Στην έως τα τώρα γνωστή ως Κυπριακή Δημοκρατία, θα έχουμε φαίνεται σύντομα ένα πρωτότυπο παγκόσμιο φαινόμενο: Η λεγόμενη διεθνής έννομη τάξη να παρανομεί ανοιχτά προκειμένου να επιβραβευθεί ο εισβολέας και να γίνει μόνιμη και νόμιμη η τουρκική εισβολή-κατοχή του 1974. Ένα εξαρτώμενο από την Άγκυρα «Διζωνικό-Δικοινοτικό» προτεκτοράτο, που ούτε οι μεγαλύτεροι μαέστροι στην χάραξη συνόρων Εγγλέζοι, δεν θα φαντάζονταν! Με τη συναίνεση των ΝΑΙναίκων Ανα(ν)στασιάδηδων και την ανοχή (τουλάχιστον) των σταλινοΑΚΕΛικων.
Πρόκειται πράγματι για μια παγκόσμια πρωτοτυπία. Εδώ και δεκαετίες, η ελληνοκυπριακή πλευρά έχει εμπλακεί σε έναν ατέρμονα «διάλογο» με τον κατακτητή, προκειμένου να βρεθεί μια (όποια) «λύση» με «βάση τις διαπραγματεύσεις». Ας δούμε το θέμα κατάματα. Είναι δυνατόν να υπάρξει «Λύση με βάση τις Διαπραγματεύσεις», ή, το Κυπριακό είναι Θέμα- Ζήτημα Εισβολής -Κατοχής-Εθνοκάθαρσης και Εποικισμού;
Μετά τα πρώτα χρόνια της Εισβολής από τους Τούρκους στην Κύπρο –από το 1974 ως σήμερα– άρχισε να συζητείται η περιβόητη «λύση». Όλοι θεωρούσαν ότι ο βασικός κορμός της θα ήταν η επιστροφή κατεχομένων εδαφών στους Ελληνοκύπριους με αντίστοιχη παραχώρηση συνταγματικών (και διοικητικών) δικαιωμάτων στους Τουρκοκύπριους.
Για σαράντα χρόνια η Ελληνοκυπριακή πλειοψηφία δίνει, αλλά… δεν παίρνει! Πρώτα δέχτηκε την ομοσπονδία, εν συνεχεία τη «Διζωνική- δικοινοτική» με πολιτική ισότητα, η οποία οδήγησε στο απαράδεκτο σχέδιο Ανάν, που ευτυχώς απέρριψε ο Ελληνισμός της Κύπρου.
Έκτοτε, η κυπριακή ηγεσία δέχτηκε ότι η μία κυριαρχία θα διαιρεθεί σε Ελληνοκυπρίους και Τουρκοκυπρίους. Η κυπριακή ηγεσία δέχτηκε εσωτερική ιθαγένεια για τα δύο συνιστώντα κράτη, που οι Τούρκοι τα θεωρούν ιδρυτικά. Δέχτηκε τόσα, που μετατρέπουν την ομοσπονδία σε συνομοσπονδία..
Παραμένει μόνο η παραχώρηση της εκ περιτροπής προεδρίας, για την οποία επιμένουν οι Τούρκοι. Η Κυπριακή ηγεσία αποδέχτηκε ότι οι σφετεριστές των περιουσιών είναι χρήστες με δικαιώματα, κατοχύρωση δηλ. των δικαιωμάτων των χρηστών και αποκλεισμού των ιδιοκτητών.
Εδώ και μήνες γίνεται λόγος, στην λεγόμενη «Διεθνή Κοινότητα», για «επικείμενη λύση». Τι θα περιλαμβάνει αυτή, στο θέμα της επιστροφής εδαφών και προσφύγων, στην αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων και των εποίκων, στο θέμα των εγγυήσεων;
Η κυοφορούμενη «λύση» θα είναι χειρότερη από το απορριφθέν σχέδιο Ανάν; Θα αιφνιδιαστεί ο Κυπριακός Ελληνισμός;
Συζητάμε από καιρού εις καιρόν, και για το Κυπριακόν, μεταξύ τυρού και αχλαδιού, εν Αθήναις.. συνήθως όταν τα πράγματα ζορίζουν, όπως το 2004, κατά του «σχεδίου Aνάν», όπως τούτη την εποχή, που σερβίρεται πάλι ένα νέο κατασκεύασμα «λύσης» τύπου «σχεδίου Ανάν». Ως συνήθως, πριν την (επαν)έναρξη των όποιων διαπραγματεύσεων, προκύπτει σκλήρυνση της τουρκοκυπριακής πλευράς, (βοηθούμενη και από την αιώνια εμμονή του ΑΚΕΛ να φαντάζεται πράγματα για τους Τουρκοκυπρίους που, πολύ απλά, δεν υφίστανται, καθώς και του σημερινού προέδρου Ανα(ν)στασιάδη, που τον έλκει η «χημεία» με τον Ακκιντζί…).
Πιέζουν, άλλοτε διακριτικά άλλοτε όχι, οι Μεγάλες Δυνάμεις, από κοινού με τους Τ/Κ για μια «δοκιμαστική» εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Κανονισμού για το απευθείας εμπόριο για μια περίοδο πέντε ετών. Μετά τις αντιδράσεις συνδέουν την εφαρμογή του κανονισμού με την επιστροφή της περίκλειστης πόλεως της Αμμοχώστου. Αφήνουν δηλαδή ανοικτό το θέμα, για έμμεση αναγνώριση του ψευδοκράτους από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
«Όχι διχοτόμηση, όχι Ομοσπονδία»… φωνάζαμε στους δρόμους κατά τη Μεταπολίτευση, σε όλη την δεκαετία του ’70…. και ύστερα, ακολούθησαν τα γνωστά: «Η Κύπρος είναι μακριά», άρχισε η εσωτερική αποδόμηση με το ρίξιμο ευθυνών και «στα δύο μέρη», το λεγόμενο «Εθνικό Κέντρο» αποποιήθηκε των όποιων ευθυνών του… Κατρακύλα στην κατρακύλα, υποχώρηση στην υποχώρηση, φτάσαμε πάλι στο παρά δευτερόλεπτο. Είναι γνωστό πώς αποσοβήθηκε παρόμοια κατάσταση το 2004, κατά του κατάπτυστου σχεδίου Ανάν, με 150 νοματαίους να διαδηλώνουμε στα Προπύλαια με χιονάκι, μόνοι σε μια Αθήνα των 4,5 εκατομμυρίων… όπου το «πολιτικό προσωπικό», με ελάχιστες εξαιρέσεις, είχε πει το μεγάλο ΝΑΙ. Και σωθήκαμε από τον Τάσσο (Παπαδόπουλο). Να’ μαστε πάλι ξανά σήμερα μπροστά σε αντίστοιχη λύση: Διζωνική-Δικοινοτική Ομοσπονδία.. πλήρης. Νομιμοποιημένη πλέον εγκατάσταση της Τουρκίας στη Μεγαλόνησο..
Ακκιντζί και Ανα(ν)-στασιάδης οργιάζουν…
Συνομιλεί η ελληνοκυπριακή πλευρά, με την συναίνεση του πάλαι ποτέ «Εθνικού Κέντρου» – το οποίο, ανάμεσα στα άλλα τραγελαφικά, έσπευσε διά στόματος του σημερινού ΥΠΕΞ να προτείνει να παραιτηθεί η χώρα από «εγγυήτρια δύναμη», αν το πράξουν οι άλλες δύο: (δηλαδή: η Μάνα των διχοτομήσεων παγκοσμίως, τα Εγγλέζικα ιμπεριαλιστικά σκυλιά και ο Τούρκος εισβολέας!! Έλεος!!!) με τον Ακκιντζί. Μα τι (σας) λέει ο Ακκιντζί που τόσο σας συγκινεί;
«Στην-ΤΔΒΚ υπάρχει κράτος και μάλιστα ίσο με εκείνο του Νότου», «δεν δεχόμαστε αυτό που λέει η Ελληνική πλευρά, ότι εγώ είμαι κυρίαρχο κράτος και εσείς είστε οι πολίτες». … «Οι Τούρκοι έποικοι.. οι άνθρωποι αυτοί ρίζωσαν, έκαναν οικογένειες και επ’ ουδενί πρέπει να εκδιωχθούν για να γυρίσουν πίσω στην Τουρκία»….. και άλλα παρεμφερή.
«Όπως στις περιπτώσεις Ταλάτ και Έρογλου, έτσι και στην περίπτωση Ακκιντζί, σε ένα πράγμα συμφωνούν οι Τουρκοκύπριοι πολιτικοί, ότι δηλαδή στην Κύπρο υπάρχουν δύο κράτη και η λύση θα πρέπει να βρεθεί στη βάση ένωσης των δύο κρατών…» (Ιακώβου)
«Η επαναφορά των ίδιων και χειρότερων στοιχείων του μαζικά απορριφθέντος αυτού σχεδίου αποτελεί το μόνο αντιδραστικό κεκτημένο που έχει να επιδείξει η ΕΕ και γενικά ο δυτικός παράγων: την προσπάθεια εκβιαστικής αντιστροφής της λαϊκής βούλησης, όταν το αποτέλεσμα δεν είναι το επιθυμητό.
Τώρα, λέγεται ότι «υπάρχει πρόοδος στις συνομιλίες μεταξύ των δύο κοινοτήτων», [ ] με ζητούμενες τις λεπτομέρειες εξειδίκευσής της και μόνο. Αυτομάτως ανακύπτουν μια σειρά ερωτήματα αρχών, που η απάντησή τους απαιτεί την ενεργό λαϊκή παρέμβαση και πρωτοβουλία για να σπάσει η μυστική διπλωματία:
• Το Κυπριακό θα επιλυθεί με παρόντες τον τουρκικό στρατό κατοχής και τους εποίκους; Η παράταση των σχετικών συνομιλιών υπό το εκβιαστικό αυτό βάρος μπορεί να παράγει ουσιαστικά νόμιμο, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και τις αποφάσεις του ΟΗΕ αποτέλεσμα;
• Η διάλυση της νομικοπολιτικής οντότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας, που διέπει τόσο το απορριφθέν, όσο και το ανακαινισμένο σχέδιο Ανάν και κατοχυρώνει τον ρυθμιστικό ρόλο της Τουρκίας σ’ ολόκληρη την Κύπρο, μπορεί να εγγυηθεί έστω τους ελάχιστους όρους ασφάλειας για τον Ελληνισμό στο νησί;” (απόσπασμα ανακοίνωσης Επιτροπής «Ελλάδα-Κύπρος»)
Η εύρεση κοιτασμάτων φυσικού αερίου γύρω από την Κύπρο και οι ενεργειακές συμμαχίες που φτιάχνονται στην περιοχή σχετικά με το ποιος θα τα εκμεταλλευθεί/ αξιοποιήσει προσθέτουν ένα νέο στοιχείο στο ως τα τώρα παζλ.
Όμως κάποτε παίρνονται οι μεγάλες αποφάσεις.
Θεωρούν οι ηγεσίες στην Κύπρο (και του «Εθνικού Κέντρου» που πολλάκις παριστάνει τον ψόφιο κοριό) ότι η λύση θα βρεθεί με τις λεγόμενες «διαπραγματεύσεις»;
Ή, πρέπει το θέμα να τεθεί εκ νέου: σε νέες βάσεις, ότι δηλαδή το Κυπριακό είναι Ζήτημα Εισβολής –Κατοχής -Εθνοκάθαρσης και Εποικισμού;
Οι από Βορρά λεονταρισμοί κατά της χώρας μας είναι υπαρκτοί, αλλά δεν τους ευνοεί ο συσχετισμός δυνάμεων. Η βασική απειλή παραμένει εξ Ανατολών…
Εμείς, αμετανόητοι και πιστοί στις αρχές του Ενιαίου της Κυπριακής Δημοκρατίας, της Λαϊκής Κυριαρχίας και των ψηφισμάτων του ΟΗΕ, θεωρούμε ότι το Κυπριακό είναι θέμα εισβολής και Κατοχής, Εθνοκάθαρσης και Εποικισμού:
Ότι το Κυπριακό είναι κατεξοχήν θέμα Αυτοδιάθεσης.
Δημοσιεύτηκε το φύλλο 127 της εφημερίδας "ΡΗΞΗ" της 08.10.16 που κυκλοφορεί και αναρτήθηκε στο
http://ardin-rixi.gr/archives/201035
http://energoisosialistes.blogspot.gr/
