Ο ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΞΙΑ

ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ

Τρίτη 16 Μαΐου 2017

ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΙ: ΤΟ ΣΚΛΑΒΟΕΜΠΟΡΙΟ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΟΙ


Οι συμβασιούχοι είναι σκλάβοι του διεφθαρμένου, ανήθικου, πελατειακού πολιτικού συστήματος, το οποίο επιχειρεί να βγει από την γωνία που το έθεσε η λαϊκή οργή και αγανάκτηση για  την καταστροφή που προκάλεσε στην χώρα.
Και ελπίζει τώρα να αναπαραχθεί.
Λούφαξε για ένα διάστημα και τώρα ξεκινάει την αντεπίθεσή του.

Έχει σύμμαχό του την οργανωμένη βάση του ΣΥΡΙΖΑ που έσπευσε να διοριστεί ΜΕΧΡΙ ΕΝΟΣ.

Η αντίληψη του κράτους λάφυρο δεν έχει χρώμα ούτε ιδεολογία στην χώρα που ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα.
Και πώς να έχει όταν  οι εξ ορισμού  - υποτίθεται -  ιδεολογικοί υπερασπιστές του δημόσιου χώρου και της συλλογικότερης κοινωνικής οργάνωσης,  θέλουν "το δημόσιο" για πάρτη τους, δηλαδή το μετατρέπουν σε ιδιωτικό, δικαιώνοντας τους εξ ορισμού οπαδούς της ατομικότητας, δηλαδή τους συντηρητικούς.
Δεξιοί τε και αριστεροί, πασόκοι και ακροδεξιοί απόγονοι των κατσαπλιάδων το ίδιο όραμα έχουν για το δημόσια της πατρίδας τους.
ΝΑ ΤΟ ΚΑΡΠΩΘΟΥΝ και να το ΙΔΙΩΙΚΟΠΟΙΗΘΟΥΝ.

Όχι να το υπηρετήσουν, να το ενισχύσουν για να μας υπηρετήσει αυτό όλους ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ όπως θεωρητικά υπερασπιζόμαστε όσοι δηλώνουμε σοσιαλιστές.

Αυτοί οι τύποι λοιπόν που δηλώνουν αριστεροκάτι (πολύ, λίγο, κάργα, κέντρο α κλπ αριστερά) αλλά δεν υπερασπίζονται την εξυγίανση του δημοσίου και την ενίσχυση των υπηρεσιών που πρέπει να μας προσφέρει στους συμπολίτες τους αλλά το αντιμετωπίζουν ως ΧΩΡΑΦΙ ΤΟΥΣ είναι οι καλύτεροι σύμμαχοι, το καλύτερο άλλοθι των νεοφιλελέδων.

Διότι ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ βεβαίως δεν μπορεί να το υπερασπιστεί ΚΑΝΕΙΣ που δεν έχει - στενό, προσωπικό, άμεσα μετρήσιμο στην τσέπη του -όφελος από αυτό.

Άρα συνειδητά ή ασυνείδητα πυροδοτούν μια αντίθεση στην κοινωνία ΠΟΥ ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΚΑ ΔΕΝ  ΣΥΜΦΕΡΕΙ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ (ως χώρο, ως συλλογικό υποκείμενο,ως αντίληψη κοινωνικής οργάνωσης)  ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΑ, αλλά  "βολεύει" συγκυριακά, πρόσκαιρα, στενά,  τους ηλίθιους εκ των λειτουργών του που τους οδηγεί να χάνουν την υποστήριξη των πολιτών και οδηγεί οι πολλοί να βρίζουμε το δημόσιο και τα οικόσιτά του και οι περισσότεροι εξ ημών να καταλήγουν να ζητούν τον περιορισμό του, την ώρα που εμείς οι λίγοι που δεν το κάνουμε γινόμαστε γραφικοί!
ΖΗΤΩ ΟΙ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΙ!

  • Όσοι  υπερασπίζονται ότι το δημόσιο πρέπει να αναπαράγεται και να συνεχίζει να τροφοδοτείται με τον παραδοσιακό, διεφθαρμένο, καταστροφικό, ανήθικο - άδικο για όσους δεν έχουν εντός της υπηρεσίας την μαμά τους - τρόπο,  
  •  με διαδικασίες επιλογών  προσωπικού ή συνεργατών  "από το παράθυρο"  ή με προτίμηση στους υποδεικνυόμενους από τους εντός του κόλπου πολιτικούς και υπηρεσιακούς της νομής (συμβασιούχοι, ψευτοεθελοντές, κοινωνική εργασία, αναθέσεις, ηχολήπτες κλπ) 
  •  επιχειρούν να τελειώσουν οριστικά με το ΑΣΕΠ, τη μόνιμη εργασία της αξιοπρέπειας, την ΔΙΑΥΓΕΙΑ, την πρόσβαση όλων των πολιτών σε θέσεις και εργασίες, 
  • τις πολιτικές αναβάθμισης των παρεχομένων δημόσιων υπηρεσιών, τις μεταρρυθμίσεις,  για να αποφύγουν να δουλέψουν και λίγο, να γίνουν παραγωγικοί αντί να έχουν εξαρτημένους σκλάβους συμβασιούχους - ουσιαστικά εργάζονται για να μην γίνουν ποτέ ανταγωνιστικές οι υπηρεσίες του δημοσίου για τον πολίτη ΑΡΑ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ των υπηρεσιών, οδηγούν τον πολίτη να θεωρεί ότι αυτή είναι η μόνη του ελπίδα για να απολαύσει τις υπηρεσίες που πληρώνει, όταν τον χαρατσώνουν και που τις δικαιούται.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ ότι αυτές τις - υποτίθεται - "προοδευτικές" απόψεις πριμοδοτεί στον συνδικαλισμό η δεξιά και ανέχεται ο νεοφιλελευθερισμός.
Τις χρειάζεται  μέχρι να είναι ώριμες οι συνθήκες να κάνουν αυτό που πιστεύουν και γι΄αυτό καραδοκούν: ΝΑ ΚΟΨΟΥΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ (πχ νομικά πρόσωπα δήμου Χαλανδρίου) και να καλέσουν ιδιώτες. (Μην ακούτε το αφήγημα περί κοψίματος άχρηστου δημοσίου. Αυτό το λέμε εμείς. Πότε οι νεοφιλέλεδες έκοψαν ΜΗ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ; Ας μου πείτε ένα παράδειγμα. Αφού γι΄αυτό το ΜΗ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΟΙ ΙΔΙΩΤΕΣ).

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ ότι τα βρίσκουν οι νεοφιλελέδες, οι σοσιαλφιλελέδες  με τους αναρχικούς αντικρατιστές με αυτό το πλαίσιο.
Οι πονηροί νεοφιλελέδες χρησιμοποιούν ιδεοληπτικούς και διεφθαρμένους για να πλήξουν το δημόσιο ως αντίληψη συλλογικότερης οργάνωσης της κοινωνίας, τους κάνουν  εμπροσθοφυλακή του νεοφιλελευθερισμού. Τους αναδεικνύουν και τους προβάλλουν  μέχρι να σιχτιρίσει η πλειοψηφία και να πει "δώστε το σε ιδιώτη γαμώ την τρέλα μου".

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ. ΕΤΣΙ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ - ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ, ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΥ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΣ.

Και βέβαια οι πιο αποτελεσματικοί υπηρέτες του - ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΙΠΟΤΑ, τυφλωμένοι από την βολή τους και το συμφέρον τους -   είναι αυτοί που φτάνουν να πουν ότι ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΤΑΓΕΣ ΤΟΥ δεν είναι παρά "αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης" μια ανθυπολεπτομέρια που δεν πρέπει να απασχολεί τις τοποθετήσεις μας, όταν πρέπει να υπερασπιστούν το ... ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΤΟΥ!

Οι νόμοι θεωρούν ότι είναι αυτοί ΩΣ ΠΡΟΣΩΠΑ άλλωστε, αφού αυτοί τους εφαρμόζουν.
Άρα τους ερμηνεύουν όπως θέλουν και τους  βολεύει.

Και αν δεν τους βολεύει ο νόμος είναι ..... αποπροσανατολισμός ακόμα και αν είναι ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ.

ΕΤΣΙ ΒΕΒΑΙΑ ΤΕΛΙΚΑ, ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ,  ΕΝΑΣ ΝΟΜΟΣ ΜΕΝΕΙ ΣΤΟ  ΟΡΘΙΟΣ: Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ!

Ή αλλιώς ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΖΟΥΓΚΛΑΣ! Η ΑΣΥΔΟΣΙΑ.

Αυτό είπαν - με αφορμή τους συμβασιούχους - όσοι είπαν ότι "δεν μπορεί ανά τακτά διαστήματα να τίθεται θέμα συμβασιούχων και συνταγματικότητας που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη και παροπλίζει το δημόσιο" . 

Ποιο δημόσιο παροπλίζεται από όσους λέμε "ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΜΕ ΤΗΝ ΞΕΦΤΙΛΑ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ" κάτι που λέει και το ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ;;;

ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΑΥΤΟΙ και ακριβώς αυτό υπερασπίζονται και καλούν μάλιστα να γίνεται αυτό χωρίς "αποπροσανατολιστικούς συνταγματικούς περιορισμούς".

Ακόμα και το ΣΥΝΤΑΓΜΑ πρέπει να υποστέλλεται μπροστά στο συμφέρον τους.
(Σε μια απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου θα κωλώσουν να μην την λαστογραφήσουν, όπως έγινε στο παρελθόν;)
Μιλάμε για ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΗ ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΗ ΛΟΓΙΚΗ!
Ύπουλα κρυμμένη! Σχεδόν ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΙΚΗ (με μια δόση υπερβολής).

ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ αυτή η διτύπωση αποτελεί - κατά την γνώμη μου - το ΚΟΜΒΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ της στρατηγικής διαφωνίας στον πέρα των νεοφιλελέδων χώρο, αν αναλυθεί τι εμπεριέχει, τι υποκρύπτει ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΤΗΣ ΟΜΩΣ, όχι στην επιφάνεια, ούτε επικοινωνιακά και για να παίξουμε τις αμάδες.

Εμπεριέχει το ερώτημα αν στην αποδεκτή και υποβοηθούμενη από το σύστημα αντίθεση: "ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ή ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΕΧΕΙΣ" ,  χωράει άραγε η άποψη ΚΑΛΥΤΕΡΟ, ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΕΡΟ, ΠΑΡΑΓΩΙΚΟΤΕΡΟ, ΕΞΥΠΝΟΤΕΡΟ, ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΕΡΟ ΔΗΜΟΣΙΟ.
Δημόσιο όχι με την λογική του "στενού δημόσιου τομέα βέβαια, ούτε των υπαλλήλων του. 
Δεν εννοώ αυτό.  Δημόσιο ως ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ - ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΜΟΧΛΟ εννοώ.

Αυτή η άποψη εξ ορισμού έχει βγει εκτός ευρωπαϊκού συστήματος. Μπορεί να ξαναμπεί;

Αυτή η άποψη μπορεί να είναι ο πυρήνας της ΑΝΑΣΥΝΘΕΣΗΣ του ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΥ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ, της ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗΣ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ της ΧΩΡΑΣ και της πορείας της στο μέλλον ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΤΡΟΠΙΕΣ και νταβατζήδες.
Με συνεργάτες και συμμάχους.
ΤΗΣ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ  όπως εμείς την εννοούμε.

Το δημόσιο που μπορεί να επιχειρήσει  αλλά και να ανταποκριθεί σε ένα τέτοιο τόλμημα, αναγκαίο για την επιβίωση της χώρας, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΠΕΛΑΤΕΙΑΚΟ ΚΑΙ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟ  ΔΗΜΟΣΙΟ, ούτε θα γίνει όταν στελεχώνονται οι υπηρεσίες του κατά πώς κάτσει, ευκαιριακά και πρόχειρα,  με συμβασιούχους, μεταφερόμενους, ό,τι νάναι, δεν θα γίνει με μετατάξεις ασχέτων ειδικοτήτων σε άσχετες υπηρεσίες επειδή εκεί που ο υπάλληλος ξέρει και είναι παραγωγικός δεν γουστάρει να είναι ο καθεστωτικός, δεν θα γίνει με αρνήσεις της 14χρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης για να μην ξεβολευτούν λίγο οι νηπιαγωγοί να πάνε από τους δημοτικούς σταθμούς στο δημόσιο νηπιαγωγείο,

ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΓΝΩΣΤΕΣ, ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ, ΔΟΚΙΜΑΣΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΕΣ ΛΟΓΙΚΕΣ ΤΩΝ ΑΥΤΟΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ και των συμμάχων τους αυτοεξυπηρετουμένων - που εξυπηρετούν δηλαδή την πάρτη τους και την καρέκλα τους και όχι ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΤΟΧΟ "πουλώντας" αριστερά.

Κατανοούμε και υποστηρίζουμε ότι πρέπει να βρεθεί λύση για τους τωρινούς συμβασιούχους ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙ, ανθρώπινα διότι οι μεγάλες αλλαγές, οι μεγάλες τομές - κατά την άποψή μας - δεν γίνονται σε υπόβαθρο πτωμάτων αλλά συναίνεσης και κοινωνικής αποδοχής.

Δεν φταίνε οι συμβασιούχοι να τους πετάξουμε από το παράθυρο (άλλη λεβεντομαλακία και αυτή που ακούσαμε).
Φταίει ο Φούχτελ, οι κυβερνήσεις και οι δημαρχάρες που έχουμε νέα γενιά συμβασιούχων και που πρέπει να παραβιαστεί το ΣΥΝΤΑΓΜΑ για να σωθούν.
Μήπως ο Φούχτελ και οι τροϊκανοί είναι η πρώτη φορά που επιβάλλουν να παραβιαστεί το Σύνταγμα της αποικίας χρέους;;;
Και τώρα έχουν και προθύμους!
Και μην ακούσω την μπούρδα ότι κάποιος από τους παραπάνω τρεις δεν φταίει έτσι;
Η ΤΡΟΪΚΑ περιόριζε και περιορίζει τις κανονικές προσλήψεις και αφήνει λάσκα τα λουριά στα υπαλληλάκια της δημαρχαίους να παίρνουν όσους θέλουν από τα παράθυρα- συμβασιούχους.
ΕΙΠΑΜΕ: ΒΟΛΕΥΕΙ ΑΥΤΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟ ΚΟΛΠΟ άρα και την ΤΡΟΪΚΑ!

Συμφωνούμε με τον Σύλλογο Εργαζομένων του δήμου και την ΠΟΕ ΟΤΑ!
Να βρεθεί λύση για τους ανθρώπους τώρα, εδώ που έφτασαν τα πράγματα, ΑΝ ΓΙΝΕΤΑΙ!

ΑΛΛΟ ΑΥΤΟ και ΑΛΛΟ να θεωρούμε ότι "δεν τρέχει τίποτα" κάθε φορά που μια νέα γενιά συμβασιούχων δημιουργείται από το ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟ, ΑΝΗΘΙΚΟ, ΠΕΛΑΤΕΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ που δεν πρέπει το Σύνταγμα να ενοχλεί το θεάρεστο έργο της αναπαραγωγής του με τον τρόπο που έστειλε την χώρα στον γκρεμό.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΔΗΜΟΥ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ: ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΥΣ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ



Ο Σύλλογος Εργαζομένων στηρίζει τους συμβασιούχους που εμπαίζονται από την κυβέρνηση, ως θύματα μιας στοχευμένης πολιτικής και μιας ύπουλης τακτικής αποδιοργάνωσης του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα. Γιατί, ας μη γελιόμαστε, ουδείς πιστεύει ότι όλα εξαρτώνται από μια απόφαση δικαστηρίου ή μια δήλωση – υπόσχεση – δέσμευση – «πυροτέχνημα» ενός κυβερνητικού στελέχους. Τα πάντα – τα πάντα, όμως, κατευθύνονται από το σχέδιο των ξένων τοκογλύφων και των ελλήνων προθύμων πολιτικών να χαριστεί το ελληνικό δημόσιο σε φορο-απαλλαγμένους και/ή φορο-μεγαλο-οφειλέτες ιδιώτες.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση των συμβασιούχων, το Ελεγκτικό Συνέδριο, ως δούρειος ίππος όλων όσοι ορέγονται μεγάλο ποσοστό ελλήνων στην ανεργία και στην ανέχεια, γνωμοδότησε κατά των εργαζομένων. Και δεν είναι η πρώτη ούτε θα είναι η τελευταία φορά. Η απόφαση της Ολομέλειας του Ε.Σ., η οποία κρίνει παράνομη την ανανέωση των συμβάσεων που γίνεται από το 2014 και παράνομη την πληρωμή για όλο αυτό το χρονικό διάστημα των μισθών, απαιτώντας την επιστροφή τους (!), πετάει στο δρόμο χιλιάδες συναδέλφους η σύμβαση των οποίων έχει παραταθεί μέχρι το τέλος του 2017, αποτελεί ταφόπλακα για το δικαίωμα τους στη μόνιμη και σταθερή δουλειά.
Και η πλήρης απαξίωση ανθρώπων και θεσμών θα συνεχίζεται εσαεί, όσο εμείς θα πιστεύουμε σε εξαγγελίες και θα αποδεχόμαστε τη σοβαρότατη κατάσταση ομηρίας στην οποία έχουμε περιέλθει. 
Η συγκυβέρνηση έχει την απόλυτη πολιτική ευθύνη για αυτή την εξέλιξη και μάλιστα, συνειδητά δεν έδινε λύση όλο το προηγούμενο διάστημα με τη μετατροπή των συμβάσεων των συναδέλφων σε αορίστου χρόνου, συνειδητά κορόιδευε τους συναδέλφους με δηλώσεις και πολιτικές φιέστες για τη μονιμοποίησή τους και συνειδητά επέτρεπε σε δημάρχους να έχουν απλήρωτους χιλιάδες συναδέλφους ή να μην ανανεώνουν τις συμβάσεις τους με αποτέλεσμα να διεκδικούν την πληρωμή και ανανέωσή τους στα δικαστήρια.
Ο Σύλλογος Εργαζομένων πιστεύει ακράδαντα πως, δεν είναι δυνατό, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, να τίθενται θέματα συμβασιούχων και να ανακινούνται ζητήματα συνταγματικότητας τα οποία αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη και αποδυναμώνουν το ήδη «παροπλισμένο» δημόσιο τομέα.
Η μονιμοποίηση των συμβασιούχων που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, σε συνδυασμό με την άρση απαγόρευσης προσλήψεων στο δημόσιο, αποτελεί μονόδρομο για την αντιμετώπιση των αυξημένων και αυξανόμενων αναγκών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Ότιδήποτε άλλο συζητείται και αποφασίζεται κεκλεισμένων των θυρών ή σκοπίμως διαρρέει από ελεγχόμενα κέντρα παραπληροφόρησης, αποτελεί ακόμη μια μαχαιριά στην ήδη πληγωμένη ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Αγαπητοί συνάδελφοι
Σας ενημερώνουμε ότι, το Δ.Σ. του Συλλόγου Εργαζομένων έχει ήδη απευθύνει κάλεσμα προς τους συμβασιούχους συναδέλφους του Δήμου μας σε συνάντηση – συζήτηση την Πέμπτη 18 Μαΐου 2017, στις 12:30 μ.μ., στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου (Παλ. Δημαρχείο).
 

Ποια η περίεργη σύμπτωση που συνδέει όλους όσους αποφασίζουν για το μέλλον της Ευρώπης




Ο πίνακας από το Vocal Europe δείχνει κάτι εντυπωσιακό. Όλοι όσοι σήμερα αποφασίζουν για το μέλλον των παιδιών μας, δεν έχουν παιδιά! Οι πρωταγωνιστές των πολιτικών και οικονομικών αποφάσεων στις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες και στην ΕΕ μπορεί να εκφράζουν τις αγωνίες τους για τις επόμενες γενιές,αλλά όπως και να το κάνουμε είναι λόγο δύσκολο να καταλάβουν τι σημαίνει αγωνία για την επόμενη γενιά.

Όπως και να ΄χει είναι μάλλον περίεργο όλοι όσοι αποφασίζουν για εμάς και όπως ξέρουμε αποφασίζουν σχεδόν πάντα λάθος, να μην έχουν παιδιά.

Αναδημοσιεύουμε από το militaire,gr του Π. Καρβουνόπουλου

ΦΩΣ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ / ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΑΙ ΓΟΡΔΙΟΣ ΔΕΣΜΟΣ ΕΝΑ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΚΟ ΕΡΓΟ - 14 ΜΙΚΡΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ -ΝΟΗΜΑΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΜΕ ΔΙΕΠΟΝΤΑ ΛΟΓΟ


Δείχνουν μόνο να είναι αληθινά.

Τα μαζικά πολιτισμικά προϊόντα δόλιας φανφάρας. Διαχωρισμένα από την εσωτερική δημιουργικότητα.

Η μουσική, ο ήχος, βγαίνουν ηττημένοι απέναντι στην εικόνα, το βίντεο, τις τηλεκάμερες.

Η μουσική παραγωγή (και αυτή που υπάρχει και θα μπορούσε να κληθεί ως καλλιτεχνικό γεγονός και σε ένα αξιοπρεπές επίπεδο απέναντι στην συναισθηματική ταπείνωση της κοινωνίας), αγνοείται και απωθείται από αναλώσιμους, το fast των εφήμερων μουσικών-τρέηλερ. Είναι δύσκολη η απομάκρυνση του ανθρώπου από την απροσδιοριστία του ως υποκείμενο ή αντικείμενο.
Στην φαντασμαγορία του τηλεοπτικού πλατώ, στην ενορχηστρωμένη πασαρέλα του σκουπιδοεμπορίου προβάλλει η ανάγκη όχι μόνο της πρωτογενούς παραγωγής, αλλά και η υποστήριξή της. Νέος δημιουργικός κύκλος διαμορφώνεται, αν αποβάλλουμε τα μυωπικά γυαλιά της κατανάλωσης, με έλεγχο σταθερών αισθητικής στους προθαλάμους του νου.

***

Στο φιλόξενο χώρο του Θεάτρου Περιγιαλίου γνωρίσαμε το δισκογραφικό έργο του συγκροτήματος ΓΟΡΔΙΟΣ ΔΕΣΜΟΣ. Ένας χώρος και ένας ήχος μακριά από την χυδαία επικρατούσα κανονικότητα. Ο δίσκος του συγκροτήματος, που παρουσιάσθηκε, δεν αντιπρότεινε μία νοσταλγική επιστροφή στο παρελθόν, αυτό που δεν έχει μέλλον. Συλλέγει, όμως, ρίζες μουσικές από αυτό που έχει απλωθεί παντού. Διαμέσου μιας κίνησης αυστηρής παράδοσης ρεμπέτικου, λαϊκού, «έντεχνου», δημοτικής μπαλάντας, μπλούζ, και τζαζ, αναδεικνύεται ένας πλατύς οπτικός νοηματικός κόσμος. Γιατί τα τραγούδια, ο ήχος, η ποίηση και ο στίχος υπηρετούν έναν κοσμοπολιτισμό, έναν ανοιχτό πολυωνυμικό υποχρωματισμό.


Ο δίσκος ηχογραφημένος σε χαμηλότερους ενορχηστρωτικούς τόνους, (από την δυναμική της μπάντας που την είδαμε να τζαμάρει στην σκηνή), παρέχει ένα ζεστό, συναισθηματικό κλίμα. Παρότι χειρο(ευ)ποίητος, έχει επαγγελματική επιμέλεια. Είναι απόδοση εμπειρίας του συγκροτήματος από την ταβέρνα, στην γιορτή, στην συναυλία, στο πανηγύρι, στην μουσική θεατρική επένδυση. Δεν μας παρέχεται σε συσκευασία μηχανιστικής συναρμογής, αλλά ως χημεία πνευματικού εργαστηρίου. Εκφράζεται υλικά ένας εσωτερικός διάλογος, μία διαρκής επιστροφή σε τόπους και βιώματα που έχει αρχή αλλά και τυλίγεται – απλώνεται σαν σπιράλ πέραν του εαυτού του, στις αναπάντητες ρωγμές ανθρώπων που χειροδικούν με τα χίλια κύματα της ζωής. Η εργασία αυτή μπορεί να μιλά για το σήμερα, τις δραματικές στιγμές του αλλά είναι μία αληθινή τέχνη, εκεί που συναντιέται η αλήθεια του καλλιτέχνη με την αλήθεια του κόσμου. Αυτός ο κόσμος δεν είναι το προεπιλεγμένο κοινό των στούντιο, ούτε ο απελπισμένος θεατής που νιώθει μέτοχος-θεατής επιβίωσης σε άγριο περιβάλλον.
Ο δίσκος παρουσιάζει ένα κόσμο και την αλήθεια του. Δεν διακινδυνεύω κριτική που απαιτεί ειδική γνώση. Μίας μουσικολογικής παιδείας, ώστε να αξιολογήσω ό,τι μας παραδίδεται ως ανώτερο αισθητικό πρότυπο. Οπωσδήποτε, όμως, είναι ειλικρινής εργασία, βιωματική καταγραφή, μία τονική κορύφωση σε πορεία ψηλών και χαμηλών εντάσεων συναισθημάτων.

Ο Δημήτρης Νικολάου δεν ήταν και είναι ένα αθροιστικό καθηγητή και μουσικού. Είναι ένας κοινοποιός πολιτισμικών αγαθών με συνείδηση της κοινωνικής διάστασης της τέχνης. Με τα παιδιά του και άλλους συνεργάτες αξιοσύνης. Η ελπίδα δεν έρχεται. Την φτιάχνουμε. Ο Γόρδιος Δεσμός είναι πολιτισμική συνέργεια οικοδόμησής της.

Γρηγόρης Δ. Κλαδούχος – Ξυλόκαστρο/Ευρωστίνη

ΑΠΕΡΓΕΙΑΚΟ - ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ




Απεργία Σταυρόλεξο πάλι.

ΠΟΥ ΝΑ ΚΑΤΕΒΩ ΚΑΛΟΙ ΜΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΥΡΙΟ;
Με τους από δω ή με τους από κει;;;

ΣΕ ΠΟΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ  ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΕΙΛΩ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΜΟΥ ;;;

Όταν λέτε "μαζικός. ενωτικός, αγώνας;" ΤΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΕΝΝΟΕΙΤΕ;

Μωρέ θα πάω στις 10 στο ΠΑΜΕ και στις 11 στην άλλη και χέστηκα. Μήπως πάω γι΄αυτούς;;;;

Είπαμε αναγνώστη μου σήμερα να βάλουμε το κάλεσμα στην απεργιακή συγκέντρωση,  αλλά ΤΙΤΛΟ που να λέει "ΟΛΟΙ ΑΥΡΙΟ ΤΑΔΕ ΩΡΑ ΕΚΕΙ" δεν μπορέσαμε να βγάλουμε γιατί ..... τα γνωστά.

Επειδή όμως - όπως λένε -  ΕΜΕΙΣ, Ο ΛΑΟΣ φταίμε που δεν σηκωνόμαστε από τον καναπέ να συμμετάσχουμε στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις μαζικά, ενωτικά και αγωνιστικά και δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα τα μνημόνια (εμείς φταίμε πάλι  δηλαδή, όχι οι ηγεσίες, εμείς φταίμε που αφού  "τα φάγαμε μαζί" με τους πολιτικούς τώρα καθόμαστε στους καναπέδες και δεν συνδράμομε τις εμπνευσμένες, ανιδιοτελείς και ενωτικές συνδικαλιστικές ηγεσίες εις τους μεγάλους αγώνας που δίδουν - μην χέσω).

ΕΜΕΙΣ σε καλούμε να κατέβεις αύριο κάτω. Όχι γι΄αυτούς!
ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΣΟΥ.


Οι συνδικαλισταράδες φρόντισαν πάλι να προτάξουν ότι πρέπει να μετρήσουν τις  (άντε μη το πω πρωί πρωί) .... συγκεντρώσεις τους, για να δουν ποιος την έχει πιο μεγάλη (την συγκέντρωση).

ΕΣΥ ΠΑΝΤΩΣ ΚΑΤΕΒΑ ΝΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΗΘΕΙΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΠΟΙΟ ΜΠΛΟΚ ΒΡΕΙΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΟΥ ΧΩΣΟΥ - ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΙΝΑΙ.

Εσύ δεν κατεβαίνεις για τον Πρόεδρα του συνδικάτου, ούτε δια την κομματική παράταξη.

Δεν κατεβαίνεις με κομματική σκοπιμότητα.

Κατόπιν ωρίμου σκέψεως πάντως εγώ θα κατέβω αύριο. (Μετά το τριήμερ ίσως γράψω τι με κράτησε και το σκέφτηκα περισσότερο το αν θα κατέβω.)

Και κατόπιν περισσότερης σκέψης θα πάω και την Πέμπτη το απόγευμα στο Σύνταγμα δια να μην έχω να απολογούμαι στον καθρέπτη μου και τα παιδιά μου ότι πέρασε μνημόνιο για το οποίο δεν διαμαρτυρήθηκα,  (είτε πράσινο, είτε μπλε, είτε κόκκινο).

Μόνο θα ήθελα να κάνω μια έκκληση στους οργανωμένους νεοδημοκράτες και τους "μενουμεευρωπαίους" που έχουν "ξανα"αγανακτήσει (αλλά μόνο με τον ΣΥΡΙΖΑ αυτοί, που έφερε το χειρότερο μνημόνιο και .... μπλα, μπλα, μπλα -) και τους βλέπω έτοιμους και πρωτοστατούν στις κινητοποιήσεις  (ξέρω τι λέω, δεν θέλω να πω τώρα περισσότερα πριν τον αγώνα), όπως είχαν "αγανακτήσει" και  με το πρώτο μνημόνιο  αλλά μετά τους πέρασε στο δεύτερο και το τρίτο που ήταν στην κυβέρνηση:

Παιδιά η αντιμνημονιακή αγανάκτηση αλλά καρτ βρωμάει εξουσιολαγνεία.
Και μας χαλάει εμάς που είπαμε ΟΧΙ ΚΑΙ ΣΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ.

ΝΤΑΞΕΙ;;;;
ΚΑΤΑΝΟΗΤΟΝ;;;;


ΚΑΛΗΜΕΡΑ.. ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ 2010 ΕΦΥΓΕ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΛΑΡΥΓΓΙΑ ΤΗΣ : R.J. DIO

COVER από AEROSMITH και πολύ της μοδός σήμρα.

Αλλά υπάρχει ο άγραφος νόμος .....When Dio touches it, its his song!


Για την γενιά μας βέβαια ο Ronnie ήταν πρωτίστως η φωνή των RAINBOW του γκρουπ τιυ Ritchie Blackmore μετά την διάλυση των Deep Purple.