ΣΠΥΡΟΣ ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι διαφορετικό να είσαι Χαλανδραίος

Zω στο Χαλάνδρι από τότε που γεννήθηκα και το μόνο σίγουρο είναι ότι η πόλη έχει αλλάξει πολύ από τότε που ήμουν μικρός. Απέκτησε περισσότερο εμπορικό χαρακτήρα, με όλα αυτά τα καταστήματα και υπερκαταστήματα, κι εκεί που κάποτε παίζαμε παλιότερα μπάλα τώρα έχει πια πολυκατοικίες.

Αν και το Χαλάνδρι ανήκει στα βόρεια προάστια, συνειδησιακά θα έλεγα ότι ανήκει στο κέντρο. Επιπλέον, αυτό που μου αρέσει είναι ότι πάντα είχε ροκ χαρακτήρα. Σήμερα όμως όλα αυτά τείνουν να εξαφανιστούν, αφού και οι εποχές έχουν αλλάξει και ο τρόπος ζωής έχει διαφοροποιηθεί εντελώς.

Σήμερα το Χαλάνδρι είναι ευρέως γνωστό ως ένα από τα δύο αντίβαρα, αναφορικά με την διασκέδαση απέναντι στο Γκάζι στον Βόρειο τομέα της Αθήνας. Καινούργια μαγαζιά, μουσικές, καινούργιες γεύσεις συνθέτουν το σκηνικό της πόλης μας.

Σαν πόλη όμως το Χαλάνδρι έχει χάσει την πραγματική του ταυτότητα, με τους κατοίκους αν και σε διαφορετική κατάσταση να απέχουν από την πόλη και τα κοινά της. Πολλές φορές έχει τύχει στον δρόμο να συναντήσω και γνωστούς μου, μετά από καιρό στους οποίους όμως βλέπω αυτό το αίσθημα της απαξίωσης για το Χαλάνδρι.

Το Χαλάνδρι έχει χάσει την παραδοσιακή του ταυτότητα, την έννοια της παρέας της γειτονιάς. Αυτό ήταν πάντα μια μεγάλη παραδοσιακή γειτονιά, με φίλους, γείτονες με σπίτια και όχι γεμάτο πολυκατοικίες.

Καφετέριες, παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία αλλά το κυριότερο στοιχείο ήταν η διάθεση για να βγει ο κόσμος από το σπίτι. Οι αλάνες που μαζεύονταν τα παιδιά και έπαιζαν έχουν δώσει την θέση τους σε τόνους από τσιμέντο.

Κανείς από μας δεν μπορεί να γυρίσει τον χρόνο πίσω αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να δουλέψουμε για να καλυτερέψει η πόλη μας.

Να φέρουμε πίσω όλα τα στοιχεία που έκαναν το Χαλάνδρι μας μια ανθρώπινη πόλη, κρατώντας κάτι και από την σημερινή του μορφή την πιο εκσυγχρονισμένη όχι με όλα αυτά τα στοιχεία της όμως.

Φέρνοντας πίσω μια φράση που άκουγα από παιδί «Είναι διαφορετικό να είσαι από το Χαλάνδρι».