ΑΓΓΕΛΟΣ ΝΤΑΒΙΑΣ: ΑΛΑΛΑ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΤΩΝ ΑΣΕΒΩΝ ΣΤΟΝ ΣΟΥΛΤΑΝΟ

ΝΤΑΒΙΑΣ - ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ:

Με κάλεσε στο τηλέφωνο ο Παναγιώτη Τζήμος πριν καμιά ώρα.
Είχαμε να μιλήσουμε χρόνια μεταξύ μας.

- "Άγγελε σε ευχαριστώ για τις αναρτήσεις σου"

- Δεν χρειάζεται Παναγιώτη.

- Ρε Άγγελε μου παίρνουν τα πράγματα! Δύο φορτηγά μεταφορικής εταιρίας είναι εδώ και μου αφαιρούν το υλικό του συλλόγου.

- Υπάρχει δικηγόρος ή δικαστικός επιμελητής Παναγιώτη;

- Όχι, Ένας Ευθυμίου από τον δήμο.

- Έρχομαι να κάνουμε ζωντανό ρεπορτάζ, του λέω και φεύγω από το μαγαζί τρέχοντας.

Στον δρόμο - για να είμαι ειλικρινής αμφέβαλα πολύ για την ακρίβεια της είδησης για αφαίρεση υλικού από τον χώρο που το σωματείο δηλώνει ως έδρα επί 24 συναπτά έτη χωρίς παρουσία του αρμόδιου οργάνου - δικαστικού επιμελητή.

Αυτός ήταν και ο λόγος που πήγα επιτόπου.

Πλησιάζοντας είδα τον αντιδήμαρχο κ. Γκάκα μαζί με τον Ευθυμίου (στον χώρο σε άλλο σημείο ήταν και ο συνάδελφος δημοτικός σύμβουλος Θανάσης Κιούσης).

Ήταν οι δύο σε ένα ΙΧ μαζί με τα δύο δημομπατσάκια.

Κε αντιδήμαρχε ποιος καταγράφει το υλικό που αφαιρείται από τον σύλλογο; ρώτησα.

"Έλα ρε Άγγελε, μην ανακατεύεσαι. Εχθές ήρθε δικαστικός επιμελητής και κατέγραψε. Σήμερα δεν είναι εδώ, συνεχίζουμε εμείς την διαδικασία που άρχισε εχθές. Αυτά εδώ (μου δείχνει κάτι τσάντες) τα βρήκαμε εμείς, δεν τα είχε καταγράψει εκείνος, οπότε τα καταγράφουμε εμείς."

- Πάτε καλά; τους ρωτάω. Δεν είναι νόμιμες διαδικασίες αυτές.

- Δεν ξέρουμε εμείς από αυτά, εμείς κάνουμε ό,τι μας λέει ο Τακόπουλος. Θες να του μιλήσεις;

- Είναι εδώ;

- ΟΧΙ, να τον πάρουμε τηλέφωνο.

- Δηλαδή γίνεται βίαιη αφαίρεση του υλικού του σωματείου χωρίς παρουσία δικηγόρου ή δικαστικού επιμελητή, αναρωτιέμαι.

Εκείνη την ώρα φτάνει περιπολικό της αμέσου δράσης. Είχε καλέσει ο Τζήμος. Καταγράφει το συμβάν.

Μπήκαμε μέσα με τον Γιώργο, τραβήξαμε μερικές φωτογραφίες , είπα στον Τζήμο ότι αν χρειαστεί μάρτυρα είμαι διαθέσιμος.

ΕΙΜΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΥΝΤΕΤΡΙΜΜΈΝΟΣ γιατί εκείνο το βουνό, ο αρσιβαρίστας που ξέραμε - τσακισμένος από την ασθένειά του, στο αναπηρικό καροτσάκι , με κοίταξε στα μάτια και δακρυσμένος - σχεδόν κλαίγοντας, μου είπε : "24 χρόνια αγώνα ρε φίλε ... και μου σκοτώνουν τον σύλλογο τώρα που είμαι έτσι".

ΕΦΥΓΑ!

ΖΗΤΩ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΛΟΙΠΟΝ!

Αριστερά, όπως μπαίνεις από την εισόδο των αιθουσών της Αποστολοπούλου

ΚΑΡΓΑ Αριστερά.

Στα δεξιά της ίδιας εισόδου ..... ΟΛΑ ΟΚ!

Καμία αποβολή - καμία βία - όλα ήσυχα και πολιτισμένα. ΟΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ.

Δυο ΜΕΤΡΑ, Δυο ΣΤΑΘΜΑ!

ΜΙΑ ΣΥΜΜΟΡΙΑ!