Η τουρκική ηγεσία έχει αποδείξει πως κρατά στρατηγική συνέχεια και συνέπεια στις εθνικές επιδιώξεις της ανεξαρτήτως κόμματος που ασκεί την διακυβέρνηση. Η Τουρκία έχει εθνική στρατηγική, που συνδυάζει πολιτικά, την διπλωματία και την στρατιωτική ισχύ.
Η Τουρκία εκμεταλλεύτηκε τις ελλαδοκυπριακές ιδεολογικές έριδες και την ελλαδική αστάθεια στο 1967 και επέβαλε στην στρατιωτική δικτατορία να αποσύρει την ελλαδική μεραρχία από την Κύπρο, απειλώντας την με κήρυξη πολέμου. Εάν δεν είχε γίνει αυτή η απόσυρση είναι αμφίβολο αν θα πραγματοποιούνταν ποτέ η εισβολή στο 1974. Η οποία εισβολή έγινε από σοσιαλιστική τουρκική κυβέρνηση για ανθρωπιστικούς λόγους προστασίας των Τουρκοκυπρίων και εκμεταλλεύθηκε το προδοτικό πραξικόπημα κατά του Μακαρίου, που έγινε πάλι για ιδεολογικούς λόγους. Η στρατηγική τουρκοποίησης της Κύπρου βρίσκεται σε έξαρση.
Η Τουρκία ρητά έχει διακηρύξει πως άσκηση του διεθνώς αποδεκτού και αναγνωρισμένου δικαιώματος της Ελλάδας να έχει χωρικά ύδατα 12 ναυτικών μιλίων θα προκαλέσει πόλεμο από την πλευρά της κατά της Ελλάδας. Η Ελλάδα έτσι έχει εξαναγκαστεί να μη έχει 12 ν.μ. χωρικά ύδατα όπως είναι διεθνές δικαίωμά της και, υποχρεούται στο διαρκές φθοροποιό κυνηγητό στο Αιγαίο. Η Ελλάδα δεν έχει καν διεκδικήσει αυτό το δικαίωμά της. Κατ’ ακολουθία δεν έχει ασκήσει ούτε το δικαίωμά της ανακήρυξης της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, χάνοντας τεράστια γεωπολιτικά πλεονεκτήματα και εισοδήματα.
Σήμερα, η Τουρκία έχει διευρύνει τις εδαφικές διεκδικήσεις της σε ολόκληρη την ανατολική Μεσόγειο, έχει αποκτήσει πολιτικά-οικονομικά-στρατιωτικά ερείσματα στα Βαλκάνια και έχει έναν ισχυρό στρατό (παρότι ηγετικά αποδεκατισμένο ύστερα από την πρόσφατη απόπειρα πραξικοπήματος) και μια ισχυρή οικονομία (παρότι υφίσταται σοβαρά νομισματικά πλήγματα η τουρκική λίρα) κατατασσόμενη στους «G20». Εσχάτως φιλολογεί προπαγανδίζοντας αναθεώρηση διεθνών συμφωνιών που ορίζουν τα σύνορα των σύγχρονων κρατών και απειλεί ολόκληρη την Ευρώπη να εξαπολύσει μυριάδες λαθρομετανάστες ή πρόσφυγες κατά των ευρωπαϊκών συνόρων. Σε αυτές τις δύο περιπτώσεις, άμεσος αποδέκτης και εξουθενωτικά δυνητικά θιγόμενη πλευρά είναι η Ελλάδα.
Η αποτρεπτική ικανότητα και δυνατότητα είναι η πρώτη άμυνα που πρέπει να αντιπαρατάξει η πατρίδα μας. Και, το δικό μας πυρηνικό όπλο είναι η Πολιτική. Το ΝΑΤΟ και η ΕΕ πρέπει να επιβάλουν τα hot spot να εγκατασταθούν στα μικρασιατικά παράλια. Να απαιτηθεί από την ΕΕ και τον ΟΗΕ η πλήρης χρηματοδότηση επαναπατρισμού από την Τουρκία, των μη Σύριων και Ιρακινών ή Κούρδων. Να χρηματοδοτηθούν επίσης οι παρακείμενες όμορες αραβικές χώρες να φιλοξενήσουν αυτούς. Η Ελλάδα να λάβει μέτρα ενημέρωσης και ενεργοποίησης των πολιτών, να προχωρήσει σε μερική επιστράτευση και αύξηση των στρατηγικών και καταναλωτικών αποθεμάτων της. Να σταθούμε στα πόδια μας, με τις δικές μας δυνάμεις. Η γεωπολιτική και γεωφυσική θέση μας είναι τα στρατηγικά όπλα μας. Η προτεραιότητα πρέπει να δοθεί στην ύπαρξή μας, όχι στα χρέη μας. Η απτή και ανάγλυφη αποφασιστικότητα είναι μέγιστο αποτρεπτικό όπλο. Μπορεί να γίνει και το εφαλτήριο που θα μας συνεφέρει να ξαναπάρουμε την ζωή στα χέρια μας, μονιασμένοι, δημιουργικοί, υπερήφανοι και αξιοπρεπείς.
Αυτά και όποια άλλα μέτρα προταθούν πρέπει να τύχουν της υπερκομματικής έγκρισης και της παλλαϊκής στήριξης. Είναι, πολιτικά, αντίμετρα και στον δημοσιονομικό στραγγαλισμό της χώρας μας. Είναι πανανθρώπινα αποδεκτή προτεραιότητα η διαφύλαξη της ζωής και της ακεραιότητας ενός έθνους που απειλείται έναντι οιωνδήποτε άλλων υποχρεώσεών του. Είναι και η πρώτιστη επιταγή κάθε κυβέρνησης. Αλλά και το ζωτικό καθήκον κάθε πολίτη, κάθε τάξης ή ομάδας, συλλογικά και προσωπικά.
Νίκος Καραβαζάκης
https://vimasaronikou.wordpress.com
ΣΧΟΛΙΟ: ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΝΙΚΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου