Για άλλη μια φορά το κράτος και το σωφρονιστικό του σύστημα δείχνουν το πιο σκληρό τους πρόσωπο απέναντι σε κρατούμενους, προσπαθώντας να τους στερήσουν τα νόμιμα δικαιώματά τους. Από τη Δευτέρα 10/11 ο κρατούμενος Νίκος Ρωμανός έχει ξεκινήσει απεργία πείνας διεκδικώντας τη χορήγηση εκπαιδευτικών αδειών τις οποίες και δικαιούται. Ενώ ήταν φυλακισμένος στο Ειδικό Κατάστημα Κράτησης Νέων Αυλώνα είχε καταφέρει να δώσει εξετάσεις και να επιτύχει στο τμήμα Υγείας της Διοίκησης Επιχειρήσεων του Τ.Ε.Ι. Αθήνας, όντας ένας από τους μόλις τέσσερις επιτυχόντες μαθητές λυκείου. Για την επίδοσή του αυτή μάλιστα είχε κληθεί να βραβευθεί από τον υπουργό Δικαιοσύνης και να παραστεί σε συνάντηση με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας πράγμα που αρνήθηκε.
Ο Ν. Ρωμανός ήταν αυτόπτης μάρτυρας στην δολοφονία του φίλου του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου το 2008 από τα χέρια του αστυνομικού Κορκονέα και είναι καταδικασμένος σε 15ετή φυλάκιση χωρίς να του αναγνωρίζεται κανένα ελαφρυντικό και παρότι η κατηγορία για συμμετοχή του σε τρομοκρατική οργάνωση έχει καταρριφθεί. Η στάση του κράτους απέναντι του, μόνο ως εκδικητική μπορεί να θεωρηθεί αφού η πρόσβαση όλων των κρατουμένων στην εκπαίδευση είναι αναφαίρετο δικαίωμά τους, νομικά κατοχυρωμένο. Δικαίωμα που προφανώς πρέπει να ισχύει για όλους.
Σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα δεν γίνονται διακρίσεις και οι κρατούμενοι έχουν δικαιώματα ακόμη και αν ιδεολογικά στρέφονται ενάντια στους κρατούντες. Σε μία κοινωνία που λειτουργεί δίκαια για όλους και όχι μονομερώς δεν γίνεται να αφαιρούνται αδικαιολόγητα τα νόμιμα κεκτημένα οποιουδήποτε έγκλειστου στις φυλακές. Και είναι αντιδημοκρατικό, εξ αιτίας της ατομικής συμπεριφοράς ενός κρατουμένου που δραπέτευσε, να τιμωρούνται συνολικά όλοι οι φυλακισμένοι.
Είναι αδιανόητο το σωφρονιστικό σύστημα να μην έχει ως στόχο την προσωπική ανάπτυξη των έγκλειστων και να τους αφαιρεί το δικαίωμα στη μόρφωση και στην εκπαίδευση. Δεν μπορεί να εμποδίζει τους κρατούμενους να σπουδάσουν και να τους καταδικάζει και για την υπόλοιπη ζωή τους μετά την αποφυλάκιση. Η ελληνική και διεθνής εμπειρία αποδεικνύει ότι η συμμετοχή στην εκπαίδευση έχει πολύ σημαντικά οφέλη για την κοινωνία.
Ο σωφρονισμός δεν μπορεί να στοχεύει στην απομόνωση, στην ψυχολογική- σωματική καταπίεση, στον βασανισμό των κρατουμένων και στον εκφοβισμό των υπόλοιπων με σκοπό την αλλαγή των ιδεολογικών και πολιτικών πεποιθήσεών τους. Δεν πρέπει να επιτραπούν κινήσεις προς αυτή την επικίνδυνη κατεύθυνση με φυλακές τύπου Γ και πρακτικές που παραπέμπουν σε αυταρχικά καθεστώτα. Στις ελληνικές φυλακές θα πρέπει να υπάρχει σεβασμός των δημοκρατικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στο πλευρό των απεργών πείνας και απαιτούμε τα αιτήματά τους να γίνουν άμεσα αποδεκτά. Στηρίζουμε τον αγώνα όλων των κρατουμένων για αναβάθμιση της ποιότητας των συνθηκών κράτησής τους. Το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης μας, ενημερώνει τους δημότες και συντάσσεται και αυτό με παρόμοιες αποφάσεις, άλλων Δήμων και Δημοτικών Συμβουλίων. Αποφασίζει να αποστείλει αυτό το κείμενο στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, καθώς και στον δικηγόρο και την οικογένεια του Ν. Ρωμανού.
Απέναντι σε μια πολιτική που σκοτώνει, η αξιοπρέπεια στο τέλος θα νικήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου