ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑΚΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ
Η άποψή μου για τις δημοτικές παρατάξεις είναι γνωστή, διατυπωμένη και εφαρμοσμένη στην πράξη το 2002.
Πρώτα πρέπει να υπάρχει το πολιτικό και κοινωνικό ζητούμενο και τα υποκείμενα που το αντιλαμβάνονται και το αναδεικνύουν. Χωρίς να υπάρχει μια τάση στην τοπική κοινωνία που να χρήζει έκφρασης από μια συλλογικότητα, η δημιουργία παράταξης είναι κενό γράμμα προσωπικό στοίχημα κάποιου Βοναπάρτη. Φέτος τέτοια τάση υπήρχε στο Χαλάνδρι.
Δεύτερο υπάρχει η στελεχιακή μαγιά. «Ο ΠΥΡΗΝΑΣ» όπως λέγεται στην γλώσσα της πολιτικής πιάτσας. Ένα πολιτικοοργανωτικό επιτελείο που βάζει μπροστά το σχέδιο. Και τέτοιο υπήρχε έτοιμο και λειτουργούσε καιρό πριν και δυνατότητες να εμπλουτιστεί , να διευρυνθεί και να παράξει καλύτερο αποτέλεσμα υπήρχαν.
Τρίτο υπάρχουν οι βασικοί προγραμματικοί άξονες. Τι έχουμε να πούμε και φτιάχνουμε παράταξη; Τι έχουμε να πούμε για το πολιτικό περιβάλλον, ποια είναι τα μείζονα θέματα που θα αναδείξουμε, ποια είναι τα κενά των άλλων που επισημάναμε και τι προτάσεις έχουμε εμείς για να τα καλύψουμε, αφού αποφασίζουμε να ζητήσουμε την εμπιστοσύνη των πολιτών για να διοικήσουμε;
Τέταρτο είναι η αναζήτηση συμμαχιών, οι οποίες θα δομηθούν πάνω στο σχέδιο και με δεδομένα τα τρία προηγούμενα.
Αν το τέταρτο γίνει πρώτο τότε μιλάμε για μια τυχοδιωκτική άθροιση προσωπικών στρατηγικών χωρίς περιεχόμενο, χωρίς συνοχή, ένα σχήμα πλαδαρό που ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΘΕΛΕΙ, ΤΙ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ και που αν – λόγω συγκυριών – επικρατήσει δεν θα ξέρει και με ποιους θα το υλοποιήσει.
Μετατρέπεται σε ένα μόρφωμα ΑΝΟΙΚΤΟ σε εκβιασμούς και επιβολές παρασκηνιακών μηχανισμών, συμφερόντων, παραγόντων. Γίνεται ένα συνονθύλευμα όπου ο κάθε περαστικός βάζει όρους. Η συνδετική ουσία δεν είναι η ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΠΡΟΔΙΑΓΕΓΡΑΜΕΝΩΝ ΣΤΟΧΩΝ δημόσιου ενδιαφέροντος αλλά η επίτευξη προσωπικών στόχων πολιτικού καριερισμού αφού το πρώτο που γίνεται είναι το μέτρημα των καρεκλών. Πρόκειται για σίγουρη συνταγή αποτυχίας.
Το πρόγραμμα αντικαθίσταται από την ισορροπία. Ακραία φαινόμενα της παρεκτροπής είναι να διαπραγματεύεσαι π.χ. με τους ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ του φορέα που θα κληθείς να διοικήσεις – αν καταφέρεις τους εκλογικούς σου στόχους – ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΥΣ ΒΑΛΕΙΣ ΜΕΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΥΣ!
Είναι το τελευταίο στάδιο του Μαυρογιαλουρισμού αυτό. Αλλά είναι και πιο επικίνδυνο από την χυδαία ψηφοθηρία. Διότι αντιστρέφει και ανατρέπει την έννοια της λαϊκής κυριαρχίας και της δημοκρατίας στην βάση της:
Αφού ο λαός πρέπει να αποφασίσει για τις επιλογές της επόμενης τετραετίας και τα πρόσωπα που θα κληθούν να τις υπηρετήσουν και να ΘΕΣΟΥΝ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΤΟΥ, τον υπαλληλικό μηχανισμό – για πολλά μπορούν να έχουν γνώμη οι συνδικαλιστές εκτός από ένα: ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΣ! Αυτό η δημοκρατία το έχει αναθέσει σε ευρύτερο σώμα να το αποφασίζει. Αλλιώς τι χρειαζόμαστε τις εκλογές και ποιος είναι αυτός που θα μπορεί να λειτουργήσει και να παράξει αποτέλεσμα αν διοικεί ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΔΙΟΡΙΣΑΝ;
Δεν είναι απλό θέμα αυτό. Έχει στον πυρήνα του ΑΝΤΙΛΗΨΗ πολιτική και διοικητική.
Περισσότερα στο επόμενο φύλλο. Στο blog θα είμαστε συνεχώς.
Υ.Γ. Πολλοί διατυπώνουν αυτές τις μέρες υπονοούμενα για το αν είναι ηθικά σωστό να πολιτεύομαι και να έχω «μέσα». «Έχεις γραφίδα και επιβάλλεις τις απόψεις σου» μου λένε. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν φτιάχνουν ένα blog; Τσάμπα είναι ! Αν δεν έχουν τίποτα να πουν και προτάσσουν την λογική «να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα» δεν κάνουν για υπηρέτες του δημόσιου συμφέροντος. Αν τους ενοχλεί η αναγνωσιμότητα ας συγκρατήσουν τα συμπλέγματά τους. Τι να κάνουμε; Ακόμα οι πολίτες αποφασίζουν μόνοι τους τι θα διαβάσουν. ΑΚΟΜΑ. Ας προσπαθήσουν ακόμα λίγο οι Κωνσταντοαντωνολουκάκηδες να βλέπουν οι πολίτες μόνο Πρετεντέρη, Πρωινή Μελέτη και να Top Chef. Και αν κάνω κατάχρηση των δυνατοτήτων των τοπικών μέσων που διαθέτουμε ή αν αποκλείουμε από το βήμα μας κανέναν, το κρίνετε εσείς που μας δίνεται περίπου 100% αύξηση σελίδων προβολής ανά εβδομάδα και που δε νομίζω να είστε όλοι «πολιτικοί μου οπαδοί».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου