Όταν ζήτησα τηλεφωνική ενημέρωση για το θέμα της καταγγελίας του κ Θεοδώρου η κα Σιούτη - διευθύντρια του δήμου - μου είπε ότι δεν μπορεί να με ενημερώσει (παρά το ότι της υπενθύμισα ότι είμαι μέλος του δημοτικού συμβουλίου).
"Αφήστε τους παιδικούς σταθμούς έξω από την πολιτική αντιπαράθεση - ξέορυμε πώς κάνουμε την δουλειά μας" ήταν η ΑΠΑΝΤΗΣΗ - ΑΠΑΙΤΗΣΗ της κας Σιούτη να μην ελέγχεται και να μην ενημερώνει τους εκλεγμένους εκπροσώπους των δημοτών.
"Την ενημέρωση στον κο Θεοδώρου δεν έκανα εγώ αλλά η προϊσταμένη του Η Παιδικού Σταθμού κα Καλπίδου". συνέχισε.
Πήρα τηλέφωνο την κα Καλπίδου η οποία μου είπε ότι δεν αναγνωρίζει την φωνή μου και δεν είναι βεβαία ότι συνομιλεί με τον δημοτικό σύμβουλο Νταβία.
Πετάχτηκα μέχρι τον παιδικό σταθμό, έδειξα την ταυτότητά μου στην κα Καλπίδου για να μην έχει αμφιβολίες αλλά πάλι αρνήθηκε να μου δώσει οποιαδήποτε πληροφορία λέγοντάς μου ότι δίνει λογαριασμό μόνο στην επιτροπή των παιδικών σταθμών (Γερολυμάτος και ΣΙΑ).
Μάλιστα με ρώτησε γιατί δεν συμμετέχω στην επιτροπή αφού θέλω να ενημερώνομαι.
Της εξήγησα ότι η επιτροπή είναι μονοπαραταξιακή με απόφαση της διοίκησης άρα δεν μπορούσα να συμμετέχω και να το ήθελα και της θύμισα ότι πέρυσι που ήταν διαπαραταξιακή συμμετείχαμε.
Επέμεινε στην άρνησή της ζητώντας μου αίτηση κάτι που αρνήθηκα να κάνω και αντ' αυτού κατέθεσα επιστολή διαμαρτυρίας με αριθ. Πρωτ. 772 (σημερινή ημερομηνία).
Το θέμα αναδεικνύει πολλές πλευρές για την λειτουργία του δήμου - οπερέτα.
Με πρώτο την ουσία των καταγγελλομένων του συνδημότη μας.
Αλλά και με εξίσου σημαντικό το θέμα της αντίληψης που κάποιοι έχουν επιβάλλει στις υπηρεσίες του Δήμου: την πλήρη απαξίωση των αιρετών και του ρόλου τους.
Λυπάμαι κα Σιούτη!
ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΘΑ ΕΠΑΝΕΛΘΩ.
Και θα επανέλθω γιατί στα 15 λεπτά που έμεινα στον Η παιδικό σταθμό έγινα και δέκτης της απόγνωσης γονιών που έψαχναν να βρουν λύση για τα παιδάκια τους.
Και μόλις άκουσαν "δημοτικός σύμβουλος" μου την έπεσαν.
Και όταν κατάλαβαν τι έκανα εκεί και ότι δεν ήμουν "της διοικήσεως" μου ζήταγαν το τηλέφωνό μου ελπίζοντας κάποιος να ασχοληθεί και με τους "εκτός του κύκλου των βολεμένων".
Τους εξήγησα ότι λύση δεν μπορώ να δώσω με τις ισχνές δυνάμεις με τις οποίες μας όπλισε ο δημότης, άλλωστε έγιναν μάρτυρες του εμπαιγμού μου από τις υπηρεσίες και κατανόησαν ότι δεν μπορούν να ελπίζουν σε εμάς.
"Μόνο λίγο φως από την Πλατεία, στις αδικίες που γίνονται μπορώ να ρίξω" τους είπα.
ΚΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΕΝΑΣ ΠΑΤΕΡΑΣ που είχε μείνει το παιδί του εκτός.
Το ξέρω ότι "κάτι είναι και αυτό" γι' αυτό δεν θα υποκύψω ακόμα και στους φίλους που θεωρούν ότι πρέπει να σταματήσω γιατί ελπίζουν οι ανόητοι ότι έχουν να κερδίσουν κάτι αν αντικατασταθεί η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ με την ΥΠΟΤΑΓΗ.
Ο καθένας τον δρόμο του.
ΥΓ: Από Δευτέρα θα πούμε όσα αυτή την βδομάδα δεν πρέπει να ειπωθούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου