Όχι στη δαιμονοποίηση της ιταλικής κυβέρνησης – Ναι στις διεκδικήσεις του Νότου

του Κώστα Παπαδόπουλου



Έχω τεράστιο πρόβλημα με τη δαιμονοποίηση της ιταλικής κυβέρνησης από μια μερίδα του αριστερού Τύπου και από φίλους αριστερούς. Θα εξηγήσω γιατί.

Το Κίνημα 5 Αστέρων (Κ5Α) αποτελείται από 48% αριστερούς, από 30% που δηλώνουν ούτε αριστεροί, ούτε δεξιοί και το υπόλοιπο 22% προέρχεται από το κέντρο και τη δεξιά.

Λοιπόν αυτή είναι μιά πολιτική κατανομή που θα μπορούσε να ταιριάζει γάντι με την κατανομή ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ.

Όσο για τη Λέγκα ας πούμε ότι είναι το αντίστοιχο των ΑΝΕΛ προς το δεξιότερο.

Ή σαν τους Χριστιανοκοινωνιστές με τους οποίους συγκυβερνάει η Μέρκελ και που στράφηκαν ακόμη δεξιότερα.

Η ιταλική κυβέρνηση ωστόσο πρέπει να κριθεί από τις πολιτικές της, όχι από την πολιτική προέλευση των κομμάτων της.

Για παράδειγμα όταν συγκρούεται ο Σαλβίνι με το ιερατείο των Βρυξελλών γιατί θέλει να δώσει ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα σε 6.000.000 φτωχούς, εγώ θεωρώ ότι ακολουθεί μια ΑΡΙΣΤΕΡΗ πολιτική (και θα τον βοηθήσει η όσμωση με το K5A να ανακαλύψει αριστερότερες).

Επίσης θεωρώ πως είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία αν η ιταλική κυβέρνηση δεν υποχωρήσει να δούμε την ΕΕ να αλλάζει επιτέλους η να βουλιάζει.

Και μην φοβάστε, θα προτιμήσει να αλλάξει αν δει ότι βουλιάζει.

Το μόνο λοιπόν πρόβλημα δεν είναι το αντάρτικο της ιταλικής κυβέρνησης αλλά μήπως οι Ιταλοί πολιτικοί προετοιμάζονται για κωλοτούμπα.

Ακόμη και σε αυτό όμως το ζήτημα θα συνιστούσα υπομονή.

Γιατί η Ιταλία έχει τη δύναμη να εκβιάσει την Ευρώπη μέσω των ομολόγων που βρίσκονται στις γαλλογερμανικές τράπεζες.

Και με το γεγονός ότι η άνοδος των ιταλικών σπρεντ σημαίνει ταυτόχρονα άνοδο όλων των ευρωπαϊκών και των αμερικάνικων ακόμη.

Κι αυτό γιατί η Ιταλία είναι η τρίτη οικονομία της ΕΕ και η 11η του κόσμου.

Το οποίο σημαίνει ότι διαθέτει όπλα που δεν διέθετε η Ελλάδα το 2015.

Και μην ξεχνάμε ότι το 2016 συνέβηκε το Brexit που το στήριξε μάλιστα ένας λαός πολύ συντηρητικότερος από τους Ιταλούς κόντρα σε όλες τις προβλέψεις τους διεθνούς Τύπου.

Θα ευχόμουν λοιπόν να σταματήσει η δαιμονοποίηση της ιταλικής κυβέρνησης ειδικά όταν οι ψηφοφόροι του Κ5Α είναι στην πλειοψηφία τους αριστεροί.

Και όταν οι ελαφρύνσεις της ιταλικής κυβέρνησης στον προϋπολογισμό που κατέθεσε έχουν κοινωνικό και αριστερό χαρακτήρα.

Θα προέτρεπα επιπλέον να υποστηρίξουν όσοι θέλουν μια διαφορετική Ευρώπη με κάθε τρόπο την Ιταλία στη σύγκρουση της με την ΕΕ.

Και λέω Ιταλία γιατί ακράδαντα πιστεύω πως ο ιταλικός λαός την στηρίζει ήδη αυτή τη σύγκρουση.

Αν προδοθούμε από τους πολιτικούς της Λέγκας και του Κ5Α, προδοθήκαμε. Αν όμως οι Ιταλοί καταφέρουν με τη στάση τους να αλλάξουν αυτή τη ρημαδόΕΕ δεν θα αισθανθούμε ντροπή επειδή τους ειρωνευόμασταν η τους βρίζαμε όταν αυτοί πολέμαγαν;

Προσέξτε τρεις εκδοχές για την κατάληξη της σύγκρουσης. Στην πρώτη αν η Ιταλία χάσει, πιθανότατα η ΕΕ θα προχωρήσει σε ασφυκτικότερο μαρκάρισμα των οικονομιών των χωρών-μελών τοποθετόντας υπουργό Οικονομικών για όλη την ΕΕ. Πιθανότατα κάποια νέα εκδοχή του Σόιμπλε.

Στη δεύτερη εκδοχή επέρχεται συμβιβασμός ανάμεσα σε Ιταλία και ΕΕ οπότε ανοίγει ο δρόμος και για διαπραγματεύσεις άλλων χωρών.

Στην τρίτη εκδοχή η Ιταλία κερδίζει τη σύγκρουση και γίνεται παράδειγμα και για άλλες χώρες να αμφισβητήσουν τους κανόνες του Μάαστριχ.

Την ίδια στιγμή που η Ιταλία διεκδικεί έναν κοινωνικότερο προυπολογισμό δέστε και την εικόνα που διαμορφώνεται στις χώρες του Νότου.

Η κυβέρνηση Τσίπρα στην Ελλάδα και η κυβέρνηση Κόστα στην Πορτογαλία μετά την έξοδο των χωρών τους από τα μνημόνια προχώρησαν σε αυξήσεις μισθών και σε κοινωνικές ελαφρύνσεις.

Στην Ισπανία οι Σοσιαλιστές σε συνεννόηση με τους Ποδέμος αύξησαν τους μισθούς πριν λίγες μέρες.

Ο Νότος σαν έτοιμος από καιρό δείχνει το δρόμο για αλλαγές στην ΕΕ του αποτυχημένου Μάαστριχ.

Λέσχη Ανάγνωσης Συλλόγου "ΑΡΓΩ": Δευτέρα 5 Νοεμβρίου, συζητάμε με τον συγγραφέα Γ. Ατζακά την Τριλογία των μυθιστορημάτων του

H Λέσχη Ανάγνωσης του Πολιτιστικού - Επιστημονικού Συλλόγου "ΑΡΓΩ", παρουσιάζει τη Δευτέρα 5 Νοεμβρίου και ώρα 19.00 μ.μ, την Τριλογία του Γιάννη Ατζακά "Διπλωμένα Φτερά", "Θολός Βυθός" και "Φως της Φονιάς", από τις εκδόσεις "Άγρα".

Ο συγγραφέας Γιάννης Ατζάκας θα συζητήσει με τα μέλη και τους φίλους της Λέσχης.
Τον συγγραφέα και την Tριλογία θα παρουσιάσει η Γεωργία Τεμπέλη-Μποφυλάτου.

Διεύθυνση: Σοφ. Βενιζέλου 20 και Καραολή Δημητρίου, στο κέντρο του Χαλανδρίου
Δηλώσεις συμμετοχής στο e-mail: argohalandriou@yahoo.com

Φωστήρας Ηλιούπολης-ΑΕ Χαλανδρίου 1-0

Tην ήττα γνώρισε η ομάδα μας στο γήπεδο της Ηλιούπολης, αν και πραγματοποίησε μια καλή εμφάνιση με πολλές ευκαιρίες.

Το μοναδικό τέρμα της αναμέτρησης σημείωσε στο 74′ ο Φάρος με πέναλτι.

Διαιτητές: Δημητρακόπουλος Θ. , Σταύρογλου Α. και Τζίκας Ε.

Φωστήρας Ηλιούπολης: Μωραΐτης, Μαλάι, Ποντικάκος (46′ Σάχου), Μπαρδάκης, Βουλτσίδης, Γιαννακόπουλος, Τσάπουρας (46′ Ασωνίτης), Παπίγκου (84′ Κυριακόπουλος), Ασωνίτης, Φάρος, Κωστελέτος (66′ Veneti).

ΑΕ Χαλανδρίου: Μολφέσης, Κλήμης, Δαρδαμάνης-Αιδώνης, Θανόπουλος, Στυλιανόπουλος, Γεωργαμλής, Λουκάς, Νησωτάκης, Πατσιαβούρας, Κανέλλος (81′ Κιλιμτζίδης), Θύμιος (57′ Καρώνης).

http://www.halandrifc.gr/

ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΚΙΝΗΜΑ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ ΣΤΙΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΑΣ

Ο Δημήτρης Λέρτας είναι και επίσημα ο πρώτος συντονιστής της Τ.Ο. του Πράσινου Κινήματος στο Χαλάνδρι ύστερα από ομόφωνη απόφαση που λήφθηκε την Παρασκευή,

Σήμερα για πρώτη φορά, το νέο κόμμα εκπροσωπήθηκε επίσημα στις εκδηλώσεις εορτασμού της Εθνικής επετείου στο Χαλάνδρι, με κατάθεση στεφάνου στο μνημείο τωυ Άγνωστου Στρατιώτη από τον Δημήτρη Λέρτα που με τις οργανωτικές του ικανότητες ανέλαβε το έργο να οδηγήσει την οργάνωση του Πράσινου Κινήματος στην ανάπτυξη και την ουσιαστική παρέμβασή της στην τοπική κοινωνία.

ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ

Γνωρίστε περισσότερα για το Πράσινο Κίνημα Χαλανδρίου στηνν σελίδα του στο facebook 

Πράσινο Κίνημα Χαλανδρίου

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΒΟΛΗ: Γι΄ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΙΛΑΕΙ ΗΔΗ ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΠΑΡΑΤΑΞΗ

 

Για το βιβλίο αυτό οι ζημώσεις στον χώρο των "παλιοσειρών" της παράταξης είχαν αρχίσει πολύ πριν κυλοφορήσει,  μόλις μερικές μέρες από τις εκδόσεις GUTENBERG.

Εμείς είχαμε την τύχη να μάθουμε γι΄αυτό πριν μήνες,  τόσο από τον Γ. Παπαγιαννόπουλο που είχε κάνει κάνει μια εκδήλωση προπαρουσίασης στο βιβλιοπωλείο του Θ. Παντούλα στα Βριλήσσια όσο βέβαια και από τον έτερο των συγγραφέων του, τον Χρύσανθο Τάσση.

Τον σύντροφό μας από τα χρόνια της νιότης και της αθωότητάς μας.

Τον σημερινό ακαδημαϊκό δάσκαλο που τιμά με την παρουσία του την δημοτική παράταξη ΧΑΛΑΝΔΡΙ ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ ΠΟΡΕΙΑ, αφού ο Χρύσανθος έχει μετακομίσει εδώ και χρόνια από την γενέτειρά του Μεταμόρφωση και είναι πάντα δίπλα μας.

Ο Χρύσανθος, μαζί με τον άλλο  σύντροφο, τον Βασίλη Ασημακόπουλο (της ηγετικής ομάδας του Νέου Αγωνιστή) έχουν γράψει ΙΣΤΟΡΙΑ σε αυτό το βιβλίο.

Και αυτό θα φανεί σύντομα από την επιτυχία που θα κάνει.

Περιμένοντας να μας έρθει το βιβλίο με το ταχυδρομείο για να πέσουμε με τα μούτρα, ας μοιραστούμε ένα ανέκδοτο, σχετικό με αυτό:

Είχα μια συνάντηση στα τέλη Αυγούστου, με το ιστορικό στέλεχος του σοσιαλιστικού χώρου Δημήτρη Τζουβάνο, που μου έκανε πρόσφατα την τιμή να επιμεληθώ της έκδοσης του τελευταίου του βιβλίου.
(ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΔΗΜΗΤΡΗ).

Ξέρετε τώρα, εμείς οι σοσιαλιστές επιρρεπείς στην ζύμωση - μισή ώρα δουλεύαμε στο βιβλίο του Μήτσου (έχω το ΟΚ να ανεβάσω αποσπάσματα στην ΠΛΑΤΕΙΑ αλλά ακόμα δεν έχω κάνει χρήση αυτού του δικαιώματος, ΘΑ ΚΑΝΩ όμως) , μία ώρα λέγαμε ιστορίες για το ΠΑΣΟΚ.

- Ο διανοούμενος - δάσκαλος Τζουβάνος εξηγούσε τις - πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις του - περί των μνημονιακών χρόνων αλλά και πώς φτάσαμε εκεί, οπότε κάποια στιγμή εγώ τον προβοκάρω:

"Αν και δεν σε αφορά προσωπικά Δημήτρη, αφού εσύ έμεινες έξω από το πάρτυ, η γενιά σας, η γενιά του Πολυτεχνείου που ίδρυσε το ΠΑΣΟΚ και σημάδεψε την μεταπολίτευση δεν τα έκανε καλά στο να προετοιμάσει την συνέχεια. Είστε μια ΝΑΡΚΙΣΙΣΤΙΚΗ γενιά που πίστεψε και πιστεύει ότι ο κόσμος θα τελειώσει μαζί της, είναι ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΤΗΣ".

- Με κοίταξε βαθιά στα μάτια. Πίστεψα ότι "θα μου την πει, διότι γενικά θεωρείται μεγάλη ύβρις στις πιάτσες του χώρου, εμείς οι επόμενοι να κάνουμε κριτική στα τοτέμ της μεταπολίτευσης.

- ΟΚ! Μου λέει.
- Σου αρέσει η μουσική, έτσι δεν είναι?
- Ναι, του απάντησα.
- ΟΚ!

Ανοίγει το πορτοφόλι του και βγάζει ένα USB stick.

ΠΑΡΤΟ, μου λέει.
Βάλτο να το ακούσουμε και κράτα το.
Εκτός από συγγραφέας, είμαι και ερασιτέχνης συνθέτης και στιχουργός. Και τραγουδάω.

Βάζω το στικάκι στην θύρα. (Η δουλειά για το βιβλίο είχε πάει περίπατο).

ΑΙΔΩ ΓΕΝΙΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ!

- Πρόσεχε την ορθογραφία μου λέει.
Δεν είναι της Δαμανάκη το "ΕΔΩ", είναι το δικό μου το ΑΙΔΩ, μου λέει.



Τέλειωσε η ακρόαση.
Τον κοίταξα.

ΟΚ! του λέω,
- Με κάλυψες. Τα είπε όλα τα τραγούδι σου.

- Σε λίγο θα κυκλοφορήσει ένα βιβλίο για την πορεία του ΠΑΣΟΚ, να το διαβάσεις, μου λέει,
- Ποιο βιβλίο?  του λέω, Του Ασημακόπουλου;
- Ναι, μου λέει.  Α! Το ξέρεις, έτσι; Πώς και έτσι;;
(.......)
- Το ξέρω ρε Δημήτρη, γιατί παρά τις διαφορετικές ταχύτητες, οπτικές, εκτιμήσεις, απόψεις, τακτικές, η ιστορική απογοήτευση είναι κοινή και γνωριζόμαστε όσοι μετείχαμε αυτής.
Χανόμαστε και συναντιόμαστε ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ.
Την μοιραζόμαστε την αγωνία και την απογοήτευση.

Εσείς οι λίγοι μη ενωματωμένοι της γενιάς του Πολυτεχνείου , που μας απαξιώσε για να μπορεί να κληροδοτήσει την παράταξη στα παιδιά της.
Η ναρκισσιστική γενιά σας που αντί να μας διαπαιδαγωγήσει. μας θεώρησε χρήσιμους μόνο ως αφισοκολλητές, παρόλο που αυτό ποτέ δεν μας χάλασε - ίσα, ίσα - στα νιάτα μας. ήταν τιμή μας να "κολλάμε Πρόεδρο".
Και εμείς της γενιάς της Αλλαγής - οι τελευταίοι που ενταχθήκαμε σε ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ και συμμετείχαμε σε ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ, σε αντίθεση με τους επόμενους - τους γόνους συνήθως της γενιάς του Πολυτεχνείου, τους κληρονόμους -  που μπήκαν στην πολιτική ως κομματικοί, κυβερνητικοί, αυτοδιοικητικοί, κρατικοί ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ κατευθείαν ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΟΙ.

- Ναι, μου λέει. Εκείνοι που καταλαβαίνουν την πολιτική  με το "Το κόμμα πρέπει να μου πληρώσει το κινητό μου".

Με ξανακοίταξε.

- Να προσέχετε τον Βασίλη και τον Χρύσανθο, μου είπε με νόημα. Είναι συνομήλικοι ..... 
(ΩΣ ΕΔΩ θα σας πω το ανέκδοτο).

ΤΑΣΣΗΗΗΗΗΗ
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΣΤΕΙΛΕ!

Και το βράδυ Αφισοκόλληση! 

Με το χαμόγελο στα χείλη…28η Οκτώβριου 1940

Άρθρο Γνώμης της Αργυρής Ξέρρα*

Από καταβολής κόσμου ο άνθρωπος βιώνει την καθημερινότητά του, η οποία είναι γνωστή. Αγαπάει, παντρεύεται, κάνει παιδιά, αγωνίζεται για τον ίδιο , την οικογένειά του, αγωνίζεται για το παρόν και το μέλλον. Μάχεται για τη ζωή και τις αξίες της. Όμως, η ζωή έχει άλλα σχέδια, όπως και κάποιοι, οι οποίοι επηρεάζουν τις τύχες και τις ζωές των ανθρώπων. Υπάρχουν στιγμές που τον σημαδεύουν και «φυλακίζουν» τη μνήμη του. Είναι εμπειρίες και γεγονότα που δεν πίστευε ότι θα ζήσει.

Ο πόλεμος, οι μάχες, η εθνεγερσία της 28ης Οκτωβρίου ονομάστηκε «Έπος» και ήταν μία στιγμή, η οποία ξεπέρασε κάθε πρόβλεψη ή προσδοκία. Ήταν μία στιγμή ανεπανάληπτη. Τα γεγονότα, τα οποία διαδραματιστήκαν, αλλά και η επική έκβαση έμειναν στη μνήμη του ελληνικού λαού, άσβηστα. Τα επισκίασαν όμως τα μετέπειτα γεγονότα. Κατοχή, αντίσταση, Δεκεμβριανά, Εμφύλιος, τα μεταπολεμικά δύσκολα χρόνια. Πάντα υπάρχουν «σκιές» που αμαυρώνουν τις θυσίες ενός λαού.

Στην ιστορία μας λοιπόν έναν πόλεμο τον κατατάσσουμε στα μεγάλα δεινά, ανατρέπει τη ζωή, την κοινωνικότητα, τα όνειρα, τους οραματισμούς, διότι εμπεριέχει πολλές καταστροφές και θάνατο. Όλα ρευστά και απρόβλεπτα. Παντού φόβος για μία περιπέτεια ναι μεν συναρπαστική, αλλά και αφόρητη.

Ένα χαμόγελο «ζωγραφισμένο» στα χείλη ανθρώπων, ή ενός λαού καταπονημένου, (που πριν από λίγα χρόνια πίσω, βίωσε παρόμοια γεγονότα, όπως, Μικρασιατική Καταστροφή, Α΄ Π. Πόλεμο, Βαλκανικούς), σε μια μέρα που ξεκινά ένας πόλεμος μας φαίνεται τελείως αφύσικο. Αλλά και ένα βασικό εφόδιο, όπως αποδείχτηκε , για την συντριβή του εχθρού και της νίκης. Ίσως το μόνο εφόδιο σε αυτόν τον πόλεμο.

Ο Γιώργος Θεοτοκάς στο βιβλίο του «Τετράδια ημερολόγιου 1939-1953» μας μεταφέρει αυτό τον παλμό, την χαρά και τον ενθουσιασμό των απλών ανθρώπων λες και δεν πήγαιναν σε πόλεμο, αλλά σε γιορτή. Χαρακτηριστικά αναφέρει: «Ξυπνώ με τις καμπάνες που σημαίνουν την κήρυξη του πολέμου και τον πρώτο συναγερμό. Επιτέλους είμαστε μέσα! Ο ωραιότερος καιρός, οι καμπανοκρουσίες, κάποια κίνηση ιδιαίτερη, κάποια έξαψη που αισθάνομαι αμέσως τριγύρω μου, στο σπίτι, στο δρόμο, στα άλλα σπίτια και στους κήπους, όλα αυτά προσδίδουν, από την πρώτη στιγμή, στην ημέρα που αρχίζει, μία όψη εορτάσιμη, πανηγυρική, Η πρώτη μου σκέψη είναι: «Το μεσημέρι το αργότερο θα έρθουν τα αεροπλάνα να μας βομβαρδίσουν».

Εκείνη τη μέρα οι δρόμοι ήταν γεμάτοι από εφέδρους, οι οποίοι έτρεχαν στα αστυνομικά τμήματα, να μάθουν το προορισμό τους, αλλά και που θα παρουσιαστούν. Ανέβαιναν στα τρένα, τα οποία ήταν ασφυκτικά γεμάτα και έφευγαν προς την Λάρισα, ή προς την Πάτρα. Αυτοί οι άνθρωποι μέχρι πρότινος δεν είχαν ιδέα τι σημαίνει πόλεμος. Ήταν άνθρωποι απλοί, εργάτες, δάσκαλοι, υπάλληλοι, τεχνίτες, λογιστές, διανοούμενοι, κλπ. Αυτοί οι άνθρωποι ήταν έτοιμοι να πολεμήσουν, αλλά και να σκοτωθούν. Αυτοί οι άνθρωποι έπαιρναν στα χέρια τους τη μέρα αυτή, έπαιρναν στα χέρια τους την τύχη του πολέμου, στα χέρια τους την τύχη της Ελλάδος, γιατί όχι και της Ανθρωπότητας.

Ο πόλεμος του 1940-41 ήταν μία περίλαμπρη νίκη του ελληνικού λαού. Μια νίκη, η οποία οφείλεται στους έφεδρους αξιωματικούς και στρατιώτες. Αυτοί οι άνθρωποι αντιμετώπισαν τον εχθρό, ο οποίος ήταν εξοπλισμένος με όλα τα σύγχρονα πολεμικά μέσα, με λιγοστά εφόδια, με ένα πεπαλαιωμένο πολεμικό υλικό και μία άψυχη στρατιωτική και πολιτική ηγεσία. Χωρίς ένα σχέδιο επιστράτευσης και μία κυβέρνηση άτολμη και αναποφάσιστη για το μέλλον.

Με τον ηρωισμό που επέδειξαν οι ΄Ελληνες στρατιώτες, σε σύντομο χρονικό διάστημα, το Αργυρόκαστρο, η Κορυτσά, οι Άγιοι Σαράντα και άλλες πιο μικρές κωμοπόλεις πέρασαν στα χέρια του ελληνικού στρατού. Τον ίδιο ηρωισμό επέδειξαν και οι απλοί πολίτες αλλά και οι γυναίκες της Ηπείρου, οι οποίες κουβαλούσαν στις απρόσιτες περιοχές και χωρίς να βαρυγκωμούν πυρομαχικά για την ενίσχυση του στρατού. Ήρωες επίσης ήταν και οι πολίτες των πόλεων, οι οποίοι δοκιμάζονταν από βομβαρδισμούς της ιταλικής αεροπορίας με αποτέλεσμα εκεί να έχουμε θύματα πολλούς αμάχους.

Ο πόλεμος αυτός, απέδειξε τον ηρωισμό των Ελλήνων. Η Ελλάδα πολεμούσε με απαρχαιώμενα γαλλικής και πολωνικής κατασκευής αεροπλάνα. Παρ όλα αυτά οι έλληνες πιλότοι έδωσαν σοβαρές μάχες και αναχαίτισαν τις ιταλικές δυνάμεις, οι οποίες ήταν τέλεια εξοπλισμένες με τελευταίου τύπου μηχανές. Το ίδιο και ο ελληνικός στόλος με μία μονάδα λιγότερη ( τορπιλισμός του «Έλλη» στο λιμάνι της Τήνου 15 Αυγούστου 1940) χάρη στην παράδοση των θαλάσσιων αγώνων κατάφερε να κρατήσει τον πανίσχυρο ιταλικό στόλο μακριά από τα ελληνικά λιμάνια

Η μέρα αυτή της 28η Οκτωβρίου, ανήκει σε αυτούς τους αγνούς και απλούς ανθρώπους, στην θυσία τους και στο ηρωισμό τους. Για αυτούς τους ανθρώπους δεν θα μπορούσε να μιλήσει κανένας καλύτερα, (όπως αναφέρει και πάλι ο Γιώργος Θεοτοκάς στο βιβλίο του: Τετράδια ημερολογίου1939-1953) παρά μόνο ο αμερικανός δημοσιογράφος Leland Stowe, ο οποίος στο Ελεύθερον Βήμα της εποχής χαρακτηρίζει τον ελληνικό στρατό: «………Ποτέ δεν είδα στρατιώτας οι οποίοι να «γλεντούν» τον πόλεμο και τας κακουχίας του όσον αυτοί οι μικροκαμωμένοι ζωηροί Έλληνες. …….Ασφαλώς αυτός ο Ελληνικός στρατός σήμερον είναι ο στρατός με το υψηλότερον ηθικόν εις τον κόσμον παρά την λάσπη, την βροχή και τα χιόνια….. Είναι άνδρες με σιδερένιους μύες και θερμή καρδιά αυτά τα ταπεινά, τα ανεπίδεκτα παιδιά της Ελλάδος και κατακτούν την καρδιά σας τόσον με το θάρρος των όσων και με τον αυθορμητισμό των….»

Αν έρθουμε στο σήμερα αλήθεια πως μας φαίνονται όλα αυτά; Οι άνθρωποι τότε ήταν εξοικειωμένοι με το χακί, την παρουσία του στρατού, μη ξεχνάμε τα κινήματα του στρατού. Ήταν εξοικειωμένοι με τις κακουχίες, με τις στερήσεις και τα βάσανα, με την καταστροφή και φυσικά με τον πόλεμο. Το χαμόγελό τους αποδείκνυε περίτρανα ότι υπάρχει ζωή πριν από το θάνατο. Όσο περνάνε τα χρόνια αλλάζουν οι κοινωνικές συνθήκες, καθώς και η έννοια του ηρωισμού. Οι απαιτήσεις τις ζωής διαφορετικές, ο άνθρωπος μεγαλώνει σε ανέσεις που δύσκολα αποχωρίζεται και θα αγωνίζεται να τις έχει με οποιοδήποτε κόστος κοινωνικό, πολίτικο, ή οικονομικό.

Η 28η Οκτωβρίου είναι μία μέρα μνήμης για να μην ξεχνάμε οι παλιότεροι και να μαθαίνουν οι νεώτεροι. Είναι μία μέρα που τιμάμε τους ήρωες, τους αφανείς ήρωες, άντρες και γυναίκες, μια μέρα που τιμάμε τον άνθρωπο, τιμάμε το φοβερό όπλο των ανθρώπων το οποίο τρέμει μέχρι και ο διάβολος, το χαμόγελο και την αισιοδοξία για μία καλύτερη ζωή. Τιμάμε τις θυσίες ενός λαού, ο οποίος και σήμερα δοκιμάζεται και θυσιάζεται με διαφορετικό τρόπο.

Από αυτούς που πολέμησαν τότε έχουν επιζήσει ελάχιστοι και οι διηγήσεις έχουν περάσει τη σφαίρα του μύθου. Είναι καλό εμείς οι σύγχρονοι να μελετάμε τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, καθώς και όσα προηγήθηκαν και ακολούθησαν για να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας. Ενωμένοι προκόβουμε, ενώ διχασμένοι δυστυχούμε.

*Η Αργυρή Ξέρρα είναι Πολιτισμολόγος, Πτυχιούχος ΕΑΠ, Τμ. Ανθρωπιστικών Σπουδών και Ελληνικός Πολιτισμός.

ΤΑ "ΝΑΙ" ΦΤΙΑΧΝΟΥΝ ΚΑΡΙΕΡΕΣ ΥΠΗΚΟΩΝ ....

..... ΤΑ ΟΧΙ ΓΡΑΦΟΥΝ ΙΣΤΟΡΙΑ!

Alors, c'est la guerre! ΤΟ ΟΧΙ ΤΟ ΕΙΠΕ Ο ΛΑΟΣ!

ΒΡΟΥΒΟΒΛΑΣΤΑΡΟ: ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ

ΡΑΔΙΚΙ

ΒΡΟΥΒΑ

ΑΓΓΙΝΑΡΑΚΙ

ΣΩΣΤΕ ΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΙΔΕΧΘΕΙΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ!

ΦΑΤΕ ΤΟΥΣ ΟΠΩΣ ΤΟΥΣ ΑΞΙΖΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΕΙ Η ΑΓΡΙΑ ΧΛΩΡΙΔΑ!

ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ "ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΩΝ ΧΟΡΤΩΝ"

Η ΙΤΑΛΙΑ ΣΤΗ ΔΙΝΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩ

Ισίδωρος Καρδερίνης

Η Ιταλία εντάχθηκε στην ευρωζώνη το 1999, με πρωθυπουργό τον Μάσιμο ντ’ Αλέμα του κόμματος «Δημοκρατική Αριστερά». Αυτή η μοιραία συμμετοχή, που συνεπαγόταν την πλήρη απώλεια της ανεξάρτητης νομισματικής πολιτικής, αποτελεί αναμφίβολα την κύρια αιτία των απογοητευτικών επιδόσεων της ιταλικής οικονομίας.

Το ΑΕΠ της χώρας ανέρχεται σήμερα σε 1,75 τρισεκατομμύρια ευρώ και οι ρυθμοί ανάπυξης είναι εξαιρετικά αναιμικοί φτάνoντας μόλις στο 0,9%. Το πραγματικό κατά κεφαλήν Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ), σύμφωνα με αξιόπιστους υπολογισμούς, αυξήθηκε τη χρονική περίοδο 1969-1998, που η χώρα είχε το εθνικό της νόμισμα, τη λιρέτα, κατά 104%, ενώ την περίοδο 1999-2016, που η χώρα είχε υιοθετήσει πια το ευρώ, μειώθηκε κατά 0,75%. Από την άλλη πλευρά, την περίοδο 1999-2016 το πραγματικό κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Γερμανίας αυξήθηκε κατά 26,1%, καθιστώντας τους πολίτες της εν λόγω χώρας τους πιο κερδισμένους μεταξύ των βασικότερων οικονομιών της ευρωζώνης.

Η Ιταλία, συγχρόνως, έχει το τρίτο μεγαλύτερο κρατικό χρέος στον κόσμο μετά από τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία κι ως εκ τούτου η διάσωσή της είναι ανέφικτη, αφού υπερβαίνει τις δυνατότητες των ευρωπαϊκών κρατών. Το χρέος της χώρας συγκεκριμένα ως ποσοστό του ΑΕΠ ανέρχεται σήμερα στο 132% και σε απόλυτους αριθμούς σε 2,336 τρισεκατομμύρια ευρώ, ενώ το 1999 ανερχόταν στο 109,7%. Εύκολα, λοιπόν, μπορεί να παρατηρήσει κανείς μια σημαντική διόγκωσή του.

Παράλληλα, από το 1999 και μετά, ξεκίνησε ο απότομος αναπτυξιακός κατήφορος της Ιταλίας. Η Fiat έπαψε να κυριαρχεί στην ευρωπαϊκή αγορά αυτοκινήτου και η χώρα έχασε την ηγετική της θέση ως παραγωγού λευκών οικιακών συσκευών. Πολλά εργοστάσια έκλεισαν και αρκετές μεγάλες επιχειρήσεις μετεγκαταστάθηκαν σε άλλες χώρες. Εκατομμύρια, εξάλλου, μικρομεσαίες επιχειρήσεις, που βασίζονταν στην περιοδική υποτίμηση του νομίσματος, προκειμένου να αντισταθμίσουν τις ανεπάρκειες του ιταλικού οικονομικού συστήματος, δεν μπορούσαν να ανταγωνιστούν πια έξω από τα ιταλικά σύνορα. Ποιες είναι αυτές οι ανεπάρκειες; Προβλήματα στην αγορά εργασίας, χαμηλές δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις στην ανάπτυξη και την έρευνα, μεγάλη κρατική γραφειοκρατία, δυσλειτουργικό, δαπανηρό και αργοκίνητο σύστημα δικαιοσύνης, υψηλά επίπεδα διαφθοράς, φοροδιαφυγής, διαπλοκής και αποφυγής φόρων κ.ά..

Η ανεργία βρίσκεται στο 11% περίπου του εργατικού δυναμικού, η τέταρτη υψηλότερη στην Ευρωπαϊκή Ένωση μετά από την Ελλάδα, την Ισπανία και την Κύπρο. Την ίδια στιγμή η ανεργία των νέων ηλικίας μεταξύ 15 και 24 ετών, που ανέρχεται, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας της χώρας Istat, στο πολύ μεγάλο ποσοστό 30,8%, αποτυπώνει με τον πιο αδιαμφισβήτητο τρόπο τη βαθιά οικονομική και κοινωνική κρίση που σαρώνει σαν τυφώνας τη μεσογειακή χώρα του ευρωπαϊκού νότου.

Η φτώχεια έχει αναρριχηθεί στο πιο υψηλό ποσοστό από το 2005. Η τελευταία έκθεση της Istat κατέγραψε 5 εκατομμύρια ανθρώπους σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας το 2017. Σε ποσοστιαία βάση το 6,9% των ιταλικών νοικοκυριών ζει σε απόλυτη φτώχεια, δηλαδή σε κατάσταση κατά την οποία δεν υπάρχει η δυνατότητα να καλύπτονται οι ελάχιστες μηνιαίες δαπάνες για την απόκτηση ενός καλαθιού αγαθών και υπηρεσιών το οποίο, στο ιταλικό πλαίσιο και για μια οικογένεια με ορισμένα χαρακτηριστικά, θεωρείται απαραίτητο για ένα ελάχιστα αποδεκτό βιοτικό επίπεδο.

Η Ιταλία έχει ταυτόχρονα τα περισσότερα καταστήματα τραπεζών ανά κάτοικο σε ολόκληρη την Ευρώπη, τα οποία χαρακτηρίζονται επιπρόσθετα από ένα λανθασμένο επιχειρηματικό μοντέλο, αφού επιβιώνουν μόνο από τους τόκους καθώς κι από τα εταιρικά δάνεια. Έτσι, και με δεδομένο ότι τα επιτόκια στην ευρωζώνη είναι μηδενικά, οι τράπεζες λειτουργούν ζημιογόνα, έχοντας συσσωρεύσει επισφάλειες (κόκκινα δάνεια) που αγγίζουν σήμερα τα 260 περίπου δισεκατομμύρια ευρώ (15% του ιταλικού ΑΕΠ), εκ των οποίων ένα μεγάλο μέρος είναι χαμένα.

Η ιταλική οικονομία, η τρίτη μεγαλύτερη στην κακοσχεδιασμένη νομισματική ένωση, μοιάζει, θα έλεγα παραστατικά, με ένα κουρασμένο άλογο, καταφορτωμένο με χρέη και κόκκινα δάνεια, που βαριανασαίνει στον ανηφορικό, και γεμάτο πέτρες και λακκούβες, δρόμο της ευρωζώνης, η οποία είναι ένα απίστευτα άκαμπτο σύστημα, ένας σιδερόφραχτος χώρος για 19 χώρες διαφορετικές σε παραγωγικότητα, πληθωρισμό, εμπορικό ισοζύγιο και τεχνολογική πρόοδο.

Θα πρέπει, λοιπόν, να γίνει καταληπτό ότι η ευρωζώνη δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα πεδίο αντικρουόμενων συμφερόντων μεταξύ των χωρών-μελών που τη συναποτελούν. Έτσι, αυτό που συμφέρει αναφανδόν την Ιταλία, δεν συμφέρει σε καμία περίπτωση τη Γερμανία. Ο συγκερασμός, όμως, συμφερόντων, όλα αυτά τα χρόνια της ύπαρξης του κοινού νομίσματος, έχει αποδειχθεί πέρα για πέρα ακατόρθωτος. Κι αυτό διότι η Γερμανία ως η πρώτη οικονομική δύναμη έχει κατορθώσει να κυριαρχεί και να ηγεμονεύει, χρησιμοποιώντας το ευρώ προς όφελος της, ενώ ταυτόχρονα οι άλλες χώρες αντί να αντισταθούν κι ακόμα και να συγκρουστούν, υποτάσσονται και υπακούουν.

Το κόστος, ωστόσο, της καθυστέρησης της εξόδου της Ιταλίας από την ευρωζώνη -την οποία αποτρέπει μέχρι σήμερα τουλάχιστον ένας εμφανής φόβος που διακατέχει το ιταλικό πολιτικό σύστημα για τις όποιες βραχυπρόθεσμες αρνητικές επιπτώσεις της εξόδου- θα αποδειχθεί τελικά σαφώς μεγαλύτερο από το κόστος της ρήξης στην έναρξη της οικονομικής κρίσης.

Η πρόσφατη απόφαση της κυβέρνησης συνασπισμού του Κινήματος των 5 αστέρων M5S και της Λέγκας, που σχηματίστηκε τον Μάϊο του 2018, να καταθέσει έναν προϋπολογισμό για το 2019 με έλλειμμα 2,4% του ΑΕΠ, είναι σαφώς προς τη σωστή κατεύθυνση, διότι προέχει η ενδυνάμωση της ιταλικής οικονομίας δια της ενίσχυσης της εγχώριας ζήτησης καθώς και η ευημερία του ιταλικού λαού και όχι οι επιβληθέντες, από τη Γερμανία, αυστηροί δημοσιονομικοί κανονισμοί των Βρυξελλών που δεν το επιτρέπουν.

Η Ιταλία θα πρέπει επιτέλους να πάψει να υποχωρεί στις εντολές του Βερολίνου και να φοβάται τη ρήξη με τη γερμανική ευρωζώνη, γιατί είναι ικανή να επιστρέψει στη λιρέτα και να ανακτήσει ως εκ τούτου την πολιτική, οικονομική και θεσμική της κυριαρχία. Εξακολουθεί να έχει, παρά τα υφιστάμενα προβλήματα, τη δεύτερη μεγαλύτερη βιομηχανία στην ευρωζώνη μετά τη Γερμανία, καθώς και την πέμπτη παγκοσμίως με συμμετοχή 19% στο ΑΕΠ της χώρας. Η Ιταλία παράγει από αεροσκάφη, αυτοκίνητα, όπλα, ηλεκτρονικά συστήματα μέχρι αρώματα, παπούτσια και ρούχα. Η Ιταλία χρειάζεται, επίσης, και ενέργεια, δηλαδή φθηνό πετρέλαιο και φθηνό φυσικό αέριο, που δεν διαθέτει. Θα μπορούσε, όμως, να εξασφαλίσει πετρέλαιο από την πρώην αποικία της, τη Λιβύη, και φυσικό αέριο από τη Gazprom. Έτσι, έχοντας χαμηλό κόστος παραγωγής κι ένα ευέλικτο εθνικό νόμισμα, θα γινόταν εξαιρετικά ανταγωνιστική.

Εν κατακλείδι, η Ιταλία, που πλέει σαν ένα τραμπαλισμένο καράβι στη φουρτουνιασμένη θάλασσα της ευρωζώνης όπου μαίνονται πολλά μποφόρ, θα βουλιάξει με μαθηματική νομοτέλεια αν η πολιτική της ηγεσία δεν πάρει, όσο είναι ακόμα καιρός, τη ρηξικέλευθη και σωτήρια απόφαση της επιστροφής στο εθνικό της νόμισμα.

Βιογραφικό σημείωμα

Ο Ισίδωρος Καρδερίνης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Είναι μυθιστοριογράφος, ποιητής και αρθρογράφος. Έχει σπουδάσει οικονομικές επιστήμες και έχει πραγματοποιήσει μεταπτυχιακές σπουδές στην τουριστική οικονομία. Άρθρα του έχουν αναδημοσιευθεί σε εφημερίδες, περιοδικά και sites του εξωτερικού. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά και ισπανικά και έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και λογοτεχνικές στήλες εφημερίδων. Έχει εκδώσει επτά ποιητικά βιβλία και δύο μυθιστορήματα. Βιβλία του έχουν εκδοθεί στις ΗΠΑ, τη Μεγάλη Βρετανία, την Ιταλία και την Ισπανία.

E-mail: skarderinis@hotmail.gr
Facebook: Karderinis Isidoros
Twitter: isidoros karderinis

ΓΙΏΡΓΟΣ ΠΕΡΟΎ // ΟΡΦΈΑΣ

 

Ο Γιώργος Περού την Κυριακή 4 Νοεμβρίου στον μοναδικό χώρο του Cafe Bar «Ορφέας» στην Κυψέλη - μία από τις πιο όμορφες και ζωντανές γειτονιές της Αθήνας - σε μια μουσική βραδιά με τραγούδια που αντέχουν στο χρόνο απο την ελληνική παράδοση, το ρεμπέτικο και το λαικό τραγούδι, το ελαφρό τραγούδι εως το σήμερα.
Μελωδίες των Αττίκ, Κώστα Γιαννίδη, Σογιούλ θα μπλέκουν θεματικά με τραγούδια των Τσιτσάνη, Άκη Πάνου, Καλδάρα αλλα και με των Μίκη Θεοδωράκη, Δήμου Μούτση, των Beatles και του Leonard Cohen.

Δοσμένα πάντοτε με τον δικό του τρόπο, λιτά και ανθρώπινα ξετύλιγει το κουβάρι των τραγουδιών δίνοντας έμφαση και σημασία στην βαθύτερη λειτουργία του τραγουδιού ώστε να φτάνει στα χείλη και τις καρδιές των ανθρώπων και να τραγουδήσουμε όλοι σαν μια παρέα.

Ο Γιώργος Περού είναι νέος τραγουδοποιός και συνθέτης. Έχει κυκλοφορήσει ένα album με δικά του τραγούδια με τίτλο «Δύο Κόσμοι» και έχει γράψει μουσική και τραγούδια για διάφορες θεατρικές παραστάσεις (Οι 12 Ένορκοι, Εκτός Ύλης κ.α)
Υπογράφει και 2 διασκευές ως ερμηνευτής και παραγωγός - το «Απόψε Φίλα με» του Μανωλη Χιωτη

https://youtu.be/_sDeP6RB9Yk
και το «Χθες το Βράδυ» του Κώστα Γιαννίδη
https://youtu.be/sfXNojlOOUc





'Ωρα έναρξης: 21.00
Διεύθυνση: Φωκίωνος Νέγρη 25, Κυψέλη
Πληροφορίες - Κρατήσεις: 210 8668544
Fb Event: https://www.facebook.com/events/2149012298758317/
Fb Page Ορφέας: https://www.facebook.com/orfeas.cafe/
Fb Page Γιώργος Περού: https://www.facebook.com/GiorgosPerouOfficial/




Ακολουθήστε τον Γιώργο Περού:

YouTube: https://www.youtube.com/user/GiorgosPerou
Facebook: https://www.facebook.com/pages/Giorgos-Perou
Twitter: https://twitter.com/Giorgos_Perou
Instagram: https://www.instagram.com/giorgos_perou/
LinkedIn: https://www.linkedin.com/in/giorgosperou/
Google+: https://plus.google.com/u/0/+GiorgosPerou

ΑΥΤΟ

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ 2013 ΕΦΥΓΕ Ο LOU REED

26η Οκτωβρίου 1912

Άρθρο Γνώμης του Ευάγγ. Αθανασιάδη*

Τις ημέρες αυτές στη Θεσσαλονίκη γιορτάζονται δύο γιορτές. Η 26η Οκτωβρίου 1912 και η 28 Οκτωβρίου 1940.

Ήθελα να σταθώ στην 26η Οκτωβρίου 1912, ημέρα απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης. Η ημέρα αυτή είναι σύμβολο - εορτασμός των Βαλκανικών Πολέμων. Ιστορικά, ακολούθησαν η Μάχη του Μπιζανίου και ο Β΄ Βαλκανικός Πόλεμος.

Εξετάζοντας την Ελληνική Ιστορία, δεν μπορούμε να μην σταθούμε σε τρείς μεγάλες ένδοξες σελίδες.

- Μάχη Θερμοπυλών. Μία μάχη συμβολισμού. Έδωσε το στίγμα και το πνεύμα όλων όσων ακολούθησαν μέχρι και σήμερα. «Υπέρ την Νίκη, η Τιμή».

- Μάχη Μαραθώνα και Ναυμαχία Σαλαμίνος. Δύο Ιστορικές αμυντικές μάχες σωτήριας προάσπισης ολοκλήρου του Δυτικού κόσμου. «Οι Έλληνες πρόμαχοι της Δύσης».

Αλλά θα πρέπει να σταθούμε ιδιαίτερα και σε τέσσερα μεγαλειωδέστατα, ενδοξότατα κεφάλαια.

-Την εκστρατεία του στρατηλάτη Μ. Αλεξάνδρου. «Ο εκπολιτισμός της Οικουμένης»

- Την Εθνεγερσία του 1821. «Ελευθερία ή Θάνατος»

-Στο έπος του ΄40. Με σύνοψη το: «Υπέρ την Νίκη, η Δόξα».

-Στους Βαλκανικούς Πολέμους 1912-13. Τότε που ο Βενιζέλος είπε: «Ξέρω ότι είστε έτοιμοι να πεθάνετε για την Πατρίδα. Αυτό όμως δεν αρκεί, πρέπει να Νικήσετε!». Ίσως αυτό συνοψίζει αυτούς τους αγώνες.

Βάζοντας σαν κριτήρια τον συντελεστή της απόφασης, την διεξαγωγή και το αποτέλεσμα, θα φτάσουμε στο εξής συμπέρασμα.

Στην πρώτη περίπτωση, ήταν μία μεγαλειώδης Παγκόσμια εκπολιτιστική εκστρατεία (όνειρο του κάθε επόμενου επίδοξου στρατηλάτη), κατέκτησε όλο τον γνωστό τότε κόσμο, αλλά ήταν έμπνευση και υλοποίηση ενός μόνο μεγαλοφυούς ανδρός, του Μ. Αλεξάνδρου.

Η Επανάσταση του ΄21, μια δράκα αυτόκλητων τολμηρών, εξεγείρονται κατά του κατακτητή, παίρνουν την τύχη του Έθνους στα χέρια τους, γίνονται εκφραστές του κοινού αισθήματος, τολμούν, η πανελλήνια κοινότητα τους ακολουθεί και ελευθερώνουν τμήμα του Εθνικού χώρου και συστήνεται το Ελληνικό Κράτος.

Στο Έπος του ΄40, ήταν μια εθνεγερσία, μια παλλαϊκή αντίδραση, απέναντι στην Παγκόσμια Ισχύ και επιβολή, που κατεξευτέλισε την Ιταλική Αυτοκρατορία και εκδίωξε τον στρατό της εκτός Ελληνικών συνόρων, απελευθερώνοντας Ελληνικότατους τόπους και πληθυσμούς της Β. Ηπείρου. Δυστυχώς τα γεγονότα που ακολούθησαν, είχαν δυσμενή τροπή, αποτελέσματα και συνέπειες.

Οι Βαλκανικοί πόλεμοι, πρέπει να θεωρηθούν οι ενδοξότεροι αγώνες του Εθνικού Κράτους.

Το Έθνος ενωμένο κάτω από ικανή Ηγεσία, με τον Λαό αποφασισμένο και παράτολμο, ξεκίνησε έναν απελευθερωτικό αγώνα δικαίωσης.

Είναι ένας Αγώνας Πρότυπο, που συνδυάζει τα καλύτερα στοιχεία των παραμέτρων που βάλαμε: Αποφασίζεται από το Επίσημο Κράτος, με σύσσωμη εκδήλωση της Λαϊκής συμμετοχής και τέλος Νικηφόρος, διπλασίασε την Ελλάδα.

Οι ιστορικοί και στρατιωτικοί μελετητές εκείνων των γεγονότων, όταν ερωτηθούν, καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι τη στιγμή της μάχης, οι στρατιώτες συμπαρέσυραν, συνέπαιρναν και υπερέβαλαν τους ηγήτορές τους, εμπνευσμένοι από αυτούς.

Μνημειώδης η απολογητική διαπίστωση του Νικολάι Ιβανώφ, στρατάρχη των Βουλγαρικών δυνάμεων στην φονικότατη Μάχη Κιλκίς-Λαχανά: «όλα τα είχα προβλέψει εκτός από την τρέλα των Ελλήνων».

Και τώρα το παράδοξο.

Δεν υπάρχει κοινή πανελλαδική Εθνική Εορτή, αυτού του μεγαλειώδους γεγονότος.

Καθιερώθηκαν μικρές τοπικές εορτές απελευθερώσεως της κάθε πόλης, υποβαθμίζοντας αυτόν τον υπερεθνικό άθλο.

Μια πανεθνική εξόρμηση με μαχητές, ήρωες και πεσόντες από όλη την Ελλάδα. Αγώνας όλης της Ελλάδος. Άθλος όλης της Ελλάδος. Νίκη όλης της Ελλάδος.

Και στο πιο μικρό χωριουδάκι θα βρεις Ηρώο με τα ονόματα των πεσόντων. Κανείς άγνωστος.

Και το παραδοξότερο.

Πέρασαν 106 χρόνια και ουδέποτε κινήθηκε θέμα κοινού πανελλαδικού Εορτασμού.

Κανένας επόμενος ηγέτης, δάσκαλος, άνθρωπος του πνεύματος, κρατικός λειτουργός, δεν πρότεινε και δεν κατάφερε να τιμάται Πανελλαδικά αυτός ο τιτάνιος Αγώνας.

Ίσως να είναι ακόμη μια έκφραση του Εθνικού Διχασμού.

Αλλά και μήπως μια προσπάθεια να λησμονούμε, του τι μπορεί να κάνει αυτό το Έθνος ενωμένο, με μια ικανή ηγεσία;

Μήπως μια συστηματική προσπάθεια να μην «θυμόμαστε το Μέλλον»;

Μήπως όμως είναι και μια ευκαιρία γιορτής Εθνικής Ενότητος;

Μήπως αξίζει τον κόπο να ξεκινήσει κάποια πρωτοβουλία ,να γίνει μια προσπάθεια κοινού Εθνικού εορτασμού;

*Ο Ευάγγελος Αθανασιάδης είναι Συνταγματάρχης ε.α.

ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΡΗΤΙΟ ΕΝΩΣΗ - ΥΠΟΨΗΦΙΑ Η ΧΡΥΣΗ ΣΠΑΝΑΚΗ

ΙΑΣΩ: Μέτρηση Οστικής Πυκνότητας για έλεγχο της οστεοπόρωσης σε προνομιακή τιμή

Το ΙΑΣΩ, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Οστεοπόρωσης (20/10/2018) προσφέρει Μέτρηση Οστικής Πυκνότητας στην προνομιακή τιμή των 40€.

Η προσφορά ισχύει έως 30/11/2018 και οι ενδιαφερόμενες μπορούν να πραγματοποιήσουν την εξέταση κατόπιν ραντεβού στο Τμήμα Απεικονίσεων και Επεμβατικής Ακτινολογίας του ΙΑΣΩ (επίπεδο -2),

Τηλέφωνα επικοινωνίας: 210 6185201 & 210 6185146, Δευτέρα - Παρασκευή 10:00 - 17:00.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΔΗΜΗΤΡΑ - ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΔΗΜΗΤΡΗ

ΘΑ ΓΙΝΕΙ ..... ΤΗΣ ΨΕΥΔΟΜΑΡΤΥΡΙΑΣ!

Επειδή αυτά που γράφει ο Ακατανόματος είμαι βέβαιος ότι  βαριέσαι να τα διαβάσεις και επειδή στον δήμο έχει αρχίσει ένα μεγάλο πάρτυ που θα βγάλει πολύ γέλιο μέχρι τις εκλογές, είπα να σου πω εγώ με τρεις κουβέντες τι γίνεται.

Λοιπόν η βάση αυτού του χαβαλέ που ζει ο δήμος είναι μια σύλληψη της Λουλάρας που δεν βγαίνει με τίποτα. Και ποια ήταν αυτή;

Η Λουλάρα βλέποντας επί τρία χρόνια ότι ο Ακατανόμαστος είχε πάρει την πολιτική επικυριαρχία στην αντιπολίτευσης - ενορχήστρωσε και καθοδήγησε πολιτικά τους άσχετους και αυτοδιοικητικά ανεπαρκείς αντάρτες του Συμεών με στόχο να "καπελώσουν", να "κλέψουν" την αντιπολιτευτική γραμμή του Ακατανόμαστου και να την ιδιωποιηθούν καιροσκοπικά.

Αλλά πώς να οικειοποιηθούν μια γραμμή που από την πρώτη μέρα της δημαρχιακής περιόδου έθεσε ως κεντρικό ζήτημα την ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ των στοχοποιημένων από τα μνημόνια, τους δανειστές και την κομμαντατούρ δημόσιο χαρακτήρα των κεντρικών υπηρεσιών στην αυτοδιοίκηση με μέτωπο με τους οπαδούς της ιδιωτικοποίησης της καθαριότητας;
Και πώς να βγουν μπροστά στα θέματα υπεράσπισης της ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ, όταν έχουν ψηφίσει την ΑΓΟΡΑ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΓΗΣ για ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΚΟΠΟ από το ΤΑΙΠΕΔ, που τώρα καταγγέλλουν;;;

Είναι εγκλωβισμένοι στις αντιφάσεις τους!
Και πώς να τις αφήσουν πίσω;

Επειδή τους  ευλόγησε η Λουλάρα δηλαδή δεν μετράει αυτή η ψήφος των "αντιμνημονιακών από τα LIDL" που ΔΕΝ ΔΙΑΦΟΡΟΠΙΗΘΗΚΑΝ ΤΟΤΕ αλλά θυμήθηκαν την δημόσια περιουσία ..... στις δημαιρεσίες;;;

Το σχέδιο της Λουλίτσας ήταν έξυπνο μεν αλλά όχι αρκετά έξυπνο. Στόχο είχε να τελειώσει η θητεία αυτή του δημοτικού συμβουλίου με μια αντιπαράθεση μεταξύ των δύο της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ, μια αντιπαράθεση που άφηνε τον Κουράση και το Γαλαζοπρασινολουλακί μέτωπο (Κουράσης, Ανδρεόπουλοι, Καρατζά), δηλαδή τις ηγεμονικές δυνάμεις της προηγούμενης τετραετίας, τις δυνάμεις του SALT LAKE CITY και του παγοδρομίου, εκτός αντιπαραθέσεων, ώστε να παραμείνουν ως εναλλακτική "σοβαρότητας" απέναντι στην διασπασμένη παράταξη της πλειοψηφίας.

(ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑΣ ..... Οι SALT LAKE ..... τες πάντων).

Δεν είναι τυχαίο ότι επέλεξαν ΣΕ ΚΑΘΕ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ να  βγαίνει το μέτωπο και να βάζει τους αντάρτες ή την εκλεκτή τους πρόεδρο (με τις ψήφους του ΠΑΜΕ) να φέρουν ένα ψήφισμα για ό,τι να ΄ναι, το οποίο φροντίζουν να αναγάγεται σε μείζον θέμα της πόλης, να καταναλώνει τον χρόνο του ΔΣ και .... να "μετράει" κεφάλια: Τόσοι πήγαν με τον Συμεών και τόσοι με την αντιπολίτευση μεταξύ των δημοτικών συμβούλων που έχουν δεχτεί για τον εαυτό τους την αντίληψη της .... αγέλης.

ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΕΣ! ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΩΛΟΥ!
ΥΒΡΙΣ για την πόλη, για τους δημότες και την σημασία που πρέπει να δοθεί στις ζωές τους, στα προβλήματά τους, στην λειτουργία της πόλης.

Ο αεικίνητος επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης και οι ανεπαρκείς δημοτικοί του σύμβουλοι, μαζί με την καταρρέουσα παράταξη της πρώην αξιωματικής  αντιπολίτευσης, βολεύονται μια χαρά να κρύβουν την ανεπάρκειά τους πίσω από .... την ΛΑΕ.
Τι να κάνουν; Να καταθέσουν προτάσεις; Πού να τις βρουν; Δεν πουλάνε πουθενά.
Να κάνουν κριτική; ΜΑ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ χρήσεων, που κάποιοι τα θυμούνται.

Να πάρουν θέση στα προβλήματα των δημοτών και τις επιλογές που υπάρχουν για να επιλυθούν;
Τι να πουν; ¨Ότι θα ξαναφέρουν το παγοδρόμιο πάνω στο άγαλμα ;;;;

ΛΕΥΚΟ!
Ψήφος ευκαιριακός, καιροσκοπικός, τακτικίστικος σε όλα τα θέματα.

Όμως αυτό που έχει αναδειχθεί πραγματικά από αυτή την κατάσταση είναι Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ του πυλώνα της αντιπολίτευσης, "της παλιάς" από την οποία περίμεναν να τους οδηγήσει στα θέματα της πόλης ΠΟΥ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ - άσχετοι είναι - με δεδομένο ότι ο Κουράσης (που ξέρει) πρέπει να .... κοιτάει τα παπούτσια του για να τον αφήνει ο Συμεών πρόεδρα στον Σύδεσμο Βολέματος Ανέργων Πρώην.

Η Λούλα ακυρώθηκε. Το οικόπεδο στο Πεύκο Πολίτη την τελείωσε πολιτικά.
Θα έπρεπε να έχει πάει σπίτι της για να προστατέψει την διαδρομή της, αφού έκανε αυτή την επιλογή.
ΟΜΩΣ ένα τέτοιο ΚΑΒΑΛΗΜΕΝΟ ΚΑΛΑΜΙ όπως η Λούλα πιστεύει ότι μπορεί να κοροϊδεύει τους πάντες για πάντα.

Όταν δεν μπορείς να μιλάς για το Πεύκο Πολίτη και τις επιπτώσεις που οι διαδικασίες ένταξης φέρνουν στην πόλη ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ είναι ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΑΚΤΙΚΙΣΜΟ ΤΟΥ ΚΩΛΟΥ όμως.

Και όταν οι ευελιξίες, οι χαριτωμενιές και οι εξυπνάδες τελειώνουν ο μόνος τρόπος για να υπερασπιστείς το μέτωπό σου και το σχέδιό σου,  είναι Η ΨΕΥΔΟΜΑΡΤΥΡΙΑ!

Η ΚΑΤΑΣΕΚΥΗ ΕΝΟΧΩΝ!
Παλιά τους τέχνη κόσκινο!

Η Καρατζά είναι καλή καιροσκόπος, αλλά αυτό δεν φτάνει πια.

Στον προχθεσινό καβγά της με τον Ρούσσο που άκουσε όλο το δημαρχείο, φάνηκε ότι χάνει πλέον την παροιμιώδη ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ της.

Διότι - για να το ξεκαθαρίσουμε και αυτό - ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΨΥΧΡΑΙΜΗ Η ΚΑΡΑΤΖΑ.
Ψυχραιμία δεν είναι να σε φτύνουν και να λες "βρέχει".
Δεν είναι ψυχραιμία η ΑΦΙΛΙΑ και η ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ.
ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ ΕΙΝΑΙ.

Ψυχραιμία είναι να ΜΗΝ ΠΡΟΚΑΛΕΙΣ, να μην ξεκινάς τον καβγά, να κοιτάς να παραμείνει ο διάλογος και η αντιπαράθεση σε παραγωγικά πλαίσια, κάθε στιγμή.

Δεν είναι να φιτιλιάζεις τους άλλους, επειδή ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΑΝΑΙΣΘΗΤΟΣ για να τους λες ότι "έχασαν την ψυχραιμία τους ".

Και η Καρατζά δεν είναι ψύχραιμη αφού πάντα ΠΡΟΚΑΛΕΙ.
ΑΝΑΙΣΘΗΤΗ είναι.

Λοιπόν προχτές είχε το θράσος να ζητήσει τα ρέστα από τον Ρούσσο γιατί κατέθεσε ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ για την μήνυση του Κουράση στον Νταβία.

"Ορίστε τι έκανες" "Τώρα με λέει ψευδομάρτυρα" φώναζε η Καρατζά στον Ρούσσο που δεν τήρησε την γραμμή που του έδωσε και είπε την αλήθεια.

ΤΕΤΟΙΑ ΕΙΝΑΙ!

Μέχρι και ο Κουράσης παραδέχτηκε ότι η κατάθεση των Ρούσσου και Χριστουλάκη ήταν αληθινές την ώρα που η Καρατζά τους εγκαλούσε ότι έπρεπε να βάλουν τον σκοπό πάνω από την αλήθεια και να τα πουν έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η καταδίκη του Νταβία.

Την ίδια ώρα ο νέος, φέρελπις εκπρόσωπος των ΚινΑλιτών κολλητός της, ζητούσε από τον Ρούσσο να ενεργοποιηθεί η απόφαση της οικονομικής επιτροπής, να γίνει αγωγή στον Νταβία από τον δήμο.

ΓΕΛΑΓΕ ΤΟ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΟΛΟ!

Όπως όλο το δημαρχείο γέλαγε όταν η Καρατζά αναφέρθηκε στους δημοτικούς συμβούλους που δεν ακολούθησαν την γραμμή της αποχής από το προχθεσινό συμβούλιο ως "τα πουλητάρια".

Ναι! Είδες;
Δεν πήραν οικόπεδο για να έχουν άλλοθι να φεύγουν από το συμβούλιο.

Το ΓΑΛΑΖΟΠΡΑΣΙΝΟΛΟΥΛΑΚΙ τελειώνει.

Θα γίνει της μουρλής βέβαια στον δήμο, όταν συγκρουστεί ο δικός μας με την Καρατζά στα ίσα και θα γραφτεί βιβλίο, αλλά είναι ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΟ.

Και ποιος νομίζετε ότι θα χάσει;

Ο ΒΡΕΓΜΕΝΟΣ ή Η (κατά την γνώμη της) .... ΣΤΕΓΝΗ;;;;

Μέρεεεεες

ΤΕΛΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΩΝ ΧΩΡΩΝ: ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΥΠΕΡΨΗΦΙΣΑΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

Στελέχη του Δήμου σε νυχτομάγαζο των πεζοδρόμων

Κλείνουμε  σήμερα την παρουσίαση των θέσεών μας στο δημοτικό συμβούλιο της προηγούμενης Παρασκευής και τα δημοτικά τέλη.

Του συμβουλίου στο οποίο κάποιοι αποφάσισαν να μην πάρουν μέρος γιατί ... δεν είδαν ένα mail που τους είχε στείλει η δικηγόρος του δήμου (θα είχε πάει στα spam? Ποιος ξέρει ....)

Μιλάμε για επικίνδυνο έλλειμμα σοβαρότητας κρυμμένο πίσω από τον βερμπαλισμό και την σοβαροφάνεια.

Και που για όσους παρευρεθήκαμε σε αυτό, εχθές η Λούλα Καρατζά στην Οικονομική Επιτροπή είπε ότι "μαζεύτηκαν όλα τα πουλητάρια" (θα επανέλθουμε σε αυτό ΛΟΥΛΑ!)

Εμείς είμαστε Η ΜΟΝΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ που πήγαμε στο δημοτικό συμβούλιο για να καταθέσουμε επίσημα ΤΙΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΑΣ.

ΚΑΙ ΚΡΙΤΗΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΗΜΟΤΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΚΑΡΑΤΖΑ, ούτε η ΛΑΕ.

ΝΑΙ! Εμείς δεν μπορούμε να αποκρύψουμε από τον δημότη, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι τα αποτελέσματα της διοίκησης Ρούσσου σε σύγκριση με αυτά της προηγούμενης ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗΣ για τον δήμο περιόδου Κουράση - Βάσιου, της περιόδου που μόνο από τα  ανταλλακτικά αυτοκινήτων πλήρωνε ο πολίτης  πέντε φορές περισσότερο από όσο τώρα, για να εξισώνουμε τα ΑΝΙΣΑ γιατί αυτό βολεύει εκλογικά ΚΑΙΡΟΣΚΟΠΟΥΣ και το ετερόκλητο μέτωπο στο οποίο ποντάρουν την πολιτική τους επιβίωση.

ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ να σταματήσουμε να λέμε ότι ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΟΛΑ ΚΑΛΑ η διοίκηση Ρούσσου, όπως θέλουν να εμφανίζουν τα παπαγαλάκια της ΑΛΛΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΕΓΑΛΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΒΕΛΤΙΩΣΗΣ.

Αυτό με την στείρα ισοπέδωση και εξίσωση των ανόμοιων το  κάνουν οι άλλοι.
Ακόμα και ο ίδιος ο Συμεών, που συνεχίζει να αποσιωπά, να υποτιμά, να περνάει στο ντούκου ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΣΗ ΕΥΘΥΝΩΝ για τους υπευθύνους των ίδιων τα στοιχείων που εκείνος παρουσιάζει.

Για να διατηρεί μια ΜΑΥΡΟΓΥΑΛΟΥΡΙΑ, ΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΙΚΗ υποκριτική ισορροπία με τον εκπρόσωπό του στον ΣΒΑΠ πρώην δήμαρχο Γ. Κουράση, που φιλοδοξεί να ..... ξανασώσει το Χαλάνδρι βασισμένος στην φθορά που δημιουργεί στον Συμεών η υπόλοιπη αντιπολίτευση.

ΓΙΑΤΙ Ο ΚΟΥΡΑΣΗΣ, Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ Η ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗ, ΕΙΝΑΙ ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ, ΑΦΩΝΗ και αδυνατεί να καταθέσει έστω και μία πρόταση.

ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΡΟΝΤΕΣ.

Όπως στα τέλη καθαριότητας έτσι και στα τέλη κατάληψης κοινοχρήστων χώρων αρνηθήκαμε θετική ψήφο στην διοίκηση του δήμου.

Ο λόγος ήταν ότι η πρόταση της διοίκησης του δήμου εμπεριείχε μαι πρόταση - καρναβάλι.
Μια πρόταση ΝΤΡΟΠΗ για την ισονομία και την ισοπολιτεία, την δικαιοσύνη και την ίδια αντιμετώπιση όλων των επιχειρήσεων στην πόλη.

ΤΙ ΠΡΟΤΕΙΝΑΝ;

Πρότειναν έκπτωση 30% στα τέλη κατάληψης κοινόχρηστου χώρου ΜΟΝΟ για τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος των πεζοδρόμων, αν αυτά ΣΥΜΜΟΡΦΩΘΟΎΝ με τις προβλέψεις της ΚΑΝΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΔΙΑΤΑΞΗΣ που - ακόμα - δεν ΥΠΑΡΧΕΙ. 

Η σύλληψη εμπεριέχει τον παραλογισμό ότι ΜΟΝΟ ΓΙΑΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ των πεζοδρόμων προβλέπεται ΚΙΝΗΤΡΟ για να είναι ΝΟΜΙΜΑ.

Ενώ για όλα τα άλλα μαγαζιά της πόλης - εκτός πεζοδρόμων - η νομιμότητα είναι αυτονόητη υποχρέωση, όπως για όλους τους πολίτες, χωρίς δώρο.

Η πρόταση είναι ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΟ ΡΟΥΣΦΕΤΙ της διοίκησης στα μαγαζιά των πεζοδρόμων με τα οποία η διοίκηση Ρούσσου πάντα είχε και διατηρεί ειδικές σχέσεις.

Δεν υπερψηφίσαμε αυτή την πρόταση.

Η δημοτική κίνηση ΧΑΛΑΝΔΡΙ ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ ΠΟΡΕΙΑ αντιπρότεινε ΙΣΟΔΥΝΑΜΗ ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ ΜΕΙΩΣΗ (περίπου 5%) ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΤΕΛΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΩΝ ΧΩΡΩΝ, ώστε να ελαφρύνει ο δήμος τις επιχειρήσεις -  που όλοι βλέπουμε ότι κλείνουν η μία μετά την άλλη στην πόλη, ενώ για τα κίνητρα συμμόρφωσης με τον κανονισμό των πεζοδρόμων είπε ότι αυτά πρέπει να συζητηθούν ΜΕΤΑ την έγκριση του κανονισμού, που δεν προβλέπεται να ολοκληρωθεί πριν τον Μάιο του 2019.

Με καθαρές θέσεις, προτάσεις ορθολογισμού και προοπτικής, διάθεση συναίνεσης αλλά και οριοθετημένες κόκκινες γραμμές,  ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ και αφήνουμε πίσω όσους θέλουν ΝΑ ΓΥΡΙΣΟΥΝ ΠΙΣΩ.

Α.Ν.

Τιτλοποίηση των κοιτασμάτων της ελλαδικής ΑΟΖ.

Στις 14/1/2012, στην παλαιά Βουλή, είχα την τιμή και την χαρά να παρουσιάσω την εργασία μου «Η Ελλάδα μπορεί να ξαναγεννηθεί με τις δικές της δυνάμεις».

Η πολιτική και οικονομική αυτή πρόταση, απετέλεσε την πρώτη ολοκληρωμένη απάντηση στην επίθεση υπαγωγής της χώρας μας στην μνημονιακή Κατοχή των τοκογλύφων δανειστών, που διακονούσαν διακαώς οι ΓΑΠ-Ε. Βενιζέλος, Λ. Παπαδήμος και ο συρφετός των ΜΜΕ. Ήταν μια πρόταση που απεδείκνυε στοιχειοθετημένα πως η δανειακή και μνημονιακή υποταγή της πατρίδας μας δεν ήταν μονόδρομος, αντιθέτως πως υπήρχε η δυνατότητα η Ελλάδα όχι μόνο να ανταπεξέλθει στις όποιες δανειακές υποχρεώσεις της αλλά και να ανασυγκροτηθεί οικονομικά με όλες τις ελπιδοφόρες συνέπειες εξ αυτής της ανασυγκρότησής της.

Ακρογωνιαίος λίθος στην πρότασής μου ήταν η τιτλοποίηση των ενεργειακών κοιτασμάτων της ελλαδικής ΑΟΖ, δηλαδή η προείσπραξη από επενδυτές ποσοστού της προσδοκώμενης αξίας της παραγωγής φυσικού αερίου και πετρελαίου. Η προείσπραξη αυτή επέτρεπε την ικανοποίηση όλων των τρεχουσών αναγκών και υποχρεώσεων της ελλαδικής οικονομίας, εγκαθιστούσε ισχυρή γεωπολιτική διαπραγματευτική αξία της Ελλάδας και στερέωνε την εθνική δευτερογενή και τριτογενή οικονομία, με πάμπολλες επιπλέον ευεργετικές επιπτώσεις και για την ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου και της Βαλκανικής. Την επισήμανση της γενικής σπουδαιότητας της ΑΟΖ για την Ελλάδα, ως «ιεραπόστολός» της είχε καταδείξει τότε ο σπουδαίος Έλληνας, Νίκος Λυγερός.

Η τιτλοποίηση αυτή ήταν μέρος δέσμης τεσσάρων πολιτικοοικονομικών μέτρων, με την διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων σε συμφωνία για την καταβολή τους σε 40 ετήσιες άτοκες δόσεις (οπότε ευχερώς μπορούσε να καταβάλει η Γερμανία με τότε ΑΕΠ 2,3 τρις ευρώ), την μίσθωση σε φίλιες τρίτες στρατιωτικές δυνάμεις (Ρωσία, Ισραήλ) υποδομών της ελλαδικής επικράτειας (λιμάνια, πεδία στρατιωτικών ασκήσεων), την αξιοποίηση του αποθέματος ηλιακής ενέργειας της χώρας μας (το οποίο ο Σόϊμπλε είχε τότε αποτιμήσει σε 20 δις ευρώ).

Η ολική πρόταση πως «Η Ελλάδα μπορεί να ξαναγεννηθεί με τις δικές της δυνάμεις» έδωσε την συνοχή πολιτικών επιχειρημάτων στην αυθόρμητη μαζική παλλαϊκή αντίδραση και φυσικά καταπολεμήθηκε από τα μνημονιακά τσιράκια, απροκάλυπτα ή συγκεκαλυμμένα. Δυστυχώς, οι πολιτικοί και οργανωτικοί συσχετισμοί, κυρίως νομίζω η πολιτική ανωριμότητα του λαϊκού κινήματος που είχε εύλογα αιφνιδιαστεί από την σφοδρότητα της επίθεσης που υποκίνησε ο ΓΑΠ, δεν επέτρεψαν έως σήμερα την συγκροτημένη διεκδίκηση ανασύνταξης της πατρίδας μας. Το κίνημα των «αγανακτισμένων» του 2011 εκτονώθηκε στους ΑΝΕΛΛ και στην Χ.Α., το δημοψήφισμα του ΟΧΙ της 5/7/2015 προδόθηκε από το ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛΛ.

Μοναδικός πολιτικός θεσμικός παράγων που σήμερα εξακολουθεί να υποστηρίζει της «τιτλοποίηση των ενεργειακών ελλαδικών κοιτασμάτων» είναι ο ευρωβουλευτής Νότης Μαριάς, που στην τότε παρουσίασή μου στις 14/1/2015 την είχε αμέσως κατανοήσει και θερμά εκθειάσει.

Αν λοιπόν από τις δύο παλλαϊκές εξεγέρσεις, του 2011 και του 2015, η κατάληξη ήταν το ξεπούλημα και η προδοσία. Εφόσον σήμερα πιά είναι ευρυτάτης αποδοχής η τεράστια αξία των ενεργειακών κοιτασμάτων της ελλαδικής ΑΟΖ και οι οικονομικές δυνατότητες και οι γεωπολιτικές δυναμικές που εμπεριέχει. Αφού αποτελεί κοινή συνείδηση η ολέθρια αποτυχία και το καταστροφικό αδιέξοδο των τριών μνημονίων, η απόρριψη του συνόλου των κοινοβουλευτικών κομμάτων. Και ενώ κλιμακώνονται αδυσώπητες οι επιθετικές παντοειδείς προκλήσεις κατά του ελληνισμού πανταχόθεν.

Τα ιστορικής μαζικότητας συλλαλητήρια για την Μακεδονία μας που ανέδειξαν τον πατριωτισμό ως την συνεκτική ουσία της κοινωνίας μας αποτελούν την συγκεκριμένη βάση αναφοράς ώστε και με εμπεριστατωμένο προγραμματικό λόγο και με οργανωμένη συσπείρωση, να υπάρξει αποτελεσματική νικηφόρα πολιτική παρέμβαση στα πεδία την εθνικών εκλογών και των ευρωεκλογών.

Νίκος Καραβαζάκης

ΒΗΜΑ ΣΑΡΩΝΙΚΟΥ