Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Κυριακή 5 Απριλίου 2015

5 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1945: Η 11η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ Κ.Ε. ΤΟΥ ΚΚΕ ΔΙΑΓΡΑΦΕΙ ΤΟΝ ΑΡΗ



Καταδίκασαν οι κομματικοί γραφειοκράτες τον μπαρουτοκαπνισμένο Καπετάνιο για "παραβίαση της αρχής του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού, διαφωνία και αυτονόμηση από τη συλλογική δράση επί των αποφάσεων του Κόμματος" (μη αποδοχή της Βάρκιζας)) !

Το ΚΚΕ αποκατέστησε τον Άρη το 2011. Βέβαια ο Άρης δεν το έμαθε ποτέ.

Μια πρόταση για τους αντεξουσιαστές.



Έχω μια ιδιαίτερη συμπάθεια στους νέους ανθρώπους που συμμετέχουν, παρεμβαίνουν, έχουν οράματα και αγωνίζονται για τις ιδέες τους, σε σχέση με κάποιους άλλους του φραπέ, του καναπέ και της κοινωνικής αδράνειας.

Αγαπητοί φίλοι!

«Έχω μελετήσει τις ιδέες σας και γνωρίζω τι ζητάτε. Ονειρεύεστε μια κοινωνία αλληλεγγύης που όλοι θα εργάζονται μαζί για την παραγωγή κοινού έργου, το όποιο θα διανέμεται δίκαια, χωρίς ανισότητες και ιεραρχίες.

Ξέρω ότι για να επιτευχτεί αυτό πρέπει να καταργηθεί κάθε μορφή ιδιοκτησίας και κατοχή των μέσων παράγωγης, η ύπαρξη των οποίων αποτελούν για σας ανασταλτικό παράγοντα προς επίτευξη των οραμάτων σας.

Γνωρίζω ότι επιδιώκεται τη συλλογική κατοχή και διαχείριση των φυσικών πόρων που με κοινωνικό καθήκον θα τους εκμεταλλευτείτε προς όφελος όλων, ανάλογα των αναγκών και της προσφοράς του καθενός.

Και ο Προυντό και ο Μπακούνιν κ.α, κατήγγειλαν το καπιταλιστικό καθεστώς της εποχής εκείνης και προέβαλαν την ανατροπή του σαν προϋπόθεση αλλαγής της κοινωνίας. Η κοινωνική επανάσταση της εργατικής τάξης θα εγκαθιδρύσει μια άναρχη κοινωνία ελευθερίας και δικαιοσύνης».

Ωραία μέχρι εδώ!

«Οι επαναστάσεις όμως για να επιτύχουν, εκτός από το ηθικό πρόταγμα που προβάλλουν, κερδίζονται και με το παράδειγμα.

Ναι το παράδειγμα. Τι σας εμποδίζει λοιπόν να επιδείξετε μια μικρογραφία της κοινωνίας που ζητάτε;

Θα είχατε κερδίσει πράγματι το ενδιαφέρον μας, αν αντί να παραβιάζατε το περιστύλιο της Βουλής και το κτήριο της Πρυτανείας, ζητούσατε από την Πολιτεία να σας παραχωρηθεί ένα εργοστάσιο (από τα χιλιάδες κουφάρια που έχουμε στη χώρα) και να το λειτουργήσετε μόνοι σας. Τεχνικές διαδικασίες και πόροι θα υπήρξαν από την ίδια την κοινωνία, να είστε βέβαιοι. Θα αναλαμβάνατε λοιπόν ένα εργοστάσιο από την αρχή . Θα βρίσκατε πρώτες ύλες, μηχανήματα, εργατικό δυναμικό έχετε, και σε λίγο καιρό όλοι θα αντικρίζαμε να καπνίζει το πρώτο φουγάρο ενός «συνεταιριστικού εργοστασίου» που θα λειτουργούσε με τις δικές σας παραγωγικές σχέσεις. Το ίδιο μπορεί να γίνει και με αγροτικές καλλιέργειες, που όλοι θα παράγετε και όλοι θα μοιράζεστε. Γιατί δεν παίρνετε την ευκαιρία να τρίψετε στη μούρη του καπιταλισμού την αποτελεσματικότητα του δικού σας οράματος;

Να είστε σίγουροι ότι είναι πολύ πιο αποτελεσματικό και από τις πορείες διαμαρτυρίας και από τις μολότοφ στις ανυπεράσπιστες βιτρίνες των εμπορικών καταστημάτων.

Η κοινωνία θα ήταν πολύ πιο κοντά σας, αν αντί καταλαμβάνατε τα πανεπιστήμια της χώρας, απαιτούσατε να σας δοθεί ένας χώρος να λειτουργήσετε μόνοι σας.

Γιατί άραγε δεν το κάνετε;»

Στις αρχές του 19ου αιώνα , ο Saint-Simon έθεσε το ιδεολογικό υπόβαθρο , ο Robert Owen δημιούργησε την κατασκήνωση «Νέα Αρμονία», όπως και ο Charles Fourier την Brook Farm . Συνεταιριστικές μικρές κοινωνίες ανθρώπων με τις δικές σας αρχές. Στόχος των οποίων ήταν ο μετασχηματισμός της κοινωνίας με το παράδειγμα και την εμπειρία.

Δυστυχώς όμως διαπίστωσαν ότι το εγχείρημα σκόνταφτε στις μικροαδυναμίες των μελών αυτών των μικρών κοινωνιών . Η ανεπάρκεια κάποιου ή η ολιγωρία άλλου και η απόκλιση αρκετών από τον τελικό σκοπό, δημιούργησε την ανάγκη για περισσότερο έλεγχο και περισσότερους πόρους. Το πείραμα απέτυχε παταγωδώς.

Τυχαίο; Δε νομίζω. Παρόμοια πειράματα έγιναν την ίδια εποχή 178 φορές. Και τις 178 φορές είχε το ίδιο αποτέλεσμα.

«Ξέρετε γιατί αγαπητοί μου φίλοι, οι κοινωνίες που οραματίζεστε δεν μπορούν να επιβιώσουν και αποσυντίθενται μετά από λίγο καιρό;

Γιατί παραβιάζουν μια σημαντική αρχή. Την σημαντικότερη.

Την διαφορετικότητα του ατόμου.

Με τρομάζει η ιδέα να είμαι μέλος μια μεγάλης ομάδας που θα μου υπόσχεται «ευτυχία» με το δικό της και μοναδικό τρόπο.

Τρέμω με την ιδέα να βρίσκομαι πάνω σ’ένα «τραίνο» το οποίο θα έχει ΜΙΑ διαδρομή, ΕΝΑ στόχο και ΕΝΑΝ προορισμό. Δε θέλω να ανεβώ στο «τραίνο» της ουτοπίας σας. Θέλω τον δικό μου προορισμό, το δικό μου όραμα, τη δική μου διαδρομή. Θέλω το δικό μου «τραίνο».

Μη μου επιχειρηματολογείτε για ιδανικά και άξιες, γιατί αυτά αυτοακυρώνονται από την στιγμή που η επίτευξη τους δημιουργεί αποκλεισμούς.

Προτιμώ μια κοινωνία άνιση, παρά μια κοινωνία με καταναγκαστική εξίσωση.

Προτιμώ καλύτερα μια κοινωνία με κινδύνους, παρά μια κοινωνία με επιβεβλημένη ασφάλεια τύπου «Κυνόδοντα»

Προτιμώ μια κοινωνία με «ελευθερία συνείδησης», από μια κοινωνία «συλλογικής συνείδησης».

Κανένα, κατά το κοινώς λεγόμενο, «κοινό συμφέρον» δεν είναι ανώτερο από το κάθε «ατομικό ενδιαφέρον».

Το «ΕΓΩ» δεν είναι υποσύνολο του «ΕΜΕΙΣ», αλλά το αντίθετο. Το «ΕΜΕΙΣ» υποτάσσετε μπροστά στην αυτοδίκαιη έκφραση του «ΕΙΜΑΙ»

Το δικαίωμα του «ΕΝΟΣ» είναι άδικο να θυσιάζεται στο αυθαίρετο και ετεροπροσδιορισμένο «ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ».

Αφού ισότητα δεν μπορεί να υπάρχει στην προσπάθεια , δεν μπορεί να υπάρχει ούτε στο αποτέλεσμα. Ισότητα υπάρχει μόνο στην αδράνεια και στην ακινησία. Αυτό δηλ. που παράγουν τα μοντέλα σας.

Αγαπητοί μου φίλοι αναρχικοί κι αντιεξουσιαστές, αφήστε να έχουμε και μεις τη δική μας ηθική και να διεκδικούμε και μεις τη κοινωνία που θέλουμε με το δικό μας τρόπο.

Αν δεν έχετε να μας επιδείξετε κάτι από τις δικές σας δράσεις που να προάγουν κοινωνικό πλεόνασμα , παρακαλώ πολύ αφήστε μας να το κάνουμε εμείς. Τα άτομα.

Αυτά που δεν θέλουν να ανήκουν στα κολλεκτιβίστικα σύνολα των μονόδρομων που ονειρεύεστε.




Αν συνεχίσετε να σπάτε, να καίτε, να καταλαμβάνετε και να μην σέβεστε αυτά που έχω φτιάξει με τον δικό μου μοναδικό τρόπο , τότε θα αντιδράσω.

Και επειδή δεν νομιμοποιούμε να αντιδράσω αυθαίρετα (όπως εσείς) θα αντιδράσω θεσμικά, σύμφωνα με τους νόμους που ψήφισα .

Αν δεν αξιοποιήσετε μια ιδέα σαν αυτή που σας πρότεινα και δεν σταματήσετε να καταστρέφετε το παρόν μου για να κτίσετε το απροσδιόριστο μέλλον σας , θα καταλήξω στο συμπέρασμα ότι δεν είστε ιδεολόγοι , αλλά αλήτες».

Με συμπάθεια

Αντώνης Κρούστης
fileleftheros1966.blogspot.com

ΣΤΟ BLOG ΤΗΣ ΑΝΟΙΚΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΑΥΤΟ

ΚΤΗΜΑ ΔΟΥΖΕΝΗ στο κάτω ΧΑΛΑΝΔΡΙ

ΤΟ ΚΤΗΜΑ ΔΟΥΖΕΝΗ ΣΤΟ ΚΑΤΩ ΧΑΛΑΝΔΡΙ
ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΑΙ ΧΩΡΟΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥ ή ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ;


Πρόκειται για ένα κτίριο 900 τ.μ σε κτήμα 3 στρεμμάτων στο Κάτω Χαλάνδρι (Σαλαμίνος & Σοφ.Βενιζέλου) που παρότι δεσμεύτηκε και χαρακτηρίστηκε διατηρητέο και παρά τις θεατρινίστικες –εκ των πραγμάτων κρίνοντας- προεκλογικές κορώνες της δημοτικής αρχής για απαλλοτρίωση, ώστε να γίνει πολιτιστικός χώρος και πράσινο, αφέθηκε να ρημάζει και διεκδικείται τώρα από την Ektasis Development στο Συμβούλιο της Επικρατείας (11/2 κατατίθενται οι σχετικοί φάκελοι) ώστε να γίνει εμπορικό κέντρο, μεζονέτες σε αντίθεση με τις χρόνιες υποσχέσεις κι ενάντια στην επιθυμία των κατοίκων και τις πραγματικές ανάγκες μας.
Αρχές 20ου αιώνα: Λειτουργεί σαν εργοστάσιο –οινοπνευματοποιείο.
1952 Η επιχείρηση περνάει στα χέρια της οικογένειας Τσιμάρα και για λίγα χρόνια παράγει την παρκετίνη «Υμηττός». Έπειτα χρησιμοποιείται σαν αποθήκη και τέλος εγκαταλείπεται στην τύχη του για σαράντα χρόνια περίπου.
1992 Το κτίριο δεσμεύεται από το δήμο Χαλανδρίου με υποσχέσεις για απαλλοτρίωση, ώστε να γίνει πολιτιστικός χώρος του δήμου. (ΦΕΚ 1157).
1999 Το ΣΥΝΟΛΟ του κτιρίου χαρακτηρίζεται διατηρητέο (ΦΕΚ 498).
2003 Εγγράφεται στον προϋπολογισμό του δήμου κονδύλι 1.300.000 για την απαλλοτρίωση του χώρου. Σκοπίμως δε γίνεται καμία περεταίρω ενέργεια ώστε αυτό το κονδύλι τελικά να εκταμιευτεί από το ταμείο παρακαταθηκών και δανείων.
2004 Οι ιδιοκτήτες αξιοποιούν τη συνήθη «ολιγωρία» της δημοτικής αρχής και κερδίζουν τη δίκη εις βάρος του ελληνικού δημοσίου πετυχαίνοντας άρση της απαλλοτρίωσης.
Μάης 2005 Το σύνολο των δημοτικών παρατάξεων, του τοπικού τύπου και οι κάτοικοι ζητούν να αποδοθεί ο χώρος στους δημότες για πολιτιστικό κέντρο και πράσινο. Συγκροτείται από κατοίκους «πρωτοβουλία διάσωσης» για το Δουζένη.
Ιούνιος 2005 Η δημοτική αρχή μετά από συνάντηση με την πρωτοβουλία κατοίκων δεσμεύεται στο δημοτικό συμβούλιο να συζητήσει «από μηδενική βάση» την ώρα που ο δήμαρχος Ζαφειρόπουλος κάτω απ’ το τραπέζι βρίσκεται σε συνεννόηση με την Ektasis : θα αποσυρόταν από κάθε διεκδίκηση για το χώρο εν λευκώ με αντάλλαγμα 300τ.μ «πολιτιστικού καφενείου». Διοργανώνεται από την «Πρωτοβουλία» μαζική μουσική πορεία στο Κάτω Χαλάνδρι.
30-7-2005 H Ektasis κατεδαφίζει εντελώς παράνομα (ΦΕΚ 1157/92, ΦΕΚ 498/99) μεγάλο τμήμα του εργοστασίου. Ο δήμαρχος δηλώνει ότι «εξαπατήθηκε». Γίνεται συμφωνία για παύση των εργασιών τουλάχιστον για το Σαββατοκύριακο.
31-7-2005 Ο εργολάβος συνεχίζει κυριακάτικα να καταστρέφει και το γωνιακό διατηρητέο κτίριο παρά τη «συμφωνία κυρίων». Φυσικά η αστυνομία και η μονόφθαλμη δικαιοσύνη δε σταματάνε τον εργολάβο, αλλά απειλούν να συλλάβουν τους διαμαρτυρόμενους κατοίκους. Ο εργολάβος έχει πάρει άνωθεν το πράσινο φως και το δείχνει απροκάλυπτα.
Δεκέμβρης 2005 Η γενική διεύθυνση πολεοδομίας του υπεχωδε αποστέλλει έγγραφο –που για καιρό το απέκρυπταν- στο δήμο, όπου συμπεραίνει ότι η κατεδάφιση του διώροφου θα έπρεπε να είχε αποφευχθεί και ότι βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας πρέπει να αποκατασταθεί στην αρχική του μορφή, όπως και η στέγη του υπόλοιπου κτίσματος που κατέρρευσε όταν έριξαν το διώροφο κτίσμα.
18/5/2006 Ψηφίζεται ομόφωνα στο δημοτικό συμβούλιο η επιβολή επαναδέσμευσης και απαλλοτρίωσης ΟΛΟΥ του ακινήτου. Η δημοτική αρχή «παραμελεί» να υπογράψει τη σύμβαση με την οποία παραχωρείται το απαραίτητο δάνειο για την απαλλοτρίωση.
28-2-2007 Συζητείται το θέμα του εργοστασίου Δουζένη στο ΣΧΟΠ παρουσία δεκάδων κατοίκων που έχουν συγκεντρωθεί διαμαρτυρόμενοι. H Ektasis αμφισβητεί την πρόθεση του δήμου να απαλλοτριώσει το κτήμα και το στοιχειοθετεί με έγγραφα. Δυστυχώς για τον «εξαπατημένο» δήμαρχο τον αδειάζουν οι πριν από λίγο «συνεταίροι» του και πλέον αναλαμβάνει το ρόλο του «δημάρχου των πολιτών και όχι των εταιρειών», όπως μελοδραματικά –σπαραξικάρδια σχεδόν- είπε κατόπιν εορτής στην εν λόγω συνεδρίαση.
11/2/2009 Η Ektasis προσφεύγει στο ΣτΕ διεκδικώντας τον πολιτιστικό χώρο του εργοστασίου Δουζένη για να τον τσιμεντώσει






ΣΧΟΛΙΟ: ΣΩΣΤΑ!!!!
Αλλά για κάποιο περίεργο λόγο αυτή είναι η τελευταία "αγωνιστική" αναφορά που μπορεί κανείς να βρει αν .... το GOOGLάρει.

Τι άλλαξε μετά το 2009 και η αγωνιστική, επαναστατική αριστερά λούφαξε για το θέμα και το επαναφέρει τώρα ως διοίκηση του δήμου αναγνώστη μου;

 ΠΟΙΟΣ ΑΝΕΛΑΒΕ ΝΑ ΧΕΙΡΙΣΤΕΙ ΝΟΜΙΚΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΑΠΑΛΛΟΤΡΊΩΣΗΣ ΠΟΥ ΕΠΑΝΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΤΟ 2009 ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ Ο ΜΥΡΩΝΑΣ;

Γιατί ενώ ΕΓΚΡΙΘΗΚΕ ΤΟ ΔΑΝΕΙΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠκΔ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠ ΑΛΛΟΤΡΊΩΣΗ ΤΟΥ ΑΚΙΝΗΤΟΥ, αυτή δεν έγινε και το "κίνημα" δεν μίλησε.

ΕΙΧΕ ΜΠΕΙ ΣΤΗ ΜΕΣΗ Η ΚΟΥΡΑΣΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΦΩΝΑΖΕ ΕΝΑΝΤΊΟΝ ΤΟΥ ΚΟΥΡΑΣΗ που είχε γίνει δήμαρχος;

(συνεχίζεται)

ΥΓ: Καλά για τον ρόλο της τότε "αξιωματικής αντιπολίτευσης" δεν χρειάζεται να γράψουμε τίποτα. Αυτή παρίστατο και χαιρέτιζε και το μόνο που έψαχνε ήταν που ήταν κρυμμένο το πλυντήριο της ΦΛΥΑ.
Τελικά της βγήκε ..... μπουγαδοκώφινο. 

ΤΟ 2007 ΕΓΙΝΕ (και δικαιολογημένα) ΜΕΓΑΛΗ ΦΑΣΑΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΟΥΖΕΝΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ - ΑΝΤΙ ΝΑ ΓΡΑΨΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ BLOG ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΠΡΑΜΠΟΠΟΥΛΟΥ

Κάλεσμα για τη διάσωση του κτήματος Δουζένη

Εδώ και μερικά χρόνια όλα δείχνουν πως ο Δήμος Χαλανδρίου αποφάσισε να ασχοληθεί με την πολιτισμική κληρονομιά της περιοχής και τα διατηρητέα. Για την ακρίβεια προσπαθεί με συνέπεια και μεθοδικότητα να τα εξαφανίσει όπου αυτά βρίσκονται!
Σε συνεργασία με κατασκευαστικές εταιρείες και ιδιώτες έχει καταφέρει να προχωρήσει στην κατεδάφιση μέρους του εργοστασίου Δουζένη στην Μαρμαριώτισσα (που ήδη αν και κατόπιν εορτής, κρίθηκε παράνομη), την καταστροφή τμήματος του Αδριάνειου υδραγωγείου για τις ανάγκες ανέγερσης και τροφοδοσίας του super market ΑΒ Βασιλόπουλος στην Εθνικής Αντιστάσεως, τη κατεδάφιση διατηρητέου επί των οδών Ανδρέα Παπανδρέου και Ρωμανού, και συνεχίζει και με την ολοκληρωτική πια εξαφάνιση του εργοστάσιου Δουζένη και την παραχώρηση του σε κατασκευαστικές για την ανοικοδόμηση του.
Ας μείνουμε όμως λίγο παραπάνω στην περίπτωση του εργοστάσιου Δουζένη, μιας και η τύχη του θα κριθεί οριστικά μέσα στις επόμενες μέρες.
Το πρωί του Σαββάτου 30/7/2005 έκπληκτοι οι κάτοικοι του Κάτω Χαλανδρίου είδαν δύο ερπυστριοφόρα χωματουργικά βαρέως τύπου μηχανήματα να εισβάλουν στο κτήμα Δουζένη και για λογαριασμό της εταιρίας Ektasis Development να προχωρούν σε καθαιρέσεις των πίσω τμημάτων του κτηρίου. Εδώ αναφέρουμε ότι:
• με το ΦΕΚ 1157/92 το κτήμα Δουζένη δεσμεύεται για πολιτιστικός χώρος.
• με το ΦΕΚ 498/99 το κτήριο Δουζένη, στο σύνολό του, κρίνεται διατηρητέο.
Παρόλα αυτό ο Δήμος δεν εμποδίστηκε στο παραμικρό, σε συνεργασία με την κατασκευαστική εταιρεία και τον ιδοκτήτη του κτήματος, να "αποχαρακτηρίσουν" το κτήμα και το κτήριο από πολιστικό χώρο και διατηρητέο αντίστοιχα -φυσικά χωρίς τη λήψη σχετικής αποφάσης από αρμόδια αρχή- και να προχωρήσουν στην καταστροφή του 80% του κτηρίου.
Συγκεκριμένα:
• ο εργολάβος εμφανίζεται να κάνει αίτηση κατεδάφισης του κτηρίου στις 21/06 και να έχει πάρει άδεια στις 6/07 από την πολεοδομία Ανατολικής Αττικής.
• ο εργολάβος το πρωί της 30/7, υπερβαίνοντας την άδεια, κατεδάφισε τμήμα της οροφής του κτηρίου που εμφάνιζε ως διατηρητέο στο σχέδιο του. Η δημοτική αρχή αδυνατούσε (με εκπροσώπους παρόντες) να σταματήσει τον εργολάβο.
• παρότι είχε γκρεμιστεί η οροφή διατηρητέου κτηρίου καμία μήνυση δεν έγινε, καμία αυτόφωρη διαδικασία δεν κινήθηκε, μόνο συμφωνία κυρίων για σταμάτημα εργασιών το Σαββατοκύριακο.
• μέλη του δημοτικού συμβουλίου διαβεβαίωναν πολίτες ότι έχουν προχωρήσει σε μηνύσεις τους εργολάβους εκ μέρους του Δήμου. Μηνύσεις που δεν έγιναν ποτέ όπως αποδείχθηκε…
Την Κυριακή το πρωί 31/07/2005 ο εργολάβος συνεχίζει να εργάζεται παρά τη «συμφωνία». Τώρα γκρεμίζει το πίσω μέρος από το γωνιακό διατηρητέο κτήριο. Με τους κατοίκους από τις 10 η ώρα να έχουν ειδοποιήσει την αστυνομία και να βρίσκονται μαζί με δημ. συμβούλους της αντιπολίτευσης στο τμήμα για να καταθέσουν μηνύσεις, οι εκπρόσωποι της δημ. αρχής εμφανίσθηκαν στις 12:30 χωρίς καν να γνωρίζουν τι έχει γίνει. Την ίδια στιγμή τα μηχανήματα της Ektasis σταμάτησαν και οι υπεύθυνοι εξαφανίστηκαν.
Ταυτόχρονα, απορίας άξιο είναι πώς κάποιος υπάλληλος της πολεοδομίας δίνει άδεια για εργασίες κατεδάφισης σε ένα χώρο δεσμευμένο, χωρίς να λαμβάνει στην τεκμηρίωσή του υπόψη κανένα από τα δύο ΦΕΚ, αλλά ταυτόχρονα να νομολογεί πάνω στην έννοια «διατηρητέο» θεωρώντας «πρόκτισμα διατηρητέου προς κατεδάφιση» το 80% του κτηρίου, το οποίο με ΦΕΚ έχει κριθεί διατηρητέο στο σύνολό του και να του δίνει άδεια χωρίς να υποχρεώνει τον εργολάβο να εμφανίσει μέτρα προστασίας, του κατά την άδεια διατηρητέου τμήματος.
Η δίκη που είχε οριστεί για την Τρίτη 5/12 αναβλήθηκε και πάλι, αυτή τη φορά για τις 8/5/2007, ενώ στο δικαστήριο δεν προσήλθε καν ο δήμος, ούτε παρευρέθηκε δικηγόρος του, αποδεικνύοντας έμπρακτα ότι η δημοτικη αρχη αδιαφορεί για την τύχη του συγκεκριμένου χώρου, παρά τις προεκλογικές δεσμεύσεις περί οριστικής απαλλοτρίωσης του ακινήτου.
Το μέγεθος της πολιτικής σημασίας τέτοιων ενεργειών γίνεται εντονότερα αισθητό, αν συνδιαστεί και με τη στάση της αστυνομίας, η οποία κλήθηκε επανειλημένως τότε από πολίτες, και το μόνο που τελικά έκανε ήταν να αδρανήσει παρά τα αυτόφορα αδικήματα που διαπράττονταν. Όλα δείχνουν πως τα συμφέροντα ορισμένων εταιριών είναι αυτά που ανοίγουν το δρόμο για την πλήρη εμπορική εκμετάλλευση και τσιμεντοποιήση χώρων. Συμφέροντα που είναι προφανές πως η πολιτική εξουσία κρίνει σημαντικότερα από το συλλογικό συμφέρον για χώρους πρασσίνου και τη δημιουργία χώρων πολιτιστικής συνεύρεσης. Η προσπάθεια για τη καταστροφή του παρελθόντος και την επιβολή του αστικού πεδίου δεν είναι ούτε αποτέλεσμα αδιαφορίας, ούτε ατυχών συγκυριών. Αντίθετα, αποτελεί μέρος μιας καλά οργανωμένης προσπάθειας.
Απέναντι στη συνεργασία της δημοτικής αρχής και των κατασκευαστικών, μπορούμε να προτάξουμε την εναντίωση μας σε κάθε τέτοια προσπάθεια υπονόμευσης του συλλογικού συμφέροντος, απαιτώντας την προστασία και την άμεση αξιοποίηση των ελεύθερων χώρων, προς την κατεύθυνση της οικειοποιήσης τους και της δημιουργικής ανάδειξης τους από τη κοινωνία.

ΚΑΛΛΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΟΣΟΥΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΝΑ ΒΑΛΛΟΥΝ ΦΡΕΝΟ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΚΑΙ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΞΙΩΣΕΩΝ ΜΑΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΠΟΛΗ, ΣΕ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΑΡΕΥΡΕΘΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ:

  • την Τρίτη, στην ανοιχτή συζήτηση στο Παλαιό Δημαρχείο, 17:30
  • την Τετάρτη, στα γραφεία της πολεοδομίας Χαλανδρίου, οπου θα επιχειρηθεί να δοθεί η οικοδομική άδεια.
  • την Πέμπτη, σε παρέμβαση στο Δημοτικό Συμβούλιο.
 



ΣΧΟΛΙΟ: 
Ο τότε ΔΗΜΑΡΧΟΣ Γ. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΕΙΔΟΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕ ΤΗΝ EKTASIS DEVELOPMENT ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΌΣ ΧΩΡΟΣ ΜΕ ΕΝΑ ΕΙΔΟΣ ΣΔΙΤ. 
Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΟ ΧΑΛΑΝΔΡΙ ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ ΕΝΤΟΝΑ ΜΕ ΠΟΛΥ ΝΤΟΥΝΤΟΥΚΟΔΡΟΜΙΑ, ΟΠΩΣ ΒΕΒΑΙΑ ΑΝΤΙΔΡΟΥΣΕ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΣΔΙΤ. 
ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΟΜΩΣ ΧΩΡΟ ΕΙΧΕ ΔΙΚΙΟ  (δεν λέω βέβαια ότι είχε δίκιο "για κάθε ΣΔΙΤ")
  ΓΙ' ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΧΑΛΑΝΔΡΙ.

ΚΑΙ Ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΛΑΚΑΣ ΟΥΤΕ ΚΟΛΛΗΜΕΝΟΣ.

ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΟΤΙ Η ΤΟΠΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΗΡΙΞΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΝΑΔΙΠΛΩΘΗΚΕ.

ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΧΡΕΩΘΕΙ ΠΙΘΑΝΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΗΤΤΑ ΣΤΗΝ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΙ ΕΚΑΝΕ Ο ΓΑΤΟΣ ΤΟ 2009; (τότε που ο Μύρωνας έκανε τη νέα απαλλοτρίωση;)
  
(συνεχίζεται)

ΥΠΟΘΕΣΗ ΔΟΥΖΕΝΗ: ΤΟ ΦΕΚ Δ498/1999 ΜΕ ΤΑ ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΑ

Η ανακήρυξη 25 διατηρητέων στο Χαλάνδρι έγινε πράξη με την πολιτική καθοδήγηση και κάλυψη του μαλάκα του  αντιδημάρχου ΤΥ 1997 - 1998 και την στενή συνεργασία και νομική τεκμηρίωση της Γιάννας Αθανασάτου και του Βασίλη Κουνέλη που εργάζονταν στην υπόθεση ως δικηγόροι καθώς και την πρώην διευθύντρια της ΤΥ αρχιτέκτονα Μαρία Ασπρογέρακα. Τελειώσαμε το θέμα σε χρόνο ρεκόρ, κανείς δεν το πίστευε.

(Και πολύ ξύλο από το τοπικό σύστημα για τους τρελούς που δεσμεύουν ιδιοκτησίες και δεν αφήνουν την αγορά να λύσει τα θέματα).

ΥΠΟΘΕΣΗ ΔΟΥΖΕΝΗ: ΜΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ Μ. ΑΝΔΡΙΑΝΑΚΗ ΣΤΗΝ ΑΜΑΡΥΣΙΑ ΤΟ 2009 ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ

Επειδή η υπόθεση Δουζένη είναι (κατά τα λεγόμενά τους) το πρωταρχικό πρόταγμα της διοίκησης του δήμου ("πρώτη φορά που ο δήμος", "πρώτη της αριστεράς όπως με βλέπεις") έχει μια αξία να δούμε λίγο το ιστορικό για να μάθουμε όλοι.

Ο Μύρωνας έχει κάνει μια καλή ιστορική καταγραφή των φάσεων της υπόθεσης που ξεκίνησε το 1992 (ΤΟΤΕ ΕΠΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΣΤΟ ΧΑΛΑΝΔΡΙ).

Και αναφέρει ότι το κτίριο δεν το έκανε διατηρητέο ο Ρούσσος και ο Γερολυμάτος  αλλά η Τ.Υ. του δήμου ξεκίνησε και ολοκλήρωσε τις απαιτούμενες ενέργειες για την σωτηρία των διατηρητέων κτιρίων στο Χαλάνδρι την διετία 1997 - 1998 ετοίμασε τις μελέτες και έτσι έγινε το ΦΕΚ 498Δ  του Ιουλίου του 1999, με όλα τα διατηρητέα της πόλης. 

(Όχι να το παινευτώ δηλαδή αλλά άλλο να πουλάς ευαισθησία και άλλο να είσαι αποτελεσματικός στα ευαίσθητα θέματα. Γι' αυτή την υπόθεση και την εμμονή μου γνωστή Χαλανδραία Μηχανικός που σήμερα έχει ένα πολύ ωραίο καφέ στην Τούφα  που εμπλέκετο τότε στην υπόθεση από την πλευρά του ΥΠΕΧΩΔΕ με λέει ακόμα τρελό γιατί πήγε να κάνει πουστιά για να εξυπηρετήσει κολλητό και να βγάλει ακίνητα από την μελέτη και την έφαγα ζωντανή. Βέβαια δεν με ψήφιζε ποτέ  μετά αλλά έτσι είναι η σύγκρουση με τα συμφέροντα για το δημόσιο καλό. ¨Εχει κόστος. )

ΜΟΝΟ Ο ΠΑΤΤΑΚΟΣ ΜΕ ΣΤΗΡΙΞΕ ΤΟΤΕ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΩ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ.

ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΕΠΑΙΖΑΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ "ΔΗΜΕΥΑ ΤΙΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ".

ΑΣ ΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΜΥΡΩΝΑΣ ΛΟΙΠΟΝ ΩΣ ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΣ ΤΟ 2009- ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΗ:



Ο αντιδήμαρχος Τεχνικών Υπηρεσιών Χαλανδρίου Μύρων Ανδριανάκης μιλά στην ΑΜΑΡΥΣΙΑ για το ιστορικό του κτήματος Δουζένη και τους λόγους που οδήγησαν τη δημοτική αρχή στην αναγκαστική απαλλοτρίωσή του.

Συνέντευξη στην Αρετή Κοτσολάκου

Την απόφαση για αναγκαστική απαλλοτρίωση του κτήματος Δουζένη ενέκρινε ομόφωνα το Δημοτικό Συμβούλιο Χαλανδρίου στη συνεδρίαση της 4ης Αυγούστου 2009, θέτοντας έτσι τέλος σε μια μακροχρόνια ιστορία διεκδικήσεων, αγώνων και δικαστικών διαμαχών. Στην εισήγηση του για το εν λόγω θέμα ο αντιδήμαρχος Τεχνικών Υπηρεσιών Μύρων Ανδριανάκης τόνισε ότι η αναγκαστική απαλλοτρίωση γίνεται για λόγους δημόσιας ωφέλειας και ειδικότερα για τη δημιουργία Δημοτικού Πολιτιστικού Κέντρου, υπογραμμίζοντας παράλληλα τη μοναδικότητα του συγκεκριμένου ακινήτου, το οποίο χαρακτήρισε ως «σημείο αναφοράς» για το Χαλάνδρι.

Το κτήμα Δουζένη βρίσκεται στη συμβολή των οδών Σαλαμίνας και Σοφοκλή Βενιζέλου, στο οικοδομικό τετράγωνο 276 της περιοχής Κάτω Χαλανδρίου. Πρόκειται για ένα οικόπεδο 3009,88 τ.μ. το οποίο φιλοξενεί έναν βιομηχανικό χώρο των αρχών του 20ου αιώνα, το πρώην εργοστάσιο Δουζένη. Μάλιστα τα κτίσματα του ακίνητου έχουν κριθεί διατηρητέα ήδη από το 1999 (ΦΕΚ 498).

Η ΑΜΑΡΥΣΙΑ συνάντησε τον αντιδήμαρχο κ. Ανδριανάκη, ο οποίος μας μίλησε για την ιστορία, το παρόν αλλά και το μέλλον του κτήματος Δουζένη, ύστερα από την κήρυξη της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης.

Κύριε Ανδριανάκη, πότε ξεκινάει η ιστορία του κτήματος Δουζένη;

Το εργοστάσιο χτίστηκε στις αρχές του 20ού αιώνα και λειτούργησε ως οινοπνευματοποιείο έως τις αρχές της δεκαετίας του 1950. Το 1952 η επιχείρηση μεταβιβάζεται στην οικογένεια Τσιμάρα και για λίγα μόνο χρόνια λειτουργεί παράγοντας ένα βιομηχανικό προϊόν, την παρκετίνη «Υμηττός», με φθίνουσα ωστόσο πορεία.

Εν συνεχεία το κτήριο χρησιμοποιείται για λίγα χρόνια ως αποθηκευτικός χώρος από την ίδια οικογένεια, για να εγκαταλειφθεί τελικά γύρω στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Επομένως τόσο το εργοστάσιο όσο και το γύρω κτήμα αφέθηκαν για περίπου 30 χρόνια στην εγκατάλειψη, οπότε και αγοράστηκε από την εταιρεία Ektasis Development Α.Ε.

Το 1992 το κτήμα Δουζένη, με το ΦΕΚ 1157, δεσμεύεται, μαζί με πολλά άλλα ακίνητα, από τον Δήμο Χαλανδρίου και «θεσμοθετείται ως χώρος πολιτιστικού κέντρου», όπως αναφέρεται στο εν λόγω ΦΕΚ. Το 1999 -και χωρίς ο Δήμος να έχει εντωμεταξύ προχωρήσει σε οποιαδήποτε άλλη ενέργεια πέραν της δέσμευσης- το κτήριο που βρίσκεται εντός του κτήματος, δηλαδή το εργοστάσιο, χαρακτηρίζεται διατηρητέο με το ΦΕΚ 498. Στην ουσία είναι ένα ζωντανό ιστορικό μνημείο, που δείχνει τις δραστηριότητες των αρχών του προηγούμενου αιώνα στην περιοχή του Χαλανδρίου.

Πότε είναι η πρώτη φορά που ο Δήμος κάνει οποιαδήποτε κίνηση όσον αφορά στο κτήμα Δουζένη, μετά τη δέσμευση του 1992;

Το 2003 γίνεται για πρώτη φορά ένα βήμα για την απόκτηση του ακινήτου αυτού από τον Δήμο, με την εγγραφή στον προϋπολογισμό ενός κονδυλίου 1.300.000 ευρώ για να συντελεστεί η απαλλοτρίωση. Ωστόσο, τελικά αυτή δεν υλοποιείται για πολλούς λόγους, καθώς για την υλοποίηση της αγοράς του ακίνητου θα πρέπει να συντρέχουν πάρα πολλές προϋποθέσεις. \

Εν τω μεταξύ ποιες είναι οι κινήσεις από την πλευρά των ιδιοκτητών;

Από το 1992 έως το 2004 δεν είχε συντελεστεί η πράξη της απαλλοτρίωσης, δηλαδή δεν είχαν αποζημιωθεί οι ιδιοκτήτες για το δεσμευμένο ακίνητο. Έτσι, το 2004, η ιδιοκτήτρια εταιρεία, η «Ektasis Development Α.Ε.» και εφόσον είχαν παρέλθει 12 χρόνια από τη δέσμευση του ακίνητου, ζήτησε την αποδέσμευσή του, κερδίζοντας τη δίκη κατά του Ελληνικού Δημοσίου.

Ποια ήταν τα επόμενα βήματα από πλευράς Δήμου Χαλανδρίου;
Το Δημοτικό Συμβούλιο, με τις υπ’ αριθμόν 339/2005 και 317/2006 αποφάσεις του, ενέκρινε την επανεπιβολή της απαλλοτρίωσης. Ωστόσο, η τελική απόφαση για την επανεπιβολή της απαλλοτρίωσης και τον καθορισμό χώρου «Δημοτικού Πολιτιστικού Κέντρου» ελήφθη τον Μάιο του 2007 (239/2007). Ακολούθως εγκρίθηκε από τη Νομαρχία και δημοσιεύτηκε στο υπ’ αριθμόν 576 ΦΕΚ, στις 31 Δεκεμβρίου 2007.
Οι ιδιοκτήτες προσέβαλαν αυτή την απόφαση προσφεύγοντας στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) για την ακύρωσή της. Ωστόσο, η εισήγηση του αρμόδιου εισηγητή στο ΣτΕ, τον Απρίλιο του 2009, ήταν θετική για τον Δήμο και αναμένεται η τελική απόφαση.
Επομένως, το χρονικό διάστημα από το 2005 έως και το 2008, είχαμε από τη μεριά της ιδιοκτήτριας εταιρείας συνεχείς πράξεις που προσέβαλαν κάθε ενέργεια του Δήμου, είτε στα διοικητικά δικαστήρια είτε στο ΣτΕ. Κατόπιν όλων αυτών των δεδομένων ο Δήμος αναγκάστηκε να προβεί σε αναγκαστική απαλλοτρίωση, μια πράξη την οποία κάνει πρώτη φορά. Έτσι, με την απόφαση 379/2009, της 4ης Αυγούστου 2009, το Δημοτικό Συμβούλιο ενέκρινε ομόφωνα την κήρυξη αναγκαστικής απαλλοτρίωσης στο οικοδομικό τετράγωνο 276, για λόγους δημόσιας ωφέλειας.
Τι σημαίνει η κήρυξη αναγκαστικής απαλλοτρίωσης;
Η αναγκαστική απαλλοτρίωση είναι μια πράξη που γίνεται σύμφωνα τις διατάξεις του άρθρου 212 του νόμου 3463/06. Για την υλοποίησή της ο νομοθέτης απαιτεί την τήρηση συγκεκριμένων προϋποθέσεων και διαδικασιών. Έτσι, πέραν των τυπικών στοιχείων που απαιτούνται για τη λήψη αυτής της απόφασης, κύριο στοιχείο είναι ότι θα πρέπει να βεβαιώνεται ότι υπάρχει το ύψος της απαιτούμενης δαπάνης και ο τρόπος που θα καλυφθεί αυτό το ποσό πρέπει να προβλέπεται στον αντίστοιχο προϋπολογισμό του οργάνου που κάνει την απαλλοτρίωση.
Ο Δήμος Χαλανδρίου έχει έγγραφο από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων που βεβαιώνει την προέγκριση δανείου ύψους 2.125.000 ευρώ, όσο δηλαδή είναι η αντικειμενική αξία του ακινήτου.
Από εδώ και πέρα ποια θα είναι η πορεία αυτής της απόφασης;
Σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία, η απόφαση αυτή πρέπει να δημοσιευτεί σε αποκλειστική προθεσμία 10 ημερών από την έκδοσή της σε ημερήσια εφημερίδα και να κοινοποιηθεί στον ενδιαφερόμενο με δικαστικό επιμελητή. Όλες αυτές οι πράξεις έχουν υλοποιηθεί. Αυτός εις βάρος του οποίου γίνεται η αναγκαστική απαλλοτρίωση έχει δικαίωμα προσφυγής στην επιτροπή του άρθρου 186 μέσα σε δέκα ημέρες από την ημερομηνία που κοινοποιείται η απόφαση σε αυτόν. 

Η Ektasis Development δεν προχώρησε σε αυτή την κίνηση εντός του προβλεπόμενου διαστήματος. Έτσι, εμείς προχωρήσαμε στην ενημέρωση της Περιφέρειας προκειμένου να εκδώσει την έγκριση νομιμότητας της απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου, όπως και έγινε. 

Η έγκριση αυτή και η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου μεταγράφονται στο αρμόδιο Υποθηκοφυλακείο-Κτηματολόγιο και με αυτόν τον τρόπο κλείνει η διοικητική διαδικασία της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης, διασφαλίζοντας έτσι την αίσια έκβαση του θέματος αυτού για τον Δήμο Χαλανδρίου.

ΒΡΕ ΤΟΥΤΟΙ ΟΙ ΜΑΓΚΕΣ ΠΟΥ ΄ΡΘΑΝ ΤΩΡΑ ..... ΚΑΛΗΜΕΡΑ