ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ

του Γ. Παπαγιαννόπουλου

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ

Μετά την παρέμβαση του νεοσύστατου «Συντονιστικού φορέων ’21» ανήμερα την ημέρα της Εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου σε πολλές πόλεις της Πατρίδας μας, με στόχο τον παλλαϊκό εορτασμό της, συσπειρωμένοι γύρω από τα συνθήματα:«Εθνική Ανεξαρτησία- Λαϊκή Κυριαρχία», επανέρχεται στην επικαιρότητα η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ μιας ποιο μόνιμης παρέμβασης. Επιτρέψτε την δική μου παρέμβαση με αναφορά κυρίως σε δύο κείμενά μου που γράφτηκαν την εποχή του Αγώνα ΚΑΤΑ της Συμφωνίας των Πρεσπών και την παραχώρηση ΕΛΛΑΔΑΣ στο γειτονικό κρατίδιο.Κατάληξη και των δύο κειμένων: η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ της Δημοκρατικής Πατριωτικής Ενότητας.

Α. Από το πρώτο άρθρο μου, στις 16.02.18:

Ήρθαν ντυμένοι “φίλοι” αμέτρητες φορές οι εχθροί μου

το παμπάλαιο χώμα πατώντας

Οδυσσέας Ελύτης

Η επιβουλή εναντίον της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας εκ μέρους της Τουρκίας εντείνεται σε καθημερινή βάση. Ο εξ Ανατολών επικίνδυνος , επεκτατικός και αναθεωρητικός γείτων, επαναφέρει απροκάλυπτα -είτε μέσω της συζήτησης για την Αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης, είτε με την ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ Ελληνικού Χώρου όπως πράττει στα Ίμια- εδαφικές Διεκδικήσεις σε βάρος της Χώρας μας.
Διακρίνεται καθαρά ο τουρκικός επεκτατισμός σε όλο το τόξο: Κύπρος-Αιγαίο-Θράκη.

Οι τελευταίες τουρκικές προκλήσεις στα Ίμια και στην Κυπριακή ΑΟΖ αποτελούν μια προσωρινή κορύφωση της επιθετικής στρατηγικής της άγκυρας, η οποία θα συνεχιστεί.

Όσον αφορά την Ελληνική Θράκη, η πρόσφατη πρόσκληση του τούρκου προέδρου-νεοσουλτάνου Ερντογάν στην Αθήνα, του έδωσε το δικαίωμα, πέραν της ευθείας αμφισβήτησης της Συνθήκης της Λωζάνης μέσα στην ελληνική Πρωτεύουσα, να επισκεφθεί την Ελληνική Θράκη και να μιλήσει στους εκεί «συμπατριώτες» του. Επισημοποιώντας έτσι την προσπάθεια της Άγκυρας για μεταβολή της περιοχής σε μια ιδιότυπη ζώνη ΔΙΠΛΗΣ κυριαρχίας.

Βαρύς ο κόσμος να τον ζήσεις, όμως για λίγη περηφάνια το άξιζε.

Οδυσσέας Ελύτης

Με αφορμή τα πρόσφατα Συλλαλητήρια σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα για το Σκοπιανό/Μακεδονικό, διαπιστώθηκαν:

-πλήρης αμηχανία από τις πλευρές των «ελίτ» που διαχειρίζονται την Χώρα.

-η μέγιστη συμμαχία όλων των ρευμάτων που ομνύουν στην Παγκοσμιοποίηση, από τους νεοφιλελεύθερους έως τους «εκσυγχρονιστές» και την εθνομηδενιστική αριστερά, ενάντια στα Συλλαλητήρια και στον κόσμο που συμμετείχε!

-αλήθεια, τόσο πολύ αγνοούν το φρόνημα του Ελληνικού Λαού; ή, τόσο πολύ έχουν απομακρυνθεί από αυτό;

-αλήθεια, ποιοι παραγνωρίζουν και παραγκωνίζουν το φρόνημα του Ελληνικού Λαού; Όσοι μονοδιάστατα, κυρίαρχα στον χώρο της αριστεράς, ασχολούνται μονόπλευρα με τον λεγόμενο «ταξικό αγώνα», όσοι σνομπάρουν τον Πατριωτισμό ονομάζοντας τον εθνικισμό -θεωρώντας έτσι ότι ξεμπέρδεψαν μαζί του, όσοι κάνουν το τραγικό λάθος- και είναι πολλοί, να ΔΙΑΧΩΡΙΖΟΥΝ στην Ελλάδα το «Εθνικό» από το «Κοινωνικό».

Κάθε φορά που ο λαϊκός παράγων εισέρχεται απρόσκλητος, εκτός κομματικών καθοδηγήσεων, στο προσκήνιο, στοχοποιείται με χαρακτηρισμούς.

Δεν γίνεται κατανοητό το εξής απλό: παραδίδοντας το όνομα της Μακεδονίας στην γειτονική FYROM, ένα τεράστιο μέρος των Ελλήνων θεωρεί ότι παραδίδει ένα κομμάτι της Ιστορίας του, της ψυχής του, της Ταυτότητας του σε μία ψευδή και υπό αίρεσιν «εθνογέννηση» στην γειτονική χώρα. Με αμφίβολα αποτελέσματα για την ίδια την FYROM, με ταπείνωση της Ελλάδας, με το περαιτέρω σύρσιμο και των δύο εντέλει στο άρμα των Ιμπεριαλιστών.

Θεωρούμε αυτονόητο τον κοινό «τόπο» όλων των πολιτικών δυνάμεων στην Χώρα, γεγονός που θεωρούμε κέρδος, τόσο από τις συστημικές δυνάμεις -όσο και τις αντισυστημικές: την αποκήρυξη οποιουδήποτε αλυτρωτισμού από την πλευρά των Σκοπίων (FYROM) ΠΡΙΝ από οποιαδήποτε “λύση”.

-Ενάντια στην σαπίλα των «ελίτ» της χώρας, στον Μιθριδατισμό των φθαρμένων και διεφθαρμένων πολιτικών «ηγεσιών», στον Εθνομηδενισμό που κυριαρχεί και διαμορφώνει συνειδήσεις, πρέπει να επιδιωχθεί από τις υγιείς λαϊκές δυνάμεις, η μέγιστη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ, η «Εθνική- Λαϊκή Ενότητα» του Σήμερα.

Για την σωτηρία της Πατρίδας και του Λαού μας.

Η πρόσφατη πατριωτική αφύπνιση να αποτελέσει ένα αποφασιστικό όπλο για αναπροσανατολισμό της εξωτερικής μας πολιτικής, για διερεύνηση νέων Συμμαχιών.
«Εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί πάτρης»(Ομήρου, Ιλιάδα)- και όχι πάρτης, προφανώς….Β. από το δεύτερο άρθρο μου στις 24.06.18: «Σαν να ήταν χτες…»:

Ευλογάμε τα γένια μας σπανίως. Μα καμιά φορά, έρχεται στο νου ο στίχος: «όλα τριγύρω αλλάζουνε, κι όλα το ίδια μένουν». Με αφορμή την διπλή επικαιρότητα των ημερών, αφενός την υποχώρηση στο «Μακεδονικό», αφετέρου την «(καθαρή) έξοδο από τα Μνημόνια», παραθέτω ένα μεγάλο απόσπασμα από άρθρο μου δημοσιευμένο στο Παρόν, το 2012, με τίτλο : «Τι είναι η Πατρίδα μου;»:

Το ερώτημα έρχεται και επανέρχεται, με διαφορετικό τρόπο κάθε φορά, όλες τις τελευταίες δυό-τρεις δεκαετίες της ευδαιμονίας και του πλαστικού παρά. Που συνοδεύτηκε από αμνησία ως προς το: «ποιος αλήθεια είμαι εγώ και που πάω». Με ευκολία αλλαξοπίστησαν πολλοί, προσχώρησαν αμαχητί στον «εκσυγχρονισμό», στον εθνομηδενισμό, στην εθελοδουλία, αμέριμνοι. Μα να, μια και ως γνωστόν: η «ιστορία κύκλους κάνει»: τρώγοντας την κατραπακιά των Μνημονίων, απείρως πολλοί, βρέθηκαν απορούντες, βρέθηκαν απροετοίμαστοι. Συνάμα, αναγκασμένοι να δώσουν νέα ερμηνεία. Κι έτσι, μετά τις μούντζες και τις κατάρες, μετά την συνωμοσιολογία, ΗΛΘΕ η ώρα να επαν-ανακαλύψουμε λέξεις και έννοιες απαγορευμένες, υπόγειες διαδρομές που σε κρατήσαν και σε κρατάνε αιώνες ζωντανό, όσες φορές το πίστεψες. Επανέρχεται έτσι ξανά στο προσκήνιο η Ελλάδα και ο Ελληνισμός, η Πατρίδα. Σταμάτησε πρόσκαιρα και η Συκοφαντία. Αμηχανία έπεσε πάνω από το στρατόπεδο των «εκσυγχρονιστών και εκείνου του τμήματος της αριστεράς που παραμένει αμετανόητα εθνο-μηδενιστικό. Γιατί το ερώτημα είναι Συντριπτικό: Μπορεί μια κολοβωμένη, αποκομμένη από τις ρίζες της Χώρα, ένα αποκομμένο από την ιστορία του Έθνος, να επιβιώσει; Από πού θα αντλήσει δύναμη αν όχι από το πλούσιο παρελθόν του, αν δεν ξανα-ανακαλύψει το νήμα που συνδέει το χθες με το σήμερα, το Αξιακό σύστημα που του μεταδόθηκε διαμορφούμενο και ανανεούμενο ανά τους αιώνες; Για να σμιλευθεί ξανά το χθες με το σήμερα, για να υπάρξει αύριο.

Όσοι αρνούνται αυτή την πραγματικότητα, αποχωρούν οικιοθελώς από το Corpus, δεν εγγράφονται στην Τιτάνια Προσπάθεια που γίνεται για την επιβίωση μας στον 21ο αιώνα. Διότι μπορεί να φτάσαμε ως εδώ, πλην όμως οι Πνευματικές μας δυνάμεις έχουν λιγοστέψει, ο πνευματικός κόσμος οικουρεί.. Πριν περάσουμε στην ΑΚΙΝΗΣΙΑ: προεόρτιο Θανάτου, πριν γίνουμε μουσειακό είδος, οι σύγχρονοι υπό Εξαφάνησιν (νέο) Φοίνικες,

Οφείλουμε να αντιπαλέψουμε την σημερινή εικόνα.

-με επαν-ανακάλυψη της προγενέστερης πλούσιας παρακαταθήκης της Χώρας, του Λαού, του Έθνους.

-με Δημοκρατική Πανστρατιά ενάντια στην Επιβουλή, στην εξάρτηση και την υποτέλεια. Ενάντια στην εθελοδουλία, ενάντια στα Μνημόνια και σε όσους ερημώνουν την χώρα.(Παρόν, 27.05.12).

Σήμερα, θα προσέθετα:

-Ενάντια στον Μιθριδατισμό των φθαρμένων και διεφθαρμένων πολιτικών «ηγεσιών», (που παραδίδουν ανέμελα «μακεδονική» ταυτότητα και γλώσσα στην FYROM), στον Εθνομηδενισμό που κυριαρχεί και διαμορφώνει συνειδήσεις, πρέπει να επιδιωχθεί από τις υγιείς λαϊκές δυνάμεις, η μέγιστη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ, η «Εθνική- Λαϊκή Ενότητα» του Σήμερα.

Για την σωτηρία της Πατρίδας και του Λαού μας.
Θεωρώ αυτονόητο ότι οι Σοσιαλιστές, εμπνευσμένοι και προσηλωμένοι στις Αξίες της Εθνικής ανεξαρτησίας – της Λαϊκής Κυριαρχίας – της Κοινωνικής Δικαιοσύνης, οφείλουμε να συμμετάσχουμε ενεργά στην πραγμάτωσή της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ και στην Έκφραση της σε πανελλήνιο επίπεδο.Οι Δημοκρατικές Πατριωτικές αντι-ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, ας δώσουν τον τόνο.