Γιατί ψηφίζουμε ΠΑΣΟΚ σε αυτές τις αυτοδιοικητικές εκλογές (του Κωνσταντίνου Παπαδόπουλου)

 

Κ. Παπαδόπουλος

Υποψήφιος ΔΣ Χαλανδρίου

 

 

 

 

 Η απότομη πτώση των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ στις βουλευτικές εκλογές της περιόδου των μνημονίων έφερε και μεγάλη οπισθοχώρηση στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Τώρα όμως που το επιτελικό κράτος της ΝΔ κάηκε στις μεγάλες πυρκαγιές και βούλιαξε στις μεγάλες πλημμύρες ενώ ο μέσος Έλληνας βιώνει πρωτοφανείς οικονομικές δυσκολίες που ούτε την περίοδο των μνημονίων γνώρισε, καθίσταται φανερό πως άδικα το ΠΑΣΟΚ έγινε ο αποδιοπομπαίος τράγος για όλα τα σφάλματα της μεταπολίτευσης. 

Πριν την απομυθοποίηση της ΝΔ βέβαια υπήρξε και η αντίστοιχη του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποιος αντί να σκίσει τα μνημόνια, εφάρμοσε τρία ταυτόχρονα. Ήδη στις πρόσφατες εκλογές, είδαμε ότι η μεγάλη δημοκρατική παράταξη αρχίζει να ανασυντάσσεται πάλι, να συγκεντρώνει ξανά τις δυνάμεις της και αυτό προφανώς θα συνεχιστεί με ανοδική τάση, μέχρι το ΠΑΣΟΚ να γίνει ξανά η "επίσημη αγαπημένη" παράταξη στην καρδία του λαού.

Αυτή η ανασύνταξη όμως δεν θα ολοκληρωθεί αν δεν γίνει όμως και σε επίπεδο τοπικών κοινωνιών. Το ΠΑΣΟΚ, που υπήρξε ο ουσιαστικός δημιουργός όλων των επαναστατικών αλλαγών στην τοπική αυτοδιοίκηση, στα χρόνια της ακμής του, οφείλει να πρωταγωνιστήσει και πάλι στις γειτονιές και τους δήμους της χώρας.

Ας θυμηθούμε όμως γιατί ο κόσμος αγκάλιασε το ΠΑΣΟΚ στις αυτοδιοικητικές εκλογές των πρώτων μεταπολιτευτικών δεκαετιών.

Και ας ξεκινήσουμε με το Γιώργο Γεννηματά που άλλαξε την ιστορία της Αυτοδιοίκησης στην Ελλάδα σαν υπουργός Εσωτερικών της πρώτης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Μαζί με τον Μιλτιάδη Παπαϊωάννου στο πολιτικό του επιτελείο, υποστήριξαν τη χρηματοπιστωτική, την τεχνική και επιστημονική υποστήριξη των δήμων με τα ΤΑΠ (Τοπικά Αναπτυξιακά Προγράμματα), με φορολογικές απαλλαγές και με παραχώρηση εκμετάλλευσης ακινήτων. Ο Γεννηματάς και το επιτελείο του με μια σειρά νομοθετημάτων έφεραν μια πνοή δημοκρατικής αντίληψης στις τοπικές κοινωνίες πιστεύοντας στην οικονομική αυτοτέλεια των δήμων, οι οποιοι πριν ήταν τσιφλίκια δεξιών κομματαρχών και όμηροι των κυβερνήσεών τους.

Παράλληλα με τη Μελίνα Μερκούρη στο τιμόνι του υπουργείου Πολιτισμού είχαμε την άνθηση των Πολιτιστικών Κέντρων και το θεσμό των Πολιτιστικών Πρωτευουσών της Ευρώπης, που υλοποιήθηκε το 1985 με πρώτη Πολιτιστική Πρωτεύουσα την Αθήνα.

Τα ΚΑΠΗ (1984) έδωσαν λύση στο πρόβλημα της συντροφικότητας των ηλικιωμένων και επιπλέον τους πρόσφεραν ιατροφαρμακευτική και Νοσοκομειακή Περίθαλψη. Ήταν ένας θεσμός στον οποιο πίστεψε πολύ ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου.

Ακολούθησε το Βοήθεια στο Σπίτι (1998) για την εξυπηρέτηση ατόμων της τρίτης ηλικίας που δεν αυτοεξυπηρετούνται και ατόμων με κινητικά προβλήματα.

Σειρά είχαν τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών (2001), μια μεταρρύθμιση της Χαλανδραίας συμπολίτισάς μας, της Βάσως Παπανδρέου, που ήταν τότε υπουργός Εσωτερικών. Το ανθρωποκεντρικό σύνθημα των ΚΕΠ ήταν "να διακινούνται τα έγγραφα όχι οι πολίτες". Για να το πετύχουν έκαναν εκτεταμένη χρήση νέων τεχνολογιών, σε εποχές που η διάδοση των ηλεκτρονικών υπολογιστών στη δημόσια διοίκηση ήταν ακόμη ευχολόγιο ενώ νέοι, ευγενείς και προπάντων καταρτισμένοι υπάλληλοι εξυπηρετούσαν τους πολίτες.

Η δημοκρατική παράταξη του ΠΑΣΟΚ έφερε όμως και τις μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές στην αυτοδιοίκηση με τους νόμους του Καποδίστρια και του Καλλικράτη. Οι οποιοι μετέτρεψαν τις χιλιάδες κοινότητες της χώρας σε δημοτικά διαμερίσματα εντός των δήμων και στη συνέχεια συνένωσαν τους μικρούς δήμους σε μεγαλύτερους. Η μεγάλη πλειοψηφία των κοινοτήτων αλλά και των δήμων της χώρας πριν τον Καποδίστρια και τον Καλλικράτη είχε πληθυσμό μικρότερο των 10.000 κατοίκων. Συνεπώς δημιουργήθηκαν δήμοι μεγαλύτεροι σε έκταση και πλουσιότεροι σε πόρους, προσωπικό και αρμοδιότητες. Για παράδειγμα οι μικροί δήμοι δικαιούνταν ελάχιστα χρήματα για έργα από τα Ευρωπαϊκά Κοινοτικά Πλαίσια ενώ με τη συγχώνευσή τους, το ποσοστό αυτό μεγάλωσε θεαματικά. Και βέβαια με τον Καποδίστρια δημιουργήθηκαν 6000 Νομικά Πρόσωπα και Δημοτικές Επιχειρήσεις.

Την ώρα που το ΠΑΣΟΚ υλοποιούσε αυτές τις τομές που βελτίωναν θεαματικά τις υπηρεσίες προς όφελος των δημοτών, η παράταξη της ΝΔ πολεμούσε με φανατισμό κάθε νέο νομοθέτημα και κάθε αλλαγή, προσηλωμένη στην ομηρία της τοπικής αυτοδιοίκησης από την εκάστοτε δεξιά κυβέρνηση. Πολλά αυτοδιοικητικά κεκτημένα που είχε εξασφαλίσει στους ΟΤΑ, το ΠΑΣΟΚ, ξηλώθηκαν κυριολεκτικά νύχτα, με νομοθετικές παρεμβάσεις από την κυβέρνηση της ΝΔ, τα τελευταία χρόνια.