκεκριμένο κατάστημα, εννοείται σε πολύ καλές τιμές. Ισως γι’ αυτό το τελευταίο διάστημα οι ΣΥΡΙΖΑίοι εμφανίζονται πιο… σουλουπωμένοι στα κανάλια.

http://www.parapolitika.gr

Ψηφιστε κατα το ΔΩΡΟΔΟΚΟΥΝ!!!!

Τα τρία μύρια που δεν πήρε ο Χαϊκαλης γίνονται τζακ-ποτ για τους επόμενους.....από την ... σταθερή γιατί κινείται ....αν με εννοείς....

Άντε και από Δευτέρα ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΑΔΕΛΦΙΑ και ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ αντάμα!!!!

Απαξιώνουν τη δημοκρατία για να σώσουν το «σύστημα»…

http://www.matrix24.gr/

Του Γιάννη Μπαλάφα

 

Το κλίμα των τελευταίων ημερών μετά τις καταγγελίες  Χαϊκάλη για απόπειρα εξαγοράς της ψήφου του, είναι ένα κλίμα φθοράς, απαξίας της δημοκρατίας, μεγάλης διαπλοκής και υπόγειων διαδρομών. Θέμα συζήτησης όλων μας, είναι το τι ακριβώς συνέβη στην υπόθεση αυτή. Η δικαιοσύνη βιαστικά μας είπε οτι μπαίνει στο αρχείο.

Όμως η υπόθεση αυτή αναδεικνύει ευρύτερα προβλήματα και παθογένειες της δημοκρατίας μας. Αναδεικνύει και μια προκατασκευασμένη «υστερία» των κυρίαρχων κύκλων, αυτού που όλοι αποκαλούμε «σύστημα».

Το ότι πλέον οι άνθρωποι του «συστήματος» αδυνατούν να επιβάλουν λύσεις, τους τρελαίνει.

-Δεν μπορούν να «πείσουν» τους βουλευτές να ψηφίσουν τον εκλεκτό τους. Ορισμένοι μάλιστα βουλευτές αναφέρονται  και σε ονόματα «απαγορευμένα» επιχειρηματιών, κυριολεκτικά «βγάζουν γλώσσα στο σύστημα»…

-Τα ΜΜΕ που ελέγχουν, δεν μπορούν να πείσουν τους πολίτες για το ότι «έρχεται ο Αρμαγεδών» εάν και εφόσον πάμε σε εκλογές και κυριαρχήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Φοβούνται ότι «θα τους πάρει το ποτάμι»  και στήνουν ποταμίσια αναχώματα… Η αμηχανία και η αγωνία είναι έκδηλη σε αυτά τα ΜΜΕ. Το ερώτημα που πλανάται είναι «και τώρα ποιος θα ρυθμίζει τα χρέη μας»;;;

-Ο διεθνής παράγοντας και οι κυρίαρχοι κύκλοι και αυτοί επεμβαίνουν ωμά στα εσωτερικά μιας κυρίαρχης χώρας. Προσπαθούν να εκβιάσουν συνειδήσεις, να φοβίσουν, να μας κάνουν να υποταχθούμε στις απειλές του Γιούνκερ που θέλει «φιλικά πρόσωπα», του Μοσχοβισί που «φοβάται Grexit», της Μέρκελ η οποία «δεν δίνει τίποτα χωρίς ανταλλάγματα», μέρους των διεθνών ΜΜΕ που προβλέπουν καταστροφές…

Είναι τόσο αδίστακτοι που δεν καταλαβαίνουν ότι για να διατηρηθεί το «σύστημα» στην εξουσία, πριονίζουν και την ίδια τη δημοκρατία. Απαξιώνοντας θεσμούς και πρόσωπα, «απλώνουν χαλί» στις ακροδεξιές αντιλήψεις (αν και αυτό το τελευταίο μάλλον δεν ενοχλεί τον κ.Σαμαρά και τη παρέα του)… Η απαξίωση της πολιτικής, το «όλοι είναι ίδιοι» ή «όλοι τα ίδια θα κάνουν, όλοι τα παίρνουν», βοηθά τις φασιστικές αντιλήψεις και τους ομόσταυλους σχηματισμούς.  Αυτά τα φαινόμενα αφήνουν χώρο δράσης όχι μόνο σε Χρυσαυγίτες, αλλά και σε Μπαλτάκους, Καρατζαφέρηδες κλπ.

Το περίεργο είναι ότι συνοδεύουν αυτή την πρακτική τους με επιχειρήματα τύπου «είναι ανήθικο» ή «είναι συνταγματική εκτροπή να μην προτείνει η αντιπολίτευση κάποιον για Πρόεδρο Δημοκρατίας» και ταυτόχρονα φροντίζουν να ψηφίζουν δεκάδες (ν)τροπολογίες σε άσχετα νομοσχέδια για να «κλείσουν υποχρεώσεις» τους, περνούν με μια ακόμα Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου τη δίμηνη παράταση του μνημονίου, γενικά εξευτελίζουν κάθε έννοια κοινοβουλευτισμού και λειτουργίας θεσμών. Τα τελευταία χρόνια δεν έχουν αφήσει ούτε ένα άρθρο του Συντάγματος το οποίο δεν έχουν παραβιάσει.

Η αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, οφείλει να ανορθώσει το κύρος των θεσμών με σημαντικές παρεμβάσεις. Το πρώτο πρέπει να είναι η αλλαγή τρόπου λειτουργίας του κράτους. Δυστυχώς έχουμε μια ανορθολογική πολυνομία ενώ ταυτόχρονα το υφιστάμενο κράτος ανέχεται μια γενικευμένη ανομία και επιδεικνύει πλήρη απουσία βούλησης να επιβάλει στοιχειωδώς τους νόμους (ας σκεφθούμε τις εφορίες, τις πολεοδομίες κλπ).

Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να αλλάξει το πλαίσιο δημοκρατικής οργάνωσης της συλλογικής ζωής, με δημόσια λογοδοσία, κοινωνικό και δημοκρατικό έλεγχο και προγραμματισμό, που θα διασφαλίζονται από τη συνολική αναδιάρθρωση των δημοκρατικών θεσμών. Έτσι θα ενθαρρύνεται η ενεργητική συμμετοχή των πολιτών σε κάθε τομέα της ζωής, της παραγωγής, της κοινωνίας. Αυτά θα αποτελούν εγγύηση προκειμένου οι πολίτες να σταματήσουν να αντιμετωπίζουν με καχυποψία κάθε πολιτική δραστηριότητα.

Σε ότι αφορά την διαφθορά και τη διαπλοκή η Αριστερά δεν μπορεί να ασκεί κριτική με όρους σκανδαλολογίας ή ηθικολογίας, αλλά με όρους αυστηρά πολιτικούς. Το κύριο είναι πως η πολιτική διαφθορά, οι αδιαφανείς συναλλαγές υπονομεύουν και νοθεύουν το δημόσιο αγαθό εν γένει. Το ιδιωτικό συμφέρον  παρεισφρέει στη δημόσια και πολιτική σφαίρα. Στο πρόγραμμα μας  προτείνουμε μια σειρά άμεσα και συγκεκριμένα μέτρα θεσμικής θωράκισης της πολιτικής ζωής από  παρεμβάσεις και δοσοληψίες.

Η δημόσια συζήτηση το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει επικεντρωθεί στην οικονομία και το πώς θα ανταποκριθεί μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ (ή με βασικό κορμό από τον ΣΥΡΙΖΑ) στις παντοειδείς πιέσεις που θα ασκηθούν για υποταγή σε μνημονιακά κελεύσματα.

Όμως για την αριστερά η λειτουργία της δημοκρατίας είναι εξ ίσου σημαντικό ζήτημα. Είναι  προνομιακό πεδίο για εμάς διότι όχι μόνο δεν χρειάζεται (σημαντικά) κονδύλια για να λειτουργήσει, αλλά αντιθέτως μπορεί να εξοικονομήσει χρήματα μειώνοντας ή και εξαλείφοντας τη διαφθορά και τη διαπλοκή…

*Ο Γιάννης Μπαλάφας είναι μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ την οποία εκπροσωπεί στην Επιτροπή Προγράμματος

DOTMOCRACY ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ - ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΣΤΟ ΧΑΛΑΝΔΡΙ

Το Σάββατο 27 Δεκεμβρίου, σας περιμένουμε στον πεζόδρομο Χαϊμαντά κ Πλάτωνος, στο Χαλάνδρι, στις 11.00, να κάνουμε το τελευταίο dotmocracy της χρονιάς στο βόρειο τομέα για Το Ποτάμι.

Το Dotmocracy είναι μία δράση όπου οι διερχόμενοι πολίτες καλούνται να καταγράψουν την γνώμη τους σε μια σειρά από ερωτήματα ή προτάσεις πολιτικής γενικού ή/και τοπικού ενδιαφέροντος
Παράλληλα θα πάμε και στα καφέ της περιοχής, με το all new ερωτηματολόγιο, να πάρουμε γνώμες, να συζητήσουμε με τον κόσμο !

Η Αυτοδιοίκηση μπροστά στην αλλαγή διακυβέρνησης της χώρας

ΗΛΕΚΤΡΑ ΒΙΣΚΑΔΟΥΡΑΚΗ΄από την ΑΥΓΗ

 απ

Οι διώξεις των πέντε δημάρχων της Αριστεράς (Χαλανδρίου, Ζωγράφου, Νίκαιας - Αγ. Ιωάννη Ρέντη, Λάρισας και Πάτρας) προκάλεσε αναταράξεις στο αυτοδιοικητικό και πολιτικό σκηνικό, αφού η επιλογή της λίστας των δέκα πρώτων δήμων με τις περισσότερες μετατροπές συμβάσεων συντάχθηκε από το επιτελείο Μητσοτάκη με αμιγώς πολιτικά χαρακτηριστικά

Σημαντικές ανακατατάξεις στον χώρο της Αυτοδιοίκησης σημάδεψαν την χρονιά που σε λίγες μέρες τελειώνει, με τον ΣΥΡΙΖΑ πρώτη φορά να καταγράφει νίκες κατακτώντας την Περιφέρεια Αττικής με τη Ρ. Δούρου, την Περιφέρεια Ιονίων Νήσων με τον Θ. Γαλιατσάτο και 21 δήμους, την ώρα που οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ υποχώρησαν αισθητά, αλλά ανέκαμψαν οι δυνάμεις της Ν.Δ., παρά το τέχνασμα των δυο συγκυβερνώντων κομμάτων να κατεβάσουν «λευκούς» υποψήφιους. Αυτό αποτυπώθηκε και στη σύνθεση του Δ.Σ. της ΕΝΠΕ με πρόεδρο τον «γαλάζιο» περιφερειάρχη Θεσσαλίας Κ. Αγοραστό και δεύτερη δύναμη τον ΣΥΡΙΖΑ, στην ΚΕΔΕ με τον «γαλάζιο» δήμαρχο Αμαρουσίου Γ. Πατούλη και ενίσχυση της εκπροσώπησης του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στις 13 Περιφερειακές Ενώσεις Δήμων.

Σε σκληρό μπρα ντε φερ εξελίσσεται η εναλλακτική διαχείριση απορριμμάτων

Παρά την ενίσχυση των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ στην Αυτοδιοίκηση, τα προβλήματα παραμένουν, με τη συγκυβέρνηση να επιμένει στην αναγκαστική στροφή στην ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών, ιδίως στην περίπτωση της διαχείρισης απορριμμάτων. Ταυτόχρονα, σε σκληρό μπρα ντε φερ αναδεικνύεται η εφαρμογή εναλλακτικού μοντέλου διαχείρισης απορριμμάτων (πρόληψη, διαλογή στην πηγή, ανακύκλωση, επανάχρηση) προτάσσοντας τον δημόσιο χαρακτήρα, όπως αποτυπώθηκε από τη Ρ. Δούρου με τις αντίπαλες δυνάμεις να εξοβελίζουν την πρόταση χαρακτηρίζοντάς την "πολιτικό καιροσκοπισμό", επειδή, κατά τους κυβερνώντες και μερίδα αιρετών, λύση μπορούν να αποφέρουν μόνο οι συμβάσεις παραχώρησης σε εργολάβους. Τη στροφή προς την ιδιωτικοποίηση αναδεικνύει και η μεθόδευση της συγκυβέρνησης, που θέλει τους δήμους υποταγμένους σε αυστηρό δημοσιονομικό έλεγχο τόσο από τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις όσο και από το Παρατηρητήριο Οικονομικής Αυτοτέλειας. Ακόμη και οι μετριοπαθείς αιρετοί κάνουν λόγο για «προσπάθεια χειραγώγησης της άσκησης πολιτικής, αφού οι παρεμβάσεις τους εκτρέπονται από τον σκοπό της δημοσιονομικής προσαρμογής και παρεμβαίνουν στην ουσία της άσκησης πολιτικής».

Οικονομική ασφυξία στην Αυτοδιοίκηση

Την ίδια στιγμή, οριακή παραμένει η οικονομική λειτουργία των δήμων καθώς οι Κεντρικοί Αυτοτελείς Πόροι από το 2010 έως σήμερα έχουν περικοπεί περισσότερο από 60%, ενώ τα μερίδια των εισπραχθέντων φόρων (ΦΠΑ, ΦΕΦΝΠ και ΕΝΦΙΑ) δεν απονέμονται στους δήμους. Για το 2015 έχει προϋπολογιστεί περικοπή 163,5 εκατ. ευρώ από την τακτική χρηματοδότηση σε σχέση με το 2014. Κατά την κυβέρνηση, η περικοπή συναρτάται αφ' ενός με την κατάργηση σχολικών φυλάκων και δημοτικών αστυνομικών, που όμως πληρώνονταν από ίδιους πόρους των δήμων, αφ' ετέρου τη μεταφορά των μαθητών, αρμοδιότητα η οποία πλέον περνά στις Περιφέρειες.
Σημειωτέον ότι η απόλυση 2.200 σχολικών φυλάκων έχει επιφέρει ανυπολόγιστο κόστος επισκευής από φθορές των σχολικών μονάδων, ενώ η κατάργηση της δημοτικής αστυνομίας έχει ζημιώσει δραματικά τα οικονομικά των δήμων καθώς πλέον δεν εισπράττονται ποσά από διαφόρων τύπων παραβάσεις.
Στην κατεύθυνση της περαιτέρω περικοπής πόρων για το 2015, η κυβέρνηση ανεβάζει τον πήχη της παραγωγής του πρωτογενούς πλεονάσματος στα 863 εκατ. ευρώ από 638 εκατ. ευρώ. Την ίδια στιγμή οι πενιχροί είναι οι πόροι για το πρόγραμμα υποδομών. Για τη διαχείριση 2 δισ. ευρώ από το νέο ΕΣΠΑ δεν έχουν καθοριστεί ακόμη οι όροι διαχείρισης από τους δήμους μέσω της ΕΕΤΑΑ. Την ίδια στιγμή, ληστρικό είναι το επιτόκιο δανεισμού από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, που είναι στο 5,06%. Για τις κοινωνικές δομές και ιδίως για τους παιδικούς σταθμούς, ενώ για το 2014 έγινε κατορθωτό να εκταμιευτούν 200 εκατ. ευρώ μέσω ΕΣΠΑ, για το 2015 μόλις 66 εκατ. ευρώ είναι διαθέσιμα.

Οι αιρετοί μπροστά σε προκλήσεις στον χώρο της εργασίας

Πέρα από τις δυσκολίες, που προκύπτουν από την άγρια περικοπή πόρων, οι αιρετοί είναι αντιμέτωποι και με τη μνημονιακή απαγόρευση των προσλήψεων έως τις 31/12/2016, που τους εξαναγκάζει στη χρήση ελαστικών μορφών εργασίας. Το 2014, αποκαλύφθηκε η προσπάθεια της μνημονιακής κυβέρνησης να περιορίσει ακόμη περισσότερο τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων. Με τον νόμο 4025/2014 επιχειρήθηκε να επιβληθεί η αξιολόγηση με ποσόστωση, ώστε το 15% των δημοτικών υπαλλήλων, που είχε χαμηλά προσόντα ως προς το μορφωτικό του επίπεδο, να θεωρείται «άχρηστο», με ορατό τον κίνδυνο της απόλυσης. Είχε προηγηθεί η έκθεση Ραπακούλια, με την οποία διαμορφώνονταν οι άξονες για τη δημιουργία δεξαμενής απολύσεων. Η πρώτη καθοριστική μάχη ήταν κατά της αξιολόγησης με ποσόστωση, με την ΠΟΕ-ΟΤΑ να κάνει αγώνα ενημέρωσης και κινητοποίησης των υπαλλήλων στην Αυτοδιοίκηση και να κατορθώνει την ακύρωση του νόμου στην πράξη!

Υπό το βάρος των κινητοποιήσεων, αντίθετοι στην αξιολόγηση πληθώρα αιρετών

Έτσι, η συντριπτική πλειονότητα των απερχόμενων ή επανεκλεγέντων δημάρχων αναγκάστηκε να εκδώσει ψηφίσματα, με τα οποία δήλωναν την αντίθεσή τους στον νόμο, υποστηρίζοντας ότι τυχόν απολύσεις θα δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία των δήμων. Μεσοβέζικη ήταν αρχικά η στάση που διατήρησε η ΚΕΔΕ. Στο ψήφισμα του Ιουνίου, η ΚΕΔΕ περιορίστηκε να εκφράσει την αντίθεσή της με το σύστημα αξιολόγησης των εργαζομένων στους δήμους και "ιδιαίτερα με το πρώτο στάδιο αξιολόγησης, που αφορά στον επιμερισμό ποσοστών, διαδικασία που θεωρείται αυθαίρετη και ενδεχομένως αντισυνταγματική, σύμφωνα και με τη γνωμοδότηση της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής". Το εν λόγω ψήφισμα υιοθέτησαν ακολούθως πολλοί δήμαρχοι που έως τότε δεν είχαν πάρει σαφή θέση, ενώ η αποχή από την αξιολόγηση των δημοτικών υπαλλήλων συνεχιζόταν. Ενδεικτική ήταν η στάση του δημάρχου Αθηναίων Γ. Καμίνη, που, ενώ αρχικά έκρινε ότι δεν έπρεπε το δημοτικό συμβούλιο να πάρει θέση, υπό την πίεση των αριστερών δυνάμεων υποχώρησε υιοθετώντας το ψήφισμα της ΚΕΔΕ. Αντίστοιχα έπραξε και ο απερχόμενος περιφερειάρχης Αττικής Γ. Σγουρός.

Επιχείρησης απολύσεων συνέχεια...

Κι ενώ όλα αυτά εκτυλίσσονταν, τον Ιούλιο ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης άνοιξε τον ασκό του Αιόλου με τον επανέλεγχο της προ δεκαετίας μετατροπής των συμβάσεων από ορισμένου σε αορίστου χρόνου σύμφωνα με το Π.Δ. 164/2004. Με ρύθμιση που εισήγαγε ποινικοποιούσε τυχόν παραλείψεις στην αποστολή δικαιολογητικών των εργαζομένων στο ΑΣΕΠ, με την ευθύνη να μην την φέρουν οι δήμαρχοι αλλά οι δημοτικοί υπάλληλοι που συνέταξαν τους σχετικούς φακέλους. Άμεση ήταν η κινητοποίηση των εργαζομένων στην Αυτοδιοίκηση, που παρεμπόδιζαν τους επιθεωρητές - ελεγκτές Δημόσιας Διοίκησης να προχωρήσουν στους σχετικούς ελέγχους. Η τοποθέτηση της ΚΕΔΕ στις αρχές Αυγούστου συνέχισε να είναι μεσοβέζικη και με ψήφισμά της να αναφέρει: «Παρά το γεγονός ότι ο επανέλεγχος της νομιμότητας των προσλήψεων στους δήμους επιβαρύνει δραματικά το ολιγάριθμο προσωπικό που διαθέτουμε με επιπρόσθετη γραφειοκρατία, δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε με ενέργειες παρεμπόδισης του επανελέγχου, γιατί αφ' ενός ακόμη και οι πιο αστήριχτες υπόνοιες πρέπει να ξεκαθαρίζουν, αφ' ετέρου κάθε πιθανή έκνομη διαδικασία πρέπει να πατάσσεται».

Πολιτικές οι διώξεις των πέντε δημάρχων της Αριστεράς

Ωστόσο, οι διώξεις των πέντε δημάρχων της Αριστεράς (Χαλανδρίου, Ζωγράφου, Νίκαιας - Αγ. Ιωάννη Ρέντη, Λάρισας και Πάτρας) προκάλεσαν αναταράξεις στο αυτοδιοικητικό και πολιτικό σκηνικό, αφού, όπως είχε φέρει στην επιφάνεια η «Αυγή» η επιλογή της λίστας των 10 πρώτων δήμων με τις περισσότερες μετατροπές συμβάσεων συντάχθηκε από το επιτελείο Μητσοτάκη με αμιγώς πολιτικά χαρακτηριστικά και σκοπό είχε αρχικά να εκφοβίσει και στη συνέχεια να σύρει τους δημάρχους σε δικαστικό κυκεώνα. Τότε η ΚΕΔΕ άλλαξε τη στάση της και παρ' ότι δεν εξέδωσε ψήφισμα στήριξης των πέντε διωκόμενων δημάρχων της Αριστεράς, με την έντονη διαφωνία της τότε πλειοψηφούσας παράταξης του ΠΑΣΟΚ, ξεκαθάρισε ότι: «Δεν δεχόμαστε τον επανέλεγχο - επανακαθορισμό των κριτηρίων πρόσληψης που καθορίστηκαν και εφαρμόστηκαν με βάση τις διατάξεις μετατροπής των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου κατά το χρονικό διάστημα που αυτές έγιναν. Εμμένουμε στην πιστή και αυστηρή εφαρμογή όσων προέβλεπαν οι σχετικοί νόμοι και τα Προεδρικά Διατάγματα, όπως είχαν αρχικά ψηφισθεί» και πρόσθετε: «Είναι αυτονόητο ότι ουδεμία ευθύνη έχουν οι εργαζόμενοι για ενέργειες αρμοδίων οργάνων ή υπηρεσιακών συμβουλίων για τη μετατροπή συμβάσεων από ορισμένου σε αορίστου χρόνου και ως εκ τούτου δεν συμφωνούμε στο να υποστούν, δέκα και δεκαπέντε χρόνια μετά, τις όποιες συνέπειες οι εργαζόμενοι».
Μέχρι τώρα, όμως, η νέα «γαλάζια» διοίκηση της ΚΕΔΕ υπό τον Γ. Πατούλη περιορίστηκε να επικαιροποιήσει το ψήφισμα, που τάσσεται κατά του επανελέγχου της μετατροπής των συμβάσεων, ενώ υπεκφεύγει στο να υιοθετήσει ψήφισμα στήριξης των δημάρχων της Αριστεράς.

Κερκόπορτα της ελαστικοποίησης το πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας

Κι ενώ όλα αυτά είναι σε εξέλιξη, η κυβέρνηση μη υποχωρώντας από τη μνημονιακή δέσμευση για πάγωμα των προσλήψεων μέχρι 31/12/2016, τη μόνη αμυδρή διευκόλυνση που έφερε ήταν το πρόγραμμα ενδοαυτοδιοικητικής κινητικότητας για 3.000 και πλέον υπαλλήλους στην Αυτοδιοίκηση. Ωστόσο, άνοιξε την "κερκόπορτα" με το πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας και μισθούς 427 ευρώ για τους έως 25 ετών και 490 ευρώ άνω των 25 ετών. Η ΠΟΕ-ΟΤΑ έχει εκφράσει τη σφοδρή αντίδρασή της στο πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας καταγγέλλοντας ότι «οι όροι και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες θα εργαστούν για πέντε μήνες ο άνεργοι μοιάζουν με καθεστώς Μεσαίωνα και γαλέρας» και ότι ΟΑΕΔ και ΟΤΑ γίνονται «οι πιο βάρβαροι και στυγνοί εργοδότες, ανοίγοντας τον δρόμο για ακόμα μεγαλύτερο χτύπημα στους εργαζόμενους, διαμορφώνοντας μισθούς και μεροκάματα πείνας και εξαθλίωσης". Ταυτόχρονα είχε εκφράσει το αίτημα «οι δήμοι - εργοδότες να μην βάζουν εργαζόμενους να δουλεύουν σε εργασίες που είναι βαριές και ανθυγιεινές, διότι δεν έχουν την ανάλογη ασφάλιση, όπως είναι η καθαριότητα, νεκροταφείο κ.λπ. αφού δεν τους κολλούν βαρέα ένσημα». Με πρόσφατη όμως ρύθμιση του υπουργείου Εργασίας ορίστηκε να λαμβάνουν βαρέα και ανθυγιεινά ένσημα οι απασχολούμενοι με προγράμματα κοινωφελούς εργασίας, ώστε να υπάρχει η δυνατότητα να εργάζονται στις υπηρεσίες καθαριότητας, μιας που η κυβέρνηση απαγορεύει τις προσλήψεις σε αυτή την υπηρεσία, παρ' ότι οι πόροι δεν αποσπώνται από τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους, αλλά από τα δημοτικά τέλη.
Πάντως, το θέμα των ελαστικών σχέσεων εργασίας παραμένει, με τις δικαστικές αρχές να ερευνούν υποθέσεις ΜΚΟ και Κοινωνικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων μετά από αίτημα του γενικού επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης Λ. Ρακιντζή που είχε αποκαλύψει η "Αυγή" επισημαίνοντας ότι το φαινόμενο των απευθείας αναθέσεων από δήμους σε ΚΟΙΝΣΕΠ είναι γενικευμένο και παραβιάζει τη νομοθεσία περί ανταγωνισμού. Εφιστούσε, μάλιστα, την προσοχή στο Ελεγκτικό Συνέδριο για εντάλματα πληρωμής, που έχει ήδη εκδώσει και αφορούν σε συμβάσεις που έρχονται σε "πιθανή δυσαρμονία" με απόφαση η οποία κρίνει παράνομες τις απευθείας αναθέσεις παροχής υπηρεσιών δήμων σε ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ.

Κ. Πουλάκης: Με δημάρχους και τους περιφερειάρχες της Αριστεράς υπάρχει ελπίδα!

"To 2014 ήταν εκλογική χρονιά για την Αυτοδιοίκηση. Οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές του περασμένου Μαΐου, αλλά και οι πρόσφατες εκλογές στα συλλογικά όργανα της Αυτοδιοίκησης (ΠΕΔ, ΚΕΔΕ, ΕΝΠΕ), ανέδειξαν τις δυνάμεις της Αριστεράς σαφώς ενισχυμένες, με αξιοσημείωτη πλέον παρουσία σε πανελλαδικό επίπεδο. Σαφώς, η δοκιμασία των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών υπογράμμισε ταυτόχρονα και τις αδυναμίες που - εύλογα - έχει ακόμα ο ΣΥΡΙΖΑ, κυρίως στο τοπικό επίπεδο, ως κόμμα που κλήθηκε να μεγαλώσει και να ωριμάσει 'βίαια'. Συνολικά, ωστόσο, ο χώρος του ΣΥΡΙΖΑ -και μαζί με αυτόν και ο ίδιος ο θεσμός της Αυτοδιοίκησης- βγήκε από τη δοκιμασία αυτή κερδισμένος. Οι προσπάθειες των στελεχών της Αριστεράς να συναντηθούν με άλλες δημοκρατικές και προοδευτικές αυτοδιοικητικές δυνάμεις, στη βάση όμως κοινών πολιτικών και προγραμματικών στόχων, ανέδειξε ανάγλυφα τον ασφυκτικό εναγκαλισμό όσων παραμένουν ακόμα πιστοί στη μνημονιακή συγκυβέρνηση και τις σπασμωδικές αντιδράσεις ενός συστήματος που καταρρέει.
Ταυτόχρονα, το 2014 ήταν η χρονιά στην οποία αναδείχθηκαν με ιδιαίτερη οξύτητα τα τεράστια προβλήματα που έχουν συσσωρεύσει ο 'Καλλικράτης' και η μνημονιακή πολιτική. Ακόμη μεγαλύτερες περικοπές, κατάρρευση της επιχειρησιακής ικανότητας των Δήμων, κλείσιμο δομών, ανεπάρκεια προσωπικού, απολύσεις είναι τα στοιχεία που συνθέτουν την εικόνα της Αυτοδιοίκησης σήμερα. Ως κορυφαίες, κατά τη γνώμη μου, περιπτώσεις και εξαιρετικά χαρακτηριστικές των αποτελεσμάτων της καταστροφικής κυβερνητικής πολιτικής, μπορεί κανείς να ξεχωρίσει: Αφ' ενός το αλαλούμ στον σχεδιασμό του χρηματοδοτούμενου από το ΕΣΠΑ προγράμματος και τις τεράστιες ελλείψεις στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς, που άφησαν χιλιάδες παιδιά 'στον αέρα'. Αφ' ετέρου, την προσπάθεια επιλεκτικής τρομοκράτησης και συκοφάντησης που βρίσκεται και αυτή τη στιγμή σε εξέλιξη, με την ποινική δίωξη των δημάρχων της Αριστεράς, αλλά και των υπαλλήλων των δήμων, που αρνήθηκαν να συμπράξουν στις απολύσεις μέσω του δήθεν 'επανελέγχου' των συμβάσεων - στην πραγματικότητα, την de facto κατάργηση του 'διατάγματος Παυλόπουλου' και της ευρωπαϊκής νομοθεσίας.
Σήμερα, αυτή η ζοφερή εικόνα με την οποία βρίσκεται αντιμέτωπη η Αυτοδιοίκηση, αλλά και η ελληνική κοινωνία, έχει ήδη αρχίσει -με μπροστάρηδες τους δημάρχους και τους περιφερειάρχες της Αριστεράς- να δίνει τη θέση της στην ελπίδα. Και με αυτή την έννοια, ενόψει και της διαφαινόμενης ανατροπής στο κεντρικό πολιτικό επίπεδο, είμαι σίγουρος ότι το 2015 θα είναι και για την Αυτοδιοίκηση χρονιά ανάκαμψης.
Η ανάδειξη της κυβέρνησης της Αριστεράς θα φέρει νέα πνοή στους δήμους και τις Περιφέρειες. Με πυλώνα την πρότασή μας για ένα θεσμικό πλαίσιο, με επίκεντρο την πραγματική δημοκρατία, την ανοιχτή και διαφανή λειτουργία των ΟΤΑ, τη συλλογικότητα, τον πλουραλισμό, τη λήψη των αποφάσεων από 'κάτω', από το επίπεδο της καθημερινότητας των πολιτών, προς τα 'πάνω', ήδη από την πρώτη μέρα θα πάρουμε συγκεκριμένα άμεσα μέτρα για τη στήριξη των δήμων και των Περιφερειών, για την ενίσχυση του κοινωνικού τους ρόλους και την ανάδειξή τους σε πυλώνες της οργάνωσης και της υλοποίησης της κοινωνικής αλληλεγγύης, και βέβαια για τη μετατροπή τους σε 'ατμομηχανές' της κοινωνικής και παραγωγικής ανασυγκρότησης.
Τα προβλήματα και οι ανάγκες που σήμερα εκδηλώνονται με τρόπο εκρηκτικό είναι για μας ο οδηγός για τις λύσεις και την προοπτική του μέλλοντος. Το 2014 έγινε το πρώτο βήμα και ήδη καθημερινά δίνονται απτά δείγματα γραφής της αριστερής διοίκησης. Το 2015 θα είναι η χρονιά - ορόσημο και για την Αυτοδιοίκηση, όπως και για όλη τη χώρα".

Ανάληψη ευθύνης για τη βόμβα στην EUROBANK της Πλατείας Φλύας (πρ. Κέννεντυ) στο Χαλάνδρι

φωτό: TSANTIRI.GR

Η αυτοαποκαλούμενη «Αναρχική Κοινοπραξία Επίθεσης» ανέλαβε την ευθύνη για την απόπειρα βομβιστικής επίθεσης έξω από υποκατάστημα της τράπεζας Eurobank στην Πλατέα Κένεντι, στο Χαλάνδρι, στις 10 Δεκεμβρίου.

Σε επιστολή που αναρτήθηκε στο Athens Indymedia, το γνωστό site του αντιεξουσιαστικού χώρου, η οργάνωση σημειώνει μάλιστα πως ο εκρηκτικός μηχανισμός δεν εξερράγη λόγω «κατασκευαστικού λάθους», κι όχι σκόπιμα «όπως έσπευσαν να πούνε διάφοροι δημοσιογραφίσκοι».

Οι υπογράφοντες την προκήρυξη υπογραμμίζουν πως η τοποθέτηση της βόμβας έγινε ως πράξη αλληλεγγύης στον «αγώνα του αναρχικού αιχμαλώτου Νίκου Ρωμανού».

Σημειώνουν δε πως στόχος τους είναι η δημιουργία ενός επαναστατικού κινήματος με «αναρχικά χαρακτηριστικά» που θα «στηρίζει και θα οργανώνει» ένοπλες οργανώσεις και «ευρύτερες επιθετικές πρωτοβουλίες», με στόχους την «ολική ρήξη με το κυρίαρχο καθεστώς» και την «κατάργηση κράτους και κεφαλαίου».

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

 

Εύχομαι σε όλους τους αναγνώστες της Πλατείας τα χρόνια μου πολλά,

 Με υγεία οικογενειακή ευτυχία.

 Καλή χρονιά.

 Δύναμη και πάνω από όλα Ελεύθεροι φίλοι μου!!

ΑΘ. ΠΙΣΤ.

Ευχές απο τον Σύλλογο Προστασίας Περιβάλλοντος και Ρεματιάς Πεντέλης - Χαλανδρίου

Φέτος ας ανοίξουμε νέα μονοπάτια αγάπης.
 

Ένα από αυτά ας οδηγεί στη ρεματιά μας!
Με τις θερμότερες ευχές μας για αναγέννηση...