«ΚΑΤΑΤΟΝΙΚΟΣ ΕΘΝΙΚΟΣ ΑΥΤΟΧΕΙΡΙΑΣΜΟΣ»

Του Γεωργίου Παπασίμου
Δικηγόρου
Site: http://www.gpapasimos.gr/
Twitter: @PapasimosG

Η Ελλάδα, χάνοντας την μεγάλη ιστορική ευκαιρία κατά την περίοδο της Μεταπολίτευσης, να μετατραπεί οριστικά σε ένα δημοκρατικό Ευρωπαϊκό Κράτος Δικαίου, έχει εισέλθει, μετά την μετάπτωσή της σε καθεστώς «αποικίας χρέους» των δανειστών μέσω της μνημονιακής κηδεμονίας, σε ένα «σκοτεινό κατηφορικό μονοπάτι», που οδηγεί σε ιδιαίτερα «ολισθηρές περιοχές».

Πέραν της πρόδηλης μη ανταγωνιστικής οικονομικής λειτουργίας της, που αποτελεί συστατικό όρο εθνικής κυριαρχίας στη σημερινή εποχή της παγκοσμιοποίησης, η Χώρα μας έχει να αντιμετωπίσει και τις συνέπειες των ιστορικών «τραυμάτων» της (Εμφύλιος, Μεταπολεμικό Κράτος Δεξιάς, Χούντα κ.λπ.), που δυστυχώς, έως και σήμερα, προσδιορίζουν ιδεολογικά την κυριαρχία στρεβλών απεικονίσεων σε κρίσιμης φύσεως έννοιες, όπως είναι ο πατριωτισμός.

Ο τελευταίος έχει συνθλιβεί ανάμεσα στις «μυλόπετρες» ενός ιδιότυπου Ελληνικού εθνικισμού – «καρικατούρας» από την μια πλευρά, με κύριο γνώρισμα την πατριδοκαπηλεία, που συντρίφθηκε με πάταγο κατά την περίοδο της Χούντας και υπηρετείται σήμερα, λόγω της κρίσης, από ναζιστικά και άλλου είδους ακροδεξιά μορφώματα και μιας αποδομητικής ιστορικής αντίληψης του «κοσμοπολιτισμού» και του ακραίου «δικαιωματισμού» από την άλλη, που οδηγεί στον λεγόμενο «εθνομηδενισμό», που υπηρετείται από διάσπαρτες δυνάμεις από την λεγόμενη Ανανεωτική Αριστερά, έως αυτές των «νεοφιλεύθερων» αντιλήψεων.

Και ενώ αυτές φαντάζουν ότι βρίσκονται στην αντίθετη κατεύθυνση, οδηγούν και οι δυο στο ίδιο αρνητικό αποτέλεσμα, που είναι η φθορά, η αλλοίωση και ο εξοβελισμός του πατριωτισμού, που αποτελεί «οξυγόνο» για κάθε Χώρα, και ειδικότερα για την Ελλάδα, που έχει ανοιχτά μείζονα εθνικά θέματα.

Έτσι, σταδιακά, σε όλη την κλίμακα των εθνικών ζητημάτων, βρίσκεται σε υποχωρητική αποδρομή, εμφανίζοντας την εικόνα κάποιου, ο οποίος ενισχύει τον επιθετικό εθνικισμό των γειτόνων του σε βάρος των συμφερόντων του, στην προσπάθειά του να εμφανισθεί ως «ειρηνοποιός» και «υποστηρικτής» κάθε δικαιώματος τρίτων, καταλήγοντας, τελικά, να αποτελεί τον λεγόμενο «χρήσιμο ηλίθιο» της Ιστορίας.

Ξεκινώντας από τις Ελληνοαλβανικές σχέσεις, με αφορμή την πρόσφατη δολοφονική εκτέλεση του Βορειοηπειρώτη Κωνσταντίνου Κατσίφα στο χωριό Βουλιαράτες, ανήμερα της επετείου της Εθνικής Εορτής του Έπους του 1940, από τις ειδικές δυνάμεις της Αλβανικής αστυνομίας, αλλά και την συμπεριφορά αυτής σε βάρος ομογενών, που πήγαν στην κηδεία του, παρατηρείται μια ελλειμματική, υποχωρητική Ελληνική στάση, απέναντι στον απροκάλυπτα ανθελληνικό Αλβανικό εθνικισμό – μεγαλοϊδεατισμό, που προωθείται από την ηγεσία της γείτονος Χώρας.

Έτσι, η Ελλάδα δεν απαιτεί την εφαρμογή των διεθνών κανόνων και την τήρηση των προβλεπομένων δικαιωμάτων της Ελληνικής μειονότητας, που είναι, μάλιστα, αναγνωρισμένη και από το Αλβανικό Σύνταγμα, αλλά, αντίθετα, παρακολουθεί απαθής, όλα αυτά τα χρόνια, τον συστηματικό διωγμό και εξοστρακισμό αυτής από το αυταρχικό Αλβανικό καθεστώς. Έτσι, εμφανίζεται ο τραγέλαφος, αυτοί, που είναι φανατικοί υποστηρικτές κάθε είδους δικαιώματος, να έχουν πλήρη αποστροφή στα αναγνωρισμένα δικαιώματα της Ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία, θεωρώντας εθνικιστική κάθε είδους υποστηρικτική αναφορά σε αυτήν !!

Στις σχέσεις μας με το γειτονικό κράτος των Σκοπίων, η συμφωνία των Πρεσπών αποτελεί, ήδη, «ακάνθινο στεφάνι» για τον Ελληνισμό, αφού αναγνωρίζουμε στο γειτονικό Κράτος την ιδιότητα του «Μακεδονικού Έθνους» και την χρήση της ανύπαρκτης «Μακεδονικής γλώσσας», ρίχνοντας, έτσι, «λίπασμα» στον «Μακεδονικό αλυτρωτισμό», που αποτελεί την βασική πεποίθηση του μεγαλύτερου τμήματος του πληθυσμού των Σκοπίων. Αυτό, δε, είναι βέβαιον ότι θα χρησιμοποιηθεί σε βάρος της Χώρας μας στο μέλλον, από κύκλους, που θα προσβλέπουν σε γεωπολιτικές ανακατατάξεις στην περιοχή. Γι’ αυτό και οι αναφορές περί ειρήνης στην περιοχή και περί ανάδειξης του ηγετικού ρόλου της Ελλάδος στα Βαλκάνια, ως επιχειρηματολογία για την ανάγκη ψήφισης της Συνθήκης των Πρεσπών, μόνο θυμηδία προκαλούν. Μάλιστα, ο «αρχιτέκτων» της Συμφωνίας των Πρεσπών, παραιτηθείς υπουργός Εξωτερικών Ν. Κοτζιάς, σε πρόσφατες δηλώσεις του ομιλεί περί τροπολογιών στο υπό διαμόρφωση Σύνταγμα των Σκοπίων, που νομιμοποιούν αλυτρωτικές βλέψεις αυτών, με την αναγνώριση «Μακεδονικής μειονότητας» εντός της Χώρας μας !!!

Τέλος, στο μείζον εθνικό θέμα, που είναι η επιθετικότητα της Τουρκίας σε βάρος νομίμων δικαιωμάτων της Ελλάδας, οι υποχωρήσεις είναι συνεχείς, συνεπεία όχι μόνο αυτής της στρεβλής αντίληψης περί «πατριωτισμού», αλλά και του φοβικού συνδρόμου, που χαρακτηρίζει διαχρονικά την πολιτικοοικονομική ηγεσία της Χώρας. Εκείνο, όμως, που προκαλεί οργή και θλίψη, είναι η πρόθεσή της να ικανοποιήσει τα αιτήματα της Τουρκίας στην Θράκη, για εκλογή των Μουφτήδων, που αποτελούν το «μακρύ χέρι» της Άγκυρας σε μια περιοχή, η οποία είναι βέβαιο, ότι θα αποτελέσει θέατρο μεγάλων γεωπολιτικών ανακατατάξεων, όταν η Τουρκία αποφασίσει να «παίξει το χαρτί της» εκεί.

Πρόκειται για συμπεριφορά «κατατονικού εθνικού αυτοχειριασμού», που πρέπει να ανατραπεί από τις δημοκρατικές πατριωτικές δυνάμεις της Χώρας, οι οποίες σήμερα βρίσκονται διασκορπισμένες και «εν υπνώσει», με την δημιουργία ενός νέου ισχυρού Πολιτικού Υποκειμένου Ανατροπής, πριν να είναι αργά για το μικρό, αλλά ιστορικό Έθνος των Ελλήνων, σύμφωνα με τον χαρακτηρισμό του μεγάλου Έλληνα ιστορικού Νίκου Σβορώνου.