Άρθρο – ντοκουμέντο του Κώστα Λαλιώτη στο THE CALLER για τον Ανδρέα: «Ένας Ηγέτης από το Μέλλον – Αρνητικά στερεότυπα και αλήθειες»

Αυτό το καλοκαίρι συμπληρώθηκαν 21 χρόνια από την θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου. To The Caller πραγματοποίησε ένα μεγάλο αφιέρωμα στη ζωή και το έργο του ιστορικού ηγέτη (Δείτε ΕΔΩ).

Σήμερα το αφιέρωμα ολοκληρώνεται με ένα αποκλειστικό άρθρο – ντοκουμέντο του ιστορικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ, πρώην υπουργού και πρώην Γραμματέα του ΠΑΣΟΚ Κώστα Λαλιώτη, ενός ανθρώπου που ήξερε και είχε αποκρυπτογραφήσει όσο λίγοι τον Ανδρέα Παπανδρέου.

 

Σε παλαιότερο άρθρο σε αφιέρωμα του thecaller (δείτε ΕΔΩ) είχε καταθέσει την ιστορική του μαρτυρία για τον ηγέτη και ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ.

Στο αποκλειστικό άρθρο – πραγματικό «ποταμό» που δημοσιεύει σήμερα το thecaller.gr (και αναδημοσιεύουμε γιατί ξέρουμε ότι για τον αναγνώστη μας θα έχει σίγουρα ενδιαφέρον), με αδιάσειστα – όπως αναφέρει ο Κ. Λαλιώτης– στοιχεία, αριθμούς και ντοκουμέντα (κάποια από τα οποία δεν είχαν «φωτιστεί» μέχρι στιγμής), αφενός αποδομεί ένα προς ένα τα αρνητικά στερεότυπα που έχουν αναπαραχθεί κατά καιρούς για τον Ανδρέα Παπανδρεου και αφετέρου στοιχειοθετεί τις αλήθειες του έργου του. Πρόκειται για ένα άρθρο μείζονος σημασίας και ιστορικής αξίας από ένα κομβικό πρόσωπο στην μεταπολιτευτική ιστορία του τόπου.

Μεταξύ άλλων: αποκαλύπτει τα κερδοσκοπικά παιγνίδια του Σόρος στα οποία έχασε κατά κράτος από τον Παπανδρέου. Φέρνει ξανά στο φως, 36 χρόνια μετά, ένα σημαντικό ιστορικό ντοκουμέντο, την απόρρητη έκθεση Αβέρωφ η οποία περιέγραφε με μελανά χρώματα την κατάσταση της οικονομίας λίγο πριν αναλάβει την διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Όπως τονίζει «μετά την δημοσίευση της ανατρέπονται όλοι οι ισχυρισμοί των στελεχών της Ν.Δ. ότι παρέδωσαν στο ΠΑΣΟΚ μια ανθηρή και ακμάζουσα Ελληνική Οικονομία». Απάντα για το «Τσοβόλα, δώστα όλα» με στοιχεία και αριθμούς ενώ από το αρχείο του υπενθυμίζει τέσσερις ιστορικές (και προφητικές) ομιλίες – αναφορές του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ: Την ομιλία του στο υπουργικό συμβούλιο το 1993 για το δημόσιο χρέος, την ομιλία στη βουλή για τη συνθήκη του Μάαστριχτ το 1992, μια ομιλία του για τις νέες τεχνολογίες το μακρινό 1987 και βέβαια την προφητική του δήλωση για το «ευρωπαϊκό διευθυντήριο» στις Κάννες.

ΑΝΔΡΕΑΣ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
«…. Ένας Ηγέτης από το Μέλλον ….»
αρνητικά στερεότυπα και αλήθειες

Γράφει ο Κώστας Λαλιώτης

Στην Ελλάδα τα τελευταία 15 χρόνια και κυρίως την περίοδο που κυοφορήθηκε και εκδηλώθηκε η βαθιά και παρατεταμένη οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση, μια κρίση, που έφερε το «Σοκ και Δέος» των αλλεπαλλήλων Μνημονίων τείνουν να επικρατήσουν διάφορα «στερεότυπα» με σχηματικές γενικεύσεις και επικίνδυνες απλουστεύσεις και κυρίως μακριά από τις αλήθειες και τα συγκεκριμένα παραδείγματα. Πολλοί παράγοντες της Δημόσιας Ζωής αλλά και μυριάδες πολίτες περιφέρουν στα Μαζικά Μέσα Ενημέρωσης και στα Κοινωνικά Δίκτυα Επικοινωνίας διάφορα αρνητικά «στερεότυπα» με συνονθυλεύματα είτε από ψέματα είτε από μισές αλήθειες, που είναι χειρότερα από τα ψέματα.

Τα αρνητικά «Στερεότυπα» αναφέρονται σε αφορισμούς και μηδενισμούς, σε καταδίκες και αναθέματα για την αντίσταση, τη δικτατορία και τη Μεταπολίτευση, για τη Δημοκρατία και τους Δημοκρατικούς Θεσμούς, για το Πολιτικό Σύστημα και την Αυτοδιοίκηση, για τα Κόμματα και τους Πολιτικούς, για τους Κοινωνικούς Θεσμούς, τους Συλλογικούς Φορείς και τα Κοινωνικά Δίκτυα.

Πολλά από τα «στερεότυπα» αυτά με τους συνακόλουθους αφορισμούς και τα συνακόλουθα αναθέματα αφορούν τους θεσμικούς πρωταγωνιστές, τα Κόμματα και τα κυρίαρχα πρόσωπα της Μεταπολίτευσης. Πρωταρχικά και κύρια έχουν ως αιχμή το ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα Παπανδρέου. Εμφανής στόχος ήταν και είναι ο ιστορικός στιγματισμός τους, η πολιτική και η ηθική απαξίωση τους. 

Σε όλα αυτά τα αρνητικά «στερεότυπα» υπάρχει απάντηση, υπάρχει επίλογος με τεκμηριωμένα στοιχεία, με επιχειρήματα και αλήθειες. Ο Ανδρέας Παπανδρέου χωρίς σχεδόν καμία υπεράσπιση παίρνει όπως πάντα μια «γλυκιά εκδίκηση» μέσα από την αλήθεια των λόγων και των έργων του.

Ο Ανδρέας επιθυμούσε να συνομιλεί ο ίδιος αυτοπροσώπως με την Ιστορία. Άλλωστε ο ίδιος ο Ανδρέας όσο ζούσε δεν επιδίωξε ποτέ να οργανώσει την υστεροφημία του είτε μέσα από ένα δίκτυο βιογράφων, υμνογράφων και αγιογράφων είτε μέσα από επιχορηγούμενα Ινστιτούτα και επιχορηγούμενες Ονομαστικές έδρες Πανεπιστημίων, όπως έκαναν ή κάνουν άλλοι Πολιτικοί.

Οι τιμητές, οι αρνητές και οι υβριστές του Ανδρέα Παπανδρέου με τους μύριους τόσους χαρακτηρισμούς, όπως «Λαϊκιστής», «Λαοπλάνος», «Δημαγωγός», «Κρατιστής», «αντι-Ευρωπαϊστής», «Ολετήρας», «Φαύλος», «Αναχρονιστής» κ.λ.π. δεν έχουν καταφέρει να «σβήσουν το άστρο του».

Δεν έχουν καταφέρει να σβήσουν τον αυθεντικό του μύθο και την εγγραφή των προοδευτικών ιδεών του, των δημιουργικών του έργων και των λυτρωτικών πολιτικών του από τη σκέψη, το συναίσθημα και το βίωμα εκατομμυρίων Ελλήνων. 

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι πριν από λίγα χρόνια σε όλες τις Δημοσκοπήσεις, που οι Πολίτες αξιολογούν, κρίνουν και συγκρίνουν όλους τους Πρωθυπουργούς της μεταπολίτευσης, ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε μια σαφέστατη υπεροχή παντού σε όλους τους κρίσιμους τομείς.

Η κατάταξή του διαχρονικά στην πρώτη θέση από τον Ελληνικό Λαό είναι μια αποστομωτική απάντηση για τους εχθρούς και https://draft.blogger.com/blogger.g?blogID=6779218516755432372#editor/target=post;postID=7262227039906762674τους αντιπάλους του και μια λυτρωτική απάντηση για τους φίλους του. 

Θεωρώ σκόπιμο και χρήσιμο το «THECALLER.gr» να αναρτήσει και να αναδείξει τρεις σημαντικές πολιτικές παρεμβάσεις του ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, γιατί θα συμβάλλουν καταλυτικά να σημάνει η αρχή μιας αντίστροφης μέτρησης για τις αλήθειες ενός Πολιτικού Ηγέτη χωρίς αγιογραφίες και λιβανωτούς. 

Αυτές οι τρεις σημαντικές πολιτικές παρεμβάσεις του Ανδρέα Παπανδρέου αντιστοιχούν στα εξής κείμενα:

(Α.) στην ομιλία του στη Βουλή (28/7/1992) για τη Συνθήκη του Μάαστριχτ με τίτλο «Η Ελλάδα, η Ευρώπη, το Μάαστριχτ, η ΟΝΕ», προφητικά, με διορατικότητα και οξυδέρκεια διατυπώνει τα προβλήματα και τα διλήμματα, που θα αντιμετωπίσει τόσο η Ευρώπη όσο και η Ελλάδα στην πορεία προς την ΟΝΕ και στις διαδικασίες οικονομικής, πολιτικής και αμυντικής ενοποίησής της. Πολύ συνοπτικά σταχυολογώ και παραθέτω ορισμένες περικοπές.

(α.) «Με δεδομένο ότι το ΠΑΣΟΚ θα ψηφίσει την κύρωση της Συνθήκης του Μάαστριχτ, έχουμε χρέος να περιγράψουμε και να προβάλλουμε ορισμένες κρίσιμες πτυχές της. Όμως το ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται να πει στο Λαό μόνο τα αναμενόμενα οφέλη, ούτε να ωραιοποιήσει την εικόνα. Αντίθετα πρέπει να τονίσει με ειλικρίνεια το κόστος αυτής της προσαρμογής. Θα πρέπει ο Έλληνας πολίτης να ξέρει τι να περιμένει στο τέλος της πορείας, αλλά και τι θα έχει καταβάλει για να φθάσει στο τέρμα αυτής της δύσκολης και άνισης πορείας…»

(β.) «Αυτή η στρατηγική της Γερμανίας αποτελεί έναν αγώνα για τη δημιουργία σφαιρών επιρροής, που μας πάνε πίσω περίπου έναν ολόκληρο αιώνα. Παραμένει, βέβαια, πάντα το ερώτημα, σε όλη αυτή την πορεία, εάν πορευόμαστε προς μία «Ευρωπαϊκή Γερμανία» ή προς μία «Γερμανική Ευρώπη».

(γ.) «Στο πλαίσιο της ΕΟΚ σοβούν πάντα η σύγκρουση Βορρά και Νότου. Και αυτό γιατί η Ενιαία Αγορά όταν απουσιάζει κάθε άλλη ουσιαστική πολιτική σύγκλισης και συνοχής πολύ υψηλότερου επιπέδου οξύνει τις αντιθέσεις. Οξύνει τις ανισότητες, όχι μόνο ανάμεσα σε Κράτη – Μέλη, αλλά ανάμεσα και σε περιοχές – περιφέρειες, οι οποίες είναι καθυστερημένες και σε άλλες που είναι προχωρημένες.»

(δ.) «Η Ελλάδα είναι και Ευρωπαϊκή και Βαλκανική και Μεσογειακή χώρα. Είμαστε αναπόσπαστο τμήμα της νέας Ευρώπης που γεννιέται. Στην Ευρωπαϊκή πρόκληση δεν χωράει παρά μόνο μία σθεναρή και θετική απάντηση. Ναι, θα συμμετάσχουμε ενεργά και ισότιμα στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι.

Δεν υπάρχει πράγματι εναλλακτική πορεία, παρά μόνο η περιθωριοποίηση της Χώρας μας, όσα και αν είναι τα εμπόδια που στέκονται στο δρόμο μας.

Η Συνθήκη του Μάαστριχτ απλώς αποτελεί για μας ένα εισιτήριο σε ένα δύσκολο και άνισο αγώνα.»

(ε.) «… Ο αγώνας είναι άνισος, γιατί στην εκκίνηση είμαστε οι τελευταίοι. Ο αγώνας είναι άνισος, γιατί η συνθήκη του Μάαστριχτ εκφράζει σχεδόν απόλυτα τα συμφέροντα και την οπτική γωνία του πλούσιου Βορρά. Το όραμα της Ενωμένης Ευρώπης δεν χωράει μέσα στο Μάαστριχτ. Το Μάαστριχτ για μας αποτελεί ένα σταθμό σε μία πορεία ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, ένα σταθμό που θα ξεπεραστεί και ίσως αλλοιωθεί στην ίδια την πορεία…».

(στ.) «… Στις προϋποθέσεις για τη συμμετοχή για κάθε μία χώρα ξεχωριστά και για την Ευρώπη ως σύνολο στην ΟΝΕ δεν υπάρχει αναφορά καν στο τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα της ανεργίας, τη χειρότερη μορφή ανισότητας που μπορεί να γνωρίσει μία σύγχρονη χώρα…»

(ζ.) «… Οι δείκτες – στόχοι της Οικονομικής Νομισματικής Ένωσης (ΟΝΕ) συνιστούν το όραμα ενός «Ευρωπαίου Τραπεζίτη». Εκφράζουν κατά κύριο λόγο τις συντηρητικές και νεοφιλελεύθερες πολιτικές δυνάμεις της σημερινής Ευρώπης.»
Το κοινωνικό κόστος για την Ελλάδα της επίτευξης των στόχων στα χρονικά πλαίσια που προβλέπει η συνθήκη του Μάαστριχτ, είναι τεράστιο όπως και για τις άλλες χώρες του Νότου…»

(η.) «… «Οι προϋποθέσεις που προβλέπονται από την Συνθήκη του Μάαστριχτ δεν είναι πραγματόσημες στα χρονικά πλαίσια που προβλέπει για την Ιταλία, την Πορτογαλία, την Ελλάδα και την Ισπανία». Οι υπολογισμοί που αφορούν την Πορτογαλία και την Ελλάδα φέρνουν ίλιγγο»…»

(θ.) «… Για μένα είναι σαφέστατο. Όλα αυτά σημαίνουν ότι ήδη προβλέπονται, έστω και αν δεν ομολογούνται, δύο ταχύτητες στην Ενωμένη Ευρώπη. Ιδιαίτερα αν λάβουμε υπόψη μας το τεράστιο κοινωνικό κόστος και τις εκρηκτικές κοινωνικές καταστάσεις, τις οποίες θα αντιμετωπίζουμε σε αυτήν την πορεία, τουλάχιστον για τις χώρες του Νότου. Τότε μπορείτε να μου πείτε, μοιρολατρικά να δεχθούμε αυτήν την πορεία;
Γιατί ψηφίζουμε «ναι», μία πορεία συνεχιζόμενης ύφεσης, μεγέθυνσης της ανεργίας και της ανισοκατανομής του πλούτου και του εισοδήματος της βίαιης δημιουργίας μιας κοινωνίας των 2/3, για να μην φθάσω να λέω του 1/3. Η δική μας θέση είναι «Ναι» γιατί υπάρχει και άλλος δρόμος….»

(ι.) «… Στη συνθήκη του Μάαστριχτ υπάρχουν διακηρύξεις. Ουσιαστικές δεσμεύσεις, υπάρχουν κατά κύριο λόγο για την ΟΝΕ, την Οικονομική Νομισματική Ένωση. Δεν έχει ακόμη διαμορφωθεί το θεσμικό πλαίσιο για την πολιτική, ούτε για την ενιαία –ούτε καν απλώς για κοινή – Εξωτερική Πολιτική, ούτε για την ενιαία Άμυνα…»

«… Τα σύνορα της Ελλάδας πρέπει να είναι και σύνορα της Ενωμένης Ευρώπης …»

(Β.) στην ομιλία του Ανδρέα Παπανδρέου στο Υπουργικό Συμβούλιο (2/12/1993) όταν η χώρα μας και η οικονομία μας βρισκόταν στα όρια της χρεοκοπίας, μετά από 3 ½ χρόνια διακυβέρνησης της Ν.Δ. με Πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.

Παραθέτω μόνο τρία εδάφια από αυτή στο Ιστορικό Κείμενο :

«…Αισθάνομαι την ανάγκη να ενημερώσω και εσάς και τον Ελληνικό λαό για την οικονομική κατάσταση και την πορεία της χώρας μας.

Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τα καθήκοντά της, βρέθηκε αντιμέτωπη με μια πρώτου μεγέθους κρίση στα οικονομικά του Δημοσίου. Το Ελληνικό Κράτος δεν είχε διαθέσιμα αρκετά χρήματα για τις άμεσες υποχρεώσεις του, που περνούσαν τα 2,5 τρις δρχ τους τελευταίους τρεις μήνες του 1993. Εξασφαλισμένους χρηματικούς πόρους είχε μόλις 450 δις. Τα υπόλοιπα δυο τρις έπρεπε να βρεθούν, με τακτικό και έκτακτο δανεισμό. Ο κρατικός προϋπολογισμός του 1993 είχε πέσει άσχημα έξω…».

«…Την κρίση αυτή δεν την προκαλέσαμε εμείς. Βρισκόταν εκεί και μας περίμενε. Χωρίς να είμαστε υπεύθυνοι για την δημιουργία της, είχαμε την ευθύνη για την αντιμετώπισή της. Το πετύχαμε χάρις στην ακούραστη δουλειά των αρμόδιων Υπουργών και άλλων στελεχών της Κυβέρνησης, τους οποίους θέλω όλους να ευχαριστήσω. Τη στιγμή αυτή οι αναγκαίοι χρηματικοί πόροι για να κλείσει ομαλά το 1993 έχουν βρεθεί. Μια πολύ επικίνδυνη για την οικονομία της χώρας κατάσταση ξεπεράστηκε χωρίς καν να γίνει αισθητή στις αγορές. Χωρίς να διαταράξει την οικονομική ζωή του τόπου…».

«…Η κρίση ήταν το αποκορύφωμα της κάκιστης δημοσιονομικής διαχείρισης των τελευταίων τριών χρόνων. Στα χρόνια αυτά χαρίστηκαν αφειδώς φόροι στους πλούσιους, ενώ για δημαγωγικούς καθαρά λόγους οι δαπάνες του Προϋπολογισμού διογκώθηκαν πέρα από κάθε μέτρο. Τον τελευταίο ιδίως χρόνο, που του έδωσαν προεκλογικό χαρακτήρα, η σπατάλη και ο χαρισμός πήραν τις διαστάσεις οργίου. Καταλήξαμε να έχουμε υπέρβαση του ελλείμματος ένα περίπου τρισεκατομμύριο δραχμές πάνω από ό,τι είχε αρχικά προϋπολογισθεί για το 1993. Γενικός απολογισμός της όλης τριετίας της Νέας Δημοκρατίας ήταν να εκτιναχθεί το Δημόσιο Χρέος από 9 τρις δραχμές που το αφήσαμε το 1989 σε 20 περίπου τρις το 1993. Για τόκους και για χρεωλύσια αυτού του Χρέους, θα πληρώσουμε το 1993 πάνω από 4 τρις δραχμές. Το 1994, 5 τρις 300 δις δρχ θα δαπανηθούν για τον ίδιο σκοπό, πάνω από το 70% των συνολικών εσόδων του Προϋπολογισμού…».

(Γ.) στην ομιλία του Ανδρέα στην Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ (Ιούνιος 1987) με τίτλους «Οι Νέες Τεχνολογίες και οι κυοφορούμενες αλλαγές στις Κοινωνίες, στην Πολιτική και στη Ζωή μας» και «Οι απαντήσεις της Ελλάδας στις προκλήσεις του 1992 και του 2000» περιγράφει εναργέστατα την επερχόμενη επανάσταση των Νέων Τεχνολογιών με τις κοσμογονικές αλλαγές παντού και πάντα, περιγράφει αυτά που ζούμε σήμερα, τον κόσμο του 21ου αιώνα.

Τον περασμένο Ιούνιο συμπληρώθηκαν 21 χρόνια από τότε που ο Ανδρέας Παπανδρέου έφυγε από τη ζωή. Με το σημερινό μου εκτεταμένο και αναλυτικό άρθρο αποτίω, για μια ακόμη φορά, έναν οφειλόμενο φόρο τιμής. Η δική μου συμμετοχή στο σημερινό αφιέρωμα του THECALLER.gr στον εμβληματικό Ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ και στον χαρισματικό Ηγέτη της Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης Ανδρέα Παπανδρέου αποσκοπεί να ρίξει τον προβολέα της αλήθειας και της μνήμης σε τρία κείμενα με ιστορική καταγραφή, που έχουν σχέση με τη σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα, μέσα στην Ευρώπη και τον Κόσμο.

Η αλήθεια και η μνήμη συνδέονται απόλυτα και άρρηκτα στις σηματοδοτήσεις τους. Άλλωστε η ετυμολογική αναφορά της λέξης αλήθεια, ταυτίζεται με την άρνηση της λήθης (α στερητικό + λήθη).


Θεωρώ χρέος μου να δώσω ιδιαίτερη έμφαση στο Κείμενο της ομιλίας του Ανδρέα Παπανδρέου στο Υπουργικό Συμβούλιο στις 2 – 12 – 1993. Έχει σημαντικά ιστορική και πολιτική αξία γιατί συμπυκνώνει ένα δραματικό δίλημμα με τον τραγικά επίκαιρο τίτλο :

«… Είτε το Έθνος θα εξαφανίσει το Χρέος,

Είτε το Χρέος θα αφανίσει το Έθνος…»

• Σταχυολόγησα τις τρεις παραπάνω περικοπές, για να δείξω το «οικονομικό θαύμα» της καταστροφής από το νεοφιλελευθερισμό της ΝΔ και από το βαλκανοθατσερισμό του Κ. Μητσοτακη. Όμως, αυτό το ιστορικό κείμενο είναι απολύτως αναγκαίο και χρήσιμο να διαβαστεί ολόκληρο.

• Το Κείμενο αυτό έχει σημαντική αξία γιατί καθορίζει το «δέον γενέσθαι». Θα μπορούσε και θα έπρεπε να αποτελεί πυξίδα για όλους τους Πρωθυπουργούς και τους Πολιτικούς Ηγέτες.

• Σίγουρα συνοψίζουν οδηγίες για ναυτιλομένους και όχι ναυαγούς Πολιτικούς με θέμα πως μπορεί να αποτραπεί η χρεοκοπία μιας χώρας.

• Όμως πιο σημαντική αξία από το Λόγο έχει η Πράξη. Η αντιστοιχία και η συνέπεια Λόγου και Πράξης με αναφορά στα «έργα και τις ημέρες» του Ανδρέα Παπανδρέου. Εδώ θέλω να σημειώσω ότι από τους τιμητές και αντιπάλους του Ανδρέα Παπανδρέου έχει εφαρμοστεί συστηματικά μια παραπλανητική μέθοδος επικοινωνίας.

Πολλά αναμφισβήτητα θετικά κεκτημένα των Κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ αναφέρονται μεμονωμένα και ασύνδετα μόνο με το όνομα των Υπουργών, χωρίς καμμία αναφορά στις Κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, χωρίς καμμία συσχέτιση και ταύτιση με τον Πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου. Θα παραθέσω ενδεικτικά ορισμένα παραδείγματα:

• Ο Ανδρέας ως Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 1993 και το 1995 επεξεργάστηκε και εφάρμοσε ιεραρχημένα ένα πρόγραμμα με το 4πτυχο «Σταθερότητα, Ανάπτυξη, Κοινωνική Συνοχή, Κοινωνική Αλληλεγγύη».

• Αυτό το πρόγραμμα προσαρμογής και σύγκλισης με τα Ευρωπαϊκά δεδομένα, κατά κοινή ομολογία, αποτελεί τη Λυδία Λίθο γιατί έθεσε τα θεμέλια για να μπει η Ελλάδα στην ΟΝΕ και μετά στην Ευρωζώνη. 

• Υπενθυμίζω ότι οι Κυβερνήσεις της Ν.Δ. με Πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη είχαν επεξεργαστεί την χρονική περίοδο 1990 – 1993 δύο προγράμματα προσαρμογής. Όμως τα δύο προγράμματα της Ν.Δ. είχαν στεφθεί με απόλυτη αποτυχία και είχαν απορριφθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Με τις τραγικές επιδόσεις της Ν.Δ. αντί για σύγκλιση με τους στόχους του Μάαστριχτ είχαμε μεγάλες αποκλίσεις. Αυτό σήμαινε ότι η «Ευρωπαϊκή» Ν.Δ. δεν μπορούσε σε καμμία περίπτωση να διασφαλίσει τη θέση της Ελλάδας στο σκληρό πυρήνα της Ευρώπης και τη συμμετοχή της στην Ευρωζώνη.

• ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ το Κυβερνητικό Πρόγραμμα, για την περίοδο 1994 και 1995, με το «επάρατο» και «βαθύ» ΠΑΣΟΚ, με Πρωθυπουργό τον «ολετήρα», «λαϊκιστή», «αντι-Ευρωπαίο», «άρρωστο – ανίκανο» και «αναχρονιστικό» Ανδρέα Παπανδρέου είχε απόλυτη και αδιαμφισβήτητη επιτυχία.

Αυτό το πρόγραμμα με τη συνέχεια και την κλιμάκωσή του από τις επόμενες Κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ με Πρωθυπουργό τον Κώστα Σημίτη, διασφάλισε και κατοχύρωσε το κεκτημένο της Ελλάδας να συμμετέχει ισότιμα και ενεργά στις δομές και τους θεσμούς της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ας επισημάνουμε ενδεικτικά ορισμένες μόνο επιτυχίες, του Ανδρέα Παπανδρέου και των Κυβερνήσεών του (κατά τη διετή περίοδο 1994 και 1995) :

(α.) Ο προϋπολογισμός του 1994 ολοκληρώθηκε σύμφωνα με τις προβλέψεις απολύτως ισοσκελισμένος.

(β.) Ο προϋπολογισμός του 1995 ολοκληρώθηκε σύμφωνα με τις προβλέψεις οριακά ισοσκελισμένος, γιατί συνειδητά αυξήθηκαν οι πόροι του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων για προφανείς λόγους ανάπτυξης και απασχόλησης.

(γ.) Ο ρυθμός ανάπτυξης του ΑΕΠ είχε θετικά πρόσημα για το 1994 +2% και το 1995 +2,1%, ενώ το 1993, όπως και τα προηγούμενα δύο χρόνια είχε αρνητικό πρόσημο -1,6%.

(δ.) Το 1994 και το 1995 δημιουργήθηκαν ουσιαστικά αυθεντικά πρωτογενή πλεονάσματα +4,2% και +2,2% αντίστοιχα και κυρίως με δυναμική προβολή για τα επόμενα χρόνια.

(ε.) Το 1994 και το 1995 με Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και Πρωθυπουργό τον Ανδρέα Παπανδρέου ο πληθωρισμός αποκλιμακώθηκε σημαντικά και δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για δραστική μείωσή του τα επόμενα χρόνια με Κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και Πρωθυπουργό τον Κώστα Σημίτη. Η εξέλιξη του πληθωρισμού ήταν το 14,4% το 1993, σε 10,9% το 1994, 8,99% το 1995, 2,6% το 1999 και 2,4% το 2004.

(στ.) Το 1994 και 1995 με Πρωθυπουργό τον Ανδρέα Παπανδρέου και Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, το ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ με συνδυαστικές πολιτικές και αποκλιμακώθηκε και μειώθηκε.

Θέλω να θυμίσω σε όλους ότι το 1993 με Κυβέρνηση της «ενάρετης» Ν.Δ. και πρωθυπουργό τον «νοικοκύρη» Κ. Μητσοτάκη, το Δημόσιο Χρέος είχε φτάσει και με δυναμική να ξεπεράσει σημαντικά το 100% του ΑΕΠ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το 1988 με Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και Πρωθυπουργό τον Ανδρέα Παπανδρέου το ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ ήταν 61% του ΑΕΠ, ενώ το 1989 έκλεισε στο 64,8% του ΑΕΠ αφού το 2ο εξάμηνο μεσολάβησε η Κυβέρνηση Τζανή Τζανετάκη.

Μια φράση με συνθηματολογική ρίμα του Ανδρέα Παπανδρέου σε προεκλογική συγκέντρωση «… Τσοβόλα δώστα όλα…» έχει καταγραφεί ως μνημείο λαϊκισμού και παροχών με δανεισμό. Το σύνθημα αυτό δεν αποδίδει νοηματικά και ουσιαστικά το πνεύμα και το περιεχόμενο της ομιλίας του Ανδρέα γιατί οι τρεις λέξεις είναι αποκομμένες από τα, πριν τη φράση και μετά τη φράση, λόγια του. Ίσως όμως να μην αρκεί αυτή η ρητορική προσέγγισή μου για τη συνθηματολογική ρίμα και τη συσχέτισή της με τον ειρμό του λόγου του Ανδρέα.

Υπάρχει όμως, τη δεδομένη χρονική περίοδο, μια ατράνταχτη αλήθεια για την αναντιστοιχία του συνθήματος αυτού με την Κυβερνητική Πράξη του Ανδρέα και του Δημήτρη Τσοβόλα. Η αδιάψευστη απάντηση βρίσκεται στην εκτέλεση του προϋπολογισμού του πρώτου εξαμήνου του 1989. Αν και ήταν μια μακρά και πρωτόγνωρη προεκλογική περίοδος δεν υπήρξαν αποκλίσεις από τους στόχους του προϋπολογισμού τόσο ως προς τα έσοδα όσο και ως προς τις δαπάνες.

Ο Δημήτρης Τσοβόλας διαχρονικά απαντά με επιχειρήματα και αδιάσειστα στοιχεία, που αποδεικνύουν ότι το σύνθημα αυτό δεν έχει καμμία αντιστοιχία με την αλήθεια και την πραγματικότητα με την εξέλιξη του προϋπολογισμού του 1989. Αυτή την αλήθεια αυτή την έχουν γράψει και αναδείξει αρκετοί οικονομικοί αναλυτές και δημοσιογράφοι.

(Αξίζει το thecaller να αναρτήσει ένα πρόσφατο εμπεριστατωμένο άρθρο του Δημήτρη Τσοβόλα που, αποτελεί μια ουσιαστική και αποστομωτική απάντηση προς το σύνθημα-κλισέ της Δεξιάς «Τσοβόλα, δώστα όλα». Επίσης, μπορεί να αναρτηθεί και το αναλυτικό άρθρο του γνωστού και εξέχοντα δημοσιογράφου, Δντη της Καθημερνής με ειδίκευση στα οικονομικά Νίκο Νικολάου που ανατρέπει με στοιχεία το στερεότυπο παραμύθι της ΝΔ για το ίδιο σύνθημα).

• Δυστυχώς όμως η συνθηματολογική ρίμα έμεινε ως αρνητικό στιγματιστικό στερεότυπο για τον Ανδρέα Παπανδρέου, το ΠΑΣΟΚ και το Δημήτρη Τσοβόλα.

Δυστυχώς, ένα σκόπιμα αποκομμένο σύνθημα επικράτησε στο δημόσιο λόγο και δημιούργησε μια απατηλή και παραπλανητική εικόνα εκτοπίζοντας την αλήθεια και την πραγματικότητα όπως ακτινογραφούνται στο πρώτο 6μηνο του προϋπολογισμού του 1989.

Αντιθέτως εάν ακτινογραφηθεί η εξέλιξη του προϋπολογισμού του 1989 κατά το 2ο 6μηνο με την ευθύνη της Κυβέρνησης Τζανετάκη, θα φανούν οι αποκλίσεις και τα ελλείμματα από τους στόχους του προϋπολογισμού και προς τα έσοδα και ως προς τις δαπάνες του Κράτους.

Εάν αποτιμηθεί το οικονομικό κόστος όλων των παροχών, των δεσμεύσεων και των πελατειακών ρουσφετιών το 2ο εξάμηνο του 1989 από τη συγκυβέρνηση της ακραίας Νεοφιλελεύθερης Δεξιάς του Κ.Μητσοτάκη με τον Συνασπισμό της Αριστεράς, τότε θα αποκαλυφθεί η αλήθεια για εκείνη την ταραγμένη εποχή.

Τότε αυτή η αλήθεια θα παραπέμπει με στοιχεία στο πραγματικό σύνθημα της Ν.Δ. του Κώστα Μητσοτάκη και του Τζανή Τζανετάκη «… Δώστε τα σε όλους όλα …».

Ο στόχος για την παλινόρθωση της Δεξιάς δικαιολογούσε κάθε υπόσχεση και κάθε παροχή, εξάγνιζε κάθε μέσο έξω και πέρα από κάθε θεσμικό και ηθικό κανόνα.

• Το 1994 με Πρωθυπουργό τον «φαύλο» Ανδρέα Παπανδρέου και Κυβέρνηση του «σπάταλου» και «πελατειακού» ΠΑΣΟΚ κατοχυρώθηκε θεσμικά το διαφανές και αξιοκρατικό σύστημα του ΑΣΕΠ (Νόμος Α. Πεπονή), που σηματοδοτούσε το τέλος του ρουσφετιού και του «Πελατειακού Κράτους», μια νέα αρχή για την αξιοκρατική Δημόσια Διοίκηση και το σύγχρονο Κράτος.

• Αξίζει να σημειωθεί ότι επί ημερών της Νεοφιλελεύθερης Δεξιάς με την εξαγγελία για «μικρότερο Κράτος», για «αξιοκρατία» με Πρωθυπουργό το «νοικοκύρη», «νουνεχή», «αντι-φαύλο» και «εξυγιαντή» Κώστα Μητσοτάκη έγιναν με απροκάλυπτο και προκλητικό τρόπο 10δες χιλιάδες προσλήψεις, διορισμοί στο Δημόσιο με τους πιο φαύλους όρους εκλογικής πελατείας και κομματο-οικογενειακής πατρωνίας.

Είναι γνωστό και τεκμηριωμένο με στοιχεία και αριθμούς ότι η ΝΔ με πρωθυπουργό τον Κώστα Μητσοτάκη, μόνο για τα χρόνια 1989, 1990, 1991, 1992, 1993 διόριζε με φαύλες, παράτυπες και αναξιοκρατικές διαδικασίες κάθε χρόνο δεκάδες χιλιάδες ημέτερους – κολλητούς.

• Αρκεί να αναφέρω ένα συγκεκριμένο παράδειγμα. Εάν ανατρέξει κανείς στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων το καλοκαίρι του 1993 θα διαπιστώσει ότι μόνο μέσα σε μια εβδομάδα προσελήφθησαν, διορίστηκαν στους Δημόσιους Οργανισμούς (με αιχμή κυρίως τον ΟΤΕ, τη ΔΕΗ και την Αγροφυλακή) 15 χιλιάδες πολίτες – πελάτες εκλεκτοί και κολλητοί φίλοι της Κυβέρνησης, της Οικογένειας και του Κόμματος της Ν.Δ.

(Η αναφορά αυτή είναι μια πρόκληση για το THECALLER.gr, όπως και για όλα τα ΜΜΕ, να προχωρήσει σε μια στοιχειώδη δημοσιογραφική έρευνα αναρτώντας τα πρωτοσέλιδα εκείνης της περιόδου, για το όργιο του πελατειακού Κράτους της Ν.Δ. και τον Κώστα Μητσοτάκη. Τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων έχουν αποκαλυπτικές αλήθειες. Αρκούν οι πηχαίοι τίτλοι και τα τεκμηριωμένα ρεπορτάζ των δημοσιογράφων).

• Το 1994 και το 1995 με το 2ο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης (με Εθνικούς και Ευρωπαϊκούς πόρους) σχεδιάστηκαν και άρχισε η υλοποίηση όλων των προγραμμάτων (σε Εθνική, Περιφερειακή κλίμακα) για τις σύγχρονες υποδομές, για τα νέα Δίκτυα στις Μεταφορές, στους Οδικούς Άξονες, στην Ενέργεια, στις Τηλεπικοινωνίες, στο Κοινωνικό Κράτος και την Υγεία, στο Περιβάλλον, στην Παιδεία, στον Πολιτισμό και τον Αθλητισμό.

• Το 1994 και το 1995 μπήκαν τα θεμέλια για την Αποκέντρωση με μεταφορά πόρων, αρμοδιοτήτων και εξουσιών σε όλους τους βαθμούς της Αυτοδιοίκησης, με θεσμική κατοχύρωση και ανάδειξη της αιρετής (και όχι Διορισμένης) Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης με την ψήφο των Πολιτών. Αυτή η πρωτόγνωρη θετική μεταρρύθμιση με τη δυναμική της προοπτική βρήκε την ολοκλήρωσή της τα επόμενα χρόνια με το «σχέδιο Καποδίστριας» και το «σχέδιο Καλλικράτης».

•  Την άνοιξη του 1994 αλλά και την επόμενη περίοδο μέχρι το 1995 η Ελλάδα αντιμετώπισε με απόλυτη επιτυχία την οργανωμένη κερδοσκοπική επίθεση εναντίον της Δραχμής.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου και η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αντιστάθηκε οργανωμένα με σθεναρή στάση και θαυμαστή νηφαλιότητα στα τυχοδιωκτικά παιχνίδια των ξένων και ντόπιων κερδοσκόπων με προεξάρχοντα τον κ. Σόρος.
Στην Ελλάδα ο κ. Σόρος και οι κερδοσκόποι, οι «γύπες» των αγορών ηττήθηκαν και έχασαν 10δες δισεκατομμύρια δολάρια.

Αντίθετα, την ίδια εποχή περίπου, ο κ. Σόρος και οι διεθνείς κερδοσκόποι στην Αγγλία νίκησαν γονατίζοντας την Βρεττανική Οικονομία, κέρδισαν εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια με τη βίαιη υποτίμηση της Λίρας, και ταπείνωσαν την ισχύ και το διεθνές κύρος μιας μεγάλης χώρας.

Είναι απορίας άξιο γιατί αυτή η πρωτοφανής νίκη της Ελλάδας, με Πρωθυπουργό τον «ολετήρα» Ανδρέα Παπανδρέου και Κυβέρνηση το «επάρατο» ΠΑΣΟΚ, αποσιωπάται εντελώς από τους Έλληνες Οικονομολόγους και από τους ολοφυρόμενους λιβελλογράφους – διανοούμενους στην Ελλάδα.

Όμως προκύπτουν αβίαστα  τρία αμείλικτα ερωτήματα.

(α.) Έχει αναλογιστεί κανείς εάν δεν υπήρχε η σθεναρή στάση και η νικηφόρα αντίσταση του Ανδρέα Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ ποιο θα ήταν το τεράστιο οικονομικό κόστος για την Ελλάδα;

(β.) Έχουν αναρωτηθεί ποτέ όλοι αυτοί, που λοιδωρούν και μηδενίζουν τη θετική συμβολή στην οικονομία του Ανδρέα Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ (…στιγματίζοντας την Κυβερνητική Θητεία τους με τις ρετσέτες για «χαμένη 10ετία» και για «20ετία διάλυσης και καταστροφής» …), που θα είχαν εκτιναχτεί τα ελλείμματα και το Δημόσιο Χρέος, ποιο θα ήταν το μέλλον της Ελληνικής Οικονομίας, ποια θα ήταν η τύχη της χώρας μας στην Ενωμένη Ευρώπη;

(γ.) Εάν τότε ο Ανδρέας Παπανδρέου και η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είχε γονατίσει και ηττηθεί θα μπορούσε ποτέ να κατοχυρωθεί η ισχύς και το κεκτημένο της ισότιμης και ενεργής συμμετοχής της Ελλάδας στις δομές και τους θεσμούς της Ευρωζώνης και της Ενωμένης Ευρώπης;
Στις 27 Ιουνίου του 1995 ο Ανδρέας Παπανδρέου συμμετείχε ως Πρωθυπουργός της Ελλάδας στη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Κάννες για τελευταία φορά. Στη Σύνοδο αυτή υπήρξαν διαφωνίες και αντιπαραθέσεις τόσο για το παρόν και το μέλλον της Ευρώπης, όσο και για την ενεργή και ισότιμη συμμετοχή των Εθνών, των Λαών και των Δημοκρατικά εκλεγμένων Κυβερνήσεών τους, γίγνεσθαι Ευρωπαϊκό.

Στη συνέντευξη Τύπου με εμφανώς καταβεβλημένη την υγεία του συμπύκνωσε την αντίθεσή του και την απογοήτευσή του για τα τεκταινόμενα στην Ευρώπη, για την αποδυνάμωση των θεσμικών δημοκρατικών εκφράσεων των χωρών με τα Κοινοβούλια και τις Κυβερνήσεις τους στο όνομα και προς όφελος ενός Ευρωπαϊκού διευθυντηρίου με ατμομηχανή την Ισχυρή Ενοποιημένη Γερμανία.

Ο μεστός και διορατικός λόγος του Ανδρέα Παπανδρέου (σε εκείνη τη συνέντευξη Τύπου) ήταν το «Κύκνειο Άσμα» ενός μεγάλου Έλληνα και Ευρωπαίου Πολιτικού Ηγέτη για το μέλλον της Ευρώπής.

Δυστυχώς για την Ευρώπη και την Ελλάδα, για τις χώρες και τους Λαούς τους, για τους Έλληνες και τους Ευρωπαίους Πολίτες τα προφητικά του λόγια, χρόνο με το χρόνο έχουν γίνει πραγματικότητα.

Παραθέτω τα λόγια του:

«…Δεν έχω κανένα λόγο να κρύψω από τον Ελληνικό λαό την αλήθεια. Θέλω να πω ότι είδα πράγματι το διευθυντήριο να λειτουργεί, διότι, ενώ πολλοί συνάδελφοι, πρωθυπουργοί, ιδιαιτέρως και στο διάδρομο μου έλεγαν, «τι καλά που τα είπες, έχεις δίκιο», κανείς δεν πήρε το λόγο, για να καλύψει τις θέσεις μου…»

«…Τι είναι η Ενωμένη Ευρώπη; Ποιος την κυβερνά; Τι ρόλο παίζουμε πλέον εμείς, οι κυβερνήσεις, οι εθνικές κυβερνήσεις; Αυτά είναι ερωτήματα πολύ βασικά…»

«…Βρίσκω ότι πάμε σ’ ένα είδος συρρίκνωσης της εθνικής δύναμης, αλλά όχι στο βωμό μιας συλλογικής δημοκρατικής διαδικασίας. Στο βωμό των κρίσεων και των συμφερόντων.

Συμφερόντων, το λέγω, ρητά… Δεν θέλω ν’ αποκαλύψω ονόματα.

Σας λέγω όμως ότι εδώ…υπάρχει σαφές σχέδιο για τη μηδενοποίηση των εθνικών κυβερνήσεων οι οποίες δεν θα μπορούν να παίξουν δημοκρατικά αποτελεσματικό ρόλο, αλλά θα υπόκεινται στις κατευθύνσεις που μας δίνει το διευθυντήριο…».



Τον Νοέμβριο του 1995 με εντολή του Ανδρέα Παπανδρέου, το Υπουργείο Εξωτερικών κατέθεσε γραπτώς και εγκαίρως με την πιο επίσημη και έγκυρη διαδικασία το αίτημα της Ελλάδας προς τη Γερμανική Κυβέρνηση, με τις αξιώσεις της χώρας μας για το «Κατοχικό Δάνειο» και για τις «Πολεμικές Αποζημιώσεις» του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Αυτή η απόφαση – εντολή του Ανδρέα Παπανδρέου, ίσως να ήταν η τελευταία μεγάλη απόφασή του με εθνικό, ηθικό, δημοκρατικό και οικονομικό συμβολισμό πριν από την εισαγωγή του στο Ωνάσειο, με κλονισμένη την υγεία του.

Στις μέρες μας αυτό το επίσημο, έγκαιρο και έγκυρο διάβημα του Ανδρέα το 1995 αποτελεί ένα κεκτημένο για την Ελλάδα και μια διαχρονική διεκδίκηση προς την Γερμανία για το πολλαπλό ιστορικό χρέος προς τους Έλληνες.

• Τα τελευταία χρόνια η δημόσια συζήτηση και αντιπαράθεση έχει επικεντρωθεί κυρίως στο Δημόσιο Χρέος.

Η μόνιμη επωδός όλων των Νεοφιλελεύθερων Πολιτικών, Οικονομολόγων, Ιστορικών και Δημοσιογράφων, αλλά και αρκετών «ευεργετημένων αχάριστων και αμνημόνων» είναι ότι για όλα φταίει το «επάρατο» και το «σπάταλο» ΠΑΣΟΚ και κυρίως «ο ολετήρας» Ανδρέας Παπανδρέου. Αυτό όμως είναι ένα οργανωμένο και πολλαπλό περιφερόμενο, για πολλά χρόνια, ψέμα.
Η αλήθεια είναι ριζικά διαφορετική και αδιαμφισβήτητη.

Το 1981 η Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ παρέλαβε από τη Ν.Δ. το Δημόσιο Χρέος στο 27% του ΑΕΠ μαζί με αρνητικό ρυθμό στο ΑΕΠ -1,6% με πληθωρισμό το 1980 24,9% και το 1981 24,5%.

Το 1988 είχε θετικό και υψηλότατο ΑΕΠ με ρυθμό ανάπτυξης +4,3%, με Δημόσιο Χρέος 61,5% του ΑΕΠ και πληθωρισμό 13,5%.

Τον Ιούνιο του 1989 η οικονομία είχε δυναμική με θετικό και υψηλό ΑΕΠ, ρυθμό ανάπτυξης του ΑΕΠ +3,8% και πληθωρισμό 13,7%.

(Η μυστική και άκρως απόρρητη Έκθεση του Αντιπροέδρου με ευθύνη την Εθνική Οικονομία του Ευάγγελου Αβέρωφ περιγράφει με τα πιο μελανά χρώματα τα προβλήματα, τα αδιέξοδα και την τραγική εικόνα της Οικονομίας σε όλα τα βασικά μεγέθη της. Η μυστική Έκθεση επισυνάπτεται με την προτροπή να αναρτηθεί από το THECALLER.gr).

• Το παραμύθι και το ψέμα των Νεοφιλελεύθερων για την εκτίναξη του Δημοσίου Χρέους από το «επάρατο» και το «βαθύ» ΠΑΣΟΚ και από τον «ολετήρα», «Λαϊκιστή και αναχρονιστή» Ανδρέα Παπανδρέου έχει αποκαλυφθεί με εμπεριστατωμένη επιστημονική τεκμηρίωση σε αναλύσεις, άρθρα και βιβλία από τον αείμνηστο Καθηγητή του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών Θεόδωρο Γεωργακόπουλο.

Στο βιβλίο «Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ – ΠΑΡΕΛΘΟΝ – ΠΑΡΟΝ – ΜΕΛΛΟΝ» (Εκδόσεις Θεμέλιο), στις σελίδες 226 και 227, ο πάντα έγκυρος και αξιόπιστος τεχνοκράτης καθηγητής αείμνηστος Θεόδωρος Γεωργακόπουλος περιγράφει την αλήθεια με στοιχεία για το Δημόσιο Χρέος με αναφορά σε χρονικές περιόδους και Κυβερνήσεις ως εξής:

«… Τα πολύ δύσκολα φαίνεται ότι πέρασαν, αλλά τα δύσκολα υπάρχουν ακόμη. Πρώτον, το κόστος της ένταξης, ή καλύτερα το κόστος εξορθολογισμού της οικονομίας μας, δεν το πληρώσαμε ακόμη και το χρωστάμε. Οι πολιτικοί συνειδητά μετέφεραν αυτό το βάρος στις επόμενες γενιές που δεν ψηφίζουν!
Δε φορολόγησαν, ούτε περιόρισαν τις δημόσιες δαπάνες, όπως συνιστούσαν οι Διεθνείς Οργανισμοί και πολλοί οικονομολόγοι, συμπεριλαμβανομένου και του γράφοντος, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν μεγάλα ελλείμματα και να αυξηθεί δραματικά το χρέος της χώρας από 25% το 1980 σε 110% το 1993.

Αυτό ήταν συνειδητή πολιτική όλων των κυβερνήσεων της περιόδου προσαρμογής της χώρας, με πρωταγωνιστές μάλιστα τις συντηρητικές κυβερνήσεις (Ράλλη, Τζανετάκη, Οικουμενικής και Μητσοτάκη) και όχι των κυβερνήσεων Παπανδρέου όπως συνήθως υποστηρίζεται…»

«….Πράγματι, αν εξετάσει κανείς τις εξελίξεις των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και του μεγέθους του Δημόσιου Χρέους στη χώρα μας κατά την περίοδο δυσπραγίας της ελληνικής οικονομίας 1981-1993, οπόταν ουσιαστικά χρεώθηκε η χώρα, παρατηρεί ότι :
στις περιόδους 1980-1981 και 1989-1993 των Συντηρητικών Κυβερνήσεων τα μέσα ετήσια συνολικά ελλείμματα ανέρχονταν σε 12,4% και τα καταναλωτικά ελλείμματα σε 7,6%.
Ενώ στην περίοδο 1982-1988 των κυβερνήσεων Παπανδρέου τα μέσα ετήσια συνολικά ελλείμματα ανέρχονταν σε 9,3% και τα καταναλωτικά ελλείμματα σε 5,5%.

Το Δημόσιο Χρέος: 

• στην πρώτη περίπτωση (με τις Συντηρητικές Κυβερνήσεις) αυξήθηκε κατά 46,4 ποσοστιαίες μονάδες στο ΑΕΠ σε έξι χρόνια, δηλαδή αυξανόταν κατά 7,7 ποσοστιαίες μονάδες ετησίως.

• Ενώ στη δεύτερη περίπτωση (με τις Κυβερνήσεις Παπανδρέου) αυξήθηκε κατά 38,7 ποσοστιαίες μονάδες σε επτά χρόνια, δηλαδή αυξανόταν κατά 5,5 ποσοστιαίες μονάδες στο ΑΕΠ ετησίως …»

• Αποτελεί ιστορικό και πολιτικό παράδοξο οι τιμητές, οι αρνητές και οι υβριστές (Οικονομολόγοι, Πολιτικοί, Δημοσιογράφοι, Πανεπιστημιακοί) του Ανδρέα Παπανδρέου να μην απαντούν επιδεικτικά της τεχνοκρατικά τεκμηριωμένες και αντικειμενικές επισημάνσεις του αείμνηστου καθηγητή Θεόδωρου Γεωργακόπουλου και να αναμασούν προκλητικά τα αρνητικά της στερεότυπα και της άθλιους στιγματιστικούς χαρακτηρισμούς για τον Ανδρέα Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ.

• Οι νεοφιλελεύθεροι Οικονομολόγοι της και οι αναθεωρητές Δημοσιολόγοι αποφεύγουν συστηματικά «σαν το διάβολο με το λιβάνι» να αναφερθούν στην «αυστηρώς απόρρητη» Έκθεση του Ευάγγελου Αβέρωφ, που ως Αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως της Ν.Δ. με ευθύνη του Οικονομικού Τομέα είχε περιγράψει και υπογράφει με τον πιο έγκυρο τρόπο της συνταρακτικές ομολογίες και της αδιαμφισβήτητες αλήθειες για την δραματική κατάσταση της οικονομίας το 1981.

• Οι αναφορές του Ε. Αβέρωφ είναι συγκεκριμένες, αδιαμφισβήτητες και τεκμηριωμένες με στοιχεία που αφορούν (μεταξύ άλλων) το δανεισμό της χώρας, τα ελλείμματα του Δημοσίου και των Δημοσίων Οργανισμών, την ύφεσή των τιμών και τον πληθωρισμό, για την κακή συναλλαγματική θέση της χώρας, για την πιθανή προσφυγή της Ελλάδας στο Δ.Ν.Τ., για τις Τράπεζες, για τις «προβληματικές επιχειρήσεις» και τις «υπό πλειστηριασμό επιχειρήσεις».

• Αυτή η αποκαλυπτική «Έκθεση Αβέρωφ» είχε παραδοθεί τον Ιούλιο του 1981 προς τον τότε Πρωθυπουργό Γεώργιο Ράλλη με το χαρακτηρισμό «Αυστηρώς Απόρρητον».

Η «Έκθεση Αβέρωφ» αποτελούσε κόλαφο για την Κυβέρνηση της Ν.Δ. γιατί αποκάλυπτε την τραγική αλήθεια για την Ελληνική Οικονομία και γιατί τεκμηρίωνε με επίσημα και έγκυρα στοιχεία την «καμμένη γη», που παραλαμβάνει ο Ανδρέας Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ μετά τις εκλογές του 1981.

Δημοσιεύτηκε αποκλειστικά στις 14,15 και 16 Σεπτεμβρίου του 1981 στην Εφημερίδα «ΕΓΝΑΤΙΑ» και αναδημοσιεύτηκε από όλα τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

• Δυστυχώς η «Έκθεση Αβέρωφ» έχει διαχρονικά εξαφανιστεί (με όρους «ένοχης σιωπής» και «σκόπιμης παράλειψης») από όλα τα βιβλία, από όλα τα συνέδρια, από όλα τα αφιερώματα και τα άρθρα των Νεοφιλελεύθερων και Συντηρητικών Οικονομολόγων και Δημοσιογράφων όπως και όλων των Πολιτικών της Ν.Δ. και της Δεξιάς.

• Εύχομαι και ελπίζω όλοι αυτοί, οι οποίοι έξω και πέρα από την αλήθεια «όλα τα σφάζουν και όλα τα μαχαιρώνουν» να ξαναβρούν τη μνήμη τους αλλά και τις αλήθειες μέσα από τις επισημάνσεις του καθηγητή Θεόδωρου Γεωργακόπουλου και μέσα από τα τεκμηριωμένα στοιχεία όπως περιγράφονται στην αδιαμφισβήτητη «Έκθεση Αβέρωφ».

• Για να βοηθήσω την ασθενή μνήμη τους και την σκόπιμα επικαλούμενη άγνοιά τους, παραδίδω στο «THECALLER.gr» αυτό το «αυστηρώς απόρρητο» και αδιαμφισβήτητο Ντοκουμέντο με την πιο έγκυρη υπογραφή του Ε. Αβέρωφ. (διαβάστε εδώ ολόκληρη την έκθεση)

• Μετά την ανάρτησή της στο «THECALLER.gr» ανατρέπονται όλοι οι ισχυρισμοί των στελεχών της Ν.Δ. ότι παρέδωσαν στο ΠΑΣΟΚ μια «ανθηρή και ακμάζουσα Ελληνική Οικονομία».

• Επειδή η «Μυστική Έκθεση» του Ευάγγελου Αβέρωφ είναι πολυσέλιδη θεωρώ αναγκαίο να καταγράψω συνοπτικά αλλά αυτολεξεί ορισμένα κρίσιμα εδάφιά της:

(α.) «…Από την μελέτη των κυριοτέρων οικονομικών στοιχείων «την ασφαλώς ατελή ακόμα» καταλήγω σε πάρα πολύ ανησυχητικά συμπεράσματα για την προσεχή πορεία της οικονομίας μας.

Καταλήγω στο ότι αν από τώρα –παρά την προεκλογική εποχή- δεν ληφθούν ορισμένα μέτρα, στο τέλος του έτους η κατάσταση θα είναι πολύ χειρότερη και μετά θα είναι σχεδόν ασυμμάζευτη.

Είναι γι’ αυτό ανάγκη να γράψω την παρούσα έκθεση, την περιορισμένη μόνο για ελάχιστο κύκλο υπευθύνων προσώπων, και κατά τ’ άλλα να μείνει αυστηρότατα απόρρητη…

(Για να επιτευχθή το τελευταίο τούτο, η ανά χείρας έκθεση δακτυλογραφείται εντός του γραφείου μου από πρόσωπο της απολύτου εμπιστοσύνης μου)…»

(β.) «…Το αναμφισβήτητα δυσμενέστερο από τα υπάρχοντα στοιχεία, το οποίο και ως τώρα δεν εγνώριζα, αφορά το δημοσιονομικό τομέα.

Το έλλειμμα του τακτικού προϋπολογισμού, από όσα ακούγαμε, θεωρούσαμε ότι θα είναι γύρω εις τα 10 ή το πολύ 15 δισεκατομμύρια, και ότι με κάποια ανάκαμψη που λεγόταν ότι αρχίζει, θα μειωνόταν χάρη σε αύξηση εσόδων.
Ήδη όμως φαίνεται βέβαιον ότι τα έσοδα θα μειωθούν κατά 20-30 δισεκατομμύρια δραχμών και ότι τα έξοδα (λόγω ιδίως αυξήσεως της τιμής του δολλαρίου και συνεπώς αυξήσεως της τιμής των πετρελαιοειδών), θα αυξηθούν κατά 20 δισεκατομμύρια.

Συνεπώς έλλειμμα του τακτικού προϋπολογισμού του 1981, σχεδόν βέβαιον, 40 έως 50 δισεκατομμύρια.

Αλλά τούτο δεν είναι το χειρότερο. Διότι εις τούτο πρέπει να προστεθούν τα επίσης βέβαια ανοίγματα των «Δημοσίων Επενδύσεων» και των οργανισμών ή επιχειρήσεων τα οποία καλύπτονται από το Δημόσιον. Φθάνουμε τότε στον πολύ μεγάλο για τις ελληνικές συνθήκες αριθμό των 240 δισεκατομμυρίων δραχμών. (Σ’ αυτά δεν προστίθενται 25 δισεκατομμύρια για αποθεματοποίηση πετρελαίου. Θα έπρεπε όμως να προστεθούν περίπου άλλα τόσα που αντιπροσωπεύουν οφειλή του Δημόσιου προς το ΙΚΑ).

Από οποιαδήποτε ελληνική σκοπιά και να κοιτάξουμε τους αριθμούς αυτούς, θα καταληφθούμε από δέος. Τα 240 δισεκατομμύρια δρχ. δεν αντιπροσωπεύουν το 52,5% των προβλεφθέντων συνολικών εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού του 1981. Η αναλογία δεν χρειάζεται σχολιασμό…»

(γ.) «… Δεδομένου ότι το έλλειμμα αυτό (όπως και εκείνα των προηγούμενων ετών το σχεδόν εξ’ ίσου υψηλό) καλύπτονται με δανεισμούς, έχουμε τις εξής πολύ δυσμενείς επιπτώσεις:

• Αυξάνουμε κάθε χρόνο το έλλειμμα κατά το μέγεθος των τόκων που καταβάλλουμε για τα δάνεια τα οποία συνάπτουμε για να καλύπτουμε το έλλειμμα. Το ποσόν δε τούτο αυξάνει πάλι κάθε χρόνο λόγω καταβολής τόκων επί των κεφαλαιοποιηθέντων τόκων. Δύσκολο πρόχειρα να βρω ποιο είναι αυτό το ποσό και με τι ρυθμό πορεύεται προς τα άνω. Πάντως κάθε χρόνο ξοδεύουμε αρκετά δισεκατομμύρια και συνεχώς περισσότερα μόνο και μόνο για τους τόκους των ελλειμμάτων του δημοσίου τομέως, (για το 1981 γύρω στα 15 δις)

• Ο προαναφερθείς δανεισμός γίνεται κατά 70-75 % περίπου σε δραχμές, και κατά 25-30 % (οργανισμών του δημοσίου) σε συνάλλαγμα στο εξωτερικό. Το μεγαλύτερο δηλ. μέρος (γύρω στα 170 δις) τα παίρνουμε από τις καταθέσεις. Που σημαίνει ότι εκτρέπουμε σημαντικώτατο μέρος των καταθέσεων από τον υγιή και παραγωγικό τους σκοπό, που είναι η χρηματοδότηση της ιδιωτικής επιχειρησιακής δραστηριότητας. Και τούτο όταν η δραστηριότητα αυτή είναι η βάση για την εν γένει ανάπτυξη της οικονομίας, και σήμερα για την αντιμετώπιση του πληθωρισμού και την ενίσχυση της ανακάμψεως…»

(δ.) «…Ο επίσημος τιμάριθμος, όσο ειλικρινής και όσο συγκρίσιμος με το παρελθόν και αν είναι, δεν είναι, ο μόνος που επηρεάζει τον καταναλωτή. Όλοι καταναλίσκουν πολλά είδη που δεν περιλαμβάνονται στη διαμόρφωση του τιμαρίθμου και οι τιμές των οποίων αυξήθηκαν πολύ περισσότερο από αυτόν.

Τούτο μαζί με την πολλή πιθανή συνέχιση της αυξήσεως του επισήμου τιμαρίθμου, θα προκαλέσει εντόνους πιέσεις για σοβαρές νέες αυξήσεις μισθών και ημερομισθίων, με όλες τις συνέπειες που αυτό έχει για την αποσταθεροποίηση της οικονομίας…»

(ε.) «…Η συναλλαγματική μας θέση δεν είναι καλή. Θα χρειασθούν και πάλι νέα δάνεια εις το εξωτερικό για να καλυφθεί το έλλειμμα εξωτερικών πληρωμών. Ένα σοβαρό μέρος αυτού οφείλεται σε υγιή πολιτική αποθεματοποιήσεως πετρελαίου, που σημαίνει προκαταβολική κάλυψη μελλοντικών ελλειμμάτων. Αλλά παραμένει το γεγονός ότι το συναλλαγματικό έλλειμμα (μαζί με τοκοχρεωλύσια των παλαιοτέρων δανείων) θα κυμανθή γύρω εις τα τρία δισεκατομμύρια δολλάρια.

Παραμένει επίσης το γεγονός ότι κατά το πρώτο εξάμηνο του 1981 το απόθεμά μας εις χρυσό και συνάλλαγμα μειώθηκε περίπου κατά ένα δισεκ. δολλάρια. Δηλαδή έχει δημιουργηθεί μια αρκετή κρίσιμη συναλλαγματική κατάσταση.

Πόσο αντέχουμε να δανειζόμαστε;

Πού θα φθάση το εις συνάλλαγμα τοκοχρεωλύσιο, που τώρα πάντως υπερβαίνει τα 1.000 εκατομμύρια δολλάρια;

Και ως πότε το εξωτερικό θα μας δανείζει;…»

(στ.) «…Οι προηγούμενες παρατηρήσεις δείχνουν ότι τη δύσκολη κατάσταση της ελληνικής οικονομίας δεν είναι δυνατόν να την θεραπεύσουμε αντιμετωπίζοντας μόνον εσωτερικά αίτια.

Δείχνουν όμως συγχρόνως, εν συνδυασμώ με όσα αναφέρω, ότι αν δεν βελτιώσουμε την επίδραση των εσωτερικών αιτίων, η κατάσταση μπορεί να γίνη προσεχώς πολύ πιο δύσκολη, και η θεραπεία της να είναι άκρως οδυνηρή.

Τέτοια θα ήταν ασφαλώς και σήμερα η θεραπεία που θα μας συμβούλευαν εμπειρογνώμονες του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) αν τους καλούσαμε τώρα, πράγμα που καθόλου δεν αποκλείεται να υποχρεωθούμε να κάνουμε αύριο…»

(ζ.) «…Μέτρο γενικής φύσεως που επιβάλλεται να ληφθή για την αναθέρμανση της οικονομίας είναι η μείωση των επιτοκίων. Πιθανόν κατά 3%.

Με τα σημερινά επιτόκια ούτε μικρές ούτε μεσαίες επιχειρήσεις μπορούν να σταθούν, ούτε κανείς σοβαρός άνθρωπος τολμά να κάνει επενδύσεις που μας είναι απολύτως απαραίτητοι.

Με αυτά τα επιτόκια ο αριθμός των λεγομένων «Προβληματικών Επιχειρήσεων» ή των επιχειρήσεων που πρέπει να βγουν σε πλειστηριασμό, θα βαίνει αυξανόμενος.

Είναι και η πλευρά αυτή (ανεργία, ψυχολογικοί αντίκτυποι) πάρα πολύ σοβαρά, λόγω του αριθμού αυτών των επιχειρήσεων…».

*ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ :

Ολόκληρη η απόρρητη έκθεση Αβέρωφ

Η ομιλία του Ανδρέα στο υπουργικό συμβούλιο το 1993 για το δημόσιο χρέος,

Η ομιλία του Ανδρέα στη βουλή για τη συνθήκη του Μααστριχτ το 1992

Η ομιλία του Ανδρεα για τις νέες τεχνολογίες το 1987

Η προφητική δήλωση του Ανδρέα για το ¨ευρωπαϊκό διευθυντήριο» στις Καννες.

Το άρθρο του Νίκου Νικολάου για τον Δημήτρη Τσοβόλα

Το άρθρο Τσοβόλα που απαντά στις κατηγορίες για το «Τσοβόλα

https://thecaller.gr/ 

Αυτοί που πουλάνε εξουσία

Του Κώστα Νεοφώτιστου

Σήμερα έκλεισε ακριβώς ένας μήνας από την αρχή μιας ιστορίας γέλιου. Ήταν τον περασμένο Ιούνιο όταν ξεκίνησα να αποδείξω πως δεν έχω ανασφάλιστο όχημα, πως το αυτοκίνητο που μου έχουν χρεώσει δεν υπάρχει σαν αριθμός κυκλοφορίας, πως το λάθος το έκανε η Εφορία το 1994 και παρά τις ενέργειες μου από το ’94 μέχρι και το 2002 παρέμεινε αδιόρθωτο.


Απο τυχη (ή απο προνοια) ειχα ολα τα εγγραφα που απεδεικνυαν την ορθοτητα των ισχυρισμων μου αλλά η ΔΟΥ Χαλανδριου δεν ειχε καμμια απολυτως διαθεση να με ακουσει. Σχεδον με πεταξε εξω, στελνοντας με στην Νομαρχια Αττικης, για να ζητησω ιστορικο μεταβολων για ενα αυτοκινητο που δεν υπηρξε ποτε.

Κι οταν ηρθε η ωρα να παρω καποιο εγγραφο που θα πιστοποιουσε την ανυπαρξια τετοιου οχηματος, συναντησα νεα αρνηση, αυτη τη φορα απο τη Νομαρχια, με τον ισχυρισμο πως κατι εχω γραψει λαθος!

Και βρεθηκα αναμεσα σε δυο δημοσιες υπηρεσιες που η μια με εστελνε στην αλλη αλλά καμμια δεν ηθελε να ακουσει και να δει τι λαθος εχει γινει.

Τελευταια λυση ηταν ο Συνηγορος του Πολιτη, στον οποιο κατεφυγα με γραπτη αναφορα, στην οποια εξηγουσα το προβλημα. Επικοινωνησε μαζι μου ενας ευγενεστατος κυριος ο οποιος μου ζητησε να παω στα γραφεια του Συνηγορου για να του εξηγησω περι τινος προκειται. Κι οταν ο ανθρωπος ακουσε, ειδε και καταλαβε, φροντισε να προγραμματισει ενα ‘’ραντεβου’’ στη ΔΟΥ Χαλανδριου.

Αυτο που πραγματικα εγινε κατα την επισκεψη μας στη ΔΟΥ ηταν να αναγκαστει το προσωπικο της εφοριας να ακουσει και να δει. Αντι να με πεταξουν ξανα εξω, ανοιξαν οι πορτες (πρωτα του Διευθυντη και στη συνεχεια της Προϊσταμενης του σχετικου τμηματος), ανοιξαν τα ματια και τα αυτια των υπευθυνων, και ειδαν το λαθος που ειχαν κανει.

Προφανως, κανεις τους δεν διανοηθηκε να πει (εστω για τα ματια) πως προκειται για 2 αλλεπαλληλα λαθη της ΔΟΥ. Τα λανθασμενα στοιχεια του 1994 και του 1995 δεν γραφτηκαν απο χερι της ΔΟΥ αλλα μαλλον απο allien, ή ξενους πρακτορες που επιβουλευονται την ασφαλεια της χωρας, ή απο την τοτε κυβερνηση του ΠΑΣΟΚ.

Τα δεκαδες χαρτια που συμπληρωνα καθε χρονο μεχρι και το 2002 σε μια προσπαθεια να διορθωθει το λαθος, δεν πεταχτηκαν στα σκουπιδια απο το προσωπικο της ΔΟΥ. Μαλλον καποιος ανοιξε το παραθυρο και τα πηρε ο αερας.

Οσο για το τρεξιμο μου μεταξυ ΔΟΥ και Νομαρχιας και Συνηγορου του Πολιτη, αυτο ηταν μια ευγενικη χορηγια της ελληνικης δημοσιας διοικησης για να με κραταει σε φορμα!

Απο την περιπετεια αυτη, καταλαβα 2-3 πραγματα:

1. Η διορθωση ενος λαθους που σερνοταν για 22 χρονια, ηταν υποθεση 15 δευτερολεπτων. Τοσο χρονο χρειαστηκε η υπαλληλος της ΔΟΥ για να σημειωσει διπλα στο ηλεκτρονικο της αρχειο την ενδειξη ‘’ανυπαρκτος αριθμος κυκλοφοριας’’. Κι αν σκεφτουμε οτι το 1995 δεν υπηρχε μηχανογραφηση και η διορθωση θα γινοταν χειρογραφα, αντε να πουμε πως θα χρειαζοταν 30 δευτερολεπτα.

2. Η αναποτελεσματικη γραφειοκρατια την οποια υποχρεωθηκα να ακολουθησω τοσο κατα την 5ετια 1995-2002, οσο και τον περασμενο μηνα, ειναι αποκλειστικη επινοηση και ευθυνη ενος δημοσιονομικου συστηματος που λειτουργει χωρις σκεψη. Δεν εχει σημασια αν οι υπαλληλοι αρνουνται να σκεφτουν ή αν δεν εχουν τη δυνατοτητα να κανουν εστω και απλους συλλογισμους. Εκεινο που μετραει ειναι πως ολοι ζητανε χαρτια απο ολους.

3. Η δημοσια διοικηση στο συνολο της, και οι υπαλληλοι της στα διαφορα ποστα, πουλανε στον πολιτη εξουσια. Λειτουργουν σαν τον Ιαβερη που ειχε σαν στοχο ζωης να συλλαβει τον Γιαννη Αγιαννη, αδιαφορωντας για οτιδηποτε αλλο.

Κανεις δεν θελησε να με ακουσει και να δει τι ειχε συμβει, γιατι ο απολυτος στοχος ηταν να επιβληθει διοικητικο προστιμο και να ασφαλιστει το ανασφαλιστο οχημα.

Η εκδοχη να μην υπαρχει τετοιο οχημα δεν υφισταται καν, το συστημα θεωρειται a priori αλανθαστο κι οποιος τολμησει να αμφισβητησει την ορθοτητα του τιμωρειται με απολυτη απορριψη. Ο κατηγορουμενος δικαιουται να απολογηθει αλλα ο φορολογουμενος θεωρειται προκαταβολικα ψευτης.

Και φτανουμε στο κρισιμο ερωτημα: ‘’Τι μεσολαβησε ωστε η σταση και συμπεριφορα του προσωπικου της ΔΟΥ να αλλαξει? Τι συνεβη και αντι να με πεταξουν ξανα εξω, οπως εγινε στην προηγουμενη επισκεψη μου, καθησαν και με ακουσαν, ειδαν τα δικαιολογητικα μου και τσακιστηκαν, κυριολεκτικα, να με εξυπηρετησουν με γαλατικη ευγενεια?’’.

Μα ειναι προφανες! Η παρουσια εκπροσωπου απο τον Συνηγορο του Πολιτη!

Ο συγκεκριμενος ανθρωπος, ενας ευγενεστατος κυριος, δεν χρειαστηκε να μιλησει σχεδον καθολου. Ηταν αρκετη η παρουσια του για να παρακολουθησουμε μια εξαιρετικη θεατρικη παρασταση με τιτλο ‘’Η εξυπηρετηση του πολιτη’’.

Σε πληρη αντιδιαστολη με το σκαιο υφος και την εξωση που υπεστην στην πρωτη μου επισκεψη, τωρα περισσεψαν τα χαμογελα, η ευγενεια, η καλη διαθεση και το ενδιαφερον για να ακουσουν και να διορθωσουν το λαθος (που η ιδια η ΔΟΥ ειχε κανει).

Ηταν σχεδον συγκινητικο να ακουω την υπευθυνη να μου λεει ‘’αν υπαρξει καποιο αλλο προβλημα, το ονομα μου ειναι πανω στο εντυπο, οποτε να ερθετε κατ’ ευθειαν σε μενα’’.

Το αστειο της υποθεσης ηταν το εμβροντητο υφος 1-2 αλλων συμπολιτων που περιμεναν στην ουρα για αναλογες υποθεσεις. Επειδη, παραλληλα με την δικη μου υποθεση, καποιος αλλος υπαλληλος εξυπηρετουσε εκεινους, ειχαν μεινει αναυδοι απο την ευγενεια, την προθυμια και την εξυπηρετηση που εισεπρατταν. Οπως λεει και ο λαος ‘’Μαζι με τον βασιλικο, ποτιστηκε και η γλαστρα’’.

Ειμαι απολυτα βεβαιος πως, αφου φυγαμε απο την ΔΟΥ, τα παντα αλλαξαν και επεστρεψαν στην κανονικοτητα. Η πωληση εξουσιας ειναι μια παγια κατασταση που βασιλευει (και θα συνεχισει να κυριαρχει) στις δημοσιες υπηρεσιες.

Μονιμοι και ακλονητοι δημοσιοι υπαλληλοι, καταχραστες της εξουσιας, σφιχταγκαλιαζουν μια τυπολατρεια και ενα δαιδαλωδες γραφειοκρατικο συστημα, και απαιτουν απο τον καθε πολιτη να κανει καθε ειδους διαδικασια που θα επρεπε να γινεται απο τους ιδιους και μεσω αυτοματοποιησης και μηχανογραφικων συστηματων.

Και αυτη η πωληση εξουσιας γινεται (και θα γινεται) με υφος παμπολλων καρδιναλιων, με απαραδεκτα επιθετικο και υψηλο τονο φωνης και με ο,τι αλλο μπορει να σκαρφιστει ο καθε δημοσιος σατραπης, προκειμενου να εκφοβισει τον πολιτη και να τον πειθαναγκασει να αποδεχτει την εξουσια του.
Στασεις και συμπεριφορες που στον ιδιωτικο τομεα οποιασδηποτε χωρας και αγορας, θα οδηγουσαν αμεσα σε απολυση.

http://www.lykavitos.gr/archives/472422

ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ 1ου ΕΠΑΛ: ΚΟΙΝΟΠΟΙΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΝΟΥΜΕ Ο,ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ

Αγαπητοί συνάδελφοι κ φίλοι,

Μέσα στον Αύγουστο, όχι μόνο τα ωραία αλλά κ τα μοιραία…

Δύο συνάδελφοι, η Δήμητρα Μπαλάτσιου, (η μητέρα) καθηγήτρια του σχολείου μας, και ο Κώστας Κυριακόπουλος (ο πατέρας) συνάδελφος , βρίσκονται σε πολύ δύσκολη θέση.

Ο 20χρονος γιος τους Αναστάσης, νόσησε από οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία και αφού νοσηλεύτηκε στο Νοσοκομείο Άγιος Σάββας από τις 14 Ιανουαρίου 2017, στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πάτρας όπου κ έκανε μεταμόσχευση μυελού των οστών.

Δυστυχώς τα αποτέλεσματα δεν ήταν καλά κ η μεταμόσχευση απέτυχε.

Σήμερα ο Αναστάσης βρίσκεται στο Νοσοκομείο Άγιος Σάββας κ πάλι, όπου του γίνεται αγωγή με στόχο την ύφεση της νόσου.

Στη συνέχεια θα πρέπει να μεταφερθεί στο εξωτερικό για περαιτέρω νοσηλεία δηλ. μια ακόμη μεταμόσχεση μυελού των οστών (υψηλότερου ρίσκου), σε εξειδικευμένο νοσοκομείο όπου υπάρχει δυνατότητα χρήσης και συμπληρωματικών μεθόδων.

Όσοι από εσάς θέλετε κ έχετε την δυνατότητα, θα σας παρακαλούσα να στείλετε όποιο ποσό επιθυμείτε, στον λογαριασμό με IBAN: GR5201101780000017836898324 (ΕΘΝΙΚΗ) στο όνομα Κώστας Κυριακόπουλος.

Το τηλ του συνάδελφου Κ. Κυριακόπουλου, σε περίπτωση που θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί του είναι το 6972011744.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ;;;;

ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥΣ ΑΘΛΗΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ ΟΤΙ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΘΗΚΕ ΤΟ "ΜΑΡΚΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ"

Όπως ενημερωθήκαμε από τον πρόεδρο του ΠΑΚ Παναγιώτη Τζήμο, στις 25 Ιουλίου οι αθλητικοί παράγοντες του Κάτω Χαλανδρίου ρωτούσαν τους (.... εδώ βάλε ΠΟΛΛΑ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΆ ....) "ΥΠΕΥΘΥΝΟΥΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥΣ" (κατά δήλωσή τους και ορισμό του Συμεών ) για τα αθλητικά θέματα του δήμου.

ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΤΡΟΛΑΡΑΝ, όπως θα δείτε.

Επαναλαμβάνουμε: Στις 25 Ιουλίου τους ρώτησαν: "Κανένα νέο για το Κλειστό Γυμναστήριο ΜΑΡΚΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ υπάρχει κύριοι υπεύθυνοι για τα δημοτικά, (αν)αρμόδιοι  σύμβουλοι του δήμου Χαλανδρίου; Θα αδειοδοτηθεί;"

- ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΝΕΩΤΕΡΟ", ήταν η απάντηση του (πάρα πολλά εισαγωγικά βάλε εδώ) "ΥΠΕΥΘΥΝΩΝ" του δήμου, όπως μας ενημέρωσε ο Τζήμος.

Γέλαγαν και οι μπασκέτες μπαμπουίνο μου!

Γιατί μερικές μέρες πριν - στις 17 Ιουλίου - είχε συνεδριάσει η Επιτροπή καταλληλότητας!
ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΧΟΡΗΓΗΣΕΙ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΑΣ ΤΟΥ ΜΑΡΚΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ!

Και βέβαια η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠOΔΕΙΞΗ ότι στον δήμο Χαλανδρίου ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΕΙ ΧΑΜΠΑΡΙ και θα ενημερωθούν σήμερα από την ΠΛΑΤΕΙΑ για ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΟΥΣ είναι ότι το γραφείο προπαγάνδας ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΒΓΑΛΕΙ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ.

Διότι μη μου πείτε ότι υπήρχε ποτέ περίπτωση να ξέroυν ότι ολοκληρώθηκε μια δύσκολη διαδικασία, σημαντική για το Κάτω Χαλάνδρι και τον Αθλητισμό της πόλης και τους έπιασε η σεμνότητα.

Αν το ξέραν θα γράφανε τρια μερόνυχτα δελτία τύπου και αναρτήσεις από το φατσμπούκι, το πουλί .... και θα έβγαζαν τρία έκτακτα φύλλα στις εφημερίδες (χρηματοδοτούμενες ιδιωτικές αλλά και δημοτικές) που βγάζουν.

ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΟΥΝ!
Και θα το μάθουν σήμερα!

Οπότε περιμένετε τώρα τους πανηγυρισμούς, τα δελτία τύπου και τις πληρωμένες καταχωρήσεις.

ΑΛΛΑ ΕΣΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΘΑ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ Η ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΗ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΕ ΤΟ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ την ώρα που ο δήμος δεν παρευρέθηκε καν στην συνεδρίαση της Επιτροπής Καταλληλότητας,

ΥΓ 1: Για να μην αδικήσουμε την τεχνική υπηρεσία και τον Γερολυμάτο να διευκρινίσουμε ότι εκείνοι είχαν κάνει την δουλειά τους, είχαν υποβάλλει τα απαραίτητα δικαιολογητικά μηχανικών αλλά η παρακολούθηση του θέματος μετά την υποβολή φακέλου δεν ήταν δική τους δουλειά. Ήταν των "υπευθύνων" για τα αθλητικά. 
ΥΓ2: Περιμένουμε τα like και το κωλογλύψιμο των ΚΑΡΑΔΕΞΙΩΝ παραγόντων του Κάτω Χαλανδρίου  προς τον Συμεών μόλις την πέσει στον Τζήμο που ενημερώνει την ΠΛΑΤΕΙΑ.

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η ΑΔΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΜΑΡΚΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ,  ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΜΕΝΑ, ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΑ ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΑΠΟΒΛΑΚΩΣΗΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΔΙΟΙΚΗΣΑΡΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙ ΑΜΕΣΩΣ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ γιατί αλλιώς τα άλλα μέσα δεν γράφουν τίποτα, μην τους κόψουν το μπαξίσι αν αναλάβουν πρωτοβουλία. ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ.

ΚΑΛΗΜΕΡΑ! ΣΕ ΛΙΓΟ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΑΥΓΟΥΣΤΙΑΤΙΚΟ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΜΑΣ ΘΕΜΑ

Σε λίγο στην ΠΛΑΤΕΙΑ!

Χρειάζεται αριστείο ή διδακτορικά άραγε για να μοιράσεις δυο γαϊδουριών άχυρα ή απλά αρκεί να είσαι εκεί, να παρακολουθείς την δουλειά που ανέλαβες να κάνεις από κοντά και με ευσυνιδισία και να μην είσαι ένας σκέτος καρεκλοκένταυρος που θέλεις τον τίτλο ενώ είσαι άχρηστος και τεμπέλης;

Η ΕΙΔΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΑΛΛΑ ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΕΙ ΤΗΝ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΤΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΠΟΥ ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΝΤΑΙ ΤΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ!

ΣΕ ΛΙΓΟ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ.

Γιατί σαν αυτή, παιδί μου, την ημέρα τη χρυσή που τη χαίρεσαι και συ στέρεψε το μαύρο δάκρυ κλείσανε πολλές πληγές, αψηλώσανε τα στάχυα κι ένα γύρω όλα τα βράχια εγινήκαν ανθοβούνια και χρυσοπηγές.

ΤΟ ΚΙΤΣ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΥ ΤΟ "ΕΛΛΗΝΙΚΟ" ΜΕΓΑΛΕΙΟ!

ΑΛΛΟΣ ΕΝΑΣ .... ΑΡΙΣΤΟΣ

Η ΣΗΜΑΙΑ ΩΣ ΛΑΦΥΡΟ ΑΡΙΣΤΕΙΑΣ. ΚΑΙ ΟΛΙΓΟΝ ΙΣΤΟΡΙΑ.

Στην πρώτη φωτογραφία, ένας «αγράμματος» της εποχής του.

Στην δεύτερη, ένας από τους λαμπρότερους επιστήμονες στον τομέα της Ιατρικής της δικής του εποχής.

Άρα ο δεύτερος άξιζε να είναι Σημαιοφόρος στο σχολείο του και  ο πρώτος όχι, έτσι;

Ο δεύτερος είναι ο «πρωθυπουργός» της Κατοχής Κωνσταντίνος Λογοθετόπουλος.

Ο πρώτος;;;;

Ίσως αν ρωτήσετε δέκα σημερινούς αρίστους οι πέντε να μην τον ξέρουν.

ΔΥΣΚΟΛΗ ΗΜΕΡΑ

 Μηδενί δίκην δικάσης, πριν αμφοίν μύθον ακούσης.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛ.ΑΣ.

 

Εχθές το απόγευμα είχαμε αστυνομικό θρίλερ στο πατρικό μου σπίτι στην Λευκών Ορέων, στην Τούφα και λέω - "εν ελλείψει" και άλλων θεμάτων για την Πλατεία - να γράψουμε γι΄αυτό, αφού τον Αύγυστο οι ποντικοί οργιάζουν, μπουκάρουν στα σπίτια και τα κάνουν ... καλοκαιρινά.

Το διώροφο που μένουν οι ηλικιωμένοι γονείς μου (στον 1ο) και οι θείοι μου (στο ισόγειο) είχε δεχτεί επίθεση - ευγενέστατων κατά τα άλλα - "ποντικών" που τα είχαν διαρρήξει με την ελπίδα να βρουν λεφτά κρυμμένα στα ντουλάπια (την άλλη φορά φωνάξτε μας να ψάχνουμε μαζί ρε μαλάκες).

Ήταν καλά παιδιά κατά τα άλλα οι κλέφτες, γιατί παρόλο ότι και στα δύο σπίτια - και το πάνω και το κάτω του διωρόφου - δεν βρήκαν σεντ, ενώ πρέπει να έψαχναν ώρες τις ντουλάπες  και όλα τα συρτάρια είχαν αδειάσει στα πατώματα,  δεν έκαναν καμία ζημιά  εκτός από την ανακατωσούρα, δεν έσπασαν ούτε ποτήρι.

Οπότε έμεινε η ταραχή και η φασαρία να ξαναμπούν όλα αυτά τα ρούχα και χαρτιά που είχαν αραδιαστεί κατάχαμα στις θέσεις τους.

Οι παππούδες είναι στας εξοχάς και στο διώροφο δεν μένει κανείς.

Ο ξάδελφός μου ήταν εκείνος που ανακάλυψε την διάρρηξη αφού πρώτα ένας γείτονας του είχε πει ότι κάτι τρέχει στο σπίτι.

Πήγε στο σπίτι και με το που άνοιξε την πόρτα άκουσε θόρυβο, ο οποίος προήλθε από καρέκλα που είχαν κολλήσει οι διαρρήκτες πίσω από την εξώπορτα για να έχουν "συναγερμό" όσο έκαναν την δουλειά - μάλλον προχτές το βράδυ.

Αφού κατάφερε να μην κατουρηθεί από τον φόβο του ο ξάδελφος, πιστεύοντας ότι θα χαιρετηθούν με τους διαρρήκτες που πίστευε ότι είναι μέσα στο σπίτι, κάλεσε την αστυνομία και εμάς που ήξερε ότι δεν είμαστε στας εξοχάς αλλά εν Χαλανδρίω, να δούμε τι θα κάνουμε, πώς θα δράσουμε.

Είχαμε ακούσει ότι η αστυνομία σε τέτοιες περιπτώσεις, ανταποκρίνεται στην κλήση μετά από ώρες.

Αλλά αυτό που ζήσαμε οφείλουμε να το πούμε γιατί τα καλά δεν λέγονται ποτέ σε αυτή τη χώρα και μπορεί να σου χρειαστεί και εσένα να το ξέρεις αναγνώστη μου. (δεν στο εύχομαι καθόλου).

Ρε φίλε τα μπατσάκια σκάσανε στην Λευκών Ορέων με δύο περιπολικά, πάνοπλα και με κινήσεις επαγγελματιών, μόλις σε τρία - τέσσερα λεπτά από το τηλεφώνημα, απέκλεισαν τον χώρο, παραλίγο να συλλάβουν και έναν γείτονα που πέρναγε από εκεί, έκαναν έλεγχο στα δύο σπίτια ..... σε χρόνο dt.

LAPD!

ΜΙΛΑΜΕ ΟΥΤΕ ΣΕ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ.

Μέχρι να πάω από το Πολύδροσο στην Τούφα είχαν καθαρίσει την υπόθεση και μας είπαν ότι είναι ασφαλές να μπούμε στα σπίτια για να τα συμμαζέψουμε .

ΑΨΟΓΟΙ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ!
Ποιοι λένε ότι δεν πάνε όταν τους καλούν για να μην βάλουν τη ζωή τους σε κίνδυνο;

Ο ξάδελφός μου δεν πρόλαβε καλά καλά να μας πάρει εμάς το επόμενο τηλέφωνο!

ΝΑ ΤΑ ΛΕΜΕ ΚΑΙ ΑΥΤΑ, μην τους βρίζουμε μόνο στας διαδηλώσεις (εκεί είναι άλλο).

 Αυτές τις μέρες του Αυγούστου οι διαρρήξεις θα γίνουν περισσότερες, όπως κάθε καλοκαίρι.

Και η ετοιμότητα της αστυνομίας είναι ο μόνος τρόπος για να περιοριστούν.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΑΙΔΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΣΑΣ.

ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΤΗΚΑΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ.

Και είπαμε - με αφορμή την περιπετειούλα ΝΑ ΘΥΜΗΣΟΥΜΕ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ.

Α.Ν.

ΧΩΡΙΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 5 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

 

Αύγουστος, οι μύγες είν' παχές και το Χαλάνδρι πάλι δεν θα έχει δημοτική συγκοινωνία από το Σάββατο 5 Αυγούστου έως τη.ν Κυριακή 27 Αυγούστου.

ΤΙ ΕΙΠΩΘΗΚΕ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟΥ (ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΟΙ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΚΟΥΚΑ)

Είχαμε στο πρόγραμμα να ανεβάσουμε το ηχητικό με όσα είπε ο Συμεών για το δημαρχείο, για να μείνουν καταγεγραμμένα στο αρχείο της ΠΛΑΤΕΙΑΣ.

Και τι ανακαλύψαμε αγαπούλες;
Ότι οι καταγγελίες Κούκα για το θέμα των εξουσιοδοτήσεων και τους τσιγγάνους ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ από το soundcloud.

Αγαπούλες μη μας παιδεύεται καλοκαιριάτικα.
Όσες φορές και να το κατεβάσετε άλλες τόσες θα το ανεβάσουμε.

ΝΤΑΞ;;;;;;;;
Συνεννοηθήκαμε ή  να κάνω και κακά μου;;;;

ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ - ΤΙ ΕΙΠΩΘΗΚΕ ΣΤΟ ΔΣ



Είχαν προηθηθεί οι καταγγελίες  Κούκα που τισ χάσαμε αλλά τις ξανανεβάσαμε.

ΚΩΣΤΑΣ ΑΓΓΕΛΗΣ: Tα «λουκέτα» της πλατείας

Θλίψη, ήταν το πρώτο συναίσθημα σήμερα το πρωί αντικρίζοντας το θέαμα στιβαγμένων τραπεζιών στην Κεντρική πλατεία Χαλανδρίου. Άλλα δύο καταστήματα σύμβολα της πόλης έκλεισαν. Σύμβολα εννοώ ως θέση και ιστορία. Για πρώτη φορά η παραδοσιακή πλατεία έμεινε με ένα και μόνο καφέ σε λειτουργία!

Εκεί που άλλοτε ο Σπανός, ο Αφεντούλης, το καφενείο του Κανάρη, το Castello και αργότερα το Ρlace το Haagen Dazs, το Αρμόλια έσφιζαν από ζωή, σήμερα Δευτέρα πρωί, και άγνωστο μέχρι πότε, στέκονται άψυχα και έρημα τα διατηρητέα της πλατείας.

Κρίμα...

Το κρίμα όμως, γίνεται μεγαλύτερο αν αναλογιστεί κανείς ότι τα δύο αυτά καταστήματα και ένα τρίτο, όπως έμαθα πριν λίγο, στην πλατεία Δούρου κι αυτό με τη δική του μικρή αλλά πλούσια ιστορία, έρχονται να προστεθούν σε μια σειρά άλλων αντίστοιχων καταστημάτων, που έβαλαν λουκέτο τους τελευταίους μήνες.

Το Χαλάνδρι που ξέρουμε φαίνεται να αλλάζει. Στις δύσκολες ημέρες που περνούν οι συγκεκριμένοι επιχειρηματίες, το απολυμένο ή και απλήρωτο προσωπικό τους, οι ιδιοκτήτες τους, που ίσως αναζητούν τα ενοίκιά τους, οι προμηθευτές τους ακόμη ακόμη, δεν θέλω να ξύσω πληγές. Επιβάλλεται όμως μια συζήτηση...

Η σημερινή Διοίκηση του Δήμου δεν είναι άμοιρη ευθυνών. Το Χαλάνδρι που διοικούν, απαξιώνεται και υποβαθμίζεται καθημερινά.

Επιγραμματικά προς το παρόν αναφέρω τους δύο άξονες που κινείται η Διοίκηση του Δήμου και οι οποίοι μοιάζουν οι κύριοι υπεύθυνοι των λουκέτων αυτών, αλλά και αυτών που απεύχομαι να ακολουθήσουν.

Α. Η συνολική καχυποψία, η αρνητική προδιάθεση και ο εκδικητικός τρόπος αντιμετώπισης των ΚΥΕ. Μην ξεχνάμε τις βαρύγδουπες δηλώσεις για far- west, για Μαφίες, για "κοινωνικά συμβόλαια με τους Δημότες", για τη μετατροπή του κέντρου σε Μπαρούπολη ακολούθησαν ενέργειες αποτρεπτικές για την ίδρυση νέων, στοχοποίηση και κεκαλυμένος πόλεμος στα ήδη υπάρχοντα, τα οποία και αποτελούν μια από τις σημαντικές πηγές εσόδων του Δήμου. Με το άλλοθι της νομιμότητας ενοχοποιούν τους επιχειρηματίες - " ταξικούς αντίπαλούς" τους.

Β. Η "χειρουργική" απαξίωση του «brand» Χαλάνδρι. Οι λέξεις ανάπτυξη, επιχειρηματικότητα, αγορά των Β. Π. είναι πλέον λέξεις ταμπού και απαγορευμένες, με αποτέλεσμα η πόλη να ολισθαίνει προς τα κάτω.

Δυστυχώς για την Διοίκηση του Δήμου το Χαλάνδρι είναι ένα αστικό προάστιο και αυτό θα παραμείνει, παρά τις φιλότιμες προσπάθειές της να το καταστήσει "Μπολιβαριανή Δημοκρατία".

Συνέπεια όλης αυτής της υποβάθμισης είναι τα νέα λουκέτα και πραγματικά θα είχε ενδιαφέρον μια συζήτηση για το μέλλον αυτής της πόλης. Να μετρηθούμε για το πώς θέλουμε το Χαλάνδρι, σε μια συζήτηση απαλλαγμένη από ιδεοληψίες, σε μια συζήτηση ουσιαστική και δημιουργική.

Κώστας Αγγελής
Δημοτικός Σύμβουλος Χαλανδρίου


ΣΧΟΛΙΟ Α.Ν.:
Το άρθρο φιλοξενείται - με χαρά μας - ύστερα από αίτημα του συναδέλφου Κώστα Αγγελή.
Από την ουσία του βεβαίως οφείλουμε να διαχωρίσουμε xωρίς περιστροφές την θέση μας, αν και μάλλον είναι περιττό. 

Για την ΠΡΟΔΙΑΓΕΓΡΑΜΜΕΝΗ κατάρρευση του "θαύματος του SALT LAKE CITY" από την ευκαιριακή υπερσυγκέντρωση ΚΥΕ στην πόλη μας, τα είχαμε πει εμείς όταν οι Κουρασαίοι πανηγύριζαν δια την ανάπτυξη που έφεραν εις το Χαλάνδρι. 

Και βέβαια για τα λουκέτα στα μαγαζιά πριν από τις ευθύνες του δήμο - που υπάρχουν και αυτές - έχουμε την αμυδρή εντύπωση ότι φταίνε τα μνημόνια και η  οικονομική κατοχή. ΟΛΑ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ, όχι τα μισά. 

Και όχι ο Μαδούρο.

ΕΝΩΣΗ ΔΗΜΑΡΧΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ: Πολυνομοσχέδιο του ΥΠΕΣ «Για ποιά Αυτο-Διοίκηση μιλάμε»

Με αφορμή την ψήφιση του Πολυνομοσχεδίου «Σκούπα» του ΥΠΕΣ, η Ένωση Δημάρχων Αττικής εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση :

Αμφισβητούμε έντονα κατ’ αρχήν την σκοπιμότητα του Νομοσχεδίου αυτού, σε σχέση με την τρέχουσα χρονική συγκυρία, εάν συνυπολογισθεί ότι έρχεται με καθυστέρηση 2 χρόνων, από την χρονολογία που πρωτοπαρουσιάσθηκε και λίγους μήνες πριν την κατά τον αρμόδιο Υπουργό, επικείμενη Διοικητική Μεταρρύθμιση της Τ.Α., που σύμφωνα με τις εξαγγελίες του, θα αλλάξει εκ βάθρων το πλαίσιο που αφορά στο θεσμό. Επομένως δεν συντρέχουν, οι λόγοι, που εκτίθενται στην εισηγητική έκθεση περί επείγοντος ή επιτακτικής ανάγκης.

Σε κάθε περίπτωση, επί της ουσίας, οι αποσπασματικές και εμβαλωματικές ρυθμίσεις του Νομοσχεδίου, πολλές των οποίων προσπαθούν, προφανώς να απαντήσουν σε λειτουργικού χαρακτήρα αδιέξοδα προβλήματά της Αυτοδιοίκησης, ακολουθούν το ίδιο πνεύμα που διέπει όλο το θεσμικό πλαίσιο της Τ.Α. και έχει προκαλέσει όλα αυτά τα αδιέξοδα.

Παρεμβατικότητα του Κράτους, με οριζόντιες ρυθμίσεις που σαφώς αντίκεινται στην συνταγματικά κατοχυρωμένη (ζητούμενο), Διοικητική Αυτοτέλεια του θεσμού.

Παρατηρούμε ρυθμίσεις, πολλές και ετερογενείς που σε καμία όμως περίπτωση δίνουν ριζικές λύσεις επί των πραγματικών προβλημάτων, που αντιμετωπίζουν οι αιρετοί της Τ.Α. Λύσεις που θα καταστήσουν τους Δήμους, πιο λειτουργικούς και πιο αποτελεσματικούς στην άσκηση των αρμοδιοτήτων τους.

Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι χρειάζεται σύμφωνα και με την εισηγητική έκθεση κοινή Υπουργική απόφαση τριών (3) Υπουργών (!) για τα θέματα αδειοδότησης των παιδότοπων (άραγε δεν αρκούν τα πρότυπα τύπου ΕΛΟΤ και πιστοποίησης κατά ISO). Ο επαναπροσδιορισμός των αποδοχών των μελών των Ορχηστρικών Συνόλων και η χορήγηση ειδικού επιδόματος (50€) ως και η χρήση ρυμουλκούμενων (!) (και μάλιστα με περιορισμούς) προβλέπεται στο Νόμο. Ενώ με απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών εγκρίνεται ακόμα και η πρόσληψη προσωπικού, αμειβόμενου με την καταβολή αντιτίμου, για τις παρεχόμενες υπηρεσίες.

Παρατηρούμε ρυθμίσεις, που «εξυπηρετούν» αμφιβόλου σκοπιμότητας και γενικότητας αιτήματα όπως π.χ. η πρόβλεψη για 2 δημοσιογράφους (!) σε κάθε Περιφέρεια (γιατί θα πρέπει να αποφασίζει με Νόμο το Κράτος, πόσους δημοσιογράφους θα έχει η αιρετή Περιφέρεια;), η μη επιβολή προστίμου στους υπαλλήλους που δεν έδωσαν στοιχεία (!) στην υπερκείμενη Αρχή (κομματικό – συντεχνιακό ρουσφέτι που επιβραβεύει την απείθεια) ή η καταβολή αποζημιώσεων (επιλεκτικά) στα μέλη συγκεκριμένης Επιτροπής «για την αξιολόγηση του ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου για την παροχή και λήψη μέτρων προστασίας και υγείας (!)» κάτι που δεν ισχύει για δεκάδες άλλες Επιτροπές με σημαντικότερο έργο και πολλά άλλα, όπως η συμμετοχή υπαλλήλων δημοσίου τομέα με αμοιβή στο έργο της ΕΕΤΑ!

Παρατηρούμε ρυθμίσεις, που είναι μεν αποδεκτές, αλλά έχουν κόστος για την Αυτοδιοίκηση. Κόστος που δεν προβλέπεται η αναπλήρωση του. Όπως π.χ. η επέκταση του επιδόματος ανθυγιεινής εργασίας (κόστος 4 εκατομ. σύμφωνα με την έκθεση) ή η δυνατότητα ρύθμισης οφειλών των πολιτών προς τους Δήμους (που θα αυξήσει ενδεχόμενα την εισπραξιμότητα, θα στερήσει όμως προϋπ/νους πόρους από την ΤΑ).

Θετικά κρίνουμε ρυθμίσεις όπως η απόδοση υπέρ των Δήμων των προστίμων για τα ζώα συντροφιάς, η απόδοση φόρου ζύθου (που είχε παρακρατηθεί) σε ορεινούς κλπ Δήμους, όπως και η απόδοση κινήτρων για τους υπηρετούντες στους παραμεθόριους Δήμους και μια σειρά άλλων αναλυτικών ρυθμίσεων που για μια άλλου τύπου όμως Αυτοδιοικητική δομή, αυτά θα ήταν αυτονόητα και όχι αντικείμενο νομοθετικής ρύθμισης.

Ως προς την καταστατική θέση των αιρετών, ουδεμία αναβάθμιση προβλέπεται. Ενώ ακόμα και η θετική επαναφορά της αντιμισθίας των Αντιδημάρχων, διέπεται, από την ίδια συγκεντρωτική αντίληψη του Κράτους. Αφού η δυνατότητα παροχής αντιμισθίας, θα έπρεπε να αφήνεται στην κρίση του κάθε Δημοτικού Συμβουλίου, εφ’όσον υπάρχει η οικονομική προς τούτο δυνατότητα του Δήμου. Ως προς την επαναφορά της αποζημίωσης στους Δημοτικούς Συμβούλους, αλήθεια αναρωτιόμαστε ποιά «ακαδημαϊκή επιστημονική μελέτη», οδήγησε στην εξαίρεση των διαμένοντων Δ.Σ. (συγκεκριμένα) κάτω των (10) δέκα χιλιομέτρων από την έδρα του Δήμου, με ολική μάλιστα εξαίρεση, της Αττικής και της Θεσσαλονίκης. Αναρωτιόμαστε, άραγε, ο Δημοτικός Σύμβουλος που διαμένει στα Βίλλια, στον Αυλώνα ή στην Κερατέα, θεωρείται πιο πλούσιος από τους ομολόγους του της επαρχίας, ώστε να καλείται να καταβάλλει διόδια και κόστος καυσίμων, για να μεταβεί στην έδρα του Δήμου, σε απόσταση δεκάδων χιλιομέτρων, για μια συνεδρίαση του Δ.Σ. Αμφισβητούμε έντονα τη σοβαρότητα τέτοιων ρυθμίσεων. Είναι προφανές ότι και σε αυτή την περίπτωση, αρμόδιο πρέπει να είναι μόνο το Δ.Σ.

Τα θετικά στοιχεία του Νομοσχεδίου όπως η δημιουργία Μητρώου πολιτών, τα σχετικά με τις Ε.Ο.Ε.Σ., η αναθεώρηση του πλαισίου των ΔΕΥΑ κλπ δεν αναιρούν την πεποίθηση ότι το Νομοσχέδιο αυτό και ΑΚΑΙΡΟ είναι και ΑΝΕΔΑΦΙΚΟ

ΑΚΑΙΡΟ γιατί θα έπρεπε να έπεται της Διοικητικής Μεταρρύθμισης και

ΑΝΕΔΑΦΙΚΟ γιατί δεν απαντά, στα μεγάλα προβλήματα της Αυτοδιοίκησης, που περιμένουν λύσεις.

- Για μόνιμη και χωρίς παρεκκλίσεις αντιμετώπιση του συνεχώς διογκόμενου οικονομικού προβλήματος.

- Της αδυναμίας κάλυψης λειτουργικών αναγκών, λόγω μεγάλων ελλείψεων στο μόνιμο προσωπικό .

- Της εύκολης και άμεσης πρόσβασης των ΟΤΑ σε χρηματοδοτήσεις και στην ωρίμανση σχετικών έργων.

- Στην αναβάθμιση της καταστατικής θέσης των αιρετών, η επιδείνωση της οποίας, απομακρύνει άξιους πολίτες από τον Θεσμό.

- Στην ευελιξία και αμεσότητα με την οποία θα μπορεί να δράσει η κάθε Δημοτική Αρχή, σε οιαδήποτε τοπική υπόθεση.

Τελικά τίθεται το ερώτημα: οι δεκάδες αυτές ρυθμίσεις, που προσδιορίζουν με λεπτομέρεια, πως θα λειτουργούν οι Δήμοι, ανταποκρίνεται στα όσα αναφέρονται στην εισηγητική έκθεση του Νόμου, ότι θα πρέπει «να αφήσουμε στους αυτοδιοικητικούς θεσμούς, το ευρύτερο δυνατό πεδίο αυτοτέλειας στην διοίκηση των θεμάτων της αρμοδιότητάς τους;» ή

οι ρυθμίσεις για τους αιρετούς « ενισχύουν την θεσμική υπόσταση και τον ρόλο που διαδραματίζουν στην πραγματική άσκηση των καθηκόντων και μάλιστα σε καθεστώς ισότητας μεταξύ τους» ;

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ

ΧΑΛΑΝΔΡΙ: Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΕΝΤΕΛΛΕΣΘΕ ΡΟΥΣΣΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΩΜΗ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ

 Η συζήτηση αυτή είναι μια ΠΟΛΙΤΙΚΗ συζήτηση, από αυτές που αποφεύγονται όπως ο διάολος το λιβάνι από τους ΟΛΟΙΜΑΖΙΔΙΣΤΕΣ.
Διότι από τε΄τοιες συζητήσεις βγαίνουν στο προσκήνιο οι πραγματικές, υπαρκτές (ΚΑΙ ΧΡΗΣΙΜΕΣ κατά τη γνώμη μας) ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ μεταξύ των δημοτικών παρατάξεων για τα θέματα της αυτοδιοίκησης.
Είναι χρήσιμο να την ακούσει ο πολίτης που δεν είναι μπαμπουίνος για να καταλάβει τις προτεραιότητες και τις ιεραρχήσεις κάθε δημοτικής παράταξης ΓΙΑ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ.
Πού συναντιόνται Κουράσης - Λούλα για παράδειγμα;

Στην αντίληψη ότι η αυτοδιοίκηση ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ αλλά είναι ένας γραφειοκρατικός βαθμός - η χαμηλότερη κρατική βαθμίδα που απλά εκτελλεί και δεν αυτο-σχεδιάζει, δεν αυτο-διαχειρίζεται, δεν αυτο-χρηματοδοτείται.

Άρα ο πολιτικός ρόλος της είναι δευτερεύων. Άρα τα πολιτικά της στελέχη δεν είναι παρά κομαμτικοί διεκπεραιωτές,  Άρα ο ρόλος των υπηρεσιακών διευθυντών είναι σημαντικότερος των αιρετών αφού την εφαρμογή του νόμου την ξέορυν καλύτερα οι διευθυνταδες,  οι αιρετοί έχουν απλώς τον ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΟ ρόλο να παριστάνουν ότι αποφασίζουν, να παριστάνουν ότι εγκρίνουν, να παριστάνουν ότι διοικούν με αντάλλαγμα βέβαια ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ για να είναι καλά παιδιά.

Άρα τα ζητήματα των αρμοδιοτήτων της  αυτοδιοίκησης είνια δευτερεύοντα, δεν πρέπει να τα λύνει το δημοτικό συμβούλιο ΑΛΛΑ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ.
"Η κυβέρνηση δεν έκανε όλους του συμβασιούχους μόνιμους, πέταξε το μπαλάκι".

Για να πάρουν την απάντηση από τον Ακατανόμαστο.

Και αν η Λούλα αυτά τα γραφειοκρατικίστικα τα λέει διαχρονικά, Ο ΚΟΥΡΑΣΗΣ - βεβαίως, βεβαίως - τα "χρησιοποιεί" ευκαιριακά τώρα αυτά, για να παίξει κομματικό παιχνίδι κόντρα στην κυβέρνηση.
Όταν είναι εκείνος δήμαρχος και κυβέρνηση η ΝΔ .... γίνεται αυτοδιοικηικός για να μην ενοχλεί τα κομαμτικά αφεντικά.

"Στέλνουμε αυτοδιοικητικό μήνυμα στην κυβέρνηση" είπε ο Ακατανόμαστος.

"Την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ"  τονίζει με νόημα ο Πράσσος (την ψιλολέει στον "φιλοσυριζαίο" Ακατανόμαστο την ώρα που μιλάει που επειδή τα ίδια έλεγε και επί ΝΔ τον λέγανε οι ίδιοι δεξιό ή λες και έχουμε δύο κυβερνήσεις) και αποδεικνύοντας ότι η αντίληψη που έχουν οι κομματικές παρατάξεις για την αυτοδιοίκηση ΠΑΝΤΑ έχει αφετηρία το κόμμα, το κομματικό - παραταξιακό και προσωπικό συμφέρον και ΟΧΙ ΤΟΝ ΘΕΣΜΟ και το πώς αυτός θα ανταποκριθεί καλύτερα στον ρόλο του διαχρονικά απέναντι αλλά και σε συμπλήρωμα του κεντρικού κράτους. (ΨΙΛΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ).

ΟΙ ΨΑΓΜΕΝΟΙ ΑΣ ΑΚΟΥΣΟΥΝ ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΙΠΩΘΗΚΕ ΣΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΕΝΤΕΛΛΕΣΘΕ. ΛΙΓΟΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ, ΤΟ ΞΕΡΟΥΜΕ.

ΚΥΠΡΙΑΚΟ: ΤΟ ΔΙΑΡΚΕΣ «ΤΡΑΥΜΑ» ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

Του Γεωργίου Παπασίμου
Δικηγόρου
Μέλους της «Πρωτοβουλίας 14ης Μάη»
Site: http://www.gpapasimos.gr/
Twitter: @PapasimosG

Η έντονη προκλητικότητα και οι ιταμές προκλήσεις της Νεοθωμανικής Τουρκίας του Ερντογάν, τόσο στην Κύπρο όσο και στο Αιγαίο, ανήμερα, μάλιστα, της «μαύρης επετείου» της Τουρκικής εισβολής το 1974, προκαλεί, εκτός από θλίψη και οργή, και ιδιαίτερο προβληματισμό για το παρόν και το μέλλον του ευρύτερου Ελληνισμού στη Μεσόγειο.

Η αντικειμενικώς στρατιωτική «επιβίβαση», και όχι «απόβαση» της Τουρκίας το 1974, στην απροστάτευτη Μεγαλόνησο, εξαιτίας της διπλής προδοσίας της Χούντας των Συνταγματαρχών, με την απόσυρση της Μεραρχίας, που είχε αποστείλει κρυφά ο Γεώργιος Παπανδρέου και, στη συνέχεια, το ντροπιαστικό πραξικόπημα κατά του, τότε, ηγέτη της Κύπρου Μακαρίου, με συνέπεια την αιματηρή διχοτόμηση του νησιού, αποτελεί έναν εκ των τελευταίων σταθμών της πορείας συρρίκνωσης του Ελληνικού Έθνους, που ξεκινά από την Μικρασιατική Καταστροφή το 1922.

Το Κυπριακό είναι, εκ των πραγμάτων, χαρακτηριστική περίπτωση της πολιτικο-διπλωματικής και στρατιωτικής αδυναμίας της Ελλάδος στη Νεότερη Ιστορία της. Το δίκαιο και νόμιμο αρχικό αίτημα της Ένωσης ενταφιάστηκε για πάντα από τις συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου, με την αναγνώριση της Τουρκίας ως εγγυήτριας δύναμης και με ένα ανεφάρμοστο Σύνταγμα, που αποτέλεσε τον «διάδρομο» για την διχοτομική κατάληξη του νησιού. Αποτελεί, αναμφισβήτητα, στρατηγική ήττα του πολιτικού κατεστημένου της Χώρας και της «παρασιτικής» οικονομικής ολιγαρχίας, τους οποίους χαρακτηρίζει διαχρονικά το «φοβικό σύνδρομο» έναντι της Τουρκικής επιθετικότητας, αλλά και το σύνδρομο του «ενδοτισμού», το οποίο γιγαντώθηκε μετά την ένταξη της Ελλάδας στην μνημονιακή κηδεμονία.

Η αρνητική κατάληξη των συνομιλιών στην Ελβετία, εξαιτίας κυρίως της αδιαλλαξίας του Ερντογάν, έδωσε απλά χρόνο στην Ελληνοκυπριακή πλευρά, αφού, σύμφωνα με τους υπεύθυνους αξιωματούχους της Κύπρου, προετοιμάζεται στο παρασκήνιο τρίτη διάσκεψη τον προσεχή Σεπτέμβριο, με όλα τα «κεκτημένα» των δύο αποτυχημένων προηγούμενων. Όμως, τα λεγόμενα «κεκτημένα» είναι προδήλως αρνητικά, αν όχι καταστροφικά για την Κυπριακή Δημοκρατία, αφού, μέχρι τώρα, η συμμετοχή της, με τους όρους, που έγινε, έχει, αφενός, παγιοποιήσει την παράνομη «πενταμερή», με την συμμετοχή των τριών «εγγυητριών δυνάμεων», κάτι, που μέχρι τώρα σωστά απορρίπτονταν από Ελλάδα και Κύπρο και, αφετέρου, υπονομεύθηκε το «κέλυφος» της Κυπριακής Δημοκρατίας, αφού ο Πρόεδρός της Αναστασιάδης συμμετείχε σε αυτές τις συνομιλίες, όχι με αυτή την ιδιότητα, αλλά ως εκπρόσωπος της Ελληνοκυπριακής κοινότητας (!!!).

Είναι, πραγματικά, αδιανόητη για τα πραγματικά συμφέροντα της Ελλάδος και της Κύπρου, ακόμα και η οποιαδήποτε αποδοχή συζήτησης για την κατάλυση της κρατικής υπόστασης της Κυπριακής Δημοκρατίας, που είναι μέλος του Ο.Η.Ε. και της Ε.Ε., καθώς και η συζήτηση ενός σχεδίου, που, ακόμα και αν λυθεί το θέμα της κατάργησης των εγγυήσεων από τις τρεις Χώρες, που ορίσθηκαν με τις Συνθήκες Ζυρίχης – Λονδίνου, επιφυλάσσει για τη Μεγαλόνησο την μοίρα μιας μεταμοντέρνας «αποικίας», που αποτελεί τον μακροπρόθεσμο στρατηγικό στόχο του βαθέως Τουρκικού πολιτικοστρατιωτικού κατεστημένου, μέσω της αποδοχής της υπάρξεως δύο ξεχωριστών Κρατών, και όχι δύο Κοινοτήτων, όπως προϋποθέτει μια δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού, με εξασφάλιση και ικανοποίηση όλων των ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων των Κυπρίων πολιτών.

Οδηγούμαστε, έτσι, σε μια δραματική «αυτοπαγίδευση» του Ελληνισμού, με βάση τις πολιτικές, που άσκησαν όλα αυτά τα χρόνια οι «υποτελείς» πολιτικοοικονομικές «ελίτ» της Αθήνας και της Λευκωσίας, οι οποίες, αφού αποδέχθηκαν την de facto διχοτόμηση της Μεγαλονήσου, στην συνέχεια μετέτρεψαν ένα κορυφαίο διεθνές πρόβλημα εισβολής και κατοχής, σε ένα διμερές εσωτερικό Ελληνοτουρκικό πρόβλημα.

Χαρακτηριστικό, δε, της πλήρους αδυναμίας του Ελληνισμού να επιβάλλει τις δικές του απόψεις με βάση τα συμφέροντά του, είναι ότι, η προστασία της ΑΟΖ της Κύπρου, εξαιτίας των σημαντικών υδρογονανθράκων, που φαίνεται να «φωλιάζουν» στο υπέδαφός της, εκχωρήθηκε σε τρίτους, με βάση τα συμφέροντα των πετρελαϊκών «κολοσσών» (Γαλλία, Η.Π.Α. κ.λπ.). Η «προστασία», όμως, αυτή, με αποστολή πολεμικών πλοίων στην περιοχή των γεωτρήσεων, μπορεί βραχυπρόθεσμα να λύνει και να αντιμετωπίζει την προκλητική και παράνομη επιθετικότητα, πλην όμως, αυτό αποτελεί πλήρη «προτεκτορατοποίηση» της Κύπρου, έτσι ώστε αυτή να είναι το πρώτο «μεταμοντέρνο προτεκτοράτο» του 21ου αιώνα στην Ευρώπη. Πρόκειται, βέβαια, για εξέλιξη, που οδηγεί σε πλήρη αποδόμηση των ευρύτερων Ελληνικών συμφερόντων στην Μεσόγειο.

ΧΡΟNΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΙΛΤΟ

ΧΑΛΑΝΔΡΙ: Η ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΡΟΜΑ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ, ΧΩΡΙΣ ΚΟΠΤΟΡΑΠΤΙΚΗ

ΑΚΟΥΣΤΕ ΜΕ ΠΡΟΣΟΧΗ ΚΑΙ ΑΝΟΙΚΤΑ ΜΥΑΛΑ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ...
ΚΑΘΕ ΛΕΞΗ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ 

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:

Όταν άνοιξε το κασετοφωνάκι μίλαγε ο Συμεών και την έλεγε στον Αεικίνητο για το θέμα της μη διεκδίκησης δημοτικών τελών από το ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ, τον ΟΣΕ και άλλες μεγάλες εταιρίες.

Έχει μεγάλο ενδιαφέρον ο καβγάς για τα τέλη των μεγάλων επιχειρήσεων που ανακάλυψε ο Συμεών ότι δεν πληρώνουν στον δήμο και η αντιπαράθεση.
Ο Συμεών αναρωτιέται γιατί επί χρόνια δεν είχε ασχοληθεί κανένας και ο Αεικίνητος - που δεν είχε ασχοληθεί ως δήμαρχος  με το θέμα  - του λέει ότι εκείνος -  πρότεινε στην Οικονομική Επιτροπή να κάνει ο Συμεών αυτό που ίδιος δεν είχε κάνει όταν ήταν δήμαρχος - για να μην ενοχλήσει εκείνος τους ισχυρούς βεβαίως, βεβαίως - άρα τώρα που το κάνει ο Συμεών, ο έλεγχος  γίνεται "κατόπιν δικών του ενεργειών"  (του ΚΟΥΡΑΣΗ. ΕΠΙΚΟΣ Ο ΚΟΥΡΑΣΗΣ.ΕΤΣΙ?)

ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΦΤΑΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΓΥΦΤΟGATE.
Η Πρόεδρος του Σωματείου ζητάει το λόγο επί προσωπικού.
Η πρόεδρος της αρνείται .
(Έχουμε φοβερή πρόεδρο.
- Θα μου δώσετε το λόγο;
- ΟΧΙ
- Γιατί;
-ΕΤΣΙ!
Και μετά.
Ο δήμαρχος είπε ότι θα σας δώσω το λόγο! ΦΟΒΕΡΗ! Τες πάντων).

Η αντιπολίτευση δια της Λ. Καρατζά που είχε έρθει φουριόζα από τις διακοπές της, είχε χάσει και το πάρτι της προηγούμενης φοράς αρχίζει να ουρλιάζει.
Όλοι πιστεύουμε ότι Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖOΜΕΝΩΝ  θέλει το λόγο για να θέσει θέμα ΩΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ.
Μετά .... ΑΚΟΥ ΜΟΝΟ ΣΟΥ ΤΙ ΘΕΜΑ ΕΒΑΛΕ ΚΑΙ ΤΙ ΕΙΠΕ!

Και άκου στο τέλος, μετά την πρόεδρο της Λούλα να λέει ότι ΟΟΟΟΛΑ αυτά που κατήγγειλε η κα Κούκα δεν είναι τίποτα, όλα καλά έχουν γίνει με τους "ΡΟΜΑ" και θα δώσει και συγχαρητήρια στην διοικησάρα αλλά το ΜΕΓΑΛΟ θέμα είναι άλλο.

Ποιο;
Η συμπεριφορά του Συμεών.
Αν όμως όοολα αυ
τά είναι τίποτα αγαπητή Λούλα η κα Κούκα γιατί αντέδρασε με τέτοιο τρόπο και άνοιξε το θέμα;

Δηλαδή κάθε φορά που ο Συμεών θα τσακώνεται με υπάλληλο, από αύριο να έρχεται στο δημοτικό συμβούλιο ο υπάλληλος να μας το λέει, ένα πράγμα, να το συζητάμε για κανένα τρίωρο.
Χωρίς καν να έχει βάλει το θέμα στον σύλλογο των εργαζομένων πριν.
Ο απλός υπάλληλος εννοώ. Η πρόεδρος - θα πεις  -  είναι αλλιώς.
¨Εχουμε άλλη αντίληψη για τον ρόλο του προέδρου του σωματείου.

ΑΚΟΥΣΤΕ ΟΣΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ΤΙ ΕΙΠΕ, ΤΙ ΔΙΑΒΑΣΕ Η ΕΛΕΝΗ ΚΟΥΚΑ ΣΤΟ ΔΣ.

Περισσότερα από βδομάδα.

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΘΕΑΤΡΙΚΟ «ΤΡΟΙΑ, μία ιστορία για έναν πόλεμο» ( Η απάντηση της τέχνης στην πτώση του ανθρώπου )

του Γ. Κλαδούχου

Δευτέρα 24 Ιουλίου, προς το μεσημέρι. Στο ραδιόφωνο η εκπρόσωπος δήμου Βέλου - Βόχας κ. Καλλίρη. Ενημερώνει για τις πολιτιστικές εκδηλώσεις του καλοκαιριού. Επόμενες στον χρονικό ορίζοντα, περίπου δέκα με χορούς και τραγούδια. Το φυλλάδιο- πρόγραμμα δεν κυκλοφορεί ακόμα γιατί «μία εκδήλωση έρχεται πίσω από την άλλη…κλείνονται τελευταία στιγμή φέτος…».
Την ίδια ημέρα προς το βράδυ. Στο Κιάτο, στις αποθήκες του ΑΣΟ. Μετοχή σε ένα ολιγόωρο διδασκαλείο. Συμπύκνωση πολύωρων μαθημάτων. «ΤΡΟΙΑ, μία ιστορία για έναν πόλεμο». Με αυτό τον τίτλο προτάθηκε η συνθετική θεατρική μεταφορά κειμένων από την Ιλιάδα σε μετάφραση Κακριδή, από έργα του Ευριπίδη Τρωάδες, Εκάβη, Ελένη, σε μεταφράσεις Κάσδαγλη, Σταύρου, Χουρμουζιάδη και Ρούσσου, και με παρεμβολή μέρους από το ποίημα «Ελένη» του Σεφέρη. Η κεντρική θεατρική σκηνή του Συλλόγου Πολιτισμού «Σαν Παραμύθι» παρέδωσε μία παράσταση χωρίς τα αυτάρεσκα πλέγματα «κληρονόμων» της κλασικής παράδοσης, χωρίς νεωτερίστικες υπερβολές άρνησης του εαυτού. Ένα έργο πολιτισμού, το δράμα της πτώσης του ανθρώπου σε κτήνος. Ένα υπόδειγμα ενεργού παραλαβής νοήματος και επαναπρότασή του με σύγχρονο και καλλιτεχνικό τρόπο.
Η έπαρση του νικητή, του αλαζόνα που ταπεινώνει, σκοτώνει, είναι η δύναμη του πεθαμένου ανθρώπου, του ζωντανού θηρίου. Σκληροί και λαϊκιστές οι ηγέτες των Ελλήνων σκοτώνουν παιδιά, εξευτελίζουν γυναίκες της Τροίας. Έτσι ικανοποιούνται και τα στρατεύματα. Αλλά στην θεατρική διδασκαλία αυτή η βαρβαρότητα στέκει νικημένη. Στην παράσταση επανήλθε το ουσιώδες, διαχρονικό, η αρχαία τέχνη ως ψυχοπαιδευτικό σχολείο. Η τέχνη δίνει την απάντηση με το αμείλικτο κατηγορώ της γυναίκας και της ανθρωπιάς.
Στους θετικούς διαμορφωτικούς παράγοντες της παράστασης μετείχαν όλοι οι συντελεστές. Η Ευτυχία Λιβανίου στη σύνθεση κειμένων και σκηνοθεσία, ο σκηνογράφος Ανδρέας Καρβουντζής, ο Άρης Σταύρου στην κινησιολογία των μαχών, ο Ανδρέας Χασάπης στην μουσική διδασκαλία και όλοι οι ηθοποιοί που απέδωσαν τις προσωπογραφίες. Δεν μπορώ παρά να κάνω ιδιαίτερη αναφορά στο ρόλο της Εκάβης από την Σμαράγδα Νούτσου. Μία ερμηνεία υψηλής απόδοσης στην κεντρικότητα της πλοκής του δράματος.
Σε διάσταση με τον περιφερόμενο «πολιτισμό» του συρμού , που εκπαιδεύεται η Ελληνική ύπαιθρος, του χορού, της «παράδοσης», της «διασκέδασης» που είναι ουσιαστικά διασκέδαση, που ανακυκλώνει την χειραγώγισή της, η παράσταση στο Κιάτο υπηρέτησε μια άτυπη πνευματοδοτική άμυνα. Έθεσε ξανά την ανάγκη αυτοανάγνωσης του ανθρώπου. Να θέτει σε κρίση τον εαυτό του, ώστε οι πράξη του να είναι συνειδητή. Να επιστρέψει η σκέψη, το ζητούμενο. «Ακόμα χρησιμεύει κα σκέπτεσαι;»: είναι ο τίτλος ενός φεστιβάλ λόγου και τέχνης στην Ιταλία. Αδιανόητο για τα εγχώρια δεδομένα.
Θα πρότεινα στην κυρία υπεύθυνη του Δήμου που ανέφερα στην αρχή, αλλά και σε όλους τους υπεύθυνους πολιτισμού, όπως και σε ανεξάρτητους οργανισμούς και συλλόγους να παρουσιάσουν – επιχορηγήσουν την παράσταση της ομάδας «Σαν Παραμύθι». Να ανεβούν ένα σκαλοπάτι, να κάνουν ένα βήμα στην ακύρωση αυτού που είπε ο Όσκαρ Ουάϊλντ: η εξουσία είναι η γενική άγνοια που επικρατεί στην κοινωνία.
Την παράσταση «ΤΡΟΙΑ, μία ιστορία για έναν πόλεμο» έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν στο Μυθικό αγροφυσικό τοπίο της Στυμφαλίας, στο Μουσείο. Την μεταφορά του μύθου σε λόγο αγωγής και υλικό εργαλείο πράξης.

Γρηγόρης Δ. Κλαδούχος
Ξυλόκαστρο-Ευρωστίνη / 28-7-2017

ΜΕΡΑ ......

ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΚΑΤΟΣΤΗΣΕΙΣ ΜΟΝΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕ ΜΑΣ ΜΙΚΗ!

ΑΠΟ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ ΞΕΚΙΝΑ Η ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ - Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΓΥΦΤΙΑΣ

 

Δύο περίπου χρόνια πριν τις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές και η μάχη στο παρασκήνιο ανάβει.

Οι "γνώστες" ξέρουν ότι οι αυτοδιοικητικές εκλογές, η ψηφοφορία των μπαμπουίνων την ημέρα της κάλπης είναι δευτερεύουσα μάχη σε σχέση με αυτή που τώρα - από Σεπτέμβριο -  θα διεξαχθεί στο παρασκήνιο και αφορά την στήριξη κομμάτων, μηχανισμών  οικονομικών λόμπυ και οργανωμένων συμφερόντων. ΤΩΡΑ ΚΑΘΟΡΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ.

Ειδικά με αυτό το εκλογικό σύστημα της αυτοδιοίκησης που όλο αλλάζει αλλά όλο το ίδιο μένει.
Ένα εκλογικό σύστημα που αναδεικνύει την υποκρισία και την παρασκηνιακή συναλλαγή στην καθοριστική εκείνη παράμετρο για την εκλογή των δημάρχων και τις πολιτικές συμμαχίες.
Που δεν γίνονται - με αυτόν τον εκλογικό νόμο - στο φως αλλά γίνονται σε σκοτεινά υπόγεια.

Και που αν δεν αλλάξει εν όψει των επόμενων αυτοδιοικητικών εκλογών και η κυβέρνηση πάρει πίσω τις δεσμεύσεις της υποχωρώντας στην λυσσώδη αντίδραση του κατεστημένου της αυτοδιοίκησης θα γίνει η οριστική ταφόπλακά της.
ΝΤΑΒΙΑΣ speaking!

Στο Χαλάνδρι είμαστε μπροστά στα πρώτα δείγματα ότι το πάρτυ της προεκλογικής αντιπαράθεσης των συστημικών άρχισε.
Τα όπλα μπαίνουν πάνω στο τραπέζι.

Οι κρυφοί άσσοι βγαίνουν από τα μανίκια (ή καλύτερα από τα σουτιέν αφού μπροστά βγήκαν οι γυναίκες κεντρικές παίκτριες των συστημάτων).
Η αντιπαράθεση ξεκίνησε.

Οι κινήσεις των επίδοξων ξεκινούν.

ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΧΑΛΑΝΔΡΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΧΩΡΙΣ ΓΥΦΤΙΕΣ ΚΑΙ ΓΥΦΤΟΥΣ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ.
ΧΩΡΙΣ "ΣΚΑΝΔΑΛΟ"΄ή ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΤΑΥΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΤΣΙΓΓΑΝΟΥΣ.

Η δίκη για το προηγούμενο σκάνδαλο του 2006 δεν έχει γίνει ακόμα (ΓΥΦΤΟGATE 2). Μαϊμού εργασίες, μαϊμού βεβαιώσεις, μαϊμού επιβλέποντες, μίζες, πλαστογραφίες ερευνώνται όλα από την δικαιοσύνη.
Ποινικές ευθύνες αιρετών και υπηρεσιακών, διαθεσιμότητες, αθωώσεις, αναιρέσεις ....

Κάποιοι μιλάνε και για άλλο σκάνδαλο που είχε προηγηθεί. Το σκάνδαλο ΔΑΝΕΙΑ, ας το πούμε ΓΥΦΤΟGATE 1.

Αλλά μήπως παλιά δεν είχαμε ΓΥΦΤΟGATE; Δεν τους πήγε η δικιά μας να τους γράψει όλους στα δημοτολόγια για να την ψηφίσουν γιατί δεν έβγαινε ούτε αναπληρωματική;

Το νέο σκάνδαλο ή "σκάνδαλο" που αφορά τους τσιγγάνους και την διαχρονική διαχείρισή τους από γύφτους και γυφτοπρόξενους στήνεται.

Με τα ίδια πάντα πρόσωπα ή τους δικούς τους. Με τους ίδιους πραγματικούς πρωταγωνιστές άσχετα ποιο πιόνι κινείται.

Τσιγγάνοι. Το πιο βολικό θεματάκι.
Διχάζει και αποπροσανατολίζει  τοους μπαμπουίνους σε "δεξιούς" και "αριστερούς" ανώδυνα.
Σε φιλοτσιγγάνους και ρατσιστές.
Σε ευαίσθητους εθελοντές και αναίσθητους αντιπάλους τους.
Και έτσι βρίσκουν μαλλιά να ξάνουν οι συστεμικοί την ώρα που τσακώνονται για το ποιος εφαρμόζει καλύτερα και αποτελεσματικότερα τις φορομπηχτικές πολιτικές.

ΘΑ ΣΕ ΒΑΛΟΥΝ ΠΑΛΙ ΝΑ ΨΗΦΙΣΕΙΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΙΣ ΓΥΦΤΙΕΣ.

ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΙΣ ΓΥΦΤΙΕΣ.

ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΓΥΦΤΟΥΣ.

Και δεν εννοώ - όπως ξέρετε - τους τσιγγάνους όταν αναφέρομαι στους γύφτους.
Εδώ τους τσιγγάνους τους λέμε τσιγγάνους (και όχι ΡΟΜΑ) και τους γύφτους τους λέμε γύφτους.
Και τους υποκριτές τους λέμε υποκριτές.
Και τους μαλάκες ΜΑΛΑΚΕΣ.

Δεν πολιτευόμαστε εμείς με ευπρέπεια και ήθος.
Πολιτευόμαστε με στόχους για την πόλη και τους πολίτες και αλήθεια.

Αλλά όμως έτσι ένα ερώτημα θα σου κάνω αναγνώστη μου, αν θες να το σκεφτείς το Σ-Κ, εσύ που δεν είσαι μπαμπουίνος ...
Μήπως τα πράγματα γίνονται έτσι γιατί υπάρχει λόγος σοβαρός;
Μήπως το νέο πανηγύρι δεν είναι άσχετο με το προηγούμενο;
Μήπως το ΓΥΦΤΟGATE3 στο Χαλάνδρι δεν είναι παρά η συνέχεια, το επόμενο κεφάλαιο στα ΓΥΦΤΟGATE 1 και 2????

Λέω ....
ΜΗΠΩΣ;;;;

Ξέρεις ...
Είμαι άρρωστος.
Κάνω σενάρια εγώ ...
ΑΛΗΘΙΝΑ ΨΕΜΜΑΤΑ!

ΑΣΤΙΚΗ ΕΥΓΕΝΙΑ - ΗΘΟΣ ΚΑΙ ΕΥΠΡΕΠΕΙΑ - ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΗΘΙΚΗ

ΚΑΛΗΜΕΡΑ

ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ ΕΓΙΝΕ ΠΑΛΙ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΣΤΗΝ ΠΡΟ ΗΜΕΡΗΣΙΑΣ ΔΙΑΤΑΞΗΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗ

Επειδή η κύρια δουλειά του δήμου - κατά την ταπεινή μας γνώμη πάντα -  είναι να ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ και να λειτουργεί έτσι ώστε να προσφέρει έργο στους δημότες και δευτερευόντως να τρώγεται με τις εσωτερικές αντιθέσεις των εντός του κόλπου, εχθές δεν θέλαμε με τίποτα να βγάλουμε "κακή" είδηση στην ΠΛΑΤΕΙΑ όταν εμείς - ΜΟΝΟ (αν είναι δυνατόν δηλαδή) - αναδείξαμε την είδηση για το ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΤΟΥ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ.

Δεν μου κάνει εντύπωση βέβαια.
Η πιθανή ανέγερση του Δημαρχείου και άρα η μεταστέγαση του δήμου από τα νοικιασμένα κτίρια ΧΑΛΑΕΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ του συστήματος της αυτοεξυπηρέτησης που υπερασπίζεται - βεβαίως - την διατήρηση του σημερινού στάτους ΝΟΜΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ εξ αυτής προερχόμενων ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΩΝ με κάθε τρόπο, ποντάροντας στις αδυναμίες του Συμεών, τον χαρακτήρα του και τον αυταρχισμό του, για να ξαναπάρει το μαγαζί και να διατηρηθούν τα πράγματα ως έχουν στη μοιρασιά συμφερόντων που έγινε στο Χαλάνδρι μετά το 2006, όταν έφυγε από την μέση ο ... ενοχλητικός.

Θα μου πεις είσαι άδικος, ο Κουράσης, η αιχμή της αυτοεξυπηρέτησης για επανακατάληψη του κάστρου, μετά την καργαριστερή παρένθεση, ψήφισε το δημαρχείο.
Το ίδιο και ο Στάθης που κινδυνεύει τώρα από τον .... Αιβαλιώτη να τον κάνει ντα ντα με την σανίδα.
(Ίσως γι΄αυτό έφυγε ο Στάθης και άφησε μόνο του τον Πράσσο να ψηφίσει υπέρ του δημαρχείου - η Κατερίνα Καζάνη έλειπε έτσι και αλλιώς από το συμβούλιο. Σου λέει ο Στάθης ας φύγω μην φανεί το όνομά μου στην απόφαση και έρθει και μους τις βρέξει με την σανίδα αν ψηφίσω).

Όχι δεν είμαι άδικος με τους δεξιούς συναδέλφους. Απλά δεν έχω μνήμη χρυσόψαρου.

Πάντα ψήφιζαν οι δεξιοί συνάδελφοι το δημαρχείο, πάντα "πούλαγαν" στον ιθαγενή την ανέγερσή του προεκλογικά (μάλιστα μας είχαν κάνει και την τιμή να μας βάλουν και ένα πανώ εκεί για να μας τιμήσουν (πριν τελικά μας μαμήσουν)  και όμως από το 2002 μέχρι να παραδώσουν την εξουσία στον Συμεών, ελπίζοντας σε παρένθεση, ΔΕΝ ΕΚΑΝΑΝ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ, αφήνοντας την μελέτη να αραχνιάζει στα ντουλάπια και παριστάνοντας ότι συζητάνε "καλύτερες εναλλακτικές" χωροθέτησής του σε άλλο "καταλληλότερο" χώρο. (Μόνο στην κορυφή της Πεντέλης δεν πρότειναν να το πάνε για .... αποκέντρωση. Διότι στο Χαλάνδρι θα αποκεντρώναμε το Δημαρχείο για να μην ενοχλεί τα μπαρ, μες τα πόδια τους).

ΤΗΝ ΩΡΑ ΒΕΒΑΙΑ ΠΟΥ ΠΛΗΡΩΝΑΝ ΤΑ ΝΟΙΚΙΑ των δύο κτιρίων σε κολλητούς πολιτικούς συνεργάτες, ισχυρούς κομματικούς και τράπεζες και νοίκιαζαν και τρίτο (το παντοκοροϊδείο) από άλλο κομματικό φίλο. ΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΙ ΑΥΤΑ, μην τα ξαναλέμε.

ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΕΧΟΥΝ ΜΙΛΗΣΕΙ ΤΑ ΕΡΓΑ, τα λόγια, η βέρμπα καμία ψηφοφορία στο ΔΣ δεν έχει μεγάλη σημασία.
 ΕΙΠA, ΞΕΙΠΑ ΧΕΖΩ ΤΗΝ ΠΑΡΟΛΑ ΜΟΥ λέμε στα τρελονήσια.
Άλλωστε για πολλούς δεν θα είναι η πρώτη φορά που άλλα ψηφίζουν στο ένα συμβούλιο και άλλα στο επόμενο.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ "ΧΑΛΑΝΔΡΙ ΑΛΛΑΟΥΜΕ ΠΟΡΕΙΑ".

Σου λέει "είναι μαγκιά να μην είσαι προβλέψιμος" και να κάνεις "ελιγμούς".
ΞΥΠΝΑΔΑ! ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΕΦΕΡΕΣ! ΤΟΥΣ ΚΟΡΟϊΔΕΨΕΣ ΤΟΥΣ ΧΩΡΙΑΤΑΡΕΟΥΣ.
Λες και παίζουμε τις αμάδες.

Εγώ πάντως γέρασα και είμαι και 105 κιλά με πρόβλημα μέσης, για να κάνω πιρουέττες, προτιμώ την ντόμπρα συζήτηση.
Άλλωστε δεν έχω πρόθεση "να την φέρω σε κανένα" για να παίζω παιχνιδάκια και πες με εσύ μαλάκα και ότι δεν κάνω για την πολιτική.
Προφανώς. Γι΄αυτή την "πολιτική" είμαι παντελώς ακατάλληλος.

Προχτές το συμβούλιο ξαναέγινε μπουρδέλο στην ΠΗΔ συζήτηση.

Στην ΗΔ πρώτο θέμα είχε την έγκριση του ΕΝΤΕΛΛΕΣΘΕ για να πληρωθούν οι συμβασιούχοι.

Δεύτερο την αναμόρφωση του προϋπολογισμού για το δημαρχείο.

Είχε την έγκριση της λίστας των παιδιών για τους παιδικούς σταθμούς. Οικογένειες περιμένουν να μάθουν αν θα είναι στους τυχερούς που θα έχουν θέση στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς τα παιδιά τους.

21 επιχειρήσεις θα έτρωγαν πρόστιμο για "φονκές" πινακίδες από την διοικησάρα.

Στο συμβούλιο θέμα ήταν η ίδρυση Δημοτικού Ανοικτού Πανεπιστημίου, θέμα που θέλει πολύ συζήτηση.
Και καμιά 25αριά ακόμα θέματα που αφορούσαν ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΤΕΣ και τις ζωές τους.

Και εμείς οι δημοτικοί σύμβουλοι είμαστε ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ. ΚΑΝΟΝΙΚΟΙ!
Δεν παίρνουμε φράγκο. Ούτε καφέ δεν έχουμε στο συμβούλιο.
Και πάμε και στην δουλειά μας που μας την πηδάνε ΟΙ "ΔΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΛΟΓΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ"  και μετά πάμε στον δήμο να ασχοληθούμε με τα θέματα των δημοτών.

ΝΤΑΞΕΙ ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΘΕΛΑΜΕ, δεν μας υποχρέωσε κανείς θα πεις.

ΑΛΛΑ να σκάνε θέματα ΜΕΓΑΛΑ, ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ ΤΕΡΑΣΤΙΑ, ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΗ, ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ ΜΕ ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ, ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ουρές και συνέπειες στην προ ημερησίας διάταξης συζήτηση

• Προσωπικά από ΤΗΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ - όχι μετά από συλλογική απόφαση του ΔΣ του σωματείου,

• να βγαίνουν ως άσσοι από το μανίκι παικτών πόκερ σε σαλούν της άγριας δύσης,

• σε επιλεκτική συνεννόηση με κάποιες δημοτικές παρατάξεις της αντιπολίτευσης (ούτε καν με όλες) με τις οποίες η πρόεδρος διατηρεί καλές προσωπικές σχέσεις,
•  να γίνονται ΦΟΒΕΡΕΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ για τις οποίες κανείς - πλην των παραταξιακών φίλων της προέδρου - δεν ήξερε τίποτα και να καλείται να πάρει θέση ενώ βέβαια εκείνη την ώρα  ούτε να διασταυρώσει, ούτε να ερευνήσει, ούτε να τεκμηριώσει, ούτε να επεξεργαστεί μπορούσε, 

δεν συνιστά ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ και υπερβαίνει τον ρόλο της ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ. ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΙΚΟΣ ΤΖΟΓΟΣ.

• ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΔΕΝ ΔΕΙΧΝΕΙ ΠΡΟΘΕΣΗ  ΝΑ ΣΥΖΗΤΗΘΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ ΣΟΒΑΡΑ. 
• Απλά να "παιχτεί" κουτσουρεμένο και μετά από κοπτοραπτική στο φιλικό μέσο και να δημιουργήσει επικοινωνιακές εντυπώσεις και μόνο.

Η στάση αυτή τη προέδρου του σωματείου συνιστά απροκάλυπτη εμπλοκή στο πολιτικό - παραταξιακό παιχνίδι, ΜΕ ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ της ιδιότητάς της, διότι προφανώς ΩΣ ΠΟΛΙΤΗΣ και μόνο - ούτε ως διευθύντρια, ούτε ως πρόεδρος -  έχει το δικαίωμα να έχει την παραταξιακή της προτίμηση,
ΕΚΤΟΣ ΔΗΜΟΥ ΟΜΩΣ!
ΩΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ  ΔΕΝ ΕΧΕΙ.

Είναι εκφραστής ΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ και μόνο αν έχει τέτοιες. έχει δικαίωμα να έρχεται στο συμβούλιο και να θέτει θέματα, για να μην τρελαθούμε κιόλας.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΟΣ ΘΕΣΜΟΣ επειδή έτσι βολεύει κάποιες δημιοτικές παρατάξεις.

Και βεβαίως δεν μπορεί να έχει το δικαίωμα η πρόεδρος να αιφνιδιάζει το δημοτικό συμβούλιο και να επιβάλλει να συζητάνε 41 εκλεγμένοι νοματαίοι επί τρίωρο, θέμα  το οποίο ΑΓΝΟΟΥΝ.

Δεν έχει δικαίωμα   να αποδυναμώνει τα θέματα της ΗΔ τα οποία ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΤΕΣ και συζητιώνται οργανωμένα και σοβαρά, με έγγραφα, τεκμηρίωση, ενημέρωση,  διεκδικώντας για τον εαυτό της ένα ιδιαίτερο ΠΟΛΙΤΙΚΟ προνόμιο το οποίο δεν υπερβαίνει μόνο τον συνδικαλιστικό της ρόλο αλλά υπερβαίνει ακόμα και τον ρόλο και τα δικαιώματα του ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ.

Διότι ο δημοτικός σύμβουλος στο συμβούλιο δεν μπορεί να παίρνει το λόγο όποτε θέλει, όσο θέλει και  να επιβάλλει να συζητιέται ό,τι και όποτε θέλει.
Ακόμα και ο επικεφαλής δημοτικής παράταξης για να θέσει θέμα στο συμβούλιο ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΠΕΡΙΓΡΑΨΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΛΕΠΤΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΤΟ ΕΓΚΡΙΝΕΙ το 50+1 των συμβούλων.

Το δημοτικό συμβούλιο δεν μπορεί και δεν πρέπει να διαλύεται και να αποδιοργανώνεται.
ΕΧΕΙ ΘΕΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ, ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΩΝ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ.
Η ΠΗΔ συζήτηση είναι για τις δημοτικές παρατάξεις και τους ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ.
Τους δημότες.
Να έρθουν εκεί τίποτα πολίτες που δεν είναι ΜΠΑΜΠΟΥΙΝΟΙ και να μας βρίσουν για το πόσο καλά τα κάνουμε εμείς οι εκπρόσωποί τους, να μας θέσουν κανένα αίτημα και κανένα πρόβλημά τους.

Οι εντός των τειχών έχουν πολλούς τρόπους να θέσουν και να αναδείξουν θέματα ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΑ.
Ή μάλλον ΚΥΡΙΩΣ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΑ.

Πόσο μάλλον η πρόεδρος του σωματείου.
Που πρώτα από όλα έχει το όπλο να θέσει ΟΠΟΙΟ θέμα θέλει στο ΔΣ του σωματείου που προεδρεύει, ό,τι ώρα θέλει, να λάβει συλλογική απόφαση, να  ενημερώσει μετά  ΟΛΕΣ τις παρατάξεις  και μετά να έρθει στο συμβούλιο να ζητήσει να τοποθετηθούν.

Αλλά ακόμα και έτσι να έρχεται στην ΠΗΔ η πρόεδρος, ακόμα και για να θέσει ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΜΕΝΑ θέματα, πρέπει να το κάνει ΜΕ ΜΕΤΡΟ, ΣΎΝΕΣΗ και σεβασμό στα θέματα της ΗΔ και των συνδημοτών της.
ΤΩΝ ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ ΤΗΣ!
Δεν είναι το δημοτικό συμβούλιο όργανο των εργαζομένων και μόνο. ¨Εχει και άλλους δημότες ο δήμος.

Αλλιώς κινδυνεύει να κατηγορηθεί η πρόεδρος,  ότι αξιοποιείται μικροπαραταξιακά και επιχειρεί να μπλοκάρει την θεσμική λειτουργία του δημοτικού συμβουλίου, να διαλύσει ή να αποπροσανατολίσει τους συμβούλους - με άλλο - πιο πονηρό από τον αούρδικο, σταλινικό τρόπο του Συμεών, για να αποφύγουν την τοποθέτηση επί των θεμάτων της ΗΔ φιλικές δημοτικές παρατάξεις.
Αυτό μπορεί να πει κάποιος κακός και ανάποδος, σαν τον Ακατανόμαστο.

Επί της ουσίας του θέματος που άνοιξε η πρόεδρος του σωματείου στην ΠΗΔ συζήτηση δεν θα τοποθετηθούμε εμείς ακόμα .

Το θέμα δείχνει να είναι πραγματικά ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ για να τοποθετηθεί κανείς ΑΣΟΒΑΡΑ και ΠΡΟΧΕΙΡΑ.

Και βέβαια εμείς δεν θα κάνουμε κοπτοραπτική στα ηχητικά της συζήτησης που έχουμε στα χέρια μας.
Όταν θα τα δημοσιοποιήσουμε θα τα δημοσιοποιήσουμε ολόκληρα. Χωρίς ψαλίδι.

Μέχρι τότε μένουμε στο ΕΠΙΣΗΣ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΘΕΜΑ και ερευνούμε την ουσία των καταγγελιών της προέδρου του συλλόγου.

ΑΡΓΟΝΑΥΤΙΚΑ 2017 - Μια χρονιά δημιουργική και «γεμάτη» εκδηλώσεις και δράσεις!

Στο 2ο τεύχος των "Αργοναυτικών" προσπαθήσαμε να καταγράψουμε όσα πραγματοποιήσαμε στον Πολιτιστικό-Επιστημονικό Σύλλογο Χαλανδρίου «ΑΡΓΩ» τους περασμένους 9 μήνες, από τον Σεπτέμβριο του 2016 έως τον Ιούνιο του 2017.
Είναι πολύ δύσκολο να αποτυπωθούν και να χωρέσουν μέσα σε λίγες σελίδες όλα αυτά που έγιναν. Είναι πιο δύσκολο να συμπυκνωθούν σε λέξεις οι εκδηλώσεις, οι συζητήσεις, οι δημιουργίες, τα συναισθήματα, οι κόποι, το μεράκι, ο ενθουσιασμός, οι χαρές, το πνεύμα της συλλογικότητας και της συνεργασίας, όλα αυτά που έφεραν αυτά τα αποτελέσματα.
Ήταν μια χρονιά δημιουργική και «γεμάτη»! Μια χρονιά που η «ΑΡΓΩ» άνοιξε πλατύτερα τα πανιά της, με δεκάδες πολύμορφες εκδηλώσεις και δράσεις.
Η «ΑΡΓΩ» συνεχίζει να ταξιδεύει με αισιοδοξία, με περισσότερους συνταξιδιώτες, σε όλο και πιο μεγάλες θάλασσες, με πιο ανοικτούς ορίζοντες!

ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΜΑΜΗΣΙ ΚΑΙ ΦΤΥΣΙΜΟ: Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ που ήταν στο κίνημα κατά των πλειστηριασμών και τώρα ο γιόκας του κάνει πλειστηριασμούς...

 

Ο Τζαμακλής Γεώργιος του Χαριλάου είναι ο συμβολαιογράφος της Πιερίας και γιος του Τζαμακλή Χαριλάου του Γεωργίου που είναι βουλευτής Πιερίας με τον Συριζα.

Ο Τζαμακλής Γεώργιος ήταν ο συμβολαιογράφος ο οποίος έβγαζε στο σφυρί, για λογαριασμό της Eurobank του διεθνούς κόρακα Prem Watsa και σια, ένα χωράφι και ένα μαγαζί, στο Ειρηνοδικείο Κατερίνης.

Ο Τζαμακλής Χαρίλαος, βουλευτής Σύριζα και δικηγόρος, στο βιογραφικό που διατηρεί στην προσωπική του πολιτική ιστοσελίδα αναφέρει μεταξύ άλλων: "Είναι ιδρυτικό μέλος της Κινηματογραφικής Λέσχης Κατερίνης. Συμμετέχει σε όλες τις κινηματικές και εθελοντικές δράσεις που αναπτύσσονται στην πόλη και στο νομό (διόδια, ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟ ΡΕΥΜΑ, αγανακτισμένοι, πλειστηριασμοί κ.λ.π.).
Μαζί με άλλους δικηγόρους παρέχει αφιλοκερδώς δικηγορικές υπηρεσίες για οξυμμένα κοινωνικά ζητήματα, όπως το χαράτσι της ΔΕΗ."

Όπως αντιλαμβανόμαστε το κουτόχορτο που μας προσφέρουν αφειδώς και αφιλοκερδώς οι Συριζαίοι, αυτά τα λιγούργια της εξουσίας που έχουν πέσει με τα μούτρα στην κατσαρόλα, και μασαμπουκώνουν από όπου βρουν, είναι άνευ προηγουμένου.

Χαμηλού, μεσαίου και υψηλού βαθμού κομματικά λαμόγια που "πουλάνε" την πρώην ψευτο-αγωνιστικότητά τους προκειμένου να την εξαργυρώσουν εξασφαλίζοντας ένα πρώτο τραπέζι πίστα στη μάσα, ρεφάροντας τις δεκαετίες που βρίσκονταν στην "πολιτική απ' έξω"...

Από Σεπτέμβρη, θα φροντίσουμε όλοι να γνωριζόμαστε αναμεταξύ μας...
Ο Λαός δεν ξεχνά τόσο εύκολα τους προδότες...

ΠΗΓΗ: http://www.press-gr.com

«Άνοιγμα» του τουρισμού στη βόρεια Αθήνα με πόλο έλξης το Κτήμα Συγγρού και τον Συνεργατικό Σχηματισμό «Discover North Athens» της Περιφέρειας Αττικής

Η Υπουργός Τουρισμού, κα Έλενα Κουντουρά συναντήθηκε με τον Αντιπεριφερειάρχη βόρειας Αθήνας, κ. Γιώργο Καραμέρο και την Πρόεδρο του Ινστιτούτου Γεωπονικών Επιστημών (Ι.Γ.Ε.)- διαχειριστή του Κληροδοτήματος της Ιφιγένειας Ανδρέα Συγγρού, κα Άννα- Μαρία Γιάντση. Συζητήθηκαν ο σχεδιασμός για ένα δυναμικό άνοιγμα της τουριστικής αγοράς της βόρειας Αθήνας, μετά και τα θετικά πρώτα βήματα του Συνεργατικού Σχήματος «Discover North Athens» στην κινεζική αγορά. Στη συνάντηση συμμετείχε και ο Γενικός Γραμματέας του Ε.Ο.Τ, κ. Κωνσταντίνος Τσέγας. Η Υπουργός ενημέρωσε για την υλοποιούμενη εθνική τουριστική πολιτική, και ειδικότερα για το σχεδιασμό και την προσπάθεια που πραγματοποιείται στην Αττική, με στόχο τον τουρισμό 365 ημέρες το χρόνο, και επισήμανε την εξαιρετική συνεργασία με την Περιφερειάρχη, κα Ρένα Δούρου. Τόνισε ότι το Υπουργείο ενθαρρύνει και στηρίζει βιώσιμες δράσεις και οργανωμένες προσπάθειες που συμβάλλουν στην αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος και στην τουριστική ανάπτυξη. Η κα Γιάντση παρουσίασε τα εξαιρετικά φυσικά χαρακτηριστικά του Δασοκτήματος Συγγρού και τη συμβολή του ιδρύματος στην ανάπτυξη της Ελληνικής γεωργίας. Ενημέρωσε για την προσπάθεια να καταστεί ο συγκεκριμένος χώρος πόλος έλξης επισκεπτών για το Μαρούσι και την Κηφισιά, που αποτελούν ιστορικούς οικισμούς της Αττικής. Σημείωσε ότι το ίδρυμα εντάχτηκε στο Συνεργατικό Σχηματισμό «Discover North Athens» και βρίσκεται σε διαρκή συνεργασία με την Περιφέρεια Αττικής. Ο κ. Καραμέρος ενημέρωσε για το «Discover North Athens» που αποτελεί πρωτοβουλία της Περιφέρειας Αττικής με στόχο την αύξηση της επισκεψιμότητας της χωρικής ενότητας προς όφελος δημοτών φορέων και επιχειρήσεων. Τόνισε ότι η περιοχή διαθέτει σημαντικές υποδομές και δυνατότητες που μπορούν να αξιοποιηθούν, όπως το Πεντελικό όρος, το Ολυμπιακό Στάδιο, το Δασόκτημα Συγγρού, το Κέντρο Κεραμιστών, το Μουσείο Τσαρούχη, σημαντικούς χώρους τέχνης και πολιτισμού, ιδιαίτερα ξενοδοχεία και εμπορικά κέντρα, μέσω του εγχειρήματος «Πολιτισμός, τουρισμός και βιώσιμη επιχειρηματικότητα», στο Πλαίσιο του Εθνικού και Περιφερειακού Σχεδιασμού. Η κα Κουντουρά και ο κ. Τσέγας χαιρέτισαν την ανάληψη των πρωτοβουλιών αυτών και εξέφρασαν την πρόθεσή τους για στενή συνεργασία και κυρίως για άμεσες προωθητικές κινήσεις μέσω των τουριστικών πρακτόρων- μελών του συνεργατικού σχηματισμού.