ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΝΑ ΛΑΪΚΙΖΟΥΝ

Ισχυρίζονται ότι εκβιάστηκαν και υπέγραψαν μια κακή συμφωνία.

Να σταματήσει το δούλεμα. Αν η συμφωνία ήταν κακή, εις βάρος της Ελλάδας, εάν μας προκαλούσε κακό, δεν θα την δεχόμασταν, δεν θα υπογραφόταν. Η συμφωνία είναι καλή διότι μας κρατάει ζωντανούς. Περιέχει βέβαια σκληρούς όρους. Ναι. Αλλά δεν υπάρχουν φάρμακα «γλυκά», που τα αγοράζεις από τα ζαχαροπλαστεία ή από καταστήματα με είδη δώρων. Στα φαρμακεία τα πουλάνε και είναι και ακριβά. Και δεν τα παίρνουν οι υγιείς, για γούστο, τα παίρνουν οι άρρωστοι.

Ισχυρίζονται ότι πιστεύουν σε «άλλα πράγματα», αλλά είναι υποχρεωμένοι να εφαρμόσουν αυτά τα «κακά πράγματα» που αναγκάστηκαν να δεχτούν.

Δηλαδή μια 100% συνταγή αποτυχίας. Πιστεύει κανείς ότι κάποιος manager, κάποιος «αρχηγός» μπορεί να εφαρμόσει με επιτυχία ένα πρόγραμμα, ένα πλάνο, το οποίο δεν πιστεύει και αυθόρμητα, προσπαθεί να το προσαρμόσει στα πιστεύω του; Συνήθως η πρώτη ερώτηση που τίθεται σε οποιαδήποτε συνέντευξη για κατάληψη θέσης ευθύνης, θέσης ομαδάρχη, στην κάθε σοβαρή εταιρία που τηρεί κάποια ελάχιστα στάνταρντ ποιότητας είναι αν «ασπάζεσαι τους στόχους και το business plan της εταιρίας».

Δεν θέλουν λέει αυτοί να εφαρμόζουν τέτοια σκληρά μέτρα, που μειώνουν το εισόδημα των πολιτών. Λες και οι άλλοι, οι καπιταλιστές, θέλουν να κακοπερνάνε οι πολίτες ώστε να μην τους ξαναψηφίσουν.

Να απομυθοποιήσουμε τα μνημόνια και να δούμε τι μας ζητάνε.

Όλα τα μνημόνια που έχουμε υπογράψει έως τώρα αποτελούνται από δύο κομμάτια, που είναι συνεχώς τα ίδια. Η μόνη διαφορά είναι ότι το δεύτερο κομμάτι αλλάζει «ποσοτικά».

Το πρώτο κομμάτι περιλαμβάνει τις απαραίτητες και αυτονόητες διαρθρωτικές αλλαγές και το δεύτερο περιλαμβάνει μέτρα εισπρακτικά, ώστε να μπορέσουμε να υπάρχουμε ως χώρα, μέχρι να αρχίσουν να αποδίδουν οι αλλαγές.

Για όσο διάστημα λοιπόν το βρεφικό γάλα και τα συμπληρώματα διατροφής (καμμία σχέση με φάρμακα) πωλείται μόνο στα φαρμακεία, δεν ανοίγουν τα καταστήματα τις Κυριακές, δεν ιδιωτικοποιούνται κάποια λιμάνια και αεροδρόμια, δεν σταματάμε να διορίζουμε σε επιτελικές θέσεις του Δημοσίου τους πρώην αφισοκολλητές,  τους συγγενείς και φίλους των υπουργών, για όσο δεν επιταχύνεται η απονομή της δικαιοσύνης, δεν απλοποιούνται οι διαδικασίες λειτουργίας επιχειρήσεων, δεν λαμβάνονται μέτρα περιορισμού φοροδιαφυγής, φοροκλοπής, πάταξης ανασφάλιστης εργασίας, λαθρεμπορίου, για όσο συνταξιοδοτούνται 50ρηδες, για όσο χαρακτηρίζονται ανάπηροι άνθρωποι που μπορούν να χορεύουν, (πράγματα που θα έπρεπε κάθε πολιτισμένη χώρα να επιδιώκει και να υλοποιεί από μόνη της)

Για άλλο τόσο διάστημα το δεύτερο κομμάτι, το εισπρακτικό, θα γίνεται όλο και πιο σκληρό, όλο και πιο απαιτητικό, για να συνεχίσει να τρέφεται το αντιπαραγωγικό κομμάτι της χώρας.

Μόνο αν αποφασίσουμε ειλικρινά ότι θα χτυπηθούμε με τις συντεχνίες, τους βολεμένους και τους «αιώνιους πελάτες» του πολιτικού συστήματος, θα υπάρξει ελπίδα γι’ αυτή τη χώρα.

Σε ότι αφορά τον «εκβιασμό» και τους χρονικούς περιορισμούς που βάζουν οι «τοκογλύφοι αιμοσταγείς δολοφόνοι» στις δημοκρατικές διαδικασίες των Ελλήνων, κάποια στιγμή πρέπει να μάθουμε ότι πρέπει να είμαστε ΚΑΙ αποτελεσματικοί, να έχουμε στόχους και χρονοδιαγράμματα. Είχαμε πολλούς μήνες διαθέσιμους για να διαπραγματευτούμε, να εξαντλήσουμε μέχρις εσχάτων τα δημοκρατικά μας δικαιώματα,  να διοργανώσουμε πορείες, αγρυπνίες και ευχέλαια, μόνο που όλα έχουν ημερομηνία λήξης. Κι εκεί πρέπει να είμαστε έτοιμοι.

Καθυστερήσαμε πολύ και όλο αυτό το διάστημα οι υποχρεώσεις και τα χρέη αύξαναν, η ύφεση προχωρούσε, η αξιοπιστία πήγαινε κατά διαβόλου, ο εκβιασμός μας «δώστε μας ότι σας ζητάμε αλλιώς θα καταστραφείτε κι εσείς» δούλεψε αντίστροφα. Και τώρα, ακόμα και σήμερα, βγαίνουμε και φωνάζουμε ότι μας πνίγουν τα χρέη, πως είναι μη βιώσιμα, αλλά κάνουμε «γαργάρα» το γεγονός ότι αυτά έγιναν έτσι επειδή εμείς πουλάγαμε αξιοπρέπεια και εθνική υπερηφάνεια. Μόνο η «τραπεζική αργία» που επεβλήθη μετά την καταστροφική επιλογή της διενέργειας ενός άνευ σημασίας δημοψηφίσματος, στοίχισε στη χώρα 25 δις, χώρια τις ουρές αξιοπρέπειας και υπερηφάνειας στα ΑΤΜ.

Επιτέλους, ας κάνουμε αυτά που μας αναλογούν και είναι σίγουρο πως κι εταίροι μας θα κάνουν αυτό που τους αναλογούν. Αρκεί να φανούμε σοβαροί και αξιόπιστοι.

Γιώργος Γ.