ΝΙΚΟΣ ΚΟΜΠΟΤΗΣ: ΔΥΟ ΚΕΙΜΕΝΑ

Με την ευκαιρία της φαιδρότητας των ημέρων που διανύουμε σας παραθέτω ασχολίαστα δύο κείμενα δυο σπουδαίων ανθρώπων που επιβεβαιώνουν το στιχάκι του Νιόνιου πως «εδώ είναι Βαλκάνια δεν είναι παίξε- γέλασε»

1.Ένα απόσπασμα από τον «ΘΟΥΡΙΟ»

«...Σ' Ανατολή και Δύσι, και Nότον και Bοριά,
Για την Πατρίδα όλοι, νάχωμεν μια καρδιά.
Στην πίστιν του καθ' ένας, ελεύθερος να ζη,
Στην δόξαν του πολέμου, να τρέξωμεν μαζύ.
Βουλγάροι, κι' Αρβανήτες, Αρμένοι και Ρωμιοί,
Aράπιδες, και άσπροι, με μια κοινή ορμή.
Για την ελευθερίαν, να ζώσωμεν σπαθί,
Πως είμασθ' αντρειωμένοι, παντού να ξακουσθή

ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΊΟΣ

2. Ένα κομμάτι από την επιστολή του προς τους Έλληνες κατοίκους της πόλης Μέλνικ (Μελένικο) του Γιάνε Σαντάσκι.

"Εδώ και καιρό, εσείς οι Έλληνες, έχετε συνηθίσει να βλέπετε το ζήτημα της Μακεδονίας-Αδριανούπολης ως καθαρά βουλγαρικό ζήτημα. Την πάλη που εμείς διεξάγουμε τη θεωρείτε όχι ως πάλη για να κερδηθεί μία ελεύθερη ζωή αλλά ως πάλη για τον θρίαμβο της βουλγαρικής εθνότητας απέναντι στις άλλες, οι οποίες ζουν μαζί μας... Η Οργάνωση έχει δώσει αρκετά ισχυρές αποδείξεις ότι εδράζεται σε διεθνείς αρχές κι ότι είναι εντελώς αυτόνομη και ανεξάρτητη. Η πλειοψηφία σας βέβαια έχετε ήδη πειστεί ότι ο σκοπός μας, ο οποίος πρέπει να είναι κοινός σκοπός όλων μας, είναι εντελώς καθαρός από οποιονδήποτε εθνικισμό. Όχι βουλγαρική Μακεδονία, αλλά "Μακεδονία για τους Μακεδόνες", "Μακεδονία ελεύθερη από την τυραννία" είναι που επιθυμούμε εμείς. Ελάτε, ξεχάστε το κοινό σκοτεινό μας παρελθόν, πετάξτε τον ηλίθιο σοβινισμό, πιστέψτε μας! Ελάτε να σπείρουμε μαζί τον σπόρο της επανάστασης, να γίνουμε οι ψυχές των κοιμισμένων, ελάτε! Να μην υπάρχει στο εξής Βούλγαρος, Έλληνας, Σέρβος, Βλάχος αλλά μόνο αδικημένος σκλάβος. Η τυραννία είναι κοινή, ας είναι κοινός κι ο αγώνας. Η κυβέρνηση του σουλτάνου, η οποία εξ αρχής συντηρείται μέσω της λογικής "διαίρει και βασίλευε" κάνει ο,τι είναι δυνατόν, για να μας κρατάει απομακρυσμένους τον έναν απ' τον άλλον, με οξυμένες σχέσεις, εναντιωμένους. Αυτή (η κυβέρνηση) σπέρνει παντού μεταξύ μας μίσος και διχόνοια, μας φέρνει τον έναν απέναντι στον άλλον, μας μπλέκει σε μεταξύ μας αγώνες για να μας αποδυναμώσει και για να τραβάει την προσοχή μας από την άσχημη καθημερινότητα…….».

ΓΙΆΝΕ ΣΑΝΤΑΣΚΙ