ΧΑΛΑΝΔΡΙ ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ ΠΟΡΕΙΑ
ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΧΑΛΑΝΔΡΙ
Η δημοτική μας παράταξη ιδρύθηκε το 2014 με έναν στόχο: Η τοπική μας κοινωνία να αλλάξει πορεία από το τέλμα της υπανάπτυξης στην οποία είχε οδηγηθεί από την τετραετία Κουράση.
Το Χαλάνδρι να κοιτάξει το μέλλον του μέσα από ένα δημοκρατικό, προοδευτικό, αναπτυξιακό και πράσινο πρίσμα, με στόχο την ευημερία όλων των δημοτών και κατοίκων του.
Να επανασχεδιάσει το μέλλον του ενωμένο, σύγχρονο και πρωτοπόρο στον βόρειο τομέα της Αττικής, όπως αξίζει στον μεγαλύτερο δήμο του.
Τις δύο προηγούμενες τετραετίες πετύχαμε την εκπροσώπησή μας στο δημοτικό συμβούλιο και στηρίξαμε στον 2ο γύρο τον Συμεών Ρούσσο.
Την πρώτη φορά – το 2014 – το κάναμε χωρίς αναστολές, ελπίζοντας σε μια νέα αυτοδιοικητική σελίδα βασισμένη σε όσα διαχρονικά υπερασπίστηκε στην πόλη η – πάλαι ποτέ – μικρή παρέα της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ περί συλλογικότητας, εναλλαγής στις θέσεις διοίκησης, δημοκρατίας βασισμένης σε συναινέσεις και κοινές δράσεις, διεύρυνση των συμμετοχικών διαδικασιών μαζί με τους πολίτες.
Την δεύτερη φορά – το 2019 – πρώτη (και δυστυχώς τελευταία) φορά εφαρμογής της απλής αναλογικής στην εκλογή δημοτικών συμβουλίων ουσιαστικά αναγκαστήκαμε να το κάνουμε, αφού αυτό μας επέβαλλε πολιτικά ο αντισυνταγματικός νόμος περί – δήθεν – κυβερνισιμότητας του κ. Βορίδη.
Ελπίσαμε ότι θα οδηγηθούμε στην πρώτη φορά διοίκηση του δήμου με απλή αναλογική και καταλήξαμε σε μια σύμπραξη εφαρμογής του αντισυνταγματικού νόμου. Κάναμε μια πολιτικά λανθασμένη επιλογή αφού ο δήμαρχος Χαλανδρίου αντί να λειτουργήσει με τρόπο που θα αναδείκνυε την αποτελεσματικότητα της απλής αναλογικής στην διοίκηση – όπως εμείς θέλαμε – εντάχθηκε πλήρως και πρωτοστάτησε στην εφαρμογή των κυβερνητικών επιλογών στην τοπική αυτοδιοίκηση για να μην πούμε ότι τις υπερέβαλλε προς το αυταρχικότερο.
Κάθε μεταρρυθμιστική δυναμική, κάθε ελπίδα εφαρμογής μιας άλλης – στην βάση και την ουσία της – προοδευτικής και αριστερής πολιτικής ενταφιάσθηκε στο Χαλάνδρι.
Ο Σ. Ρούσσος βασισμένος πολιτικά και διαχειριστικά σε ένα κλειστό εξουσιαστικό λόμπυ όχι περισσοτέρων από 15 ανθρώπων, μια καλοταϊσμένη επικοινωνιακή ομάδα και μερικές δεκάδες διαδικτυακά τρολς αλλά και φτιάχνοντας σχέσεις συνεξάρτησης και υποταγής με τις αδέξιες παρατάξεις της συμπολιτευόμενος αντιπολίτευσης – όλοι ξέρουμε στο Χαλάνδρι ποιες είναι, ας μην τις κατονομάσουμε – εξάντλησε την δεύτερή του τετραετία σε πολιτικές διαχείρισης και νομής, χωρίς όραμα, χωρίς μεταρρυθμιστική δυναμική, χωρίς στρατηγική.
Όπως, όπως να κλείνουν τα θέματα. Έτσι και αλλιώς κανείς δεν μιλάει, κανείς δεν αντιπολιτεύεται, κανείς δεν προτείνει.
Κορυφαίο παράδειγμα η ένταξη του Πεύκο Πολίτη με τον τρόπο που έγινε και που σύντομα οι ιδιοκτήτες αλλά και ολόκληρη η πόλη θα κατανοήσουν τις συνέπειες από την πολεοδομία της ιδεοληψίας και του πεζοδρομίου.
Μια ματιά στον επικοινωνιακό απολογισμό της διοίκησης του δήμου είναι εύγλωττη και δεν χρειάζεται εμάς για κολαούζους:
Τι προβάλλει η καλοκουρδισμένη επικοινωνιακή τους ομάδα;
1 Το Δημαρχείο. Δεν θα αναφέρουμε ιστορικά στοιχεία τώρα. Είναι γνωστά και θα επανέλθουμε ειδικά σε αυτό το θέμα, αφού είναι το ΜΟΝΟ έργο που θα απογραφεί πραγματικά στην απερχόμενη διοίκηση του δήμου και είναι ένα ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΕΡΓΟ.
2. Τις συντηρήσεις στα σχολεία από την κατά αυτοαναγόρευσή τους «καλύτερη διοίκηση που πέρασε ποτέ από το Χαλάνδρι».
Μια ύβρις πραγματική απέναντι στην ιστορία, όταν επί εννέα συναπτά έτη δεν έχουν να απολογίσουν ούτε καν ένα νέο σχολικό συγκρότημα. Διαβάζοντας τα γραφόμενά τους κανείς θα πιστέψει ότι τα παιδιά της πόλης δεν πήγαιναν σχολείο πριν την «πρωτηφοράριστερά».
3. Τους αγωγούς ομβρίων που πραγματικά προχώρησαν με πλήρη χρηματοδότηση από τα περιφερειακά προγράμματα.
4. Τις συντηρήσεις του αθλητικού κέντρου που κάποιοι άλλοι έφτιαξαν στην πόλη.
Πιο πολλή διαχείριση σε μια τετραετία πεθαίνεις.
Δύο μεγάλες τομές ξεκίνησαν αυτά τα 9 χρόνια, που θα μπορούσαν να δώσουν πρόσημο στην απερχόμενη διοίκηση:
1. Ο εκσυγχρονισμός του χώρου στέγασης της υπηρεσίας καθαριότητας και ανακύκλωσης που βέβαια έμεινε στον αέρα με τις γελοίες παλινωδίες, την αλήστου μνήμης αχαρακτίριστη επιλογή αγοράς του ΧΕΥ 9, την αγορά του κτήματος στην Τήνου που έχει καταλήξει ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΧΩΜΑΤΕΡΗ τοξικών αποβλήτων .
2. Το πολιτιστικό πάρκο του Κάτω Χαλανδρίου στο Δουζένη – που και αυτό ΕΜΕΙΣ εξασφαλίσαμε για την πόλη – που πολυδιαφημίστηκε στην αρχή της θητείας Ρούσσου με την γνωστή σε όλους σημερινή κατάληξη.
ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΕΜΕΙΝΑΝ ΣΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΜΗΔΕΝ.
Ακόμα και ένα δημοτικό πάρκινγκ - που τόσο έχει ανάγκη η πόλη μας – στο Μαμμόπουλος δεν έγινε ποτέ.
Ακόμα και το διατηρητέο Κεφαλληνού που θα σώζαμε είναι έτοιμο προς κατάρρευση.
Πολλά θα μπορούσαμε ακόμα να αντιπαραβάλλουμε στη ναρκισιστικά αυτοανακυρηχθίσσα καλύτερη διοίκηση που πέρασε από το Χαλάνδρι αλλά θα γράφαμε τόμο.
Θα κλείσουμε το πρώτο μέρος – της αποτίμησης της τετραετίας -υπενθυμίζοντας τις επιτυχίες της και στον τομέα της πολιτικής προστασίας, τότε που ο στόλος του δήμου περίμενε τους δημότες να πάνε να τον ξεθάψουν από τα χιόνια.
Και αυτή η διοίκηση – συγκρινόμενη επιλεκτικά με την διοίκηση Κουράση – έχει το θράσος να αυτοαναγορεύεται σε καλύτερη διοίκηση που πέρασε από το Χαλάνδρι.
Καλύτερη από την διοίκηση Πέρκιζα και την διοίκηση Παττακού!
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΥΒΡΙΣ!
ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΕΙΞΕΙ ΕΝΑ – αριθμός 1 – έργο με εξαίρεση τα όμβρια – που θα μείνει στην πόλη μετά από δέκα χρόνια.
Γιατί οι τουαλέτες στα σχολεία και στα αθλητικά κέντρα πάντα θα χρειάζονται συντηρήσεις. Δεν συνιστά ΠΟΛΙΤΙΚΗ το αυτονόητο.
Ήταν χωρίς αποδέκτες οι συνεχείς προσπάθειες που κάναμε σε συνεργασία με την παράταξη του Γ. Θώμα, την επίσημη παράταξη του ΠΑΣΟΚ την προηγούμενη τετραετία, να διευρύνουμε λίγο το περιεχόμενο της ασκούμενης πολιτικής της διοίκησης σε πραγματικά μεταρρυθμιστικές, αναπτυξιακές, προοδευτικές και πράσινες κατευθύνσεις.
Οι προτάσεις μας προϋπόθεταν να σπάσει η διοίκηση και κανένα αβγό για να γίνει ομελέτα.
Ο κ. Ρούσσος όμως και η παρέα του δεν ήθελαν και δεν θέλουν να εφαρμόσουν πολιτικές . Είναι στείροι διαχειριστές και τελικά κατέληξαν πολιτικάντηδες της δεκαετίας του 50 όπου τις δράσεις και τις επιλογές του δήμου τις υποδείκνυε το στενό παραταξιακό συμφέρον.
Κορυφαίο παράδειγμα η μετατροπή ενός πολυδύναμου αθλητικού κέντρου στο Πάτημα μονοδιάσατα σε γήπεδα τένις για την εξυπηρέτηση μιας απλής πολιτικής υποχρέωσης.
Κάποιοι λένε ότι οι προοδευτικοί μιλάνε για την οικονομία και όχι τα δημοσιονομικά.
Η παράταξη Ρούσσου νοιάστηκε μόνο για το δημόσιο ταμείο.
Δεν έχουν να πουν τίποτα, εχθρεύονται και αντιπολιτεύονται την τοπική οικονομία, την τοπική ανάπτυξη, τον περιορισμό και γιατί όχι την εξάλειψη της τοπικής ανεργίας μέσω σύγχρονων καλά αμειβόμενων θέσεων εργασίας τόσο στον δημοτικό τομέα όσο και στην κοινωνική, αλληλέγγυα οικονομία και βεβαίως στον ιδιωτικό τομέα, την τοπική επιχειρηματικότητα που δεν θα έπρεπε να είναι ο εχθρός αλλά ο σύμμαχος του δήμου.
Η διοίκηση του δήμου τάραξε τι τοπικές επιχειρήσεις στην υπερφορολόγηση μέσω των δημοτικών τελών και φόρων, τάραξε τους επαγγελματίες στα πρόστιμα και τις διώξεις. Ανέβασε το κόστος της μίσθωσης δημόσιου χώρου σε αφύσικα ύψη, έχοντας επιβάλλει το ΥΨΗΛΟΤΕΡΟ ΤΕΛΟΣ ΜΙΣΘΩΣΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ για τραπεζοκαθίσματα στο λεκανοπέδιο.
Και όλα αυτά με άλλοθι και υπερπροβολή της υπερευαισθησίας τους για τις «ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού» και την κοινωνική τους πολιτική.
Αλλά και την εξασφάλιση του δημόσιου ταμείου.
Το οποίο αξιοποιεί αποκλειστικά πελατειακά για την δόμηση σχέσεων πολιτικής εξάρτησης με στοιβαγμένους στις λίστες της δημοτικής αρχής υποψήφιους συμβασιούχους – εξαρτημένους εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα αλλά και οφελούμενους των προγραμμάτων της κοινωνικής υπηρεσίας που πρέπει να προσκυνούν την τοπική εξουσία για την λήψη μερικών πακέτων οσπρίων.
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΛΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΕ ΡΟΥΣΣΟ!
Μια αλήθεια που τα τρολάκια δεν επιτρέπουν να αναδειχθεί ασκώντας διαδικτυακό εκφοβισμό σε όποιον τολμήσει να μιλήσει και ένας μηχανισμός που δεν έχει όριο να αξιοποιήσει κάθε δυνατότητα, κάθε μέσο θεμιτό και κυρίως ΑΘΕΜΙΤΟ, για να γονατίσει κάθε διαφορετική φωνή. Ένας μηχανισμός που ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΗΤΤΗΘΕΙ.
Το Χαλάνδρι και οι Χαλανδραίοι χρειάζονται μια άλλη ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ που θα έχει στόχο να θεραπεύσει την διασαλευθείσα κοινωνική συνοχή, να ενώνει και να μην διχάζει τους πολίτες, να εμπνεύσει το παραγωγικό δυναμικό της πόλης ώστε να μην τρέμει να επενδύσει στο Χαλάνδρι αν δεν δηλώσει υποταγή, να αντιμετωπίζει τους δημότες με ισονομία και ισοπολιτεία, χωρίς κομματικά κριτήρια, που θα ξανακάνει το δημοτικό μέγαρο χώρο φιλικό στον δημότη, ανεξαρτήτου παράταξης.
Μια δημοτική πολιτική που θα επιχειρήσει να διαχειριστεί και να θεραπεύσει τις ακατανόητες ακόμα για πολλούς τεράστιες πολεοδομικές και οικονομικές συνέπειες από την πολεοδομία του άρπα κόλλα και του πεζοδρομίου.
Να περιορίσει τις απώλειες για την πόλη, τους μικροϊδιοκτήτες και το δημοτικό ταμείο από τους ιδεοληπτικούς χειρισμούς στο Πεύκο πολίτη, που οδήγησαν στο ειδικό πολεοδομικό καθεστώς για το ACS, δρόμο που άνοιξε και νομιμοποίησε ο κ. Ρούσσος με την στάση του στον ΧΕΥ 9 και που έφερε και το ΚΑΖΙΝΟ στο Δηλαβέρη.
Μια δημοτική πολιτική που θα ανατάξει την έννοια της πολιτικής συναίνεσης σε πολιτικές συγκλίσεις παραγωγής και εφαρμογής πολιτικών για το σύνολο της τοπικής κοινωνίας και της πόλης και όχι διαχειριστικής νομής της μιζέριας και της υπανάπτυξης μεταξύ των εντός των τειχών.
Σε μια τέτοια πολιτική εμείς είμασταν και είμαστε πάντα έτοιμοι να συμβάλλουμε.
Μια ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ με ΠΡΟΣΗΜΟ.
ΠΡΟΣΗΜΟ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚO, ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΙ ΠΡΑΣΙΝΟ.
Δεν είναι κάτι νέο για εμάς: ΑΥΤΟ ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΠΑΝΤΑ!
Εκτιμήσαμε το νέο πολιτικό περιβάλλον.
Το νέο εκλογικό σύστημα της υπενενισχυμένης αναλογικής σε συνδυασμό με την μείωση των εδρών στο δημοτικό συμβούλιο φαίνεται ότι θα ανεβάσει το εκλογικό μέτρο για εκλογή έδρας πάνω από 4%.
Είχαμε ελπίδα να το διεκδικήσουμε; Με δεδομένη την άριστη πολιτική σχέση που είχαμε δομήσει με τον Γιώργο Θωμά όλη την διάρκεια της τετραετίας και με δεδομένη την πρόθεσή του να αποχωρήσει, μπορεί και να το πετυχαίναμε, αν επιμέναμε στην αυτόνομη πορεία μας.
Θα αφήναμε όμως για άλλη μια φορά τον ευρύτερο πολιτικό μας χώρο να βολοδέρνει χωρίς γνήσια έκφραση δεξιά και αριστερά, χωρίς να αποκτήσει – για άλλη μια δημαρχιακή περίοδο – την ουσιαστική δυνατότητα ανάταξης.
Και αυτή την φορά θα γινόταν με δική μας ευθύνη και θα δικαιώνονταν πραγματικά όσοι χρόνια τώρα μας κατηγορούν άδικα για εμμονές.
Από το 2006, όταν ο Στάθης Ανδρεόπουλος πήρε το χρίσμα του ΠΑΣΟΚ και επιβλήθηκε η διαγραφή Νταβία και μέχρι το 2019 που το ΠΑΣΟΚ επέλεξε τον Γιώργο Θωμά, καμία απόπειρα ενοποίησης του χώρου δεν είχε γίνει.
Ποτέ δεν είχε τέτοια αντίληψη σύνθεσης ο Στάθης Ανδρεόπουλος.
Διαχειρίστηκε την τιμή που του έγινε από το ΠΑΣΟΚ με μια αλαζονική, ιδιοκτησιακή για την παράταξη αντίληψη.
Και μάλιστα όταν το 2019 η Φώφη Γεννηματά επέλεξε τον Γ. Θωμά να δοκιμάσει να ενώσει τους βάρβαρους του Χαλανδρίου τότε ήταν ο πρώτος που επέμεινε και κατέβασε ξανά αυτόνομο – μη χρισμένο ψηφοδέλτιο απέναντι στο κόμμα που τον έχρισε τρεις φορές και απέτυχε.
‘Ίσως να έχει έρθει η ώρα να ποινικοποιηθεί η πολιτική αχαριστία.
Πάντως δεν μπορεί να είναι όμηρη μια ολόκληρη παράταξη των ορέξεων ενός πρώην αποτυχημένου χρισμένου της.
Από το ΠΑΣΟΚ λοιπόν αναλήφθηκε η πρωτοβουλία για ενοποίηση του χώρου με επικεφαλής το Νίκο Πράσσο.
Κληθήκαμε να είμαστε μέρος της λύσης για την παράταξη με την συνάντηση του επικεφαλής μας με τον γραμματέα του ΠΑΣΟΚ Αν. Σπυρόπουλο.
Βεβαίως και ο Νταβίας δεν μπορούσε να αρνηθεί . Θα δικαίωνε τους ιστορικούς λασπολόγους του ότι είναι εκείνος η αιτία της μη ενοποίησης του χώρου.
Εκείνος ο οποίος διαγράφηκε το 2006, έτσι χωρίς λόγο, για να έχει μάλλον τότε ο κ. Ανδρεόπουος άλλοθι για την αποτυχία του.
Η υπέρβαση του ΕΓΩ του Νταβία ήταν δεδομένη και αυτονόητη.
Η πικρία αντικαταστάθηκε από θέληση για ενότητα και προοπτική.
Ο Νίκος Πράσσος είναι ο νεώτερος των τριών επικεφαλής που συγκλίναμε ή συναινέσαμε στην λύση.
Έχει ήδη αυτοδιοικητική εμπειρία αλλά κυρίως είναι ανοικτός και έχει κάνει τα πάντα, μαζί με το ΠΑΣΟΚ για την ενότητα του χώρου.
Ό,τι ήταν δυνατόν να γίνει έχει γίνει.
Όποιος μείνει εκτός θα μείνει με αποκλειστικά δική του ευθύνη και δικαιολογίες δεν θα έχει, ούτε θα του επιτραπούν.
Ο Νίκος Πράσσος έχει τον χρόνο να οδηγήσει την παράταξη στον δρόμο της ανάταξης.
Θα είμαστε εκεί, δίπλα του και πίσω του για να είναι ξανά ο πολιτικός μας χώρος μια αξιόπιστη αυτοδιοικητική δύναμη στο Χαλάνδρι.
Από σήμερα η δημοτική μας κίνηση αναστέλλει την δραστηριότητά της και εντασσόμαστε στην παράταξη Μένω στο Χαλάνδρι, του Νίκου Πράσσου.
Την παράταξη της ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΩΩΝ, ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΩΝ, ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΩΝ, ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ.
ΣΤΟ ΧΑΛΑΝΔΡΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ, ΞΑΝΑ ΕΝΩΜΕΝΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΗ.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΝΤΑΒΙΑΣ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ
ΑΛΕΞΙΟΣ ΚΑΡΒΟΥΝΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ
Του Γεωργίου Παπασίμου
Site: http://www.gpapasimos.gr/
Twitter: @PapasimosG
Η εντόνως διαφημισθείσα συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν στη σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους σημαδεύτηκε κυρίως από το εξόχως φιλικό προσωπείο του Ερντογάν με δηλώσεις φιλίας προς την Ελλάδα. Από την άλλη πλευρά ο Έλληνας πρωθυπουργός στις δηλώσεις του μετά τη συνάντηση και κυρίως στη συνέντευξη του στη τηλεόραση του Σκάι εμφανίστηκε ως έτοιμος από καιρό να αδράξει την «ιστορική ευκαιρία», κατά αυτόν, μιλώντας για «τολμηρή ατζέντα που επιδιώκει την εξερεύνηση» χωρίς να αποκλείονται και «υποχωρήσεις. Διατύπωσε, δε, ευθέως το στόχο του για προσφυγή στη Χάγη για οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών. Αθήνα και Άγκυρα εμφανίζουν με τον τρόπο αυτό στο διεθνές ακροατήριο μια διαδικασία επανεκκίνησης των παγωμένων και τεταμένων σχέσεων των δύο χωρών μετά από την τριετή έντονα επιθετική και προβλητική συμπεριφορά τα Τουρκίας μέχρι και τους καταστροφικούς σεισμούς, στα πλαίσια της επεκτατικής νεο-οθωμανικής στρατηγικής Θα πρέπει να τονιστεί ότι ουδείς είναι κατά του διαλόγου και των καλών σχέσεων γειτονίας, κάτι που είναι προς το συμφέρον και των δύο χωρών εάν αυτός πραγματοποιείται εντός των πλαισίων του διεθνούς δικαίου και κυρίως υπάρχει ειλικρινής διάθεση για εξεύρεση λύσεων και όχι για ικανοποίηση βραχυπρόθεσμων συμφερόντων. Και ενώ από την Ελλάδα διαχρονικά υπάρχει αυτή η διάθεση λύσεως των διαφορών με τη γείτονα δεν ισχύει το ίδιο για την Τουρκία που έχει δείξει με καθαρό τρόπο ποιοι είναι οι μακροπρόθεσμοι στόχοι της (αποστρατικοποίηση των νησιών του Βορείου Αιγαίου, γαλάζια πατρίδα που σημαίνει επί της ουσίας μοίρασμα του Αιγαίου, τουρκο-λιβυκό μνημόνιο και αναγνώριση de jure του ψευδοκράτους στη μαρτυρική Μεγαλόνησο). Στόχοι που, αν υλοποιηθούν. αντικειμενικά οδηγούν στη φιλανδοποίηση της Ελλάδος και της Κύπρου μακροπρόθεσμα.
Η θεαματική αλλαγή 180 μοιρών στην τουρκική εξωτερική πολιτική δεν είναι κάτι καινούργιο. Όταν το τουρκικό αυταρχικό καθεστώς θεωρεί ότι είναι προς το συμφέρον της Τουρκίας η άμεση αλλαγή την πραγματοποιεί ακόμα και κατά εκείνων που μέχρι πριν λίγο καιρό εκτόξευε κατηγορίες και απειλές. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μετατρέπεται αυτομάτως από λύκο σε πρόβατο, αφού διαχρονικά έχει αποδειχθεί ότι οι κεντρικοί στόχοι του βαθέως τουρκικού κράτους παραμένουν αναλλοίωτοι και επιδιώκονται ανάλογα με την ευρύτερη συγκυρία.
Κατά τη τετραετία 2019-2022, η Τουρκία ξεδίπλωσε όλες τις στρατηγικές επιδιώξεις της, που εντάσσονται στη νεο-οθωμανική στρατηγική της, ότι δηλαδή ως ισχυρή ηγεμονική περιφερειακή δύναμη έχει το δικαίωμα της στρατιωτικής παρέμβασης, όπου κρίνει, ακόμα και όταν παραβιάζονται με πρωτοφανή τρόπο τα ισχύοντα στο διεθνές δίκαιο. Έτσι, δημιούργησε με τη βοήθεια του Τραμπ ένα τεράστιο διάδρομο 400 χιλιομέτρων εντός του συριακού εδάφους κατά μήκος των συνόρων των δύο χωρών, εκτοπίζοντας τους Κούρδους της Συρίας, εισέβαλε στο Ιράκ με το πρόσχημα της εκκαθάρισης των εκεί Κούρδων, υπέγραψε το προδήλως παράνομο τουρκο-λιβυκό μνημόνιο, αμφισβητώντας de jure την ελληνική ΑΟΖ, επιδόθηκε σε παράνομες έρευνες στην ελληνική ΑΟΖ στη περιοχή του Καστελόριζου, προχώρησε σε παράνομες γεωτρήσεις στην ΑΟΖ της Κύπρου και διεθνοποιήσε μέσω του ΟΗΕ το αίτημα της για αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών.
Παράλληλα, αν και μέλος του ΝΑΤΟ αψήφησε τις απειλές των ΗΠΑ και άλλων δυτικών δυνάμεων αγοράζοντας το αντιαεροπορικό σύστημα S-400 από τη Ρωσία, η οποία πέραν αυτού θα κατασκευάσει στο τουρκικό έδαφος τρεις πυρηνικούς αντιδραστήρες, διακηρυκτικά για παραγωγή ενέργειας. Είναι όμως κρυφό μυστικό ότι ο μακροπρόθεσμος στόχος του τουρκικού καθεστώτος είναι η παραγωγή πυρηνικών όπλων, χωρίς μάλιστα καμία αντίδραση από τον διεθνή παράγοντα έως σήμερα για αυτές τις ανομολόγητες προθέσεις του, ούτε καν από τη χώρα μας.
Σήμερα που το τουρκικό καθεστώς αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα, που απειλούν ακόμα και με χρεωκοπία, έχει περιέλθει σε σοβαρή εμπλοκή εν σχέσει με την προμήθεια των F-16 και ζυγίζει προσεκτικά τον τελικό ρόλο της Τουρκίας στη γεωπολιτική σκακιέρα εν σχέσει με την πορεία του ρωσο-ουκρανικού πολέμου , προέβη σε τακτική αναδίπλωση. Εμφάνισε δηλαδή ένα πιο ήπιο πρόσωπο, χωρίς όμως να αποστεί στο παραμικρό από τις στρατηγικές της επιδιώξεις, προκειμένου να πετύχει τους βραχυπρόθεσμους στόχους της. Κανείς δεν μπορεί βέβαια να εκτιμήσει για πόσο καιρό θα παραμείνει σε αυτό το δρόμο. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η μακροπρόθεσμη επεκτατική στρατηγική έναντι της χώρας μας δεν αλλάζει, όπως άλλωστε φρόντισε να δηλώσει το Υπουργείο Αμύνης της Τουρκίας (υπεράσπιση της γαλάζιας πατρίδας και των τουρκικών αιθέρων, δηλαδή μη ανάγνωριση του εναερίου χώρου της χώρας στα 10 μίλια καθώς και προστασία του ψευδοκράτους στην Κύπρου) πριν τη συνάντηση στο Βίλνιους.
Απέναντι σε αυτή την ξεκάθαρη και διαχρονική πραγματικότητα, η Ελλάδα, η οποία βρέθηκε τα προηγούμενα έτη και πριν τους καταστρεπτικούς σεισμούς να απειλείται ευθέως με πολεμική σύρραξη από το επιθετικό τουρκικό καθεστώς συμμετέχει και ανακουφισμένη σε αυτήν την τακτική μεταμορφισμού του τουρκικού καθεστώτος. Και ενώ η Τουρκία έχει μόνο οφέλη από τα δώρα της Δύσης, χωρίς αυτή να δίνει το παραμικρό οι κίνδυνοι για την Ελλάδα είναι σημαντικοί αφού η πραγματοποιηθείσα ήδη δημοσιοποίηση σε όλα τα διεθνή φόρα και στον ΟΗΕ των παράνομων τουρκικών διεκδικήσεων (αποστρατιωτικοποίηση νησιών, τουρκο-λιβυκό μνημόνιο, casus beli σε περίπτωση επέκτασης στα 12 ν.μ.) παρέχουν το νομιμοποιητικό πλαίσιο στο τουρκικό καθεστώς στην επόμενη στροφή που θα αισθανθεί ισχυρό να επανέλθει στην γνώριμη επιθετική του πολιτική. Συνακόλουθα η μη εξάσκηση των νομίμων κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας, όπως για παράδειγμα η επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ. τουλάχιστον νοτίως της Κρήτης λειτουργεί υπέρ της παγίωσης των στρατηγικών επιδιώξεων της Άγκυρας περί ειδικού καθεστώτος του Αιγαίου. Τυχόν, δε, παραπομπή της οριοθέτησης της ΑΟΖ στη Χάγη χωρίς την πρότερη επέκταση των χωρικών υδάτων της χώρας θα σημάνει αυτομάτως τη δια παντός παραίτηση μας από το μονομερές δικαίωμα επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ. Τέλος ο παγιωμένος πλέον διαχωρισμός των ελληνοτουρκικών με το κυπριακό ωσάν η Κύπρος να μην αποτελεί ζωτικό τμήμα του Ελληνισμού και κύριο πρόταγμα στις ελληνοτουρκικές διαφορές, παρέχει τη δυνατότητα στην Τουρκία να πετύχει τη de jure αναγνώριση του ψευδοκράτους, είτε ευθέως με την αναγνώριση δύο κρατών, είτε εμμέσως με τη μορφή της συνομοσπονδίας.
Οι ενέργειες αυτές από την ελληνική πλευρά, το μόνο αποτέλεσμα που έχουν είναι η καλλιέργεια πρόσκαιρων ψευδαισθήσεων περί δημιουργίας κλίματος εμπιστοσύνης για εσωτερική κατανάλωση, κάτι όμως που λειτουργεί και ως βάση στο διεθνή χώρο υπέρ του ταραξία που λειτουργεί στην παρούσα φάση τακτικά ως καλός γείτονας. Επαναφέρουν, δε, στο προσκήνιο για μια ακόμα φορά τη διαχρονική ελληνική τακτική, που είναι ο κατευνασμός και η «εξημέρωση του θηρίου», ως απότοκος του φοβικού συνδρόμου από το οποίο διαπνέεται το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα επί δεκαετίες. Είναι προφανές ότι το τουρκικό πολιτικό και στρατιωτικό κατεστημένο δεν πρόκειται να παραιτηθεί στο ελάχιστο από τις στρατηγικές διεκδικήσεις του στο Αιγαίο, στην Ανατολική Μεσόγειο και την Κύπρο. Ανάλογα με την πορεία της οικονομίας, την εκμετάλλευση των «δώρων της Δύσης», η οποία επιτρέπει τα ανατολικά παζάρια σε βάρος μακροπρόθεσμων ελληνικών συμφερόντων (βλ. ονομασία των στενών σε τουρκικά στενά κατά ρητή παραβίαση της συνθήκης του Μοντρέ, αφαίρεση της Κύπρου και αντικατάσταση της με συντεταγμένες στους νατοϊκούς χάρτες, απόκτηση των F-16 σε συνδυασμό με την ανθούσα αμυντική βιομηχανία της, η οποία την εξοπλίζει) θα επανέλθει δριμύτερη για υλοποίηση των στρατηγικών της στόχων κατά της χώρας μας. Θα πρέπει μάλιστα να ληφθεί υπόψη ότι αυτοί οι στρατηγικοί στόχοι της Τουρκίας δεν αποτελούν μόνο κτήμα και συνείδηση των τουρκικών ελίτ, αλλά έχουν εμβολιαστεί στο θυμικό της πλειοψηφίας του τουρκικού λαού μέσω της προηγηθείσας τουρκικής επιθετικότητας με συνέπεια ακόμα και αυτό το αυταρχικό καθεστώς να μην μπορεί να υπαναχωρήσει από αυτές τις παράνομες απαιτήσεις του, διότι θα κατηγορηθεί ως μειοδοτικό στο εσωτερικό της Τουρκίας.
Εκατό χρόνια από την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης ο Ελληνισμός αντιμετωπίζει ζήτημα επιβίωσης από τον τουρκικό επεκτατισμό, ανεξαρτήτως των βραχυπρόθεσμων επιθέσεων φιλίας της Τουρκίας προκειμένου να ικανοποιήσει τα βραχυπρόθεσμα συμφέροντα της. Οι ψευδαισθήσεις, τα κακοχωνεμένα ιδεολογήματα και οι εικονικές πλάνες των κατευναστικών ελληνικών ελίτ διαχρονικά έχουν επανειλημμένα συντριβεί μπροστά στον τουρκικό επεκτατισμό. Σήμερα απαιτείται συνδυαστικώς παράλληλα με την αναθέρμανση των σχέσεων η διεθνής ανάδειξη του τουρκικού αναθεωρητισμού, που περιλαμβάνει την τουρκική κατοχή στην Κύπρο και την παραμονή 40.000 στρατιωτών, την βίαιη καταστρατήγιση των όρων της συνθήκης της Λωζάνης ως προς την Ίμβρο και τη Τένεδο και την εξαφάνιση της ελληνικής μειονότητας στην Κωνσταντινούπολη και όλη την επιθετική της ρητορεία περί γαλάζιας θάλασσας, αποστρατιωτικοποίησης των νησιών κλπ. Περαιτέρω, απαιτείται η ενίσχυση των διεθνών συμμαχιών, η ουσιαστική και έξυπνη ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεων, αλλά και η ενεργοποίηση του λαϊκού παράγοντα (παλλαϊκή άμυνα) σε συνδυασμό με την άμεση ενίσχυση και λειτουργία της αμυντικής βιομηχανίας, θέμα για το οποίο υστερεί δραματικά η σημερινή κυβέρνηση. Υφίσταται δηλαδή η ανάγκη μιας οραματικής εθνικής στρατηγικής της Ελλάδος σε πολιτικό, διπλωματικό και στρατιωτικό επίπεδο, που δυστυχώς παραμένει μετέωρη λόγω της ανεπάρκειας του πολιτικού προσωπικού της χώρας.
Κυριακή κοντή γιορτή. Ούτως ή άλλως, η 26η Ιουνίου, η επόμενη μέρα, θα είναι μια μέρα δύσκολων αποφάσεων για όλους...
Πριν από λίγο γνωστοποίησα θεσμικά την αποχώρησή μου από τη Δημοτική Παράταξη “Χαλάνδρι Ορίζοντας 2023” και την ανεξαρτητοποίησή μου ως δημοτικός σύμβουλος Χαλανδρίου. Πρόκειται για απόφαση εξαιρετικά επώδυνη σε πολιτικό, αλλά κυρίως σε ανθρώπινο επίπεδο, εντούτοις καθόλα συνειδητή.
Εξάντλησα όλα τα θεμιτά μέσα, ώστε να ανατρέψω μια κατάσταση που, κατά την προσωπική μου άποψη, έβλαπτε την πορεία εξέλιξης του Ορίζοντα 2023 και αναιρούσε το κεντρικό ιδεολογικό υπόβαθρο και τον οραματικό χαρακτήρα, όπως ακριβώς τα είχαμε προσδιορίσει στην ιδρυτική διακήρυξη του Δεκεμβρίου του 2018.
Διαφωνίες σε κεντρικά ζητήματα πολιτικού (αυτο)προσδιορισμού, προσανατολισμού, καθώς και στρατηγικών επιλογών εντός τής παράταξης, με οδήγησαν σε σταδιακή απομάκρυνση από τη έννοια της συναντίληψης,
τουλάχιστον όπως εγώ την αντιλαμβάνομαι.
Επιπρόσθετα, μετά από δική του επιθυμία, γνωστοποιώ την ταυτόχρονη αποχώρηση και του ιδρυτικού στελέχους του Ορίζοντα 2023, Σπύρου Χρυσικόπουλου. Κάτι πολύ παραπάνω από πολύτιμος συνεργάτης, φίλος και συνοδοιπόρος ο Σπύρος, αφού πίσω του συναθροίζονται όλοι αυτοί οι άνθρωποι της πόλης μας με τους οποίους διαχρονικά μοιραζόμαστε ουσιαστικές σκέψεις και γόνιμες ανησυχίες για την τοπική κοινωνία. Τον ευχαριστώ προσωπικά για τη συμπόρευση αλλά κυρίως για την
εθελοντική του προσφορά και την ανιδιοτέλειά του.
Σε αυτό το σημείο νιώθω την ανάγκη να ευχαριστήσω για τη γόνιμη συνεργασία τους συναδέλφους αιρετούς αλλά και τους υπηρεσιακούς και μη εκπροσώπους, με τους οποίους συνυπήρξαμε στα όργανα και στις επιτροπές που Δήμου που συμμετείχα ως παραταξιακός εκπρόσωπος: στην Οικονομική Επιτροπή, στην επιτροπή Κοινωνικών Δομών, στην επιτροπή Αθλητισμού, στην οργανωτική επιτροπή του Ελεύθερου Πανεπιστημίου.
Απευθυνόμενος με απόλυτο σεβασμό προς όλους τους πολίτες του Χαλανδρίου, επιθυμώ να τους διαβεβαιώσω ότι θα συνεχίσω να ασκώ τα καθήκοντά μου στο δημοτικό συμβούλιο με την ίδια υπευθυνότητα που το έκανα μέχρι σήμερα.
Καταθέτοντας στίγμα συνθετικό και συλλογικό, διατυπώνοντας λόγο υπεύθυνο και συμμετοχικό. Υλοποιώντας το κεντρικό πολιτικό πρόσταγμα “ισοτιμία, διαφάνεια, άσκηση ελέγχου” για χρηστή διαχείριση. Εκφράζοντας άποψη πέραν κάθε μυωπικής αντίληψης στην άσκηση γόνιμης αντιπολίτευσης, ώστε το αποτύπωμα του δημόσιου λόγου και της δράσης μου να είναι στο υψηλότερο επίπεδο, αυτό ακριβώς που πιστεύω ότι αντιστοιχεί σε κάθε συμπολίτη μας.
Προσωπικοί εγωισμοί δεν χωράνε μπροστά στην πραγματική πρόκληση για το Χαλάνδρι της “αυριανής μέρας”. Απαιτείται σηματοδότηση πράξεων με ισχυρό συμβολισμό που πρέπει να υπερβαίνουν όρια και εμπόδια, πραγματικά ή φανταστικά.
Σύντομα θα δημοσιοποιήσω τις σκέψεις και αποφάσεις μου σχετικά με την δημαρχιακή εκλογή της 8ης Οκτωβρίου.
Με τιμή,
Γιώργος Θέος
Δημοτικός σύμβουλος Χαλανδρίου
Συντονιστική Επιτροπή κατά της μετεγκατάστασης του καζίνο Πάρνηθας στο Μαρούσι
Κάλεσμα σε παράσταση διαμαρτυρίας στη συνεδρίαση Δημοτικού Συμβουλίου Αμαρουσίου, Τρίτη 13/6, ώρα 19:00, Δημαρχείο Αμαρουσίου (Βασ. Σοφίας 9 & Δημ. Μόσχα).
Η Συντονιστική Επιτροπή κατά της μετεγκατάστασης του καζίνο Πάρνηθας στο Μαρούσι καλεί τους εκπροσώπους των φορέων και τους πολίτες που στηρίζουν τη δράση της να παραβρεθούν στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αμαρουσίου την Τρίτη 13/6 και ώρα 19:00 (Αίθουσα Συνεδριάσεων Δημοτικού Συμβουλίου, Δημαρχείο Αμαρουσίου, Βασ. Σοφίας 9 & Δημ. Μόσχα). Η Επιτροπή Αγώνα έχει αιτηθεί να παρέμβει με σκοπό να ενημερώσει για τις τελευταίες εξελίξεις γύρω από το ζήτημα της δημιουργίας καζίνο εντός του αστικού ιστού της πόλης μας και να διαμαρτυρηθεί για την αλλαγή στάσης της διοίκησης του Δήμου Αμαρουσίου.
Το καζίνο δεν έχει καμία θέση μέσα στις γειτονιές μας,
δίπλα στα σπίτια και τα σχολεία μας!
Να είμαστε όλοι εκεί!
Εκ του Συντονιστικού της Επιτροπής Αγώνα
Με ιδιαίτερη χαρά ο Δήμος Βριλησσίων και η Ένωση Ποντίων Βριλησσίων «ΟΙ ΤΡΑΝΤΕΛΛΗΝΕΣ» σας προσκαλούν στην τελετή αποκαλυπτηρίων-εγκαινίων του Μνημείου Ποντιακού Ελληνισμού, την Κυριακή 18 Ιουνίου 2023 και ώρα 18:30 στην Πλατεία «Μανώλη Ανδρόνικου» (Κύπρου & Μακεδονίας) στα Βριλήσσια.
