Α ΓΕΙΑ ΣΟΥ!

Ως απλός παρατηρητής;

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Αμαρυσία και αναπαράχθηκε από αρκετά τοπικά σάιτ και μπλόγκ, έρευνα σχετικά με τις Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις. Σε αυτήν απαντούν σύλλογοι εργαζομένων στην τοπική αυτοδιοίκηση και δήμαρχοι διαφόρων περιοχών της Βόρειας Αττικής (Χαλάνδρι, Μαρούσι, Ηράκλειο, Αγία Παρασκευή κλπ). Δεν θα αναφερθούμε στους υπόλοιπους, ούτε βέβαια στο μεγάλο θέμα των Κοινωνικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων. Ειδικά αυτό το τελευταίο σηκώνει μεγάλη συζήτηση.

Επιχειρήσεις από ποιους και για ποιους. Ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια λειτουργίας ή αυτοοργάνωση των πολιτών για την επίλυση προβλημάτων; Λειτουργία με τον τρόπο γνωστών ΜΚΟ που λυμαίνονταν τα δημόσια ταμεία ή συνελευσιακές αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες. Και τόσα άλλα.

Μπαίνουμε όμως στον πειρασμό να σχολιάσουμε την τοποθέτηση του δημάρχου μας.

Κατά τον αρθρογράφο, τη συμφωνία του «επί της αρχής με κάθε μορφή κοινωνικής επιχειρηματικότητας» εκφράζει ο δήμαρχος Χαλανδρίου Γιώργος Κουράσης, μιλώντας για τις Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις, αρκεί, όπως είπε «αυτή η μορφή δραστηριότητας να μη δρα σε βάρος άλλων κοινωνικών δομών»….
Συγκεκριμένα, ο δήμαρχος υποστήριξε ότι «οι κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις είναι μια μορφή κοινωνικής επιχειρηματικότητας που θα μπορούσε να προσφέρει σε νέα πεδία κοινωνικής στήριξης», υπογραμμίζοντας, όμως, ότι «ο σκοπός αυτών των προσπαθειών θα πρέπει να είναι η προσφορά νέων κοινωνικών υπηρεσιών και όχι η υποκατάσταση των δημόσιων κοινωνικών υπηρεσιών, όπως εύλογα ανησυχούν οι εργαζόμενοι. Και εδώ το πρόβλημαδεν είναι στον θεσμό, αλλά στο πώς αυτός θα εφαρμοστεί».

Θα περιμέναμε από τον κ. Κουράση να εξηγήσει στον ερωτώντα, σε ποιες ακριβώς δομές προσέφυγαν οι γονείς 400 περίπου παιδιών, όταν έκλεισαν τέσσερεις δημοτικοί παιδικοί σταθμοί τα δύο τελευταία χρόνια στο δήμο.

Επίσης θα περιμέναμε να του εξηγήσει με ποιο ακριβώς σκεπτικό αποφασίστηκε να καταργηθεί πλήρως η φύλαξη βρεφών στους εναπομείναντες δημοτικούς παιδικούς σταθμούς, σε έναν από τους μεγαλύτερους δήμους της χώρας.

Επίσης θα περιμέναμε να του εξηγήσει με ποιο ακριβώς σκεπτικό ο δήμος συνεργάζεται με ΜΚΟ που σύμφωνα με τους ισολογισμούς της το ετήσιο κόστος ανά ηλικιωμένο άτομο που φιλοξενεί ανέρχεται στις 50.000 ευρώ!!! Ειδικά αφού φρόντισε να επισημάνει ότι το πρόβλημα δεν είναι στο θεσμό αλλά στο πως αυτός θα εφαρμοστεί.

Τέλος θα περιμέναμε να επισημάνει στον αρθρογράφο τις αντιδράσεις του δήμου στη συνεχή μείωση των οργανικών θέσεων των μονίμων υπαλλήλων, καθώς και τις δράσεις που έχει αναλάβει ώστε να μην ιδιωτικοποιηθούν οι ευαίσθητοι αυτοί τομείς της κοινωνικής πολιτικής στο δήμο μας.

Αλλά μάλλον περιμένουμε πολλά από έναν απλό παρατηρητή.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΑΣΗ!